mm
|pmp$~ cn 4%bnxUni\$X<xb
u6drc n.
Ho 1992.
Zaterdag' 30 Hovcmbcr 1912.
22e Jaargang.
De oorlog.
BRESKENSCHE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco
per post 0.55, voor België ƒ0.75 en 1 dollar
a 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika.
Abonnementen worden mede aangenomen bij
boekhandelaren en brievengaarders.
Advertentiën van 15 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar
plaatsruimte. Bij abonnement lager taiief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
en Vrijdagmiddag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bU den uitgever C. DIELEWi\ te Breskens.
Europa beleeft inderdaad een moei
lijke tijd. Men heeft bij het ontstaan
van den Balkan-oorlog gezinspeeld op
het overslaan van de oorlogsvlam naar
het overig Europa, en werkelijk zijn
moeilijkheden niet uitgebleven.
Ef zijn zelfs momenten geweest
waarop de toestand bedenkelijk was
en het onweder zelfs nog niet hehoei
van de lucht is.
Wat toch is het geval. Servië wil
de vrucht van zijn succes in den hui-
digen strijd terstond omzetten in een
haven aan de Adriatische Zee. Maar
daartegen is Oostenrijk zoo beslist op
gekomen, dat dit het uitgangspunt
is geworden van de moeilijkheden
waarin men thans gewikkeld is.
Rusland dat zich gekant toonde te
gen Oostenrijk, wilde deze gelegen
heid aangriipen om bij elke gebeur
lijk heid,a$n de grenzen gereed te zijn.
Alarmeeronde geruchten deden de
rondte. Legerkorpsen werden gomo-
billseerd, kortom, het was alsof meer
dan half Europa binnen kort in vuur
en vlam zou staan.
Rusland zet, volgens particuliere
berichten aan de National Zeiting,
de mobilisatie met verdubbilde snel
heid voort.
Reizigers van uit Rusland komen
de, melden dat uit heel Russisch Po
len tegen het einde van de vorige
week regimenten naar de grenzen bij
den Kaukasus gezonden zijn. Het
vervoer van personen en goederen op
de lijn Odessa-Warschau is zooveel
mogelijk beperkt. Dag en nacht rij
den militaire treinen in de richting
van de grenzen.
En aan de Servische grenzen moe
ten reeds 300.000 Oostonrijksch-Hon-
baarsche soldaten staan.
Het is dus geenszins ongerijmd om
zich eens de vraag te stellen op grond
waarvan de Serviërs zoo hardnekkig
aan hun eisch vasthouden en elke
Oostenrijksche uitdaging trotseeren,
dan geeft de correspondent van de
Parijsche „Matin" in de Servische
hoofdstad als antwoord dat het vas
te geloof te Belgrado in Ruslands
zoo suggestief werkt.
„Hoewel er in de taal der Servi
ërs, als zij van de havens spreken,
die zij stellig zullen krijgen, eenige
opsnijderij schuilt, vindt men er toch
ook het geheime vertrouwen in, dat
het Russische leger, de Russische na
tie alles zal doen wat noodig is om
Servië te helpen. Op zijn opmerking
dat men zich te Belgrado bedriegt,
als men meent, dat Rusland het tot
een Europeeschen oorlog zal laten
komen om toch maar aan de vaak
koppige oischen der Serviërs te vol
doen, krijgt hij steeds ten antwoord,
dat de Serviërs ook niet op Kokofsof,
noch op Sasnonoff rekenen, wat zij
trouwens nimmer gedaan hebben.
En op zijn vraag „Maar op wien
rekent gij dan antwoorden zelfs
de ernstigste mannen met een ge-
heimzinnigen glimlach, en verklaren
zij telkens: „Wij zjjn volmaakt ge
rust wat Rusland aangaat."
De oplossiDg? Zou er een ver
plichting bestaan, een belofte, achter
den rug der regeering te Petersburg
om gedaan door zeer hooggeplaatste
Russische persoonlijkheden, invloed
rijker dam de ministers zeiven Dat
is onmogelijk, zal men zeggen. Het
is zeer wel mogelijk, zullen sommige
tegenstanders der Russische regeering
zeggen.
Zou men dus hier te doen hebben
met een grostvorstelijke toezegging,
gesteund door de pers en het Russi
sche publiek? Hij heeft ernstige re
denen om aan to nemen, dat Servië
vast gelooft aan het bestaan dezer
toezegging.
Maar het is onafwijsbaar noodig,
dat mon de waarheid wete, in het be-
laDg van geheel Europa. Maar ook in
dat van Servië, want het mag feite
lijk toch niet in zijn gevaarlijke illu
sie blijven. Het moge in het alge
meen dwaas lijken en zijn, dat zeer
hooggeplaatste personen Rusland op
nauwkeurig omschreven, tormeele wij
ze jegens de Balkan volkeren zouden
hebben gebonden, maar te Belgrado
is mon er vast van overtuigd.
Men bedenke tooh ook vooral, dat
bet geschil thans niet tusschen Oos
tenrijk en Servië bestaat, wegens een
haven. Neen, dit is het begin van
het conflict tusschen Germanen en
Slaven, het ontzagwekkend conflict
tusschen twee groote historische ras
sen. Maar is het oogenblik reeds ge
komen, dat deze twee rassen zich
met elkander moeten meten, dat een
oorlog zonder voorbeeld de opper
macht van het een of van het ande
re moet bestendigen. Stellig niet.
Het is nu niet de tijd, nu zich
voor Rusland een schitterende toe
komst opdoet, een grootsche econo
mische en militaire toekomst, nu ie
der jaar het tsarenrijk nieuwe rijk
dommen en nieuwe krachten toevoert
het is nu niet de tijd, nu de klei
ne Baikanvolkeren zich nauwelijks
beginnen tB ontwikkelen, dat men
zoo buitengewoon veel op het spel
mag zetten, om de superioriteit van
het Slavische boven het Germaansche
ras te bewijzen.
De tijd werkt voor Rusland, de
tijd werkt tegen Oostenrijk. De he
terogeens elementen, die het Oosten-
rij ksch-Hongaarsche rijk vormen, zul
len niet lang meer aangesloten kun
nen blijven. Het oogenblik zal ko
men, waarop de Slavische elementen
van alle landen op natuurlijke, vreed
zame wijze zullen samensmelten.
Zijn belang, alleen zijn belang schrijft
Rusland geduld en voorzichtigheid
voor. En daarom moet al zijn invloed
thans aangewend worden, om de
moeilijke vraagstukken, die zich thans
voordoen, op vredelievende wijze te
regelen.
Het Nieuwe Weensche Dagblad zegt
dat de gespannen toestand eerder er
gert dan mindert. Het niet-officiëele
Rusland wordt steeds ongemanierde!'
en in Servie neemt de offleiersge jst
steeds toe. Daardoor wordt een rus
tige nuchtere beoordeeling van don
toestand teruggedrongen. Een groot
deel van de pers wordt tot de ver
woedste uitvallen tegen Oostenrijk
Hongorije opgezet.
Wanneer Oostenrijk-Hongarije in liet
volle bewustzijn van zijn kracht te
genover al deze gevaarlijke verschijn
selen zijn koudbloedigheid bewaart,
dan geschiedt dit slechts in het be
wustzijn, dat de met Oostenrijk Hon
garije verbonden mogen ihedcn zoo
nabij de monarchie staan, dat, wat
er ook gebeuren moge, zij haar zul
len helpen. Naar de „Reichspost"
verneemt, wordt in goed ingelichte
kringen de internationale toestand
stationnair genos-md. Dat wil zeg
gen onveranderlijk ze>-r ernstig.
J>o mededeelingen, dat Duitschland
in Petersburg bemiddelend optreedt,
of dat prins Heinrich naar Petersburg
zou reizen, zijn geheel onjuist. Een
dergelijke bemiddeling zal slechts dan
kur.nen plaats hebben, ah Oostenrijk-
Hongarije te PetBrsburg maximum-
eischen had gesteld, zoodat er iets
was waarover te onderhandelen viel.
Oostenrijk-Hongarije heeft echter
het minimum van zijn eischen nauw
keurig aangegeven. De thans door
Oostenrijk-Hongarije aangegeven lijn
zal het niet verlaten.
Het antwoord van Servië met be
trekking tot het vraagstuk van de
haven aan de Adriatischo Zee en de
daarmee verband houdende aangele
genheden is aan het ministerie van
Buitenlandsclie Zaken te Weenen nog
steeds niet ontvangen.
Men beschouwt in Oostenrijksche
hooge kringen, weinig meer dan een
opstokerij vari het diplomatieke Rus
land, gelijk dat ook werd waargeno
men bij de kwestie van de Bosnië
annexatie en de Marokko crisis tan
vorige jare.
Dit spel moet zelfs zijn hoogtepunt
nog niet hebben overschreden, zegt
do Tel. Men gaat voort tegen elkaar
op te bieden, alsof er geen eind aan
het geduld der spelers kan komen.
De man die thans het „hoog-spel" in
handen schijnt te hebben, moet de
Russische gezant te Belgrado wezen,
en, gesteund door zijn land- en ambt
genoot te Parijs, met de grootvorsten-
kliek te Petersburg, waarvan enkelen
met Slavische prinsessen gehuwd zijn,
het spel voortzet.
In Berlijn gelooft men dan ook in
de diplomatieke kringen dat er voor
alsnog geen onmiddellijk gevaar be
staat.
In aansluiting daaraan worden dan
ook, ter plaatse waar men op de hoog
te is, de alarmeerende geruchten van
het bevel tot mobilisatie van de beide
Oost-Pruisische legerkorpsen, als on
juist gebrandmerkt.
Er is werkelijk dan ook een kleine
ontspanning gukouieu,
Keizer Wilhelm en de Fransche re
geering doen al wat. in hun vermogen
is om een groote oorlog te vermgden.
Maar ook in Engeland heeft men
weer een nuchtere, onbevangen kijk
op de zaak.
De met officiëele kringen in nauwe
betrekking staande „Westminster Ga-
zotte" schrijftHet is een groote
onnoozelheid te denken, dat Engeland
wegens het vraagstuk van de Servi
sche haven aan de Adriatische Zee de
mogelijkheden zou overwegen dat
Rusland in conflict met Oostenrijk zou
komen, waardoor Oostenrijk, Duitsch
land en Italië eenerzijds en Rusland,
Frankrijk en Engeland aan den ande
ren kant in liet conflict zouden wor
den betrokken.
Het gewone menschelijk instinct
zegt reeds, dat de wereld niet zoo
dwaas is We zijn in geen enkel op
zicht verplicht de Servische eischen
tot een strijdvraag voor den Drie
bond en Triple Entente te maken.
Het blad gaat verderAls de ver
bonden Balkanstaten voor goeden
raad vatbaar zijn, dan zullen zij wel
doen zoo snel mogolijk op den tegen-
woordigen basis vrede te sluiten.
Zoowel door de Balkan-mogendhe-
den als voor de groote mogendheden
is het de eenige juiste weg om zuiver
Europeosche vragen tot na het slui
ten van deD vrede te verdagen.
Het ware intusschen maar tewen-
schen dat het daartoe spoedig kome.
Want de verschrikkingen van den
oorlog zijn enorm. Zoo schrijft de
correspondent te Constantinopel van
de Vossische Zeitung
Vrijdag is een van mijn bekenden,
een volkomen betrouwbaar mensch,
uit Saloniki hier aangekomen en heeft
mij een uitvoerig verslag gegeven
over de gebeurtenissen in de stad
sedert de bezetting van de Grieksche
en Bulgaarsche troepen.
Als ik den indruk, dien deze me
dedeelingen op mij gemaakt hebben,
met éen woord weergeven moet, dan
moet ik zeggen De ergste wreedhe
den, die in onze dagen de Turken te
gen Christenen begaan hebben, ver
bleken bij de gruwelen, waaraan de
Grieksche en Bulgaarsche soldaten
zich tegenover weerlooze mohamme
danen en joden en ook tegen de on
gelukkige vluchtelingen uit het bin
nenland schuldig hebben gemaakt en
omdat de gebeurtenissen van zijn
zegsman niet als partijdig betwijfeld
worden, merk ik op, dat hij geen
Turk, maar een West-Europoesch
christen is, die met zijn politieke
sympathieën niet aan de zijde van
den Turk staat.
Het brutale berooven, ook van Eu
ropeanen, dat op klaarlichten dag on
der voorwendsel van het zoeken naar
wapenen plaats vindt, is de minste
van de misdaden, waaraan de Griek
sche soldaten zich schuldig maken.
Zij nemen bij die gelegenheid den lie
den alles af, wat zij aan waarde bij
zich hebbej, Horloges en geld, en