fymm mms» in nut hnnhun. No 1989. Woensdag- 39 Januari 1913. 33e Jaargang. Buitenland. Binnenland. BRESKENSCHE COURANT JL Abonnement per 8 maanden 0.50, franco per post 0.55, voor Belgie ƒ0.75 en 1 dollar a 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika. Abonnementen worden mede aangenomen bij boekhandelaren en brievengaarders. Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag en Vrijdagmiddag te twee ure. Bit blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond b\j den uitgever C. DIIXEMAN te Breskeus. De kamercandidatuur der vrijzinnigen in Oostburg. Zonder ons aan eene indiscretie te wagen, willen we een enkel woord wijden aan de komende candidaat- stelling voor de Tweede Kamer in dit district. Daar is op de vergadering der vrij zinnige kiesvereeniging van 11. Zon dag te Oostburg gehouden, gevraagd, of het bestuur iets bekend was om trent de candidatuur van den heer de Muralt in het district Enkhuheu. De voorzitter antwoordde daarop dat dit het district Oostburg in het geheel niet aanging. Tot op zekere hoogte moge daar iets van waar zijn, toch is dit gansch Diet van belang ontbloot. Inderdaad is de heer De Muralt in Enkhuizeu candidaat gesteld, en nog wel tegenover iemand die in dat di strict goed bekend is en voor dat di strict vrijwel de aangewezen man leek, in verband met zijn denkbeel den op landbouwgebied, die in Enk huizen een vrijwel overwegende fac tor zijn. Als we nu eens aannemen dat de heer De Muralt in Enkhuizen mocht worden gekozen en ook in Oostburg hem hetzelfde succes ten deel viel, dan blijft de vraag .over voor welk district hij zou opteeren. Uit politiek oogpunt zou men kun nen zeegen. dan neemt hij Enkhuizen aan, omdat de politieke usance mee brengt dat district te prefereeren, hetwelk politiek het zwakst staat. In de gegeven omstandigheden zou men daartoe Enkhuizen moeten rang schikken omdat het voor het oogen- blik een rechtsch afgevaardigde heeft, terwijl Oostburg nog links is. De mogelijkheid is wel is waar nog niet uitgesloten, dat de heer De Mu ralt, wordt hij definitief candidaat in Oostburg voor Enkhuizen nog bedankt en de gelegenheid openstelt om d«n aldaar meer bekenden districhtman Zijp to candideeren, maar zoolang daaromtrent geen zekerheid bestaat, kan men daarop niet rekenen, en kan men zeker niet zeggen, dat het ons niet aangaat. Willicht komt er nog eenige klaar heid voor de definitieve candidaat- stelling. Nu we toch over deze candidatuur schrijven, willen we er nog een en kel ander woord aan toevoegen. Het trok onze aandacht dat het verslag in de Midd. Courant dienaan gaande zoo uitgebreid was. In tegen stelling met dat, wat we in andere bladen lazen en ook in het onze ver meldden, werd een relaas gegeven van de motieven der voorstanders van de candidatuur De Muralt. We vonden dit niet van partijdig heid ontbloot en het maakte tevens den indruk van eene onbescheiden heid. De voorzitter toch had gezegd dat het een besloten vergadering gold. Uit dien hoofde vroegen we hem in de meening dat dit evenzeer de bedoeling zou zijn of dat ook bedoeldo op de reporters En inder daad was dat ook zoo. Speciaal voor wat het tweede gedeelte der verga dering, dus de anderdeelen der voor- loepige oandidaatstelling, betrof. In hoofdzaak deelde hij dit ook mee aan den berichtgever der Midd. Crt. En toch zagen we aan dat tweede deel der vergadering regelen in het verslag opgenomen, die daar uit dien hoofde heusch minder op hun plaats waren. Gelijk gezegd, droog het schijn van partijdigheid, omdat van het ten op zichte der aanbeveling van de candi datuur van den heer mr Fokker met geen enkel woord werd melding ge maakt. Maar wat blijkt nu Dat de ver slaggever inderdaad een relaas in ex- tenso moet hebben toegezonden, over welks niet-opname hij zich bij de redactie moet hebben beklaagd. De indruk van partijdigheid ver valt daardoor wel is waar, maar de indiscretie tegenover het uitdrukke lijk beding van de bestuurstafel krijgt er een des te fcherper omvang door. We meenden hierop even te moe- ton wijzen, ook ter verklaring van de soberheid die ons verslag te dien opzichte aankleefde. Als er van de zijde van een bestuur gevraagd wordt van eene vergadering slechts het re sultaat mede te deelen, dan is de pers, hetzij groot of klein van om vang, moreel gebonden, dat te eer biedigen. En met het idéé„zie zoo, we hebben 't toch" is aan de zaak niet de eer gebracht, die men haar moreel verschuldigd is. Met een enkel woord hebben we melding gemaakt van de omwenteling die in Constantinopel is voorgekomen. Waar Europa op het punt stond de vredesklok te luiden, breekt het touw in den vorm van de staatsgreep door het Jong-Turksche comité. Dinsdag kwamen in de Konak van den prins Said Halim pasja burger lijke en militaire leiders van het Jong-Turksche Comité samen. Daar onder waren Machmoed Sjefket pas ja, Izzed pasja, Talaat pasja, Dzjawid bei en de gewezen groot-vizier Hak- ki pasja. Zij besloten in geval de regeering nopens Adrianopel zwicht te, het kabinet Kiamil ten val te brengen doch geen militaire dictatuur af te kondigen. Machmoed Sjefket pasja zou in dat geval als groot-vi zier worden voorgesteld en hij ver- Klaarde zich daartoe bereid, r Eerst zou men echter nog trachten de grootvizier langs minnelijken weg te vinden voor de voorstellen van het comité. Een Jong.'i'urk bracht dezen de bovenbedoelde eischen over. Kiamil wees deze eischen af en wees er op dat de Groote Raad een onpartijdig oordeel zou uitspreken, waarbjj de regeering zich zou aansluiten. Het comité besloot daarop, omdat de Groo te Raad niet uit alle daartoe geroe pen vertegenwoordigers van het volk bestond en ook omdat er niet het of ficierenkorps er bij gevraagd werd, de tegenwoordiga regeering met geweld te verwijderen. Donderdag kort na den middag kwamen alle minD'eis tezamen op de Porte, om over de opstelling van hot antwoord op de nota te beraadslagen. Er was niets ODgewoons te bemerken. De beraadslaging zal ongeveer twee uur geduurd hebben, toen uit een straat langs de Porto een troep men- schen, ongeveer 400 man sterk, aan kwam trekken. Voorop gingen vier mollahs en achter hun twee vlaggen. Voor de gendarmen, die aan den in gang van de Porte stonden, hun kon den tegenhouden, was de menigte reeds het binnenplein binnengedron gen. Op dat oogenblik kwam een auto mobiel snel aangereden en onder luid gejuich stapten Enver bei en Talaat bei uit. De menschen, die vooraan stonden, begonnen intusschen, nadat zij de trappen opgegaan waren, „Weg met het ministerie, weg met Kiamil, leve de oorlog" te-roepen, tot Enver bei en Talat bei zich een weg ge baand hadden en in het regeerings- gebouw verdwenen. En vei bei nam het woord. Hij verklaarde Kiamil en den aanwezigen leden van het kabinet, dat het volk den afstand van Adrianopel niet zou dulden. De regeering moest aftreden. Wat hij verder nog zeide, is niet be kend, maar het moet op het kabinet grooten indruk gemaakt hebben. Bui ten riep de menigte „Weg met Kia mil". Toen zette de krasse staats man zich aan de schrijftafel en schreef zijn verzoek om ontslag. Hij gaf dit aan Enver bei. Deze verliet zoosnel mogelijk de zaal. De poorten van de Porte werden door hem geopend. De menigte, die hem bestormde, hield hij een stuk papier voor met de woor den „Hij heuft zich onderworpen". De menigte brak in triomf geschreeuw uit. Euver bei steeg ia een automo biel, en reed snel naar het paleis van den Sultan. De sultan moet stom van verbazing geweest zijn, toen En ver-bei het ver zoek om ontslag van zijn groot-vi zier voorlegde. Hj] zond een secre taris naar het gebouw van de Porte, om zich te gaan overtuigdn van de waarheid, van hetgeen Enver bei zei- de Zoodra dit geschied was, liet hij Sjefket pasja bij zich komen. Des avonds om 8 uur kwam Sjefket, be geleid door Ali en Enver bei, voor de Porte aan, waar een groote, zeer op gewonden, volksmenigte bijeen was. Ali bei las het iradé van den Sultan van de trap voor. Maar bij deze portefeuille wisseling is het niet gebleven. De omwente ling heeft ook enkele menschen het leven gekost. In elk geval is er een nieuwe toe stand ingetreden en hoe die zich ver der zal ontwikkelen, valt moeilijk te zeggen. Het nieuwe ministerie zoo lezen we in de N. R. Ct. vei klaart dat het geen voortzetting van den oorlog verlangt doch alleen eene hervatting wenscht van de vredesonderhandelin gen op ruimen grondslag, hierin be staande dat Turkije zal weigeren om Adrianopel en de eilanden in de Ege- ische Zee af te staan. Intussehen heeft het Enropeescbe concert zich in een wespennest ge stoken. Met hun befaamde nota heb ben ze de bom verkeerd doen sprin gen. Dat moest uitloopen op een op stand in het Turksche leger en on der het Turksche volk, zooals nu verder is gebleken. De correspondent te Berlijn van de Kölnische Zeitung die de meening der Duitsche regeering pleegt weer te ge ven, zingt de oude wijs, dat de mo gendheden eensgezind moeten trach ten de hervatting van den oorlog te verhinderen en zoo dat onmogelijk blijkt den oorlog localiseeren. De vraag is echter of dat laatste mogelijk zal zijn als 't kanon weer gaat spreken en vooral als de Bulga ren er in mochten slagen de Tsjataldz- ja-linie te forceeren, want dichter achter de linie ligt Konstantinopel, van oudsher een twistappel der Eu- ropeesche politiek. Wel mag een telegram uit Belgra do zeggen dat donkere wolken zich aan den politieken horizon ophoopen. Localisatie. Blijkens een schrijven in het Rott. Nwsbl. zal door verschillende nering doenden van tal van dorpen op Wal cheren een actie worden gevoerd te gen het plaats vinden van festivals op Pinksterdagen te Middelburg gelijk nu weer door de vereeniging „Mid delburg Vooruit" is georganiseerd op den tweeden en derden pinksterdag van dit jaar. Zij gronden hun bezwaren daarte gen hierop, dat de Pinksterdagen voor hen in gewone omstandigheden voor- deelige dagen zijn, omdat duizenden dan gewoon zijn uit de steden naar buiten te trekken en de dorpen te bezoeken. Gaat nu het a.s. festival, door de vereeniging „Middelburg Vooruit" ge organiseerd, door, dan zal Middelburg het grootste gedeelte van die bezoe kers trekken en dus de dorpsnering- doende zijn gewone en dikwerf on misbare Pinksterontvangsten missen. Daarbij komt nog, dat verschillende

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1913 | | pagina 1