Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Be iMspBiteStfarsiin
Splinter en balk.
-<[=]>
Binnenland.
TVo. 2271
Woensdag 14 November 1917
27e Jaargang
COURA
.Abonnementsprijs
per 3 maanden 0,80, franco per post 0,85
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
Advertentiën
van 15 regels 30 cent, elke regel meer 6 cent.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdag,
's voorm. 9 uur te Groede en 's nam. 2 uur te Breskens
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever E. BOOM-BLIEK, flroede - Breskens, Telefoon no. 5 Kantoor Groede.
De heer Ph. J. van Dixhoorn, voorz.
der afd. Axel van de Zeeuwsche
Landbouw-Maatschappij heeft een
rondschrijven het licht doen zien
naar aanleiding van de verschillende
regeerings-landbouwmaatregelen.
Bovenstaande spreuk kwam mij
dus vangt hij aan in de gedachte,
bij het lezen van de rede, uitgespro
ken dooi Zijne Excellentie den Mi
nister van Landbouw, Handel en Nij
verheid, bij de opening van de Rijks
Landbouw- Winterschool te Hengelo,
waarin 2. Exc. onder meer zegt
„Nederland kan nog zware tijden
tegemoet gaantijden, waarin het
grootendeels op eigen voeding is
aangewe'.en. Ieder, die daaraan kan
medewerken, en het niet doet, doet
zijn pliclt niet, en nu moogt gij ge
rust zeggen, dat komt op ons boeren
neder, Jt, dat komt het ook, enz".
Daar hst reeds zoover is, dat Ne
derland broodgraan te weinig heett,
meen ik n die rede van den Minister
een insimatie te zien, en dit zoude
ik ergerlik en grievend vinden
voor die eerlijke landbouwers, die
steeds vai het begin van den oorlog
zich bereüvaardig hebben betoond
hunne vole medewerking te willen
verleenen
die hebien gevraagd om gelijkstel
lend met :lken Nederlandschen land
bouwer, 1-in percentage land, zoo
noodig al hun land, ter beschikking
van de Rgeering te stellen
voor dii landbouwers, die bereid
vaardig an Z.Ex. hebben aangebo
den in he voorjaar 1916 de voor de
Regeeringnoodige aardappelen af te
staan, zoner daarvoor zelfs een prijs
vast te sttlen, dit overlatende aan
den Ministr
voor dit landbouwers, welke hun
tarwe en Jgge aan de Regeering
moeten afstaan en daarvoor een
prijs krijgo gelijk aan twee derde
van den pjs, welke zij voor den
rommel (d; veevoeder moet verbeel
den) moete betalen, hetwelk de Re
geering har in de plaats geeft, wan
neer zij teminste iets van het be
stelde krijgn
voor die landbouwers, die hunne
granen levren aan de Regeering en
dan maandn en maanden op betaling
moeten wanten, terwijl de fiscus hen
van alle katen met overdreven be
lastingen bitookt;
die landbuwera welke hun buur
man handenwassen zien verbouwen,
hun door e Regeering toegestaan
en waarvoo hij oneindig meer geld
ontvangt, tewijl zij lijdzaam kunnen
toezien
die in hune omgeving en elders in
den lande, bol, peeën en andere ar
tikelen zien /erbouwen, welke een
maal gegroed, door de onpraktische
regesnngsnatregelen op het veld en
op de opslaplaatsen niet verwerkt
of verhandel mogende worden, moe
ten liggen vrrotten, terwijl op dat
veld dan toh beter broodkoren of
veevoeder hd kunnen groeien
die landbouwers, die door grond-
speculanten hun bestaan zoodanig
zien bedreigd dat zij bij elke pacht-
beëindiging gevaar loopen hun be
drijf te moeten verlaten, zonder dat
de Regeering voor hen in deze ook
maar de minste zorg betoont.
Moeten deze boeren door Z.Ex. ook
maar in één adem als schuldige en
plichtverzakende boeren worden ge
noemd
Ik wil den onpartijdigen lezer over
laten te beoordeelen wie in deze de
plichtverzaker is. Of hij, die als op
permachtig heerscher met één hand
omdraai alle scheeve maatregelen
recht zetten kan, óf zij, die door die
scheeve maatregelen gedwongen wor
den, hun bedrijf niet naar behooren
te kunnen uitvoeren.
Men moet verbazend hardleersch
zijn, om niet te begrijpen, dat de
voorziening van broodgraan en ande
re voedende artikelen met één enkel
Ministerieel besluit zoo goed als ge
heel is op te losseneenvoudig door
te zorgen dat de verbouw van tarwe,
rogge en verder voedende artikelen
het meest loonend is, en den verbouw
van artikelen welke voor Nederland
o n n o o d i g zijn te verbieden, dan
regelt zich de zaak zelf en behoeft
men geen dwang- of premiestelsel toe
te passen. Zijne Excellentie beweert
zijne adviseurs te hebben onder de
practische boeren'. Maar er zijn veel
verschillende boeren ook nog onder
de zoogenaamde practische. Ik wil
er slechts twee soorten noemen, na
melijk zij, die leven om te boeren en
zij, die boeren om te leven, en ik
vermoed, dat de adviseurs van Z.Ex.
wel gekozen zullen zijn uit de eerst
genoemde soort, want men leest maar
voortdurend voor hunne namen de
titels als Dr., Mr., Jhr., Baron, Graaf
en wie weet welke voorvoegsels al
meer en om met den heer T. te spre
ken „boeren zonder ploeg".
Want, als al die adviseurs werke
lijk practische landbouwers en tevens
oprechte vaderlanders waren, dan
zouden zij zeker Z.Ex. hebben ge
adviseerd om de prijzen zoodanig te
regelen dat de verbouw van voeden
de artikelen steeds bovenaan moest
staan en dan beweer ik dat de ver
bouw van tarwe gedurende enkele
jaren minstens met 200 pCt., zegge
tweehonderd procent zal vermeerde
ren. En met den verbouw van rogge
zal dit ongeveer gelijk zijn. En dit
heeft Z.Ex. in zijn macht. In deze
is HIJ de oppermachtige. Hij heeft
slechts te gebieden en het is er.
Mocht Z.Ex. hiertoe binnen enkele
dagen willen besluiten, dan kon voor
1918 nog veel worden goedgemaakt.
Ter illustratie van mijne bewering
diene, dat ten tijde dat de tarwebouw
het meest loonend was, hier door den
tarweverbouwer een vierde van zijn
landerijen met tarwe werd bezaaid en
sedert dat dit niet meer het meest
loonend is slechts 1/20.
Door de verspreiding van boven
staande durf ik mij niet vleien dat
Z. Ex. gehoor zal geven aan de
roepstem van uit het overjordaansche,
zooals dit van uit den jordaan zelve
is geschied, maar omdat ik het mij
tevens tot mijn plicht reken, eene in
mij levende oprechte overtuiging, ge
baseerd op practische ervaring, onder
het oog te brengen van hèm, die in
's Lands belang daarvan gebruik ma
ken kan. Blijkbaar is men gerust en
vertrouwt men, dat de eenvoudige
boer weer wel al is het dan ook
eenigszins al morrende aan den
hem opgedrongen arbeid zal gaan,
Het symbool van den landbouw op
de gouden koets van Hare Majesteit
de Koningin is wel goed gekozen in
den vorm van een schaap; de eenige
last die men van zoo'n dier heeft, is
een weinig geblaat, maar overigens
laat het zich toch telkens kalm de
wol afscheren.
Indien dit schrijven mocht kun
nen leiden tot het gewenschte resul
taat, dan zoude zeker het geheele
Nederlandsche volk daarvan de aan
gename vruchten kunnen genieten.
Maar mocht dit niet het geval zijn
en mochten zij, die geroepen zijn in
het volbrengen van Vaderlandsche
plichten voor te gaan, doof blijven
voor beleefde verzoeken en raad
gevingen, geweld uit het hart van
eerzame landbouwers, en blijven zij
de hand, die hun steeds vanaf het
begin van den oorlog werd aange
boden negeeren, ja van zich afstooten,
welnu, dan werpen wij alle verant
woording op hen, die in deze de
macht hebben om in den bestaanden
toestand verbetering te brengen.
Het plan der maximalisten om de
regeering van Kerensky ten val te
brengen is spoediger en gemakkelij
ker geslaagd dan zij wellicht zelf
hadden verwacht. Regeeringen schij
nen in Rusland al heel onvast in het
zadel te zitten.
Het nieuws over de staatsgreep is,
terwijl men dit schrijft, nog schaarsch,
maar er is geen reden om aan de
juistheid van de feitelijke mededee-
ling uit St. Petersburg, dat de mi
nisters gevangen zitten en de bolsje-
wiki de baas zijn, te twijfelen.
Hoe dat zoo gauw in zijn werk is
gegaan, is nog onbekend. Blijkbaar
was de slag beter voorbereid dan in
Juli, toen een beweging met een der
gelijk doel door gebrekkigen opzet
en samenhang smadelijk mislukte.
Toch is het uiterst waarschijnlijk,
dat de troepen, waarop de regeering
vertrouwde, haar op het beslissende
oogenblik in den steek hebben gela
ten. De regeering toch was, naar
men weet, niet onvoorbereid. Zij wist,
wat er gebeurd was tusschen het re
volutionaire comité uit de sowiet en
den generalen staf in het district St.
Petersburg en was dus op de hoogte
met de pogingen van dat (maxima-
listische) comité om de troepen op
zijn hand te krijgen. Zij had, in den
avond van 5 November, besloten het
comité als een onwettig orgaan ge
rechtelijk te vervolgen en de militaire
overheid opgedragen, alle maatrege
len tegen een opstand te treffen. De
binnenstad was door 't afdraaien der
bruggen van de arbeiderswijken ge
scheiden, en het verkeer was zoo
goed als stop gezet. Het Peterburgsch
Telegraaf-Agentschap, toen nog niet
in handen van de maximalisten, ver
zekerde verder dat het garnizoen van
de hoofdstad de regeering trouw was.
Dat kan moeilijk juist zijn geweest.
Uit het eerste bericht omtrent de
staatsgreep is ook onmogelijk op te
maken, tot wie Lenin, de leider der
beweging, zijn verzoek om een on-
middellijken wapenstilstand en vrede
heeft gericht. Hij kan het den cen-
tralen vragen, maar evengoed den
bondgenooten van Rusland. De strek
king van het verzoek is echter in de
twee genoemde gevallen zeer ver
schillend. Is het tot de centralen ge
richt, dan beteekent het dat Rusland,
of 'liever de partij, die op 't oogen-'
blik de lakens uitaeelt, een afzonder
lijken vrede wil, in het andere geval
zou Lenin met den meesten nadruk
de bondgenooten hebben gewezen op
de noodzakelijkheid van een alge-
meenen vrede. Zoolang men niet
weet, hoe de vork aan den steel zit,
is over de beteekenis van dezen stap
geen oordeel te vellen.
Een andere vraag is, of de maxi
malisten zich staande kunnen houden.
De geringe moeilijkheden, die zij bij
hun staatsgreep hebben ondervonden,
doet vermoeden, dat hun invloed bij
de bevolking en vooral bij de sol
daten zeer groot is. En ofschoon
St. Petersburg niet hetzelfde is als
Rusland, is de veronderstelling, dat
ook buiten de hoofdstad het op vrede
gerichte streven van de Leninisten
veel aanhang heeft, niet gewaagd.
Het besef van de onmacht, om den
oorlog voort te zetten, won den laat-
sten tijd in Rusland zoozeer veld,
dat Kerensky in zijn onderhoud met
een Amerikaansch journalist van Rus-
land's uitputting geen geheim meende
te moeten maken. Er is dus veel
kans, dan Lenin en de zijnen, althans
voorloopig, veel steun uit het geheele
land zullen krijgen. Of niet later de
economische moeilijkheden deze man
nen, die meer theoretisch dan prac-
tisch zijn geschoold, over het hoofd
zullen groeten, kan alleen de tijd
leeren.
MASSALE INBESLAGNAME.
Door de Zaaadamsche politie zijn
in éen week tijds in beslag genomen
21750 kilogram tapioca-meel, 33080
K.G. cacao-boter, 27975 K.G. cacao,
1825 K.G. foeli, 6000 K.G. kaneel
stokken, 4000 K.G. cacao-massa, 230
K.G. eiwit, 300 K.G. gruttersmeel,
1800 kisten lucifers, 1797 kisten ge-
