Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor het Land van Cadzand. Zaterdag 31 Maart <MÏ Advertcntiën Bewustheid. Jeudige O.-W.-ers. Vermengd brood. 26e Jaargang COURANT Abonnementsprijs per 8 maanden ƒ0.60, franco per post ƒ0.65, voor Belgis 0 .85, voor Amerika 1 dollar k 8 kwartalen b{j vooruitbetaling. Abonnementen worden mede aangenomen bij boekhandelaren en brievengaarders. van 1- 5 regels 25 cents, elke regel meer 5 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief. AdvertentiSn worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdag des namiddags te twee tiro. mt bta(i verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bjj den uitgever C. D1ELEMAN te Breskens. Rübds meermalen heb ik schrijft de eerste luitenant W. J. M. L(inden) in „Ons Legef" het orgaan der ver- eeniging van dien naam in mijne onmiddellijke omgeving anderen gade geslagen, wannetr kortelings weder oen bericht in de pers de ronde had gedaan waaruit bleek dat het oor logsgevaar, zooal niet dreigender, dan toch minder gemakkelijk af te wen den zou zijn. Hij laat nu in het midden, welke soort berichten aat waren en uit wel ke bion zij kwamen, doch volstaat met te wijzen op dio geruchten, welke naar ieders meening alarmeerend wa ren Het is verre van hem onrust te kweeken, noch de toekomst zwarter voor te stillen dan z\) werkoiyk is. Allerminst zou hQ willen dat ze nuwachtige uitingen of dwaasheden blijk gaven van overdreven augst. Doch hij vraagt zich af of onze zoogenaamde nuchtere blik en koele bezadigdheid, waarvan wij in het buitenland den roep genieten, niet een duidelijke overeenkomst toonen met de laakbare luchthartigheid of geringschatting en misdadige onver- schilllgheid. Wij pronken zoo gaarne met onze kalmte, die vaak beter lakschbeid geheeten moest worden. Komt het wel oens in ons op hoe de toestand zou zijn, ais het eens tot oorlog kwam; water gebeuren zou met onze effectjes, lekker eten, dik klee- deo, voel uitgaanwie dan in de eerste plaats hot loodje zouden leg gen tot heil van gemoedelijke mede burgers hoeveel gezinnen in rouw zouden worden gedompeld? Is men zich wel bewust, dat een deel van Nederland in een Elagveld zou worden herschapen, dat onze ef fectjes misschien waardeloos zouden zijn, het eten schaarsch of niet te krijgen, evenals de dikke kleeding uitgaan alleen weggelegd voor de oor logsinvaliden en onze jongens maar laten wi) er niet over uitweiden, over tuigd als wi) zijn, dat geen schrille beelden noodig zijn om ons de ellen de in de gedachten te breDgen, die onze jongens in de eerste plaats te verduren zouden hebben. Met lofwaardigeD ijver en welda digheidszin wordt geofferd, fancy-fairs ingericht, tentoongesteld, gedanst, oo medie gespoeld en wat niet meer ten bate van allerlei goede doeleinden. Zelfs te midden van de ontelbare inzamelingen veor vluchtelingen, en krijgsgevangenen van Frankrijk in Duit8chland en van DuitEehland in Frankrijk, ambulances en uitwisseling van gewonden, zelfs te midden van al die liefdadigheid heeft men het dient eerlijk erkend nog wel eens een oogenblik over, óók wat voor don Hïederlandschen soldaat te doen en voor de vele ontwrichte soldaten- gezinnen. Zonder te willen zeggen dat er iets uan ontbrak, zou hü toch willen vra gen of men zich bewust is wat er gebeuren moet, wanneer we zelf eens in den oorlog zouden worden betrok ken. Üf er dan rog genoeg geld is over gebleven, althans te krijgen uit de handen, die dan misschien naar vei liger oorden de wijk nemen, om onze krijgsgevangenen, onze vluohtellngen, ODze ambulances, onze Holiandsche joogens een minstens even goed lot te bezorgen als nu door onze zorgen Russische, Belgische, Fransch»>, En- gelsche, Duitsche, Servische, Bulgaar- sche, Oostenrijksche, Turktcbe enz. soldaten genieten Zou er ook aanleiding zijn hetzfj in verband met de belangen van al die vreemden, die in ons land natuur lijk voorgaan om voor odzb ambu lances, onze soldaten, onze krijgsge vangenon wat geld op zjjjde te leggen, een soort reservefond-je te vormen voor kwade dagen Zou men zich van deze noodzake lijkheid bewust willen worden, voor zoover de tijd, besteed aan uitgaan, het toelaat en indien de belangen van alle mogelijke krijgsgevangenen, gewonden, vluchtelingen en andere beklagenswaardige menschen uit an dere landen als ons eigen land, naar den eisch verzorgd, althans zoovetd mogelijk behartigd zijn. Wanneer het zoover nog eens ko men mocht is de vertenigirg „Ons Leger" bereid om die te voimen fondsjis te beheeren en te distribu- eeren. Is het geen beschamend gotuigenis voor ons, Hollanders, dat een doel als het onze moet gesteuDd worden door het geven van feesten. Wordt hierdoor niet bewezen, dat Nederland zich niet voldoende bewust is van de mogelijke gevolgen voor eigen mannen in dan spanneuden tijd, dien wjj beleven Van harte gunt hij alle te beklageD mannen uit de ons omringende lan den, die door allerlei omstandigheden hulp behoeven, de verzachting van hun lot, welke de hoogo plichtsop vatting van Nederland hen vermag te schenken. Hij zou niet gaarne zien, dat hierin verandering kwam. Doch bi) dit alles ia toch de vraag te billijken of eenige bewustheid om trent eigen nooden niet gewenscht is Laat ieder, die deze regelen onder de oogen krijgt, een oogenblik na het lezen de oogen sluiten en zich voor oogen haien den zoon, den broeder, den man, den vriend of verloofde, die in ons leger dient. Laat hij zloh dan een beeld trachten te vormen van dien persoon in kommervolle omstan digheden en dan voor zichzelve be slissen of hjj voldoende bewust is van zijn plicht, wat af te zonderen voor de komende dagen. Het geld is immers niet weg. Mocht ons land bulten den oorlog blijven, dan kan immers nog beslist worden omtrent de bestemming. Dan zal er nog zooveel leed z{Jn te lenigen op maatschappelijk gebied, dat dit appeltje voor den dorst wijze voor zorg mag heeten. „Al te goed is buurmans gek" en „het hemd is nader dan de rok" zijn Holiandsche spreekwijzen, waarvan een bezadigde toepassing goede vruch ten dragen kan, zonder de belangen van anderen te schaden en zonder iets te kort to doen aan andere Hol iandsche spreekwijzen als „doe wel en zie Diet om" en „laat de linker hand niet weten wat de rechter doet". Het Bestuur van de vereeniging „Ons Leger" beraamt een poging de middelen machtig te wordeD, die baar in staat moeten stellen om de belan gen van onze jongens in sneeuw en jjs aan de grenzen, nu sn voor een onzekere toekomst, te behartigen. Na het bovenstaande hoopt bij van harte, dat ruime gaven blijk zullen geven van de bewustheid van ons volk, van zijn plicht tot voorziende maatregelen Op een kwaad, dat al sins den aanvang van den oorlog bestaan heeft ls eindelijk de aandacht van de au toriteiten gevallen. Wij bedoelen de grove verteringen, welke door jeugdige oorlogswinstma kers in bierhuizen wordt gemaakt. Er is door koapen en meisjes van 11 tos 16 jaar met smokkelen veel verdiend - op eigen instigatie zoo wel als met medeweten van de ou ders en terwijl tbanB den volwas senen dit bedrjjf vrijwel onmogelijk is gemaakt, trikt nog dagelijks de spes patriae er op uit om chocolade, zeep, vet, ja wat al niet over de grens te brengen. Vooral zt), die hun smokkelavon- tuurtjes voor de oudelui verbergen, weten niet beter te doen dan het verdiende geld zoo spoedig mogelijk in sigaretten en drank om te zetten. Er 19 te Njjmegen, zoo lezen we in de Tel., op een der groote pleinen mid den in de stad een bierbuis met neutralen naam, waar veel van dat jonge smokkelaarsgoedje avond aan avond komt, waar de feöen in den dop der halve Ntjmeegsche wereld en haar vrool(jke cavelieren elkander ren- dez voua gevend, drinkend en rookend als groote menschen den tijd dooden en door hun vroeg-rijp-zjjn, den toe schouwer verbazen. Ook in andere oafó's wordt een groot gedeelte van het met smokke len en andere oorlogspraktijken ver diende geld verbrast door kinderen, die het slachtoffer zijn geworden van de kwade kans hun door de tijdsom standigheden geboden. En wie oogen heeft om te zien, kan telkens opnieuw constateeren, hoe de oorlogstoestand tientallen personen vóór hun jonge lingsjaren reeds moreel heeft te gron de gericht. Hoewel al weder te elfder ure, zal het kwaad, dat wi] hierboven signa leerden, nu toch van overheidswege bestreden worden misschien nog niet te laat. De minister van- Binnenlandsche Zaken heeft er de aandacht op ge vestigd en gevolg gevend aan de desbetreffende aanschrijving heeft de gemeenteraad bepaald, dat het verbo den Ml z|jn in verlofalocaliteiten per sonen beneden don leeftijd van 16 jaar toe te laten, tenzij zJJ in gezel schap zijn van een meerderjarige. Een vooi beeld ter navolgirg voor andere - grensplaatsen, waar de toe s'and wel beter zal z|jn. Zooals men weet, is het brood dat wij tegenwoordig eten, gebakken van tarwe vermengd met aardappelmeel, waarvan men lrtu&schrn weinig be merkt en geenszins de kwade geruch ten bevestigt die aan dit gebruik voor afgingen. Besparing van graan door het meel' met een andere grondstof te vermen gen, is niet nieuw. Tildens den levensmiddelennood van van 1846 op 1847 nam men tot der gelijke middelen zijn toevlucht Niet alleen geschiedde dit van regerings wege, maar ook het particulier initia tief deed zich gelden. Dit leert men althans uit de Delft- sche Courant van 29 December 1846, waarin een bakker het volgend Inge zonden stuk deed plaatsen Reeds een en ander maal las een uwer, in onderscheidene dagbladen, berichten, zoowel van buitenslands, als ook uit sommige oorden van ons vaderland, dat men proeven genomen heeft met brood te bakken, voor de helft bestaande uit geraspte beetwor tel en voor de wederhelft bestaande uit ongebuilde tarwe of roggemeel, 6D dat dit brood zeer smakelijk en voedend was bevonden geworden. Dit deed besluiten, om hiervan een proef te nemen, ten einde dezelve, goed uitvallende, het bakkeD van zulk brood, voor den behoeftige aan te bevelen, en zulks, indien mog6ljjk, op een groote schaal te doen, teneinde deze op een meer goedkoope wijze, In zijn behoefte van brood zoude kunnen voorzien. Die proeve is hem boven verwaoh-' ting gelukt. Het brood, hetwelk hty op die w(jze met de bovengenoemde evenredigheid heeft doen bakkeD, is van een aangenamen smaak, zeer voedzaam, en wordt niet zoo spoedig droog, als gewoon brood. Hü heeft nameiyk gebruikt 17 ned. oneen geraspte beetwortel en even zooveel ougebulld tarwemeel, dus zes oude of drie ned. ponden en vier on een, met de noodige gist, en een wei nig meer zout, dan in gewoon brood, en heeft daarvan aan brood ontvan gen zes oude of drie ned. poDden min éèn once. De 8 oude ponden 3 oneen onge- build tarwemeel nu, gerekend tegen 10 centen per pondde 17 onoen beetwortel, tegen 8 centenzout 3 centen gist 8 centen bakken 4 cen ten kosten de twee brooden, a 6 pond min één once, twee en veertig cents. Die, van enkel ongebuild meel ge bakken, zouden kosten 60 oents, dus een voordeel van op ongeveer zes pond brood, van achttien cents, ter wijl het aldus gebakken brood voed zamer sohjjnt, dan het gewone.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1917 | | pagina 1