ÏÏ$,mm
Buitenland.
'uniu>£- cu f*^t)crtcuftcBla6
WW
fêMtjl ^."^frtuu&crcu.
No 1919.
Woensdag 13 mei 1914.
23e Jaargang.
Onbescheiden.
Binnenland.
Abonnement per 8 maanden 0.50, franco
er post 0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
3 kwartalen bp vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bp
loekhandelai-en en brievengaarders.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groots letters naar
plaatsruimte. Bp abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit l>l*d verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bfi den nitrever O. DIELËHA.V te Breskens.
>el Het verslag van de Raadszitting
inzer gemeente, voorkomende in
""iet Weekblad, geeft, zijne com
mentaren daargelaten, aanleiding
ot een ernstige kantteekening.
Allereerst is de vergadering bij
gewoond door de zeven i aadsleden,
foorzitter en secretaris.
Het is dus allerminst eene ge
daagde veronderstelling om den
:de iorrespondent, of althans de spreek
>uis van dezen, onder dit negen-
al te zoeken, te gereeder, omdat,
G elijk we bereids vroeger hebben
pgemerkt, aan de velerlei beschou-
fingen, die over sommige zaken
i Ier gemeente werden geleverd, de
chijn van een autoritair gezag ten
[rondslag lag.
Die schijn nadert hoe langer zoo
neer de werkelijkheid. Immers, de
ld ferschillende bespiegelingen thans
veer over de jongste raadszitting
!ta pn beste gegeven, zijn ontleend
'Sl an gegevens, die niet in die mate
lubliek domein zijn, dat een ge-
Foon mensch daarvan kennis kan
-j lemen, waarvan zelfs dun Raad
eene mededeeling is gedaan in den
SD1 mvang, gelijk in dat verslag voor-
;omt.
Die correspondent, alzoo beschik-
[ende over materiaal dat feitelijk
leen binnen het bereik ligt onzer
erste gemeente-dienaren, moet al-
oo noodwendig onder die catego-
ie schuilen.
En uit dien hoofde komt ons het
chrjjven onbescheiden voor.
Eerstens, omdat er een indis-
reet gebruik wordt gemaakt van
fficiëele, niet-publieke stukken en
weedens omdat zulk een ambte-
laar als zoodanig daardoor zijne
levoegdheid te buiten gaat.
Hoe kan iemand buiten het col-
ege van Burgemeester en Wet-
ouders eenige bijzonderheid weten
mtrent het hooren van een of
nder persoon, anders dan van
iet college En is het dan niet
«bescheiden daarvan een publiek
ebruik te maken
Misschien vinden we elders ge-
igeuheid op deze zaak nader terug
e komen.
Op een paar punten in het ver
lag willen we nog de aandacht
festigen.
In de eerste plaats is het een
"denkelijk symptoon dat de met
ide
redenen omkleede gegevens in
zake de meermalen aangehaalde
zaak der schoolvoeding en school-
kleeding geheel worden overboord
geworpen en gelogenstraft en aan
de hand van éen mogelijk geval
dat intusschen volstrekt niet
bewezen is, zóo te generalisee
ren alsof het rapport van het
schoolpersoneel opzettelijk een
minder juiste voorstelling zou
hebben gegeven.
In hoofdzaak wenschen wp de
aandacht te vestigen op de om
standigheid dat thans officieel on
ze bewering, dat de toestand te
schril was geteekend, zooals dat
in verkiezingsdagen wel meer ge
beurt, in de destijds gevoerde pers
polemiek geenszins in ons nadeel
is bevestigd.
Overigens, waar er nu maar meer
alleen verschil kan zpn tusschen
den correspondent en het vpf-zesde
deel van het onderwijzend perso
neel over het gewraakte rapport,
kunnen wp gevoegelijk deze zaak
verder laten rusten, gelijk we ook
in een andere positie deden.
En in de tweede plaats krijgt
het verslag een persoonlijk, partij
dig karakter, waar het den voor
zitter iets in den mond legt, wat
door hem juist niet is gezegd.
We bedoelen het verzoek dat de
voorz. richtte tot de leden van den
Raad en speciaal een beroep deed
op de deskundigen in dit college,
tot een nauwkeurig onderzoek van
de Bouwverordening.
De correspondent geeft van dit
feit deze lezing alsof de voorzitter
een bepaald en met name genoemd
persoon daartoe heeft uitgenoodigd.
En niets is minder waar dan dit.
Als de correspondent dit niet
ironisch heeft bedoeld, dan zou bij
na de vraag gewettigd zijn of hp
door éen naam speciaal op den
voorgrond te schuiven, de anderen
die toch minstens evenzeer op die
aanduiding aanspraak mogen ma
ken, als minder deskundig en dus
onbevoegd tot oordeelen te kwali
fiiceeren.
Waar zulk een correspondent
over zooveel gegevens kan beschik
ken als hij blijkbaar doet, diende
toch de betrouwbaarheid niet in
twijfel behoeven te worden getrok
ken.
De overstelpende drukte van vele
straten, waar het verkeer bijna on
mogelijk is geworden, vormt te Parijs,
evenals bitv. te Londen en andere
wereldsteden, een van de uiterst moei-
ljjke vraagstukken, waarvoor de stede
lijke overheid vroeg of laa' een op-
losging zal h. bben te vinden. Te Pa
rijs is het aantal ongevallen, dat er
dagelijks gebeurt, legio en, zooals een
Parjj-ch blad zegt, een wandeling door
stad is gevaarlijker dan een Noord
Pool-expeditie of een reis door het
oerwoud vat) Afrika.
Voortdurend wordt er in de Parij-
sche bladen geklaagd over de roeke-
looze onverschilligheid van koetsiers
en auto-bestuurders, over het te groote
aantal tuffen, over den toestand ven
vele straten, die om den haverklap
opgebroken zijn en zoo het verkeer
belemmeren, over het versperren van
straten met bouwmaterialen, over de
ongegeneerdheid, waarmee geheele
stukken van straten, waa langs ge
bouwd wordt, gedeeltelijk afgezet wor
den.
Sommige bladen maken zich nu met
bitterheid vroolijk over de uitspraak
van de vierde kamer van de recht
bank der Srine, voor welke een pro
ces gevoerd was tusschen de eigenaars
van twue auto's, die op straat met
elkaar In botsing gekom- n waren.
Weet ge, vragen die bladen ironisch,
wie het ware gevaar oplevoren en de
oorzaak zfin van al de karigheid in
het verkeer op straat? De voetgan
gers I
In het proces heeft de eigenaar van
de eene auto gezegd, dat hy geen
schuld aan de botsing kon hebben om
dat bij op het moment, dat deze plaats
had, geheel volgen» de voonchriften,
de rechterzjde van de straat hield.
De chauffeur van de andere auto
verontschuldigde zich met te zeggen,
dat, zoo hj te veel was uitgewekeu,
dat hy dat gedaan had om een voet
ganger te ontwyken, die de straat
overstak. En het vonnis laat niet na
te overwegen, dat de voetganger ia
kwestie „zich begeven had op een ge
deelte van den openbaren weg, dat
voorbehouden is voor auto's, zonder
zich er van te overtuigen, dat er geen
autu aaukwam". Zoo bestaat er dus,
zeggen de Parijsche bladeD, een ge
deelte van den weg, dat uitsluitend
voor auto's gereserveerd is.
Den voetganger wordt voorts ver
weten, dat hij er zich niet van over
tuigd heeft of er een auto naderde.
Een bitter grapje, meent de Temps.
Aan den chauffeur wordt volstrekt
niet verweten, dat hy zich niet af
gevraagd heeft of er een of andere
voetganger in de buurt was. Maar
daar bovendien voor het grootste ge
deelte van den dag de auto's in een
aangesloten rij de straten en boule
vards op- en af snorren, zouden dus
de voetgangers haast nooit over kun
nen steken. Dat heeft de rechter dan
ook willen zeggen. Vooruit dus maar,
chacff. urszogt de Temps ironisch.
Rijdt er maar op los: tachti, of hon
derd kilometer in 't uur. Rydt die
voetgangers, die zich verbeelden, dat
do openbare weg voor iedereen was,
omver 1 doe alsof je thuis beut, de
rechtbauk iaat je ongestraft 1
De Temps kan niet nalaten zich er
eenigszins ironisch over uit te laten.
Met welk recht, vraagt ze, bevond
de voetganger zich op dat gedeelte van
den weg, waar de auto voor hem uit
wijken moest Hoe kan men nu voor
uitzien dat een voetganger probeeren
zal den weg over te steken in plaats
van langs een omweg aan den over
kant te komen Dat oversteken komt
niet te pas ledereen moet zyn plaats
weten en de plaats voor de voetgan
gers is het trottoir. Hoewel men hier
ook met altijd veilig is. Want laaist
werd er zelfs iemand op een trottoir
tegen een muur dood gedrukt door
een taxibus die op het trottoir reed.
De chauffeur, die met de andere
auto in botsing gekomen is, is voor
et n kwart van de schade verantwoor
delijk verklaard en niet geheel on
schuldig want hy heeft de fout be
gaan, dat hij den voetganger heeft
willen vermijden, in plaats dien, zoo
als bj mocht doen, rustig te vermor
zelen en het is dan ook billyk, dat
hem verweten wordt, dat hjj voor zulk
een niets beduidende reden zijn wageu,
die uit de tegenovergestelde richting
kwam, heeft doen uitwijken.
In hoofdzaak treft de verantwoor-
dcfijkiibid echter den oubeschaamden
voeigaDger en daarom is het billijk,
dat die ingebeelde zet voor het groot
ste gedeelte do gevolgen van zjnon-
gepaste pretenties draagthy moet
aan den eigenaar van den beschadig
den wagen drie kwart van de schade
vergoeding en de kosten betalen. Wat
drommel, had hy op den weg te doen 1
In de Lange Leidsche dwarsstraat
te Amsterdam is sedert een drietal
we»en met den bouw begonnen van
een nieuwe bergplaats voor de Auto
mobiel-onderneming.
Kort na den aanvang van het werk
brak een staking uit ouder de beton
werkers, die een achttal mannen om
vat. Om evenwel het werk niet te
vertiagen, gingen eenige onderbazen
zelf aan den arbeid. Vrijdagmorgen
kwam hen echter ter oore dat op het
werk eenige stakers hadden vertoefd.
Alvorens aan het werk te gaan,
wilden zy een onderzoek instellen of
alles in orde was. Op eens bemerkte
een der onderbazen onder de beton-
machine een ronde in touw en papier
verpakte bus, waai uit een brandends
lont slak.
De politie werd gewaarschuwd en
bet voorwerp in beslag genomen en
