PIANO
ifaaii&wn.
Buitenland.
SS
3
l$,mm
'Mum- cu
mt
Mo 1899.
Zaterdag- 28 Februari 1914.
23e Jaargang.
Evenredige vertegen
woordiging.
r
v
a
4
De postcirculaire.
i wenscht u een 1-klas piano.auto'pianol
I of electp.isch,koopt danfen piano kesselsI
3 UKIINT ELDERS WEL VEEL H000ERE PRI1ZEH f
I RFSTF DEN.DOCH BETERE HMO I
Ambtenaren,
'0 fit
&<jj
,W|
Oïti
nze
'Uil
BRESKENSCHE COURANT
(ten
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
per post ƒ0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
l 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen by
boekhandelaren en brievengaarders.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents, öroote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrydagmiddag te twee ure.
Bit blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond bi) den uitgever C. BIELEMA.Y te Breskens.
De heer C. E. van Koetsveld,
die bijna twintig jaar voor de
zaak van evenredige vertegen
woordiging heeft gestreden, heeft,
nu er een staatscommissie voor
evenredige vertegenwoordigiging is
benoemd, in een brochure, in den
vorm van een wetsontwerp met
bijlagen en toelichting, uiteenge
zet, hoe z. i. een stelsel van even
redige vertegenwoordiging voor
Nederland practisch ware in te
voeren.
Het blijkt, dat hij gepoogd heeft
een systeem uit te denken, waar
mede z. i. zoowel voorstanders
van partij vertegenwoordiging als
van persoonlijke vertegenwoordi
ging genoegen zouden kunnen ne
men.
Hij wil het aantal onderteeke
naars voor candidaatstelling bren
gen op 20 in plaats van 40. In
zijn stelsel blijft voorts behouden
de verdeeling van het land in en
kelvoudige districten.
In de wijze van stemmen stelt
hy een groote wijziging voor. Hy
wil dat de kiezers de gedrukte na
men der candidaten op hun biljet
zullen plakken. En dit kan op zeer
gemakkelijke wijze geschieden, als
m den kiezer tegelijk met zijn stem
biljet een geperforeerde en aan de
achterzijde gegomde lijst van al
de candidaten, gelykend dus op
een vel postzegels, waarvan hij el-
ken naam afzonderlijk gemakke
lijk kan losscheuren en opplakken.
Om het geheim der stemming
te bewaren, moet de niet gebruikte
rest van deze candidateniyst in
bet stemlokaal blyven en gewor
pen worden in een bus, waarvan
de inhoud na afloop der stemming
wordt vernietigd.
Het wil ons toeschenen dat de
voorgestelde wyze van stemmen
aanmerkelyk in eenvoud ten ach
ter staat bij de huidige methode.
Met de aanwijzing der gekoze
nen en dus ook met de stemmen-
everdracht, wil hy uitsluitend be
lasten het centraal stembureau. In
de districten, n.l. zetelen een aan
tal stembureaux, die hun uitsla
gen zenden naar het hoofdstem
bureau van het district, terwyl
die hoofdstembureaux hun materi
al weer zenden aan het centraal
m
)ti
ii i
stembureau, dat in Den Haag zete
len zal.
Al de 100 processen verbaal met
de daarbij behoorende pakken stem
biljetten komen te zamen bij het
centraal stembureau.
Het eerste wat het centraal-
bureau doet, is het zoeken van
het zoogenaamde kiesquotiënt. De
totaalcijfers der 100 processen ver
baal bijeentellend, heeft men het
totaalcijfer van de in heel het land
uitgebrachte stemmen. Dit totaal
deelend door het getal der te
kiezen leden, dus door 100, bij
welke deeling elke breuk wordt
verwaarloosd, vindt het centraal-
bureau de kiesuitkomst, dat is het
stemmencijfer dat een candidaat
noodig heeft om gekozen te zijn.
Zijn er bijv. in heel het land uit
gebracht 941.315 stemmen, dan
is de kiesuitkomst 941.315 100
maakt 9413. Dus dan heeft een
candidaat 9413 stemmen noodig
om gekozen te zijn.
Vervolgens gaat het centraal-
bureau onderzoeken, wie de hon
derd gekozenen zijn.
Gelijk bekend is onder het mi
nisterschap van den heer Regout
een regeeringscirculaire verschenen
in zake de geloofsrichting van ge
gadigden naar betrekkingen van
brievenbesteller en dergelijke.
Een der eerste regeeringsdaden
van den nieuw opgetreden minis
ter Lely is geweest het intrekken
dier circulaire.
De minister heeft zich in dezen
tegenover de aanval van den heer
Regout in de Eerste Kamer ver
dedigd.
Allereerst achtte hij eene rang
schikking naar de godsdiensten in
stryd met de hooge opvatting die
de Staat moet hebben van eiken
onderdaan afzonderlijk. Bovendien
was er strijd met de Grondwet.
Een Staat als de onze, waar zoo
veel verschil van godsdienst is,
moet waken die verschillen niet
te zeer in het licht te stellen. Waar
zijn anders ook de grenzen? Als
men begint met onderscheid te
maken, zy 't op grond van een
billijke gedachte, dan stelt de Staat
het verschil in godsdienst in het
schelste licht. Daardoor wordt de
verdeeldheid onder de bevolking
aangewakkerd. De heer Regout
maakte onderscheid tusschen ka
tholiek en niet-katholiek. Waarom
zullen andere godsdiensten dan ook
om evenredige behandeling gaan
vragen, bijv. de Israëlieten.
Om al deze redenen meende de
minister dat de Staat zich moet
onthouden van een onderscheid
naar de godsdiensten. jDeze mee
ning vindt ook steun in de Grond
wet, waar deze zegt dat alle in
woners gelijke aanspraak hebben
op de vervulling van staatsbetrek
kingen. Daaruit volgt, dat de gods
dienstige gezindte buiten beschou
wing moet blijven.
Er moet ook ten opzichte van
de zaak zelve de strikste onpar
tijdigheid betracht worden. Naar
godsdienstige gezinte mag niemand
beoordeeld of uitgesloten worden.
[i jj |i "li 11 ii ii i| ui Wi i i —n
KON.NED.PIANOFABRiEKM.JMESSELS.TIlBUHG
Het aantal ambtenaren neemt
schrikbarend toe. En de ambtena
ren roepen voortdurend om meer
tractement.
Dit laatste is natuurlyk. Alles
wordt duurder, en met den gtllden
van vandaag doet men niet veel
meer dan met den halven gulden
van vijfentwintig jaar. Meer amb
tenaren en meer traktement zijn
twee zaken, die elkaar niet altoos
verdragen. Minder ambtenaren en
meer traktement zou gemakkelij
ker en ook logischer zijn.
Kon in die richting niet iets
beproefd worden, dus vraagt
„Het Huisgezin". Is uitgemaakt,
dat de ambtenaren hun uiterste
spankracht hebben bereikt Men
hoort wel eens het tegenoverge
stelde verluiden.
En niet tot de zeldzaamheden
behooren gevallen? dat ambtenaren
tijd en gelegenheid vinden, zich
buiten hun functie aan allerlei
winstgevende zaken te wijden.
Kon niet van de ambtenaren
meer gevraagd en dan ook hun
arbeid wat ruimer betaald worden?
Dat was beter voor hnn zelf, beter
ook voor de maatschappij, die dan
voor een anderen werkkring be
slag kon leggen op krachten die
thans ten deele ongebruikt blijven.
In het militaire hospitaal te Gérard-
mar heeft zich een pijnlijk inc.dent
voorgedaan.
Zondag 8 Febr. meldde zich by den
sergeant van de wacht in de kazerne
een pastoor, die in het bezit was van
een briefje, waarin een soldaat, ver
pleegd wordend in het hospitaal, zyn
geestelijken bystand verzocht.
De sergeant van de wacht wees
den zieleherder af, omdat niet de
officieel voo'geschreven weg was ge
volgd by de ontbieding van den pas
toor.
Kr is n.l. voorgeschreven, dat het
verzoek van een zieke, om geestelyken
bijstand moet gaan door handen van
den chef van het hospitaal, die het
moet doen overbrengen aan den pas
toor, door een zijner ondergeschikten.
Een rechtstreeksch verzoek is dus
verboden.
De autoriteit, die deze regeling had
getroffen, was mot verlof, zijn plaats
vervanger niet te bereiken en de sol
daat stierf zonder den geestelijke by
zich gehad te hebben.
Zeer terecht vraagt de „Figaro" of
een dergelijke slaafsche opvolging van
gegeven bevelen toelaatbaar is, even- i
als het geven van zulke bevelen.
Waarom moet het verzoek vaneen
stervende een dergelyken omweg af- i
leggen. Alsof de dood wacht I
Maandagochtend heeft men het 1
paleis van den bisschop te Debreczin
in Hongarye i.i de lucht doen vliegen
door middel van als postpakket toe-
gezonden dynamietpatronen.
De bisschop was op het oogenblik
der ontploffing op een rijtoer en bleef i
ongedeerd. Des te vreesely<er was
echter de uitwerking voor de zich in
het paleis bevindende personen. Zes
huüner werden gedood en acht zwaar
gewond. De vicaris van den bisschop
werd in stukken gereten, de secreta- i
ris werd eveneens op slag gedood.
Verder kwamen de advocaat, twee
dienaars van den bisschop en diens
keukeumeid om het leven. Levensge-1
vaarlijk gewond werden vier geeste
lyken, een advocaat en de vrouw vau
den theaterdirecteur. i
Van het paleis van den bisschop is
geen muur blijven staan.
Eerst geloofde men, dat de stoom-1
