;l^cmccit Tficuw*- cu ^DcrfciiftcfUab foor
aan&etvtt
ff» 1955.
Zaterdag 19 September 1914.
Het nieuwe zittingjaar.
Binnenland.
23e Jaargang'.
COURANT.
Abonnement per 3 maanden ƒ0.50, franco
per post ƒ0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
a 3 kwartalen brj vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
Advertentiën van 1—5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
S)it blad verschijnt eiken IMnsdmr- en Vrijdagavond bü den uitgever C. DIELEJIAN te Brexken».
i «in in ii mui - fftTnagaa—antaama—«aaa«MKiaaiMM
De operi 'g'p'echtigh' id der Staten-
Generaal heeft zich. schrijft de N R.
Crtin vergelijking met andere ja
ren, door een opvallende soberheid
gekenmerkt.
De anders zoo lange stoet van sta-
tiekoetsen was ditmaal ingeperkt tot
slechts twee, waar van een de gouden
koets.
Langs den gfiheelen weg van het
Koninklijk Paleis naar het Binnenhof
stonden reeds larg, voordat H. M.
de Koningin vergezeld van Z K. H.
den Prins, zich naar de Ridderzaal
zou begeven achter de militaire af
zetting duizenden eu duizenden te
wachten
Op het voorplein stond als gewoon-
lijk de eerewacht grenadiers opge
steld met hot regimentsvaandel en.de
Koninklijke militaire kapel.
Omstreeks kwart voor eenen zwenk
te de Koninklijke auto met oranje-
vlagaetjes versierd en waann Konin
gin, Prins en Prinses Juliana met
zuster Ma'ting gezegen waren, het
paleisplein op, ondor hoera's van de
meniste.
Precies ten 1 uur werd de stoet,
waarmede H. M. zich naar de Rid
derzaal zou begeven, geformeerd.
Voorop een muziekkorps der bere
den troepen, vervolgens een detache
ment huzaren en daarachter een gala-
hofrijtuig, onmiddellijk gevolgd door
de met 8 paarden bespannen gouden
koets.
Op het oogenblik, dat de Koningin
en de Prins in dezen statiekaros plaats
namen, ging er een levendig gejuich
uit de menigte op, beantwoord door
het Koninklijk Echtpaar door minzaam
groeten. De eerste groet van Koningin
en Prins was echter voor Prinses
Juliana bestemd, die voor een der pa
leis ramen stond te kijken en te
wuiven.
Langs den heelen weg plantte zich
het gejuich van Vorstin en Prins
vooit.
Op liet Binnenhof trok het aantal
belangstellenden, dat veel minder was
dan gewoonlijk ieder jaar daar bijeen
komt, de aandacht Men hoopt zich
daar anders op, omdat daar reeds van
een uur of elf af zooveel te zieD valt
het voortrukken met volle muziek
van de eerewacht en de afzettings-
troepen, het, aanrijden tot ongeveer
12 uur van de officiëele personen in
hun ambtsgewaden, de aankomst van
het corps diplomatique, het in stoet
zich begeven naar de Ridderzaal van
de ministers, do leden van den Raad
van state en zoo meer.
Ditmaal kwam daar nog bij de aan
komst in do Ridderzaal van alle hof-
dignitarissen, die bij de opening onder
andere omstandigheden in galarjjtui-
gen in den stoet meerijden.
De officieren en manschappen der
eerewacht, die aan H. M. en den Prins
bij hun aarkomst op het Binnenhof
de militaire eer bewees, droegen de
wachttönue.
Ook hier werden H. M. en de Prins
met luide toejuichingen ontvangen,
ti-rwijl plechtig de tonen van het oude
Wilh-ltnus klonkeu
Behalve door de troonrede, van zoo
gansch anderen aard dan die welke
in normale omstandigheden door het
hoofd van den staat worden uitge
sproken, heeft de op -ningsplechtigheid
van de Staten-Oeneraal zich door niets
van die van vorige jaren onderschei
den. Ais steeds waren de tribunes
stampvol en hadden alle gesprekken
en alle opmerkingen slechts éen ob-
iect. Do ambtsgewaden en de ridder
linten van de afgevaardigden en de
genoodigde autoriteiten, welke lang
zaam en bij kleine groepjes kwart
voor twaalf en kwart voor éenen de
zaal binnenkwamen.
De zon kwam en ging bij tu-schen-
poozen, als ware het om nieuwelingen
de zaal onder verschillend licht te
doen zien en te toonen, hoe prachtig
mooi overal, vooral bij niet sterk zon
licht, het houtwerk, de tapijten aan
den wand en de veelkleurig ambtsge
waden en uniformen uitkomen en een
zoo harmonisch geheel vormeu Bij
al de van goud en zilver schitterende
costuums vielen zij op, welke in ge
wone kleederdracht, rok of gekleede
jas waren gekomen. Van de afgevaar
digden waren dit de he6ren Otto, Bos,
Ke'elaar, Teenstra Eerdmans, Fruytier
Roodenburg en Scheurer, allen leden
van de Tweede Kamer dus en behoo-
rende tot verschillende staatkundige
fracties De militaire leden hadden
hun uniform verkozen bovea het
ambtsgewaad.
Voorts waren enkele Kamerleden,
oud ministers, de witte broek van hun
ministerschap getrouw gebleven, ter
wijl de heer Nolens opviel door zijn
paarsen mantel, welke hij droeg in
kwaliteit van huisprelaat van den
Paus.
Eindelijk waren de sociaal-democra
tische Kamerleden, evenals andere ja
ren afwezig. Evenmin was tegen
woordig de Franscha gezant in het
overigens voltallige corps diplomaten.
Onder de verdere genoodigden -waren
de opperbevevelhebber van de land
en zeemacht, generaal Snijders, de
chef van den marine-staf en andere
hoogo militairen.
Toen H. M. en de Prins te kwart
over éen, op de gewone wijze aange
kondigd, onder plechtige stilte waren
binnengekomen, ging het hof weer
het Koninklijk Echtpaar naar den
troon voor.
De lezing van de troonrede geschied
de door H. M. de Koningin, vooral in
den aanvang met helderen stem, die
later eenigszins daalde. Binnen enke
le minuten was het staatsstuk gelezen.
De Koningin droeg een wit kleed
met wit-grijs overkleed, een baret
van dezelfde kleur met een witte veer.
eo aigrette. Ditmaal had zij zich ge
tooid met het Groolkruis van da Mi
litaire Willemsorde.
De Prins droeg de marine uniform.
Bij het vertrekken van het Konink
lijk Echtpaar werd als steeds „Leve
de Koningin" geroepen, waarbij de
volksvertegenwoordigers en de genoo
digden zich door driemaal herhaald
hoera-gerosp aansloten. Langer dan
anders duurde het, voordat H. M. de
Ridderzaal had verlaten en wel omdat
zij zich nog eenigen tijd met verschil
lende personen onderhield.
Te half twee stelde de stoet zich
weer in beweging, voor den terug
keer naar het paleis en herhaalde het
tooneel van de aankomst, terwijl ook
nu weer de Koningin en Prins Hen
drik op den geheelen terugtocht har
telijk toegejuicht werden.
Nadat de vorstelijke personen aan
het paleis uitgestapt waren onder het
weer ontvangen der honneurs van de
eerewacht aldaar, vertoonden de Ko
ningin en de Prins zich eenige oo-
genblikken later aan het gebruikelijke
vensterhoekje, hetgeen aanleiding gaf
tot een indrukwekkende begroetiDg
door de tegenover het paleis opgestel
de menigte en die nog aanwies, toen
H. M., ditmaal vergezeld,van Prinses
Juliana, zich verplaatste naar den an
deren vleugel van het paleis en zich
daar aan een der vensters vertoonde,
zoodat een ander deel van het publiek
dat in het Noordeinde had post ge
vat, moeder en dochter kon zien.
Even daarna, terwijl de troepen
opstelling nog gehandhaafd was ge
bleven, kwam de koninklijke auto
voor, waarin de Koningin, Prins Hen
drik en het Prinsesje naar het Huis
ten Bosch terugkeerden, onder het in
drukwekkend spelen van het volks
lied door de koninklijke militaire ka
pel, de honneurs van de eerewacht en
het voortdurend gejuich van de me-
nigt-, die zich daarna langzaam ver
spreidde.
Nooit wellicht is met warmer be
langstelling, met vuriger vaderlands
liefde de komst van H. M. do Koningin
verbeid dan ditmaal, en met meer
onverdeelde instemming, grooter eens
gezindheid luisterde zeker nooit eene,
in de Oothische Ridderzaal verzamelde
schare, naar de troonrede.
Niet éen Nederlander ditmaal, die
daar, bij voorbaat, zat als politiek
commentator, hunkerend naar de toe
zegging van dit, vreezend voor de
aankondiging van een ander wets
ontwerp, bereid aanstonds van leer
te trekken voor of tegen het kabinet.
Niet als politici, als trouwe vaderlan
ders zaten zij daar allen en veel meer
om het samenzijn zelf met het hoofd
van den staat, bezielende verlevendi
ging van nationale en dynastieke ge
voelens, dan uit nieuwsgierigheid naar
den concreten inhoud der Troonrede,
waren de meesten opgekomen.
De troonrede beantwoordde volko
men aan deze gevoelens en vorwach
tingen. Zij gaf een getrouw beeld van
den oogenblikkelijkeü toestand, een
relaas eenerzijds en fier en ongedwon
gen anderzijds. Zij deed de aanwezi
gen in het korte verloop van enkele
oogenblikken de jongste phase in de
wereldgeschiedenis herleven en de so
bere voordracht werkte daartoe mede
met hoe droeve teederheid daalde de
stem der Koningin, toen zij, den blik
over de grenzen richtende, zeide
„Diep begaan met het lot van alle
volken die in den krijg zijn medege
sleept, draagt Nederland de buiten
gewone lasten, die het worden opge
legd gewillig en ontvangt met open
armen alle ongelukkigen, die binnen
zijn grenzen een toevlucht zoeken.
Gansch anders was de klemtoon,
nadat zij tevoren met nadrukkelijken
ernst geconstateerd had, „dat onze
vriendschappelijke betrekkingen met
alle mogendheden ongestoord zijn ge-
bievun", toen zij met een overtuigs-
kracht, die alle onvruchtbaren twijfel
had moeten wegvagen, indien de aan
wezige leden van het diplomatencorps
niet reeds lang verzekerd was van de
zuiverheid onzer internatiale politiek,
heeft uitgeroepen de volstrekte neu
traliteit die Nederland in acht neemt
eu met al zijn kracht zal hand
haven, is tot dusverre op geen en
kele wijze geschonden, en een krach-
tigen nadruk legde H. M in de clau
sule dat tot hare groote voldoening
de mobilisatie van zee- en landmacht
zonder eenige stoornis, in minder dan
den daarvoor vastgestelden tijd werd
voltooid.
Een gelukkige stijging ook was er
in de stem van H. M., toen zij, -na
het sobere, geenszins in alle opzichten
opwekkend, relaas der tweede helft
van de Troonrede, een warm beroep
deed op de vaderlandsliefde onzer
kooplieden „Waar ons volksbestaan
eischt, dat de buitenlandsche handel,
voor zooveel de omstandigheden toe
laten doorgaat, behoort ieder hande
laar zich bewust te zijn, dat zelfs de
schijn behoort vermeden te worden
als zou in en door den Nederland-
schen handel partij worden getrokken
voor een der oorlogvoerende mogend
heden boven andere.
Dit besef, dat algeheele neutraliteit
ons aller plicht is, is niet elk goed
vaderlander daarvan ten volle door
drongen
Meer dan ooit was Dinsdag de groote
zaal van het 13de eeuwsche Graven-
paleis, dat reeds zoovele vredesbijeen
komsten, dat de officiëele tweede Vre
desconferentie en nog verleden jaar
het Internationale Vredescongres zag,
een tempel des vredes.
Vrede, behoud van den kostelljken
vrede, is het niet ons aller parool
En kon H. M. op soberder en zui-
verdor wijze vertolken wat in de volks
ziel leeft dan in deze troonrede is ge
schied
De prijs, waarvoor het buitenland
sche graan, dat voor regeeringsreke-
ning is aangekocht, ter beschikking
zal worden gesteld van meelfabrikan
ten en molenaars, is naar men ver
neemt nog niet vastgesteld, maar in
dien deze prijs zoo hoog zou moeten
zijD, dat de bepaling van het prijs-
maximum voor tarwemeel zou moe
ten worden verhoogd, zou dit voor
de regeeriDg geen reden kunnen zijn
om eigenaars van voorraden binnen-
landsche tarwe, onverschillig of die
voorraden in handen zijn van hande
laars of van graanboereD, toe te staan
de prijzen er van zoo hoog te stel
len, dat deze categorie van ingezete-
i aen buitengewone winsten zou beha-
