Itymm M\w$~ m MbmUniuUé WW Misplaatst Gezag. Buitenland. BRESKENSCHE COURANT. Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per'post 0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar i 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika. Abonnementen worden mede aangenomen bij boekhandelaren en brievengaarders. ïlo IS**. Woensdag ÏO December 1913. 23c Jaargang. Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdagmiddag te twee ure. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrfldagavond by den uitgever C. DIKLEHA3 te Bresken». We hebben nu al een paar ma len de ernstige incidenten ver meld die te Zabern plaats vonden en tot eene uiterste verbittering aanleiding gaven. De bewoners der rijkslanden Elzas en Lotharingen, die in 1871 na het beëindigen van den ver woeden Fransch-Duitschea oorlog aan Frankrijk zijn ontnomen en bij Duitschland zijn ingelijfd, leggen zich wel bij den onherroepelijken toestand neer, doch kunuen nim mer zich ware Duitschers voelen. Dit laat zich natuurlijk denken. Een eenvoudige grensscheiding is immers niet in staat de gewoon ten en zeden des volks te wijzi gen en in overeenstemming te brengen met geheel nieuwe om standigheden. Daartoe is zelfs geen wapenge kletter in staat. En wapengeklet ter is een eerzucht van onze oos telijke naburen. Toch is 't niet mogelijk geble ken de Elzassers in die mate naar zich toe te halen als men gehoopt had. Of nu hiervan de beschimping, waaraan de bekend geworden lui tenant von Forstner zich schuldig maakte, het uitvloeisel is, dan wel of in het algemeen de minachting tegenover de Elzassers, door zich Diet met hart en ziel te geven, zich wil uiten in scheldwoorden, laten we over aan het militaire Duitsche eergevoel. In elk geval hebben de gebeur tenissen in ,het Elzasser stedeke Zabern eene algemeene aandacht getrokken en eene gelijkmatige af keuring verwekt. En in Duitschland zelve is min stens tachtig procent der bevol king woedend op de militaire ge zaghebbers te Zabern, die zich zoo bespottelijk heldhaftig gedroegen tegen weerloozen, kinderen en ge- brekkigen. De bekende Maximiliaan Harden hie reeds meermalen van zich deed Spreken, waar het gold de vinger °P wondeplekken te leggen, schrijft Paar aanleiding van de Zabernsche voorvallen De eerbied voor het leger is in ?een ander land vaster en dieper in het volksbewustzijn ingewor teld dan in het Duitsche rijk. Dit gevoel van respect moet onaan getast blijven en daarom moet in de eerste plaats elk conflict tus- schen militairen en burgers woi- den vermeden. Die eerbied wordt echter ten zeerste geschokt, wan neer men, zooals de rijkskanselier gedaan heeft, met de bewering voor den dag komt, dat de rok des kor.ings onder alle omstandig heden gerespecteerd moet worden. Zelfs de Paus en de keizer van Rusland eisehen geen respect voor den rok van het hof, wanneer zijn drager in de goot ligt te rollen. De rok des konings moet slechts daar geëerbiedigd worden, waar zijn drager zich binnen de per ken weet te houden en door zijn optreden als mensch en als ge zaghebbende dien eerbied waardig blijft. Een officier, die in tegenwoor digheid van jonge recruten zich minachtend over hun afkomst uit laat, die zich op honende en sma lende wijze in de legeraangelegen- heden van een vreemde mogend heid mengt, die voor het vermoor den van menschen aan jonge re cruten een premie uitlooft, mag, hetzij hij oud of jong is, geen dag langer in het leger geduld worden. Hj kan iemand zijn die een goede wil heeft, maar voor opvoeder van jonge recruten deugt hij niet. Wanneer het civiele gezag te kort schiet, de politie onmachtig blijkt, dan is de militaire bevel hebber gerechtigd, ook zonder daarover het burgerlijk bestuur te raadplegen zijn onderofficieren en manschappen tegen beschim ping en aanvallen -te beschermen met alle middelen, die hem ten dienste staan. Wanneer aange toond wordt, dat werkeljk zulk een toestand te Zabern heerscht, dan is bewezen, dat het bestuur van dit rjjksland volkomen gedes organiseerd is. Wie uit een mis plaatst gevoel voor de handhaving van het gezag de groote fouten die gemaakt zijn, tracht te vergoelij ken, draagt den eersten steen aan voor de barricade van waaruit op het Duitsche leger, op welks pres taties wij tot heden troisch mo gen zijn, geschoten zal worden. Ook het schaamtegevoel mag ons niet weerhouden openlijk te be kennen dat wij door ons eigen op treden de Franschen een triumph bereid hebben, waarvan zij zelfs niet hadden gedroomd en hen in hun meening versterkt hebben dat na de 40-jarige heerschappij Duit schers en Elzassers elkander nog zóo vreemd gebleven zijn en nog zóo vijandig tegenover elkander staan, dat zelfs de orde op straat enkel en alleen door sabel en ba jonet kan gehandhaafd worden. In een tijd, waarin het krijgsge vaar nader is dan ooit te voren, mag men zich niet tevreden stellen met enkel den titulair-kanslier uit te lachen, maar moet men niet ernstig de vraag overdenken, hoe een regeering, die zulk een inci dentje, tot groote schade des rijks een Europeesche gebeurtenis wor den laat, in die kwesties, die niet in het openbaar behandeld worden en derhalve niet voor een openlijke critiek vatbaar zijn, de belangen van het Duitsche rijk behartigt. Tot zoover de schrijver. Inmiddels is in den Rijksdag deze geschiedenis op geduchte wijze ter sprake gekomen en in de meest scherpe bewoordingen het gedrag der hoogere militairen gegispt. En de verdediging van den rijkskan selier, de eerste vertegenwoordiger des keizers, vermocht geenszins de lot het kookpunt geprikkelde stemming te kalmeeren. Met een verpletterende meerderheid werd eene motie van wantrouwen in den rijkskanselier en de regeering aan genomen. De keizer is tussclientieide ge treden en heeft besloten dat het garnizoen van Zabern voorloopig wordt overgeplaatst naar het kam pement van een excercitieteri;ein. Als dat een straf moet beteekenen, dan is de vraag gewettigd of die wel in juistheid zal neerkomen op de hoofden dergenen die haar verdienen. De soldaten die nu in dit jaargetijde in een kamp worden gejaagd, om zoogenaamd de be volking op verhaal te doen komen, zullen het meest het zware van deze verplaatsing voelen en op dezen kan men toch allerminst de fouten schuiven die door hun superieuren zijn begaan. Maar zoo gaat 't in den regel. De paarden die den haver verdie nen, krijgen ze niet steeds, maar van stokslagen ontvangen ze vaak ruimschoots hun deel. Men begint zich schrijft de Lon- densche correspondent van de Tel. voor te b' reiden op het Kerstfeest, dat immer de genopgelijkste tijd van het Ëngehche volk is. Maar in dat blijde vooruitzicht mengde zich dit maal een gevoel van bezorgdheid. Want voor de eersto maal wordt dit land beOreigd mot eene staking van het gansche postporsoneel, tegen dion drukken lijd van Kerstmis be raamd. Dat govaar zal zonder twijfel afschrikkend werken voor de verzen- i do g van gelukwonschen en surprises per post, die het personeel daarvan dagenlang vlak voor en na Kerstmis de handen vol work on do posterij van den staat schoone winst, n geven. Maar als het werkelijk tot die staking komt, dan wordt hot toch eon misère. De regeering heeft nog slechts wei nig tijd, om dien storm te bezweren, door het ontevreden personeel meer dere concessies te doen. De postmees ter-generaal heeft onlangs een talrijke deputatie d< r vereenigiugen van het. personeel niet kunnen bevredigen. Haar eisch, eene algemeene oogen- bltkkelijke loonsverhoogir.g van 15 pCt wees hij vierkant, van de hand, omdat hot zijns inziens niet lijden kan. Zoo'n loonsverhooging zou do jaar- lijksche postuiigaven met 30 miliioen gulden verhoogen, en ongeveer de helft daarvan kan do regeering toe staan. De brievenbestellers en sor teerders zouden hoofdzakelijk door de toegezegde verhooginger. worden ge baat. De positie der telegrafisten en telefonisten zou vrijwel onveranderd blijvon, in sommige opzichten oerder slechter dan beter worden. Eu zfj hebbon zich nu bij het overige per soneel aangesloten, op voorwaarde, dat een algemeene loorsverhooging oogonbiikkelyk wordt verlangd, met verwerping van hot rapport der par lementaire commissie, die allerlei voorslagen voor de verbetering der posi ie van het postporsoneel doed, maar geenszins riaar den zin daarvan. De verschillende beamhtenbonden vo mden gezamelijk een comité van actie dit verder met don postmeester- generaal onderhandelt en desnoods de staking afkondigen en leiden zal. De secretaris van dat comité vond dat de zaak er zeer ernstig voor staat, wijl thans het gansche personeel over de mogelijkheid van een spoedige sta king spreekt. De beide organisaties van telegrafisten, telefonisten en post beambten, ten getale van 22.000 ver- eenigd, zullen een conferentie honden over hetgeen van hun kant verlangd wordt. Naar verluidt, heeft er hier te lando nog nimmer zoo'n besliste geest van ontevredenheid on oproerigheid onder het postpersoneel gehe&rscht Overal dringt het in vergaderingen op eene staking aan, »l3 de postmeester-gene-

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1913 | | pagina 1