fymm
'Mum* m Mn
mnhun.
t&U lijft
Woensdag 5 November 1913.
23e Jaargang.
Bijna Staatspensioen.
BRESKENSCHE COURANT.
twt
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
ier post ƒ0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
uH
gs.
idap
3g>l
Han
ida
Abonnementen worden mede aangenomen bjj
boekhandelaren en brievengaarders.
Mo <869.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond b(j den uitgever C. D1ELEHA.Y te Breskens.
Duro Issssn,
Het ongeluk dat het waterschap
toot en Klein Baarzande c. a.
i eeft getroffen door het scheuren
ng» n ten deele instorten van den
list voltooiden duiker, heeft aan
M(je spraakmakende kwesties in on-
mi1 e gemeente nieuw voedsel ver-
jhaft.
Het eind der besprekingen lost
iuit|ch immer op in de vraagwie
tl dat betalen
Geen gemakkelijk antwoord is
ierop te geven.
Het oorspronkelijk plan, reeds
jenmaal van kracht, was ontwor-
en in gewapend beton.
Tengevolge van een advies van
snschijnbaar meer deskundige dan
ie waaraan het bestuur zijn ver-
y 'ouwen had geschonken het-
8J ij dit advies uit zelfbewustheid
iopgedrongen, dan wel of hetzij-
slings is ingewonnen, hoewel dit
an den schijn van wantrouwen
du aannemen begon men te
fankelen aan de duur- en deugd-
aamheid van het reeds vastge-
„jl, lelde plan, en werd nader beslist
|en duiker in metselsteen te
oen bouwen, in weerwil dat de
aatste uitvoering een paar duizend
;ulden hooger kwam.
Behalve dat een beroep op de
Jngduriger waarde van de oude
nethode niet steekhoudend kon
i, daar de vleugelmuren van
e bestaande uitwateringssluis al
eruimen tijd geschoord worden,
De uiterste wil van Jacob Claeijs
den weldoener der diaconie
van Waterlandkerkje.
Op huiden den 28 October 1768
ümpareerde voor m^j Andries Jan
kllé, notaris publiek bij den Edelen
van Holland en de Edele Hoo-
(e Regeeringe van Nederlaodsch In-
geadmitteerd, binnen de stad Ba-
Ma resideorende, ter prefentie van
nagenoemde getuigen den manhaf-
ki Jacobus Ciaejjs, kapitein luitenant
terzee in dienst der Edele Compag-
Blet thans in loco, mij bekend,
dewelke hoewel ziek van lichaam
notaris echter met volkomen ver
end en onverwarde uitsprake te
nnen gaf uit eigen vrij en onbe-
"ougen wille, zonder inductie of
rsuaaie van iemand, genegen te zijn
,m over zijne tijdelijke goederen tes-
vmentair te disponeeren, doende zulks
'k» dezen na voorgaande revocatie
a" alle testamenten, codicillen en
Were makingen van uiterste wille,
kon het ook niet in die mate op
gaan, wijl de aard van het werk
eene bestemming had, waarbij de
nieuwe methode meer en volko-
mener weerstand kon bieden.
Maar de lastgevers weken af
van het advies van hunnen ofh-
ciëelen en tot op zekere hoogte
verantwoordelijken deskundige en
gelastten een gewijzigd ontwerp
te doen uitvoeren, dat, naar hun
oordeel, meer stabiel zou zijn.
Door dit officieuse plan tot het
hunne te maken, nam de polder
eene verantwoordelijkheid op zich,
die ze in geen onkel opzicht op
den raadsman, die als zoodanig de
hunne niet was, kunnen verhalen.
Naar onze bescheiden meening
zal dus de polder de gevolgen van
dit ongeluk zelve hebben te dra
gen, even goed als men heeft kun
nen zien dat eene naburige ge
meente die op zich moest nemen
voor de fouten die men den op
zichthebbende heeft opgedrongen,
doch als van zelf voor hare reke
ning is gekomen door het impe
ratief mandaat dat hem was ver
schaft.
Het zijn harde, diepingrijpende
lessen, maar het spreekwoord zegt
dat „goede raad duur" en „goed
koop ook wel eens duurkoop is"
bevestigt zich maar al te vaak,
dan dat dit kan geloochend wor
den.
die hij pro dato mocbte hebben ge
maakt ofte gepasseerd, en wel inzon
derheid het testament, door hem in
dato 29 Augustus dezes jaars voor
mij notaris en getuigen verleden.
En alsnu de novo (op nieuw) dis-
poneerende, zoo verklaarde de testa
teur te maken en bespreken de vol
gende legaten
aan de Nederduitsche Gereformeer
de armen van het dorp Groede, gele
gen in Staats-Vlaanderen eenduizend
guldens van 20 zware stuivers ieder
aan Michiel Faro ten evengenoem
den dorpe woonachtig, een gelijk mon-
tant, van eenduizend guldens
aan Sara Faro, remoreerendc (wo
nende) ter voorschreven plaatso, een
even zooveel bedragen van een dui
zend guldens
aan de weduwe van der Net en zoon,
kooplieden tot Rotterdam, te zamen
insgeljjks eenduizend gelijke guldens;
aan de heeren en Mulder tot Am
sterdam met hun beiden een gelijke
somma van eenduizend guldens;
In „De Nederlander" kwam een en
ander voor ter verklaring van het ont
stellende feit, dat de aanvragen om
een oudjrdomsrente ex art. 369
Invaliditeitswet, welker aantal volgens
prof. Kluyver 26 000 zou bedragen,
meer dan driemaal zoo talrijk zijn en
dat dit de schatkist reeds in f et jaar
1914 waarschijnlijk op een uitgave
van ongeveer vijf millioen meer, dan
waarop gerekend was, te staan zal
komen.
Op de vraag, schrijft „De Ned."
waaraan deze misrekening en financi-
eele tegenslag te wijten zou zijn, ver
namen wij, dat de oorzaak grooten-
deels gezocht moet wordeo in de wij
ze, waarop ter bevoegder plaatse de
uitvoering van art. 369 wordt opgevat.
De interpretatie van dit artikel kan,
nog binnen de perken der wet, zeer
elastisch zijn, als ze in handen is van
een ambtenaar, wiens sociaal g>-voel
sterk in democratische richting is ont
wikkeld Waar nu de uitvoering van
het bewuste artikel in handen is van
e n sociaal-democraat, is het begrijpe
lijk, dat de spanwijdte der toekennings-
ruimte een maximum kan bereiken.
Dit nu schjjnt niet onmogelijk te zul-
ien worden.
De bewuste hoofdambtenaar, die de
rentecommissie vooraf in kennis heeft
gesteld van zijn opvattingen, heeft
daardoor de toepassing van art. 369
een zoodanige afmeting kunnen doen
aannemen, dat de weg naar staats-
pensionneering als gebaand is. Er zou
den thans (we houden nog even vast
aan de cijfers van prof. Kluijver) in
ons land pl.m. 226.000 70jarigeu zijn,
van wie 128 000, die niet in hun on
derhoud kunnen voorzien, in aanmer
king komen voor staatspensioen. In
dien nu van deze 128000 er 81000
pensioen genieten (we nemen nu nog
aan de weduwe Laurens, in leven
hoofdman (zooveel als burgemeester)
op het dorp Schoondijke, thans woon
achtig tot Vlissingen, een somma van
tweeduizend guldens muote als gezegd;
aan den onder te noemen heer exe
cuteur Simon Josephe een somma van
vierduizend rijksdaalders van 48 zwa
re stnivers ieder
aan de Gereformeerde diaconiear-
men alhier (te Batavia) tweehonderd
vijftig rijksdaalders mede van 48 zwa
re stuivers ieder
en aan de vrije vrouwe Tima' van
van Mandhaar een montant van drie
honderd gelijke rijksdaalders.
Hiermede nu ter generale disposi
tie overstappende, zoo verklaarde de
testateur bij ontstentenisse van ou
ders en descendenten (afstammelingen)
tot zijn algeheels en universeels erf
genamen te nomioeeren ea instituee-
ten, namelijk
Voor een derae gedeelte zijne neven
paternel Jacob en Jodocus Claeijs,
bij Gent in het dorp Landegem, en
maar eens aan, dat van de 90.000
aanvragen er 10.000 zullen worden
afgewezen), hoe kleine sprong is er
dan noodig om eerlang van ministe
rieels zijde te worden uitgenoodigd
tot verwijdering der nu nog beper
kende bepalingen.
De Nieuwe Courant ontkent de mo
gelijkheid niet, dat de zeer sterk so
ciaal voelende hoofdambtenaar, waar
van De Nederlander gewag maakt,
zijn invloed op de rente commissies
kan hebben doen gelden, maar dit
ontslaat de makers van de Invalidi
teitswet geenszins van de verantwoor
delijkheid voor hun misrekeningen.
Immers, bij welke toepassing ook,
de renten steunen op de wet, worden
toegekend en getrokken krachtens de
wetzij zitten dus in de wet en het
moet wel een zonderlinge illusie ge
weest zijn indien men gemeend heeft
dat belanghebbenden de renten er niet
zouden weten uit te halen. Zij heb
ben daartoe het onbetwistbare recht;
het element van behoeftigheid, dat bij
een voor ons land uitvoerbaren vorm
van staatspensionneering onmisbaar
zal zjjn en ook voorkwam in het be
kende inmiddels verworpen voor
stel van de heeren Drucker, Borgesius
en Tydeman op 't zoogenaamde rente-
artikel der Invaliditeitswet van mi
nister Talma.
Ten slotte vestigt het blad de aan
dacht er op, dat indien (zooals De
Nederl. vreest) art. 369 inderdaad
blijkt den weg tot het staatspensioen
te zullen banen, ook dit geheel en al
aan het vorige kabinet en zijn meer
derheid te danken is. Zelfs de soci
aal voelende hoofdambtenaar is geen
creatie van het tegenwoordige minis
terie, noch belastte dit hem met de
taak der toepassing. Er geschiedt
eenvoudig wat onmiddellijk na de
overneming van het bekende amen-
dement-Duijs door minister Talma
bij han vooroverleden derzelver wet
tige descendenton bij staken, repre-
senteerende de plaatse van hunnen
vader of vaders
Voor een derde gedeelte de vier
kinderen van zijn moeie maternel (van
moeders zijde), waarvan de namen
hem testateur onbekend zjjn, en bij
vooroverlijden van haar insgelijks der
zelver wettige descendenten bij re
presentatie in stirpes of staken
en voor het overige derde gedeelte
der Gereformeerde diaconiearmen in
het dorp Waterland, alwaar de tes
tateur betuigt de belijdenisse der Ge
reformeerde religie gedaan te hebben,
en dat in al hetgeen hij na detrac-
tie der voors. legaten verder metter
daad zal komen te ontruimen en Da
te laten, zoo roerende als onroerende
goederen, actiën en credieten, niets
uitgezonderd.
(Wordt vervolgd,)