Itymm
M\w$~ m MbmUniuUé
WW
Misplaatst Gezag.
Buitenland.
BRESKENSCHE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
per'post 0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
i 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
ïlo IS**.
Woensdag ÏO December 1913.
23c Jaargang.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrfldagavond by den uitgever C. DIKLEHA3 te Bresken».
We hebben nu al een paar ma
len de ernstige incidenten ver
meld die te Zabern plaats vonden
en tot eene uiterste verbittering
aanleiding gaven.
De bewoners der rijkslanden
Elzas en Lotharingen, die in 1871
na het beëindigen van den ver
woeden Fransch-Duitschea oorlog
aan Frankrijk zijn ontnomen en
bij Duitschland zijn ingelijfd, leggen
zich wel bij den onherroepelijken
toestand neer, doch kunuen nim
mer zich ware Duitschers voelen.
Dit laat zich natuurlijk denken.
Een eenvoudige grensscheiding is
immers niet in staat de gewoon
ten en zeden des volks te wijzi
gen en in overeenstemming te
brengen met geheel nieuwe om
standigheden.
Daartoe is zelfs geen wapenge
kletter in staat. En wapengeklet
ter is een eerzucht van onze oos
telijke naburen.
Toch is 't niet mogelijk geble
ken de Elzassers in die mate naar
zich toe te halen als men gehoopt
had.
Of nu hiervan de beschimping,
waaraan de bekend geworden lui
tenant von Forstner zich schuldig
maakte, het uitvloeisel is, dan wel
of in het algemeen de minachting
tegenover de Elzassers, door zich
Diet met hart en ziel te geven,
zich wil uiten in scheldwoorden,
laten we over aan het militaire
Duitsche eergevoel.
In elk geval hebben de gebeur
tenissen in ,het Elzasser stedeke
Zabern eene algemeene aandacht
getrokken en eene gelijkmatige af
keuring verwekt.
En in Duitschland zelve is min
stens tachtig procent der bevol
king woedend op de militaire ge
zaghebbers te Zabern, die zich zoo
bespottelijk heldhaftig gedroegen
tegen weerloozen, kinderen en ge-
brekkigen.
De bekende Maximiliaan Harden
hie reeds meermalen van zich deed
Spreken, waar het gold de vinger
°P wondeplekken te leggen, schrijft
Paar aanleiding van de Zabernsche
voorvallen
De eerbied voor het leger is in
?een ander land vaster en dieper
in het volksbewustzijn ingewor
teld dan in het Duitsche rijk. Dit
gevoel van respect moet onaan
getast blijven en daarom moet in
de eerste plaats elk conflict tus-
schen militairen en burgers woi-
den vermeden. Die eerbied wordt
echter ten zeerste geschokt, wan
neer men, zooals de rijkskanselier
gedaan heeft, met de bewering
voor den dag komt, dat de rok
des kor.ings onder alle omstandig
heden gerespecteerd moet worden.
Zelfs de Paus en de keizer van
Rusland eisehen geen respect voor
den rok van het hof, wanneer zijn
drager in de goot ligt te rollen.
De rok des konings moet slechts
daar geëerbiedigd worden, waar
zijn drager zich binnen de per
ken weet te houden en door zijn
optreden als mensch en als ge
zaghebbende dien eerbied waardig
blijft.
Een officier, die in tegenwoor
digheid van jonge recruten zich
minachtend over hun afkomst uit
laat, die zich op honende en sma
lende wijze in de legeraangelegen-
heden van een vreemde mogend
heid mengt, die voor het vermoor
den van menschen aan jonge re
cruten een premie uitlooft, mag,
hetzij hij oud of jong is, geen dag
langer in het leger geduld worden.
Hj kan iemand zijn die een goede
wil heeft, maar voor opvoeder van
jonge recruten deugt hij niet.
Wanneer het civiele gezag te
kort schiet, de politie onmachtig
blijkt, dan is de militaire bevel
hebber gerechtigd, ook zonder
daarover het burgerlijk bestuur te
raadplegen zijn onderofficieren
en manschappen tegen beschim
ping en aanvallen -te beschermen
met alle middelen, die hem ten
dienste staan. Wanneer aange
toond wordt, dat werkeljk zulk
een toestand te Zabern heerscht,
dan is bewezen, dat het bestuur
van dit rjjksland volkomen gedes
organiseerd is. Wie uit een mis
plaatst gevoel voor de handhaving
van het gezag de groote fouten die
gemaakt zijn, tracht te vergoelij
ken, draagt den eersten steen aan
voor de barricade van waaruit op
het Duitsche leger, op welks pres
taties wij tot heden troisch mo
gen zijn, geschoten zal worden.
Ook het schaamtegevoel mag ons
niet weerhouden openlijk te be
kennen dat wij door ons eigen op
treden de Franschen een triumph
bereid hebben, waarvan zij zelfs
niet hadden gedroomd en hen in
hun meening versterkt hebben dat
na de 40-jarige heerschappij Duit
schers en Elzassers elkander nog
zóo vreemd gebleven zijn en nog
zóo vijandig tegenover elkander
staan, dat zelfs de orde op straat
enkel en alleen door sabel en ba
jonet kan gehandhaafd worden.
In een tijd, waarin het krijgsge
vaar nader is dan ooit te voren,
mag men zich niet tevreden stellen
met enkel den titulair-kanslier uit
te lachen, maar moet men niet
ernstig de vraag overdenken, hoe
een regeering, die zulk een inci
dentje, tot groote schade des rijks
een Europeesche gebeurtenis wor
den laat, in die kwesties, die niet
in het openbaar behandeld worden
en derhalve niet voor een openlijke
critiek vatbaar zijn, de belangen
van het Duitsche rijk behartigt.
Tot zoover de schrijver.
Inmiddels is in den Rijksdag
deze geschiedenis op geduchte wijze
ter sprake gekomen en in de meest
scherpe bewoordingen het gedrag
der hoogere militairen gegispt. En
de verdediging van den rijkskan
selier, de eerste vertegenwoordiger
des keizers, vermocht geenszins
de lot het kookpunt geprikkelde
stemming te kalmeeren. Met een
verpletterende meerderheid werd
eene motie van wantrouwen in den
rijkskanselier en de regeering aan
genomen.
De keizer is tussclientieide ge
treden en heeft besloten dat het
garnizoen van Zabern voorloopig
wordt overgeplaatst naar het kam
pement van een excercitieteri;ein.
Als dat een straf moet beteekenen,
dan is de vraag gewettigd of die
wel in juistheid zal neerkomen op
de hoofden dergenen die haar
verdienen. De soldaten die nu in
dit jaargetijde in een kamp worden
gejaagd, om zoogenaamd de be
volking op verhaal te doen komen,
zullen het meest het zware van
deze verplaatsing voelen en op
dezen kan men toch allerminst
de fouten schuiven die door hun
superieuren zijn begaan.
Maar zoo gaat 't in den regel.
De paarden die den haver verdie
nen, krijgen ze niet steeds, maar
van stokslagen ontvangen ze vaak
ruimschoots hun deel.
Men begint zich schrijft de Lon-
densche correspondent van de Tel.
voor te b' reiden op het Kerstfeest,
dat immer de genopgelijkste tijd van
het Ëngehche volk is. Maar in dat
blijde vooruitzicht mengde zich dit
maal een gevoel van bezorgdheid.
Want voor de eersto maal wordt
dit land beOreigd mot eene staking
van het gansche postporsoneel, tegen
dion drukken lijd van Kerstmis be
raamd. Dat govaar zal zonder twijfel
afschrikkend werken voor de verzen- i
do g van gelukwonschen en surprises
per post, die het personeel daarvan
dagenlang vlak voor en na Kerstmis
de handen vol work on do posterij
van den staat schoone winst, n geven.
Maar als het werkelijk tot die staking
komt, dan wordt hot toch eon misère.
De regeering heeft nog slechts wei
nig tijd, om dien storm te bezweren,
door het ontevreden personeel meer
dere concessies te doen. De postmees
ter-generaal heeft onlangs een talrijke
deputatie d< r vereenigiugen van het.
personeel niet kunnen bevredigen.
Haar eisch, eene algemeene oogen-
bltkkelijke loonsverhoogir.g van 15
pCt wees hij vierkant, van de hand,
omdat hot zijns inziens niet lijden
kan.
Zoo'n loonsverhooging zou do jaar-
lijksche postuiigaven met 30 miliioen
gulden verhoogen, en ongeveer de
helft daarvan kan do regeering toe
staan. De brievenbestellers en sor
teerders zouden hoofdzakelijk door de
toegezegde verhooginger. worden ge
baat. De positie der telegrafisten en
telefonisten zou vrijwel onveranderd
blijvon, in sommige opzichten oerder
slechter dan beter worden. Eu zfj
hebbon zich nu bij het overige per
soneel aangesloten, op voorwaarde,
dat een algemeene loorsverhooging
oogonbiikkelyk wordt verlangd, met
verwerping van hot rapport der par
lementaire commissie, die allerlei
voorslagen voor de verbetering der
posi ie van het postporsoneel doed,
maar geenszins riaar den zin daarvan.
De verschillende beamhtenbonden
vo mden gezamelijk een comité van
actie dit verder met don postmeester-
generaal onderhandelt en desnoods de
staking afkondigen en leiden zal. De
secretaris van dat comité vond dat
de zaak er zeer ernstig voor staat,
wijl thans het gansche personeel over
de mogelijkheid van een spoedige sta
king spreekt. De beide organisaties
van telegrafisten, telefonisten en post
beambten, ten getale van 22.000 ver-
eenigd, zullen een conferentie honden
over hetgeen van hun kant verlangd
wordt.
Naar verluidt, heeft er hier te lando
nog nimmer zoo'n besliste geest van
ontevredenheid on oproerigheid onder
het postpersoneel gehe&rscht Overal
dringt het in vergaderingen op eene
staking aan, »l3 de postmeester-gene-