Buitenland.
en MbMïU\\i\é\<xb
?tS
neer
Sbfclijpl
nieren.
Oneerlijke concurrentie.
ScMei MsnMscli nel.
BRESKENSGHE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
per post ƒ0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
A 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
Mo 1929.
Zaterdag 13 Juni 1914
23e Jaargang.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdasr- en Vrijdagavond bij don uitgever C. DIELEXAIV te Sieskeiis.
Het is bekend dat in Nederland
eenige bepaling, die op eenige rech
telijke wijze de oneerlijke concur
rentie tegengaat, tot nu toe nog
niet bezit, evengoed als dat naar
eene opheffing van dien misstand
wordt verlangd.
In 1904 wijdde het Middenstands
congres aan deze wenschelijkheid
lange besprekingen die eindigden
met de schier algemeene erkenning
dat de oneerlijke concurrentie een
maatschappelijk euvel is, dat met
kracht moet worden bestreden, en
daar deze bestrijding zeer onvol
doende kan geschieden door het
particulier initiatief, de Staat in
éene algemeene bepaling tegen dat
euvel optreden moet.
Opgemerkt werd, dat bijzondere
bepalingen niet helpen, omdat de
menschelijke geest vooral, als ze
trucjes van oneerlijke mededinging-
wil verzinnen, vindingrijk genoeg
is om een heelé berg van die bij
zondere bepalingen te omzeilen.
Keeds vroeger was van regeerings-
wege door den tegenwoordigen
minister van binnenlandsche zaken
toen hij de portefeuille van justi
tie beheerde een strafwetsartikel
voorgesteld„Hij, die om zijn
handelsdebiet te vestigen, te be
houden of uit te breiden opzettelijk
bedriegelijke handelingen pleegt,
tot misleiding van het publiek of
zijn klanten, wordt als schuldig
aan oneerlijke concurrentie gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste
een jaar of geldboete van ten
hoogste negen honderd gulden".
Dit artikel was echter een onder
deel van een geheele wijziging van
'het strafwetboek, welke echter niet
tot stand kwam. De latere minister
Loeff die ook een dergelijke uit
gebreide wijziging beproefde, had
al evenmin succes.
In 1910 volgde toen een vrij uit
gebreid ontwerp van minister Ke-
gout, dat de oneerlijke concurren
tie civiel rechtelijk te lijf wilde
gaan. Het was het ontwerp, dat
bedoelde, door een wetswijziging
op ons het stuk van de „onrecht
matige daad" de ruimere recht
spraak te geven, zooals het verkeer
die behoeft en die daaronder met
name de oneerlijke concurrentie
zou begrijpen, doch die van den
fioogen Baad tot nu toe niet was
te verkrijgen.
Hoe goed ook bedoeld, bleek dit
omslachtige en niet overduidelijk
geredigeerde ontwerp ongeveer
niemands instemming te kunnen
verwerven, en het is dan ook, al
is nadien nog geen wijziging be
proefd, nu wel als begraven te
beschouwen.
Thans heeft het Kamerlid voor
Almelo, mr. Aalberse, die reeds
zijn proefschrift aan dit ontwerp
had gewijd, begin Maart van dit
jaar een zeer kort (en daarom in
zekeren zin aanvankelijk sympa
thiek) wetsontwerp ingediend, waar
van het eenig artikel luidt„In
het Wetboek van Strafrecht wordt
een nieuw artikel ingevoegd, nl.
„Hij, die om zijn handelsdebiet te
vestigen, te behouden of uit te
breiden, eenige handeling pleegt
tot misleiding van het publiek of
van een bepaald persoon, wordt,
indien daaruit eenig nadeel voor
zijn concurrenten kan ontstaan, als
schuldig aan oneerlijke mededin
ging, gestraft met gevangenisstraf
van ten hoogste een jaar of geld
boete van ten hoogste negen hon
derd gulden".
De beraadslagingen over dit ont
werp moeten nog aanvangen, doch
niettemin leent het onderwerp zich
niettemin tot eenige opmerkingen.
Er rijzen bij het bespreken van
dit wetje een menigte vragen,
zooalswat is eigenlijk oneerlijke
concurrentie Wordt zij in vollen
omvang of in haar ergste uitwassen
getroffen door de nieuwe wet Is
dan de strafmaat voldoende en
gemotiveerd Treft de wettelijke
omschrijving ook misschien han
delsdaden, die eik behoorlijk koop
man op zijn tijd verricht en die
in de handelswereld ook niet als
onbehoorlijk worden beschouwd
Is het gevaar voor misbruik van
de wet te wachten soms grooter
dan het nut Kan op andere wijze
hetzelfde doel bereikt worden en
zoo meer.
De eerste vraag„wat is on
eerlijke concurrentie" lijkt wat zeer
eenvoudig, en toch is het hoogst
moeilijk een definitie van het met
dit woord aangeduide begrip te ge
ven. Niets is dan ook moeilijker
dan de grens aan te geven tus-
schen eerlijk en oneerlijk in den
handel. Zeker, ieder rechtschapen
handelaar voelt moreel die grens
wel, maar haar in het algemeen
aan te wijzen, is nog heel iets an
ders.
In het „Maandblad tegen do Ver-
valschingen" .schrijven dr. Van Ha
mel Boos en Harmens
De gezondheidscommissie te Hulst
publiceerde korten tijd geleden de
volgende <-rii.-ti;e wuarschuwirg
Naar aanleiding van het f.-it, dit
van g-meeskundige zijde aaudacht ge
vestigd werd np een gedurende de
laatste jaren votlvu'dig voorkomeudo
ernsMce maagaandoening waarvoor
vermoedelijk aansprakelijk mout ge
stei l worden hot gebruik van vr> ein
de meelsoorten bij de brood bereiding,
heeft deze commissie een uitgebreid
onderzoek iDgesteld.
Aangezien het brood als hoofdvoed-
sel zeer zeker bij den werkman voor
aan staat en de bedoelde ziekeliike
maagafwijbine in ruim 90 van de 100
gt-vallen zich voordoet juist bij de
w. i kende klasse der bevolking, lag
een oi.iLizo.-k naar de samenctrlling
van bot brood voor du baud.
Hierbij is de juistheid van het hier
genoemde vermoeden gebleken.
Bij voorloopig onderzoek van ver
schillende meelsoorten, afkomstig van
vursoneideiie leveranciers, werd be
vonden dat al de genomen monsters
sterk wurkei.de scheikundige stoffen
bevatten, in staat o a. ernstige maag
aandoeningen te veroorzaken. De com
missie meent derhalve als plicht te
Hebben, de bevolking te waarschuwen
teget het gebruik van deze zooscha-
d ilijk9 meelsoorten.
Wij hebben het ouzon plicht gracht
waar het een zoo ernstige beschuldi
ging aangaande de grondstof van het
voornaamste voedingsmiddel geldt, in
het algemeen belang nauwkeurige in
lichtingen ie dezer zake in te winnen,
en ontvingen van do voornoemde ge
zondheidscommissie daarop ten ant
woord, „dat de onderzochte meelsoor
ten minderwaardig tarwemeel daar-
steiien, dat kunstmatig is gebleekt en
dientengevolge salpeterig zuur bevat
(5 a 10 gram salpoterigzuur-zout per
K.G.) Deze onderzochte moDsters wa
ren Belgische bloem".
Verder werd er nog bijgevoegd dit
een en ander niet verder gepubliceerd
wordt, daar de verkoopers te goeder
zijnde, eerst zijn gewaarschuwd.
Door het Maandblad van het Cen
traal Bureau voor de statistiek wordt
veiklaard dat in verschillende plaat
sen door deD invoor en do concurren
tie van het buitenland, vooral van
België, de handel slap was en minder
werklieden in dienst waren bij kor
toren werktijd.
Nu mogen de verkoopers van het
schadelijke meel te goeder trouw ge
acht worden, toch kan dit nimmer
hot gpval zij", mot de fabrikanten,
daar deze natuurlijk weten hoe zij
het samenstellen en ten overvloede
uit de vakldaden hebben kunnen zien,
da' de b h indeling met salpeiorigzure
zouten zeur schadelijk voor de gezond
heid in alle inoel voortbrengende lau
den geacht wordt en mitsdien ten
strengste verboden is
Waar nu buitendien behalve de
ernstige nad^ele n uit een grzondhoids-
oogpun»-, door de knoeierijen met dit
Bo'gbche mooi en den invoer daarvan,
o ze industrie bedreigd wo dt, zooals
nit boven-taande ofBcieelu mededee-
lingen blijkt, achten vrij het van groo-
to nationale beteekeuis, dat de invoer
van dergelijk moei ten strengsto ge
weerd wordt, i.n hit is als een drin
gend volksbelang te beschouwer, dat
door onze rrgeering onverwijld maat
regelen weiden betaamd ter wering
van den invotr en verkoop dezer
schadelijke meelsoorten.
110 JAAR
GARANTIE
KUNSTSPELenELECTR: PIANO'S. VlEUGELSisHET ADRES
KESSELS'KCN.FABRIEK. TILBURG
VRAAGT CATALOGUS - OOK TFRM'JNBETAlING
In Duitichlai d'is weer een brutale
bedriegerij ontmaokurd.
Daar woonde sedert geruiman tijd
een man, die zich voor keizerlijk
houtvester uitgaf en ook de uniform
van zulk een ambt'-nasr droeg. Hij
beweerde, dat hy van Straatsburg
naar Spichem was overgeplaats, om
t oezicht op de Loth tri ngsche bosschen
te oefenen. Hij oefende alle bevoegd
heden aan dat ambt verbor.deu, uit,
ging op jacht en toonde zich een
schrik der stroopers, van wia hij er
verscheidene snapte en in hechtenis
nam. Zijn papieren droegen het zegel
van de keizerlijke houtvesterij. Hy
trad zoo zeker eu handig op, dat hij
zich toegang tot houtvest-rskringen
wist te verschaffen, waarvan hij ge
bruik maakte om Leningen te sluiten,
zoogenaamd ten behoevo van een
referendaris bij het boschwezen. Toen
het met terugbetalen van het gelteude
geld spaak liep, stelde men een on
derzoek in en merkte, dat hij in het
geheel geen houtvester was. Hij werd
in hechtenis genomen en zal nu we
gens valschheid in authentieke akten
en oplicuting terecht staan.
Het brutaalste iu 's mans optreden
ligt hierin, diit hij te Saarbrncken ge
boren is en er zelfs een tijdlang ge
vestigd was als koopman. Hoe het
komt, dat niemand in zfin geboorte
stad hem reeds eerder ontmaskerd
heeft, blijft vooralsnog een raadsel.