fymm
Mnbèttn.
«tt Jl^erfcnfieBictè
poot
«top
Vrede?
IBRESKENSCHE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
er post ƒ0.55, voor Belgis ƒ0.75 en 1 dollar
j 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
iaekhandelaren en brievengaarders.
Io 1543.
Woensdag- <3 Augustus 1913.
22e Jaargang.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMA.Y te Breskens.
-
De Balkan-oorlog is geëindigd. Be-
Ulve de gruwelen in dien ruwen strijd
;d, had ze in den laatsten tijd
weinig belangstelling meer.
De vrees voor een verstoring van
ld evenwicht was dan ook vrijwel
uitgesloten geweest.
Het stuiten van den vrede maakte
u ook geenszins een belangrijke
indruk meer.
Oi de vrede nu definief zal zijn
Ziedaar een vraag welke men zich
onwillekeurig stellen mag.
Want nog was de vrede tusschen
talen Turkije niet geteekend of de
tapeesche vijand werd door niet
ir dan vier naburen besprongen,
en nauwelijks was deze bloedige krijg
beslecht of als een onverwacht naspel
indien Balkan-oorlog breekt een
seede uit, die in hevigheid niet voor
ia eerste behoeft onder te doen.
Droeviger afloop was voor czaar
Ferdinand van Bulgarije niet denkbaar.
De eerste en voornaamste overwel-
jdiger van Turkije had zelfs een oogen-
gedroomd van de heerschappij der
Men over te nemen, en ziedaar, her
et daar moest hij hulp en medewer-
inroepen om den vrede te her
stellen, daar een voortduren van den
tweeden krijg voor hem en de Bul-
pen hoogst erbarmelijk zou hebben
kunnen uitloopen.
Thans is het woord weer aan de di-
plomatie om te onderzoeken of eene
|taiening van het jongste vredes-ver-
Wg van Londen de onderlinge belan-
3 niet al te na zal komen.
Oostenrijk en Rusland staan sterk
■ieene herziening; niet is dit te be
huwen als een onderling semen
s' doch als onderling tegenwicht.
Waarschijnlijk heeft Rusland, dat in
®8 Bulgarije als het ware heeft ge-
5t en het in 1908 uit het gevaar-
avontuur, dat vorst Ferdinand zich
IJiduitroepen tot onafhankelijk czaar
uigaren, heeft gered, geoordeeld,
:t Oostenrijk niet mocht toestaan
als beschermer der Bulgaren op
Heden.
Lijnrecht tegen deze verklaring van
wtenrijk en Rusland in gaat de mee-
|Jg der Fransche regeering, die in
Menstemming met de publiekeopinie
f ^nkrijk, onveranderlijk trouw blijft
£U bet beginsel, dat zij van den aan-
af heeft verkondigd er is geen
n'eiding tot herziening. Wat Enge-
an betreft, kan hetzelfde worden op
merkt,
Er zijn dus twee mogendheden die j
voor, en twee die tegen de herzie
ning van het Balkanverdrag zijn en
het opmerkelijke is, dat de voorstan
ders zooals boven gezegd volstrekt
niet bij elkaar hooren.
Reeds nu, weinige dagen na het
sluiten van den vrede, verklaren de
meeste Weener bladen, dat het verdrag
van Boekarest den vrede zeer waar
schijnlijk niet duurzaam zal blijken te
vestigen, en dat het tijdperk der ver
wikkelingen op den Balkan nog verre
van beëindigd is.
Een hooggeplaatst diplomaat te Wee-
nen zeide
„Het kan als zeker worden be
schouwd, dat Oostenrijk de herziening
van het vredesverdrag volstrekt nood
zakelijk acht. De thans gesloten vrede
is slechts een stap vooruithet defi
nitief verdrag kan niet gesloten wor
den zonder de goedkeuring der mo
gendheden. Wat dit betreft bestaat er
tusschen Oostenrijk, Rusland en Italië
volmaakte overeenstemming van ge
voelens. Deze herziening zou reeds
hierom alleen noodig zijn, daar Bulga
rije geen enkel gebied m Bulgaarsch
Macedonië verkrijgt, en dat het in het
grootste gedeelte van dit land het
Turksche bestuur vervangen zal wor
den door een ander bewind, evenzeer
vreemd aan het Bulgaarsche.
Uit dezen staat van zaken moeten
vroeg of laat nieuwe conflicten gebo
ren worden. En tegen deze conflic
ten, die zijn grenzen kunnen bedrei
gen, wil Oostenrijk zich tot iederen
prijs vrijwaren".
De groepeering der tegen- en voor
de herziening gezinde mogendheden
verkrijgt nog een ongewoner aanzien
door de houding van Duitschland. Te
Berlijn heeft men namelijk reeds ver
klaard, dat het vredesverdrag van Boe
karest de nu pas gesloten Balkan-
vrede zonder eenigen druk van de
mogendheden is tot stand gekomen en
als definitief beschouwd moet worden.
En men hoopt daar, dat Europa zoo
verstandig zal zijn, zich er toe te be
palen, er eenvoudig kennis van te ne
men. Het eerste vredesverdrag is niet
onbillijk en daarom is de meerderheid
der groote mogendheden gekant tegen
een huropeesche conferentie die ten
doel zou hebben dat verdrag te her
zien.
De officieuse pers te Weenen slaat
weer al een dreigende toon aan, nu
de regeering haar voornemens toch wil
doorzetten. Maar te Berlijn vat men
dat niet te ernstig op. Het wordt er
zelfz zeer onwaarschijnlijk geacht, dat
Oostenrijk, zonder gehoor te geven aan
de voorzichtige raadgevingen van zijn
bondgenoot (Duitschland), zich geheel
alleen in een nieuw avontuur zal stor
ten en aldus een toestand van wanorde
zal bestendigen, waaraan men te Ber
lijn liefst zoo spoedig mogelijk een
einde zag komen.
Bulgarije schijnt het intusschen met
deze opvatting der zaak geenszins eens
te zijn, althans als men mag afgaan
op de verklaringen van den Bulgaar-
gaarschen gevolmachtigde te Boekarest,
die het volgende verklaarde
Bulgarije plukt thans de vruchten
van vroegere verkeerde politiek; het
moet dit dragen en zal het ook dra
gen. Het zal uit het nu gebeurde
echter een goede les voor de toekomst
weten te putten.
Bulgarije moet bijna een millioen
stamgenooten in Macedonië aan hun
lot overlaten, die, door den langduri-
gen strijd in kerk en school, nationaal
bulgaarsch gezind, thans onder het be
wind van Grieken en Serviërs moeten
komen. In den loop der tijden zou
den gewelddadige of andere, zachtere
middelen wellicht veel uitwerken, maar
tot dien tijd zou de Bulgaarsche be
volking in Macedonië veel meer lijden
dan onder de Turken, die hun althans
hun scholen en kerken lieten.
De geschiedenis zal zeer streng
vonnissen over wat er thans geschied
is, over het uitleveren van een milli
oen Bulgaren, tegen alle nationaliteits-
pnncipes in. Europa's publiek gewe
ten kan hier nog wijzigingen brengen
als men inderdaad voor het geluk der
volkeren en voor den vrede wil wer
ken, dan moet men zich verzetten te
gen de bepalingen, die Bulgarije thans;
door vier staten gedwongen, door een
vijtden bedreigd, heeft moeten onder
teekenen. Dit is geen vrede dien
verwacht Bulgarije van Europa.
Intusschen vertoeft de Nederlandsche
ambulance onder leiding van dr van
Tienhoven nog steeds in Servië en
schrijft van daar, dat hulp nog zeer
dringend noodig is.
Door de verbreking van de verbin
ding met de slagvelden met Belgrado
kregen de doctoren de gewonden di
rect van de slagvelden. Zij zochten
de zwaarst gewonden uit voor hunne
hospitalen en zonden de lichtere ge
wonden naar andere inrichtingen.
Zij hebben o.a. in een zaal 46 zware
gecompliceerde beenbreuken en been-
versplinteringen ontstaan door kogels
en granaatscherven.
Welk heerlijk werk kunnen de uit
gezonden doktoren en pleegzusters
aldaar verrichten en hoe dankbaar zijn
al deze ongelukkigen
Vooral dringende behoefte heeft men
aan verplegingsmateriaal, linnengoed
en beddelakens enz.
De vraag is en blijft echterhoe
lang zal ons comité dat nog kunnen
volhouden
Zou het niet zonde en jammer zijnF
als we dit personeel moesten terug
roepen uit gebrek aan geld.
Met ongeveer ƒ2000 zou men het
nog een drie maanden kunnen volhou
den. Nu de vrede getec^end is, zal
dat wel niet langer mee; ..oodig zijn,
en zal men de voldoening iicuben de
ellende in Servië op zeer groote schaal
verzacht te hebben.
Want men kan zeggen dat het ru
we en onbeschaafde volken z»"
dankbaarheid voor de aan t
de zorg en ontzettende var
de kenmerkt ben allen.
Biiiiitjiiiaiiv
De dader van den moords
dm .veehouder J. Graman, t/
oi.der Sloten, is Vrydagmorge-.
teerd. Zooala men zicb herinm
Dinsdagmorgen te halt' vier, toeu
kuecüis naar het werk waieu, een-
gemaskerde inbreker binnengedrongen
in de woning van Graman. De inbreker
meeuue, dal ook Graman zich naar
het land had begeven, om daar te
werken. Duoh wijl Graman zich niet
wel gevoelde, bleef hij thuis. Zoodoende
ontdekte hij den indringer. Deze nam
de vlucht en sprong, buiten gekomen,
op zjjn liets. Graman liep nem na,
doch de inbreker loste twee schoten
op zjjn achter volger, waarvan een
den veehouder in ue rechter lfbup
raakte. Deze staakte toen zijn achter
volging en viel gewond neer.
De dader had zich uit de voeten
gemaakt en bleef zoek. Ondanks zijn
vermomming, had men in iiem toch
zekeren Trazsel herkend, die vier jaar
geleden zich aan eenzelfde daad had
schuldig gemaakt. Men meende, dat
de gezochte, A. H. Traksel, zich te
Amsterdam zou ophouden. De recher
cheurs gingen er op uit en van ken
nissen van den gezochte vernam men
weldra, dat hjj woonde op den N. Z.
Voorburgwal 101. Donderdagavond be
gaf men zich naar het bewuste per
ceel, doch Traksel was niet thuis.
Vrjjdagmorgeu was men gelukkiger.
Traksel bevond zich Log in zijn bed.
Te 0 uur kwamen twee rechercheurs
bij zijn hospita en voor de verdachte,
