vm mxmm tiaww 3__ flOOb ri «Kiel lv qi i icsSla ni •looted biedaoololeiiwod nj.is anebjiT ■•oil nfis fiKv riKiii neb p-InuBU.! eb nob •"TieJioq oee ,gniJj W ,«[1911(1 lil .bile1 I r~iiMij. •n qo lorl jis gin, W -I 110nio11egqo ebnovieia ni rood noe innn bnovBgBb'unM .almndnuO deel atv oladi uiBjInoneq noe mebciJ-i ni n-ilnom neiljlii.lutiiee s>l'k o tnow JBKtnoJllB ebmoJeed io Abonnement per 3 per post 0.55, voor iu t> e([ franco dollar maanden 0.50, België /0.75 en 1 a 3 kwartalen bij vooruitbetaling voor Amerika. Abonnementen worden mede aangenomen bjj boekhandelaren en brievengaarders. JOll 'BW use tl is "'looi IjBllÜj' gnineb'ioievwHod eb ni .111 Jiib hgixjiwog edi.nnob 1 .Jib .51 b qo Roart gnikiieiJed Jbw Ob nenuid newnod ntv gnin' era ®ie |,Jegoo ns eJ □1 mMi osWf loev eb leom Jwveg alia ni J'teeri ba el •I/sfl eb ''..iliicilidom'teoiq,, ueiioiqaed djiop-yiog gniguii i9V0 eb ui nesllov nti uegiiiloDdBil and Jcb nodded giiH.eisqeoJ iw;v sloo oJneoraog 1 .TieTius negimvJno ruioJe giudaieJel .moil eb uoJiuii newnod Jed oib ioov bnoig egineu ie oneveod ni hive; ü'IlïójV/lï58 iid leed eb Jbü o(JaeiJ 'lev Jora lusjiwlebiiulolv nogiuqeuiqo 1 -nos ei diii.. iiïöaïisBWiio Join Ie ioo eb i JgcJiaill uileeg f "«ftvéfMte 1 "'VaM.-^ ïouv ii U nebioJe jieXUü3.oSfi' "lis, -ei iiegio iceyxiqa xfjiipivsg aoun X irMTOtft ^üvabjWöfraent lagariAuMeebioov Advfii'tmtiqn.avorden dngeiVatelafe:"ti<nPiÖirnsdagao fi^ lil of.en'i Vrijdag middag'te*tfrë.:"a»a «b jbw na .joined ooJ'ifitb gon neJauliio luulitti jis itifid Jwig 1! :.l uur/ J'lü lil .I V j Oib i|j'" .OemOiio^ BogeiügcQ WU1IU1U Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bijdeu uilirevern<h lilHiiEMill'tx. ftreskenlw- JBBiilcda Jed uoieuluo mi ■■■■MBMS» i I L 'Ss el. 'OWJ 22e Jaapg«agu"nr.)>. De Balkan-crisis. Nog ia de vrede tusschen Italië en Turkije noch gesloten of geteekend, of de laatsten zijn opnieuw in volle strijdactie tegen de Montenegrijnen, bij wie zich weldra de overige drie Baikan-staten Servië, Bulgarije en Griekenland zullen voegen. Het gaat er zoo wat over om het al of niet verder verblijven der Tur ken in Europa uit te vechten. Was er tot begin dozer week nog kans opeen schikking, niettegenstaan de de uitdagende, onwettige hande lingen tegenover Servië en Grieken land, het organiseeren van relletjes, oploopen en betoogingen tegen de gezantschappen der vier staten, waar alle ruiten werden ingegooid en de vuilste en smadelijkste scheld- en schimpwoorden worden uitgebru'd, zonder dat de overheid iets deed om zulks tegen te gaan, bewijst dat men aan de Porte het volstiekt op het uiterste wil laten aankomen. Ofschoon men daar ook zeer wel inziet dat, hoe ook de uitslag van den oorlog zal wezen, Turkije er niets bij zal kun nen winnen, in elk geval het begin van het eind van de heerschappij der Turken, ten minste in het Euiopee- sche deel van het rijk, gekomen is, wil men, blijkbaar het bedreigde be staan nog zoo duur mogelyk verkoo- pen, en aan den strijd het karakter van een worsteling tusschen geloovi- gen en ongeloovigen geven, voorzeker een hoogst bedenkelijk verschijnsel. Het comité, dat door verwoed de vaderlandslievende Turksche trom te roeren, daarmede onder de gegeven omstandigheden weer zijn overwe gende positie onder het volk en daar mede in den lande hoopt te herwin nen, werkt vooral in die richting en is dan ook de werkelijke organisator van die langzamerhand een steeds meer dweepzieke tint aannemende zoogenaamde patriottische betoogin gen. Van vaderlandslievende geestdrift is echter niets te merken. Slechts de Turken komen wat in bewegiüg, daar ook de onwetendste man uit 't volk het dreigende gevaar voelt voor zijne tot nu toe behouden stelling in het rijk, ver boven eiken ongeloovi- ge verheven. De niet-Turksche ele menten voelen begrijpelijkerwijze niets voor een strijd tegen de „broeders", die optrekken juist om hen van het gehate juk der Turken te bevrijden, an zy loeren veeleer op de guostige gelegenheid om deze zoo mogelijk in 4en rug aan te vallen. Kenteekenend is dan ook, dat bij 1» nu verordende algemeene mobili- htie van de niet-Turksche opgeroepe- ten meer dan de helft niet opgeko men zijn, en bijv. hier bij heele troe- Pen op geheimzinnige wijze de stad het land verlaten, ten spijt van al to voorzorgsmaatregelen der militaire overheid om zulks te verhinderen. Niet minder opmerkelijk is even wel dat ook onder de Turken, die or de middelen toe kunnen bijbrengen, zich zoo velen tegen storting van 60 pond Turksch voor het oorlogsfonds van het onder de wapenen komen vrij koopen. Iets wat op onvervalsehte oorlogs stemming lijkt, is dan ook weinig voorhandenten minste tot nu toe niet, ondanks de pogingen van het comité, oogluikend door de regeering toegelaten, om die er bij het mindere volk in te brengen door de baldadige relletjes tegen de gezantschappen en consulaten der vier vijandelijke sta ten, waarbij dan onderweg ook de ge bouwen van de Italiaansche ambas sade en van eenige Italiaansche in stellingen wat beschadigd en bevuild werden. Door dit gedoe is echter de alge meene toestand voor een ieder wat onbehaaglijk, daar men een krachtig regeeringsgezag mist en de orde en de rust in de stad niet meer onder alle omstandigheden verzekerd acht. Eenige gezanten van groote mogend heden hebben op deze bedenkelijke voorvallen al de aandacht van de re geering gevestigd. Wat nu de mogelijke oorlogskansen betreft, daarover zijn de meeningen nog al verdeeld vrijwel is een ieder in zijn oordeel, dat de bestuursdecen- tralisatie d. w. z. het onttrekken aan het rechtstreeksch bestuur van de Porte van Europeesch Turkije toch zal gebeuren, hoe de worsteling ook zal worden beslist. Aangaande de stemming der Bul garen lezen we, dat deze thans ge- looven, dat de dag der wrake is aan gebroken en deze ruwe Balkanbewo ners, die zich bij duizendtallen voor den dienst in het leger aanmeldnn,. zijn, onverschillig of zij zullen win nen dan wel verliezen, vast besloten rekenschap te vragen van de Turken, die de onbeschaamdheid hebben ge had gehoele gedeelten van Europa te veroveren en de Christenen uit te moorden en die er toe willen over gaan om reusachtige horden Aziaten in het veld te brengen tegen de strijd krachten van de vier kleine landen, die de wapenen hebben aangegord om hun stamgenopten van een voort durende vervolging te verlossen. De Turken schijnen nauwelijks te besef fen welke krachten zij tegen zich in het harnas hebben gejaagd. Gedurende de laatste tien dagen is een reusachtige organisatie bezig dui zenden en duizenden gewapende man nen over de grenzen te zenden. Het zijn Bulgaren Ottomaansche onderda nen, die vroeger door de vervolging en en wreedheden der Turken uit Macedonië verdreven zijn. Het zyn lieden, wier ziel met bitterheid is vervuld, wier huizen verwoest zijn en die in zeer vele gevallen den dood van verwanten hebben te wreken. Zy worden met volledige instruc ties naar die strekeu van Macedonië gestuurd die zy bet best semiou om zich bij de tJro^fti' te',^6%'g^n^'91o,qfiJ-° d„ beproefde «««ft rueuschen zullen een héranekkigp guer rilla tegen de Turken voeffelj. bekendheid met de landstreek Jlèjj^n-^ over de onkunde der Turken daaronP trent, die niet eens de kaarten bezit ten, zullen hun een grooten voor sprong en menige gelegenheid geven om den vijand hinderlagen te leggen. Zij zijn in het bezit van een grooten voorraad bommen, waarvan zij een ruim gebruik zullen makeu om de Turksche bevolking schrik aan te ja gen. Op dezelfde wijze hebben zich de Grieksche en Servische troepen ge vormd, naar een vast plan van orga nisatie. Allen staan gereed om de Turken te lijf te gaan, waar en wan neer zij hen mogen aantreffen. In Europeesch Turkije wonen ook nog ongeveer 1.500.000 Slaven en 240.000 Grieken, die alles zullen doen wat in hun vermogen is om de verbonden staten1 te hulp te komen en het den Turken op allerlei wijze lastig te ma ken. Zal de oorlog tot de Balkanlanden beperkt blijven of zal hij ook in an dere landen van ons werelddeel ont branden Ziehier een vraag die de gemoederen nog wel eenigen tijd be zig houden en de beurzen opjagen zal. Wij hebben nu in zeven jaar tijds drie keer groote kans gehad op een Europeeschen oorlogtoen Delcassé tusschen Taudzjer en Algeciras het Fransche chauvinisme voedsel gaf toen d» annexatie van Bosnië Rus land te voorschijn komen deed, en toen Engeland in de Marokko-onder- handelingen wilde meespreken. Toch heeft het Duitsche volk bij al die gelegenheden zich niet zeer onge rust gemaakt, aan onmiddellijk drei gend gevaar niet gedachtde gevoe ligste barometer, de beurs, had toen lang niet zulke zenuwachtige spron gen als nu in de laatste dagen. Het schijnt dan toch waarlijk dat het kri tieke oogenblik thans gekomen is en geen mensch, ook niet zij aan wie het lot van een volk toevertrouwd is, kan op het oogenblik zeggen wat er morgeD zijn zal. Bij een Oostersch conflict is Duitsch- land natuurlijk niet die mogendheid, welke geroepen is om het beslissende woord te spreken. Wij staan in de tweede rij, natuurlijk trouw aan on ze bondgenooten doch evenals bij de Bosnische crisis zijn wij ook thans niet de tooDaangevenden. De Balkanbrand, aan het uitbreken waarvan nu eigenlijk niet meer ge twijfeld kan worden, is de eerste van ,j beteekenis sedert de tegenwoordige groepeering der landen. Het in twee- en verdoelen van het Europeesche kamp verhoogt ter eene zijde de ri sico voor de staten op zichzelf, doch ter andere evenzeer de kans op vre de. Want op grond van de bestaan- do. verbonden en overeenkomsten treft de oorlogsvonk, die op één der MMfa «Ib, lowuox lüA Cffi# 3$?Pnmn' alïtlQS. rloamnS/ ml '\t\ 'h noü nss disod 'M/êttfab mi 'aijdoeiooV et «boei Jmoi ~ï>etfei§w 4ivvftBb ^>i&b ïfoalTC1*' het vastelq meer. In hë' drag verbonden 'is",' BI peeschen oorlog deel ta^jwfi ïAB'wi publiek bekend. .ny ,40 Ja(i Voor do houding van het Driev^Q dig Verbond tegenover het Baikal^ conflict, is het van zeer groot belang dat de vrede tusschen Italië en Tur kije tot stand kome. Want daarmee vervalt voor Italië de verplichting om aan Turkije's vijanden plaats te ne men. En met het vervallen van die verplichting is ook weer het gevaar afgewend dat Italiaansche en Oosten- ryksche belangen in botsing komen en door tweedracht het Drievoudig Verbond verbroken zou worden. Een succes van de Balkanlanden zou voor Italië geen beteekenis meer heb ben en het zou, evenals Duitschland, in geen enkel opzicht verhinderd wor- den zijn plichten jegens het Drievou dig Verbond te vervullen. Zonder tweespalt en allerlei bolangen spreken de verbondenen hun woorden voor het behoud van den vrede, of, indien deze s niet te behouden is, voor de beperking q van het oorlogsterrein. v Deze eenstemmigheid schijnt niet in gelijke mate in de Triple entente te,n heerschen. Dat is verklaarbaar, wanfoy de belangen van haar leden loope^v gansch en al uiteen. Frankrijk is dp grootsche schuld- ischer vati het Oos-^y ten. Ieder conflict, en in het bijzo^i der iedere verzwakking van Turkijeyq zou voor Frankrijk een verlies va^i millioenen en nog eens millioenen teekenen. Rusland's geheele streyqj^jj is op het openen van de zee-engtep gericht en iedere Balkanoorlog, tó§08 de afloop ook moge zijn, brengt land een stap dichter bij dit doe[,j j3£f Het ligt niet in de bedoeling .pifóifoy de tegenwoordige Russische pojjiigfeis om dezen wensch met de wape^ti gewilligd te krijgenRusland 3Tj§§ï%t, genoeg naar China en Perzië ojm,.tfe(j zien en kan dit to nauwkeuriger ftQ^Son wanneer het achter zijn rug ïg De Russche belangstelling Balkan-christenen, en in het bij voor de Bulgaren, is stellig nie zoo groot, als in den tijd laatsten oorlog tegen Turkije Theoretisch voelt en zich meer als hun beschermeg^i heerscht aan de Newa eeu z^erg argwaan dat Oostenrijk heuk^ezü^öl^ Diet betwisten zal. Maar sppcjaaT, ip de verhouding tot Bulgarije is plaats van vroegere belang: eene en dankbaarheid ter de, een niet te miskennen^.Jgj wen gerezen. Rusland schijnt er zoi4 i koesteren dat een ster'

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1912 | | pagina 1