Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor het Land van Cadzand.
Adverlentiën
Mond en Klauwzeer.
-<[=]>-
De varkensquaestie.
Nieuwe verwikkelingen.
Wo 2050.
Woensdag 25 Augnstns IMS.
24c Jaargang
BRESKENSCHE
OURANT.
Abonnementsprijs
per S maanden ƒ0.50, franco per post ƒ0.55,
voor België ƒ0.75, voor Amerika 1 dollar k 3 kwartalen
b0 vooruitbetaling.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
van 15 regels 25 cents, elke regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdag
des namiddags te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEHAÜ te Hreskens.
De gevreesde ziekte vertoont zich
weer hier en daar.
Gevreesd, evenzeer om haren aard
zelve als om bet stelsel dat gevolgd
wordt haar te bestrijden.
Even over de grens moeten vele
gevallen voorkomen en het is te be
grijpen dat daaraan weinig of geen
zorg, althans niet de noodige besteed
wordt.
Dat mitsdien menig dier in de wei
de ligt te cr6peeren, behoeft dan ook
geenszins te verwonderen.
Tot dusver treedt de ziekte hier
wel niet in zoo'n veelvuldige mate op
als in 1911, maar toch vervullen de
opduikende gevallen den landbouwer
mat groote bezorgdheid bij de gedach
te dat de beruchte ziekteverschijnse
len zich ook onder zijne dieren zou
den kunnen voordoen.
Geen wonder.
Niet dat eene ziekte geen schade
post Is, integendeel is ze dat steeds,
•n deze niet het minst, voornamelijk
door haren langen duur.
Maar dit is niet in hoofdzaak wat
hem met schrik vervult.
Het is voornamelijk het middel, dat
wordt toegepast om de uitbreiding
der ziekte te voorkomen.
Want het meest radicale middel
biykt nog niet in staat de uitbreiding
der ziekte te keeren.
Zoodra verdachte gevallen ontwij
felbaar als mond- en klauwzeer ziekte
zj)n geconstateerd, wordt al het vee
met gespleten hoeven onteigend.
De absoluut onbesmette dieren wor
den van de aangetaste gescheiden, en,
als geschikt voor de consumptie, naar
Rotterdam gezonden.
Daar passeeren ze nogmaals een
geneeskundige revue en als deze de
eerste keuring bevestigt, worden ze
geslacht en het vleesch verkrijgbaar
gesteld.
De overige door de ziekte aangetaste
dieren worden onderroepeljjk op de
hofstede afgemaakt en de cadavers
begraven.
Tegen dit systeem van bestrijding
zjjn reeds herhaaldelijk stemmen op
gegaan.
Echter zonder gevolg.
In het hierboven genoemde jaar
1911, hetwelk zich kenmerkte door
buitengewoon veel ziektegevallen, is
men ten langen leste opgehouden met
dat afmaken, omdat men op den duur
wel meer dan de halve veestapel in
den grond had kunnen stoppen.
En zoo is 't wel niet moeilijk een
ziekte metterdaad onder de knie te
krijgen.
Maar waar blijft dan de logica van
het eenig doeltreffende van het af-
makings-systeem, als men het toen
heeft laten varen en de aangetaste
dieren heeft laten doorzieken.
Dat is ook de eenige wensch van
den veehouder.
Niet van een enkele, maar we kun
nen veilig zeggen, van allemaal.
Zooals reeds gezegd, brengt dat
kosten met zich mee.
Liever echter wil hij zich die ge
troosten, dan meedoogenloos zijn vee
onder den grond te ziens stoppen.
Het is voorwaar ook geen kleinig
heid.
Door jarenlange zorg heeft de vee
stapel de hoogte bereikt waarop zij
nu staat.
En nu gaat de vrucht daarvan, zoo
wel in werkelijke als moreels betee-
kenis, door dat afmakingssysteem in
een minimum van tijd te ioor.
Nu openbaart zich hierbij nog een
andere kwestie.
Geljjk gezegd, gaan de onbesmet
verklaarde dieren naar Rotterdam om,
als ze ook dit bi) herkeuring blijken
te zijn, te worden geslacht en voor
de consumptie beschikbaar te worden
gesteld.
Tot welken prijs dit vieesch ver
krijgbaar is, weten we niet, maar dat
de dieren voor een kleinigheid wor
den verkocht, is algemeen bekend.
Boven de 45 cents per kilogram
gaan ze nimmer.
Nu wordt steen en been geklaagd
over de dure vleesch- en de hooge
spekprijzen.
Rijst nu niet de vraag waarom,
daar het geval der onteigening er toch
eenmaal ligt, deze goedgekeurde die
ren niet hier kunnen geslacht en het
vleesch verkrijgbaar gesteld worden,
dan kon men op het platteland ook
eens goedkooper vleesch eten, waar
dit nu voor velen vaak onbereidbaar is.
Als het vleesch deugdelijk is be
vonden voor den mensch, dan, zou
't dunkt ons, ook evengoed hier te
consumeeren zijn.
Gaarne geven we dit door velen
gevoede denkbeeld ter welwillende
overweging en ondersteuning van die
autoriteiten, wier invloed op het be
trokken gezag van gunstig gevolg kan
zijn ten opzichte van dit onderdeel
dezer belangrijke zaak.
Donderdag trad de maandtermiln
iD, van 19 Augustus tot 18 Septem
ber waarbinnen geen varkensvleesch,
levend of geslacht, haar het buiten
land mag worden uitgevoerd.
Zooals men weet, is de regeering
tot dit verbod overgegaan, omdat de
exporteurs-consenthouders, die den
laatsten tijd aan de regeering bene
den markprijs varkens hadden gele
verd, in gelijke verhouding als de
hoeveelheid, die zij over de grenzen
brachten, daarmede hadden opgehou
den, omdat voor hen het voordeel
van den uitvoer door de gelimiteerde
prijzen der binnenlandsche leveran
ties teloor ging.
Om nu lagere marktprijzen af te
dwingen, heeft de minister van land
bouw gedaan wat men van hem ver
langde, nl. den geheelen uitvoer ver
boden.
Wat de expediteurs op hun reke
ning voor het buitenland hadden,
mag nog over de grenzen, maar dan
is het uit en de consenten zijn niet
meer geldigeerst over een maand
is er kans, dat de uitvoer mag wor
den hervat.
De groote vraag is nu of het uit
voerverbod zal helpen.
Immers, terwijl het uitvoerverbod
reeds eenige dagen bekend is, zijn de
marktprijzen nog volstrekt niet te
rug geloopen.
De varkenshouders zullen wellicht
een maandje probeeren hun dieren
vast te houden.
Zij gaan de risico aan maar na
een schoone opruiming, die hun veel
winst opleverde kunnen ze een stoot
je afwachten in vier weken wordt
een varken niet slechter, en het op
onthoud brengt zijn rente op, zullen
ze denken.
De minister was zich de nutteloos
heid van zijn uitvoerverbod aan van
keljjk wel bewust; ook omdat hij
geen zekerheid heeft, dat de export
zal voortduren en de leverantie van
varkens aan de regeering haar reser
ve op peil zal houden.
Eerst einde September of begin Oc
tober zullen er aanvoeren voor de
slachtbank beginnen te komen, zoo
dat in de thans ingetreden maand-
periode de liefhebbers van varkens
vleesch zich zullen moeten spenen.
Er is nu nog een allerlaatst mid
del, maar daartoe zal de regeering
wel niet durven overgaan.
De Levensmiddelenwet geeft haar
namelijk de bevoegdheid, om alls le
vende varkens voor een redelijken prijs
te onteigenen en in beslag te nemen.
De uitvoerbaarheid daarvan is even
wel twijfelachtig en alleen zij die met
de practische moeilijkheden Diet be
kend zijn, wien het dan ook minder
zou passen aan den minister te ver-
wjjteD, dat hij niet tot dien uitersten
maatregel overgaat.
Er zijn reeds heel wat verbodsbe
palingen en er starn reeds heel wat
voorschriften op papier, die in de
practjjk geen of slechts zeer gering
resultaat hebben.
Reeds nu heeft de smokkelarij heel
groote proportiën aangenomen en de
meest uitgebreide maatregelen aan
de grenzen verhinderen niet, dat er
verboden uitvoer op enorme schaal
plaats heeft.
Zou men de veeteelt en de fokke
rij onder beslag willen leggen, althans
geheel, niet alleen de militie en de
landweer, maar de geheele landstorm
zou er aan te pas moeten komen.
En dan zouden er varkens, dood of
levend, over de grenzen gaan.
Het graan en het meel, de steen
kolen en ook de varkens zullen de
regeering zorgen genoeg baren.
<31=10
Daar is me zoo waar weer een
oorlogsverklaring bij.
Italië zond er een aan Turkije
Als redenen hiervoor worden opge
geven dat Turkije de opstand in het
tot Italië beboorénde Lybië onder
steunt en de Turken aan de in Syrië
woneDde Italianen verhinderen om te
vertrekken.
De bescherming der Italiaansche
onderdanen in Turkije is opgedragen
aan de VereeDigde Staten.
Inmiddels is de spanning tusschen
Amerika sn Duitschland weer toege
nomen,
Bi) den ondergang van de Arabic
moeten ook enkele Amerikaansche
burgers zijn omgekomen.
En die spanning nam toe toen de
ingekomen consulaire berichten ver
gezeld gingen van schriftelijke be-
eedigde verklaringen van Amerikaan
sche overlevenden die het definitieve
bericht brachten dat eenige Ameri
kanen vermist werden en dat de A-
rabic niet door de duikboot gewaar
schuwd was.
Er is nu nog éen punt onopgelost
namelijk dit, of de Arabic getracht
heeft de duikboot te rammen en ook
of na de verandering van koers om
een ander schip, de Dunsley, bij tc
staan, de Arabic door den comman
dant van de duikboot voor een v\j
andelij k schip kan zijn gehouden.
Deze en andere bijzonderheden zul
len moeten blijken uit de opheldering
waartoe de Amerikaansche gezant t<
Berlijn opdracht zal krijgen van d(
Duitsche regeering te erlangen.
Tot zoolang schort de Amerikaan
sche regeering natuurlijk haar oordee
op, maar de algemeene opinie is da
de regeering op een punt is gekomen
waarop zij zal moeten beslissen of zi
de diplomatieke betrekkingen me
Duitschland zal afbreken.
In heel het laDd schryven de bla
den verontwaardigde artikels over he
torpedeeren van de Arabic.
Zjj betoogen dat wanneer Duitscfc
land zijn moordaanslagen niet staakt
het op zijn minst noodzakelijk is d
diplomatieke betrekkingen af te bre
ken. Alle bladen verzekeren dat he
land vereend achter president Wilsoi 1
De New York Herald schrijft
Wanneer Wilson, Da kennis t
hebben genomen van de feiteD, va
oordeel is dat Duitschland een onre
ne zelfstandigheid is waarmee d
Vereenigde Staten niets te make
willen hebben, zal het volk aan zij
zijde staaD, waartoe zjjn oordeel te
slotte ook moge leiden.
De Tribune laat zich uiterst bitte
uit
Wjj hebben genoeg van Duitscfc
land.
Zullen onzijdige Amerikaansch
burgers nog langer tot schijven voc
Duitschlands torpedo's dienen?
Wjj hebben genoeg van nota's e
verklaringen.
Wij hebben genoeg van worden
Wat gedaan moet worden, zal zoi
der maDkeeren worden gedaaD, onb
vreesd en beslist.
De World zegt dat de verhoudir
tot Duitschland een crisis heeft bi
reikt, waarin het noodig is zjjn ve.
stand, nuchterheid en zelf beheerschir
te bewaren.
De verhouding is te ernstiger, w:
Duitschland niet den wensch schiji
te koesteren haar te verbeteren, tei
zi) dan ten koste van Amerikaanscl
reehteD, eer en waardigheid.
Het is lastig omgaan met een i
geering, die geen begrip van goed<
trouw toont te bezitten.
Lukt het Wilson ten slotte ni<
dan rust op de Vereenigde Stati
geen moreele verantwoordeljjkhei
gebeure wat wil.
