Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor het Land van Cadzand.
Xalerdaur 4 September f915.
Abonnementsprijs
Advertentiën
Nog eens: Zeeuwsch
Vlaanderen.
Aardappelen.
Binnenland.
Mo 2053.
24e Jaargang1
per 3 maanden ƒ0.50, franco per post ƒ0.55,
voor België ƒ0.75, voor Amerika 1 dollar k 3 kwartalen
bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
van 15 regels 25 cents, elke regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
By abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdag
des namiddags te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag?- en Vrijdagavond bjj den uitgever C. DIELEfflAN te Breskens.
Ook het Centrum wijdt eenige woor
den aan Zeeuwsch-Vlaanderen, in
verband met de in den laatsten tijd
opduikende od door mannen zonder
verantwoordelijkheid gevoede geruch
ten over een mogelijken afstand van
grondgebied door ons land, met name
van Zeeuwsch-Vlaanderen aan België.
MeQ beriep zich daarbij op sommi
ge verklaringen in den vreemde af
gelegd en op verhalen die al meer
zijn gehoord gedurende dezen oorlog,
over een mogelijke vergoeding, welke
Nederland voor'het verlies van be
doeld Zeeuwsch gewest elders zou
ontvangen.
Veel meer dan losse praatjes en
losse geruchten was dit alles echter
niet.
Een tijd als deze is rijk aan on-
dits, gissingen, overhaaste gevolgtrek
kingen en overtollige redeneeringen.
In de Zeeuwsche pers evenwel ia
reeds, naar aanleiding van dit geschrijf,
het denkbeeld geopperd, een actie op
touw te zetten.
De Zeeuwsch Vlamingen moesten
hun gevoelens uiten, door op 31 Au
gustus algemeen te vlaggen en zich
met oranje te sieren.
De bedoeling van dit alles was ze
ker uitstekend en derhalve te prijzer,
maar, zoo mag van den anderen kant
worden gevraagd, loopt men niet wat
al te vlug en al te hard van stal
En waagt men zich niet aan de
kans, dat men aldus tot een „quaes-
tie" maakt, of opblaast, wat in *t
geheel geen quaestië is, en naar wij
vertrouwen mogen, ook nooit een
quaestie zal worden.
Aan de loyauteit en den vaderland-
schen zin van Zeeuwtch Vlaanderen
twijfelt niemand.
De bevolking is met hart en ziel
aan Rjjk en Koningin gehecht.
Acht men het noodig, van die ge
voelens nu eens op bijzondere wijze
te doen blijken, 't zij zoo.
Maar men kan ook oordeelen, dat
daarvoor geen buitengewone demon
straties noodig zijn en dat de onaan
tastbaarheid van het Nederlandsch
grondgebied een vanzelfsprekende zaak
is waarover men niet behoeft te dis-
cusieeren.
Door een actie in optima forma
zou men licht te veel eer en te veel
beteekenis geven aan de losse be
weringen van eenige niet verantwoor
delijke personen terwijl het wel
als vaststaand mag worden beschouwd
dat indien er ook maar van verre
gevaar mocht dreigen, of opgetreden
moet worden tot behoud van een of
ander deel des lands, de Regeering
op haar post zal zijn.
De zorg van dat behoud in het ge
geven geval van het juiste oogenblik
van handelen, kan men haar, dunkt
ons, met een gerust gemoed overla
ten.
Vooral in zaken als deze lijkt voor
barigheid ongewenscht en zonder nut.
In eene gehouden vergadering van
de vereeniging van kleine stedelijke
en plattelandsgemeenten is besloten
den minister van landbouw te ver
zoeken zoo spoedig mogelijk maat
regelen te nemen dat het Nederland-
sche volk tegen billijke prijzen aard
appelen zal kunnen bekomen.
Het bestaand uitvoerverbod achtte
men daartoe niet voldoende.
Gaat men althans de desbetreffende
circulaire van den minister na, dan
zal zegt een inzender in de Tel.,
aan dit verbod streng de hand wor
den gehouden.
Er gaat niets uit; alles blijft bin
nenslands
Thans zou men bijna een onbezorg-
den winter tegemoet gaan, als alles
goud was wat er blinkt, maar ook de
regeeringsdaden zijn soms doublé.
Door de regeering wordt de uit
voer van aardappelen naar het bui
tenland verboden de uitvoer, die het
vorige jaar oorzaak was van hooge
prijzen.
In stede, dat de regeering thans
het benoodigde quantum geelvleesch
aardappelen van zaad en veengron
den als een verplichting aan de ver
bouwers ten bate van het algemeen
liet vastleggen, en dan den uitvoer
vrij l'et, waardoor die aardappelbou
wers over hun geheel verbouwd quan
tum een veel hoogeren prijs zouden
bekomen dan thans, in stede, dat de
regeering de arbeiders en burgerij
goede en deugdzame aardappelen te
gen den prijs van ƒ1.75 per 7o K.G.
verschaft, sluit zij tnans de grenzen
voor den uitvoergeeft zij thans den
aardappelmeel fabrikanten bond het
mes in handen om van twee kanten
te snijden, n.l. èn van den verbou
wer, èu van den afnemer.
Natuurlijk zullen de prijzen der
aardappelen van de fabrieken thans
dalen, want de fabrikanten hebben
nu van den exporthandel geen con
currentie zij zullen thans vermalen,
wat maar los te krijgen is, want het
aardappelmeel is hoog in prijs, met
vraag naar het buitenland
De verbouwers, en vooral de kleine
verbouwers, moeten thaDs het loodje
er weer bij neerleggen, want nu er
wat ziekte in de aardappelen komt,
moeten die kleine verbouwers beslist
hunne aardappelen aan de fabrieken
afleveren.
Door den maatregel van het sluiten
der grenzen voor den uitvoer van
aardappelen, worden alleen de aard-
appelmeel-fabrikanten, gebaat, en
moet men wel de verzuchting slaken
„arbeiders en kleine burgers, wie ver
schaft u thans de goedkoope aardap
pelen, waarop gij recht hebt, nu de
grenzen voor den uitvoer gesloten
zijn?"
Op welk neutraal standpunt men
zich thans ook stelt, en met welke
sympathie men het doorworstelen der
moeilijke tijden voor ons Nederland
door onze regeering ook moge bezien,
thans is men geneigd te vragen, of
vooral de klasse dtjr grootbezitters
door do regeering niet wordt voorge
trokken, .vant de aardappelen aan de
consumptie onttrekken, door deze
door de fabrieken te laten vermalen
tot meel en deze fabrieken eerst mil-
lioenen H.L te laten vermalen, zon
der daarentegen direct een verplich
ting op de schouders dier fabrikanten
te leggen, op dezelfde wjjze, als thans
voor de groente-exporthandelaren is
gelegd met het reserveeren van re-
ge9ring3-sni)boonen, dit is een feit,
en zal ieder het bewijs leveren, dat
wel den handelaren lasten worden
opgelegd, doch dat die lasten niet
voor de kapitaalkrachtige fabrikanten
gelden.
Moeten de fabrikanten eerst eenige
millioenen H.L. aardappelen tot meel
vermalen hebben en zal de régeering
dan met prijzen voor den dag komen
die vobr menigeen te hoog zijn?
Want dan zijn de goede soorten
Ergenheimers van zand- en veengrond
al verdwenen.
Met het sluiten der grenzen voor
den aardappeluitvoer is het een eer
ste eisch dat er goede en gezonde
winteraardappelen, tegen den prijs
van hoogstens twee gulden per 70
kilogram, door bemiddeling van de
regeering dienen te worden verkrijg
baar gesteld.
Men heeft het recht deze eisch te
stellen opdat men geen dure winter
aardappelen krijgt, nadat de fabrikan
ten de groote winsten hebben opge
slagen met meel.
Ten tweede male een viering van
den jaardag van H. M. de Koningin
zonder het gebruikelijke feestbetoon,
omdat dit ook thans, wegens de tijds
omstandigheden^ op verlangen van de
jarige Vorstin achterwege bleef.
Dus ook Dinsdag geen parade van
het garnizoen, geen illuminatie in het
Haagsche Bosch, geen kermis voor de
jeugd in verschillende stadswijken.
Maar w«l toonde het vlaggen ge
wapper van toren-, stadhuis, rijks-,
gemeente- en gezantschapsgebouwen
en tal van particuliere woningen, dat
de 31ste van de Augustusmaand een
dag is van vreugde is in den lande.
Ook zag men hier en daar in win
kels feest étalages, met het borstbeeld
van Koningin Wilhelmina, getooid
met het rood, wit en blauw en oran
je, als middenstuk.
In de Groote Kerk werd de ver
jaardag in eene buitengèwone gods
dienstoefening herdacht.
In de verschillende paleizen werden
de felicitatieregiaters druk geteekend.
Bijzonder groot was des avonds de
toeloop naar het Haagsche Bosch,
waar in het paleis Huis ten Bosch
aan Hare Majesteit eene serenade zou
worden gebracht door een groot aan
tal dames en jonge meisjes, behoo-
rende tot de verschillende Haagsche
zangvereenigingen en koren.
H. M. de Koningin gaf te kennen,
dat het Haar genoegen deed te be
merken, hoeveel schoons er nog tel
kens bij onzen Nederlaodsche liederen
schat komt, en dat de koren het
mooie Nederlandsch zoo beschaafd
uitspraken.
Toen de leiders der serenade en de
bestuursleden weer vertrokken, kwam
de Koningin nogmaals naar buiten,
om met luider stemme de volgende
woorden tot het publiek te spreken
„Ik dank u allen zeer voor dezen
schoonen en mij onvergetelpken avond.
Woorden schieten mjj te kort om
voldoende uit te drukken, hoe ik uw
zang heb aanvaard.
Ik noodig u uit om dezen avond
te besluiten door allen met mij te
roepenleve ons dierbaar vaderland,
hoera I"
Met groote geestdrift werd aan die
uitnoodiging voldaan eD daarna werd
nog langen tijd gejuicht, ook voor
Prinses juliana, die even van te vo
ren wuivend van het publiek afscheid
had genomen.
Ten behoeve der ontwikkeling
en ontspanning van militairen heeft
de opperbevelhebber een schrijven ge
zonden aan de autoriteiten der land
macht, waarin er wordt op gewezen,
dat zich ongetwijfeld binnenkort bij
tal van troependeelen de behoefte zal
gaan doen gevoelen cursussen te or-
ganiseeren, voordrachten te doen hou
den, enz. ten behoeve van de gemo
biliseerde troepen, en wel in verschil
lende vakken van onderwijs en on-
uerricht.
Gedurende den afgeloopen winter
werden alreeds op veie plaatsen zulke
cursussen en voordrachten met vrucht
en goeden uitslag gehouden, terwijl
hier en daar sommige cursussan nog
tot in dezen zomer werden voortgezet.
Nu het intusschen zich nog niet
laat voorzien wanneer demobilisatie
zou kunnen intreden, mag het voor
zeker nog meer dan gsdurende den
een eersten tijd van de mobilisatie,
wenschelijk worden geoordeeld, er
naar te streven de gemobiliseerden in
de gelegenheid te stellen kennis en
ervaring op te doen, in verschillende
vakken van onderricht, voor hen, bij
terugkeer in de burgermaatschappij,
van nut.
Aangezien het dan ook zijn verlan
gen is dat in den ruimsten zin te
gemoet worde gekomen aan ten deze
zich openbarende behoefte, noodigt hjj
hen uit, met vereischten spoed opga
ve te verstrekken van al hetgeen
uwerzijds voor het beoogde doel wordt
verlangd, voor zoover daarin niet is
te voorzien door medewerking langs
anderen weg dan door zijne tueschen-
komst.
Ten slotte zij ter behartiging van
de onderwerpelijke aangelegenheid
aan de hoogere autoriteiten ten zeer
ste aanbevolen, hunnen ondercomman
danten leiding en voorlichting bjj
de voorbereiding te verlcenen, ver
mits het hier toch gaat om de ver
meerdering van kennis en ontwikke
ling van de gemobiliseerden te be
vorderen hun het langdurig verblijf
onder de wapenen in dat opzicht al
dus van meer nut te doen zijn, en
mede te werken tot het doen onder
houden onder hen van een goeden en
opgewekten geest, factoren geen
zins van ondergeschikt belang,"
Te Rotterdam zjjn drie bakkers
