tymum m «$bmüniiéUb mx Jfwtttisdj
"ontwaakt.
.No. 1639.
Zaterdag 12 Augustus lvul
FEUILLETON.
'JOB i
BRESKENSCHE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco- per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren
en brievengaarders.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den nitgever C. DIELEMAX te Brcskens.
Stemplicht.
Over deze zaak geeft het kamerlid
A. Roodhuizen eenige beschouwingen,
waaraan we een en ander ontleenen.
Evenredige vertegenwoordiging zal
wel is waar de stemmen der minderheid
niet meer waardeloos maken, en dus de
vertegenwoordigende lichamen tot heel
wat getrouwer afspiegeling maken van
de inzichten en denkbeelden dergene
die vertegenwoordigd worden dan thans
het geval is.
Maar er is nog een andere en zeker
niet minder groote oorzaak, waardoor
men die gewenschte afspiegeling niet
heeft, en dat is de afwezigheid der
kiezers.
Iedere stembusstrijd, hetzij die om
Kamer, Staten of Raad, en de pas
gehouden gemeenteraads-verkiezingen
hebben 't in tal van gemeenten aan
het licht gebracht - wordt gestreden,
levert de ervaring dat duizenden kiezers
van hun kiesrecht geen gebruik maken,
en leert, dat door dezen het kiesrecht
allerminst als kiesplicht wordt beschouwd
Dit is ten eenenraale in strijd met
hetgeen de wetgever heeft gewild. In
art. 109 van onze Grondwet is bepaald,
dat de wetgevende macht gezamenlijk
door de Kroon en de Staten Generaal
wordt uitgeoefendart. 134 daarvan
zegt, dat aan de Provinciale Staten de
regeling en het bestuur van de Huishou
ding der provincie wordt overgelaten en
art. 143 stelt de Gemeenteraad aan het
hoofd der gemeente.
Het is dus klaar en duidelijk dat er
Staten Generaal, Provinciale Staten en
Gemeenteraden moeten zijn, het is een
eisch der wet.
Als het deel der kiezers, dat nu hun
plicht vervult eens het voorbeeld der
andere helft volgde en eveneens van
de stembus wegbleef, een toestand, die
wel niet spoedig denkbaar is, maar die
toch mogeljjk is, dan zoude het land
zonder vertegenwoordigende lichamen
zijn, in weerwil dat de wet het anders
wil.
Al zal het nu wel nooit zoover ko
men, het enkele feit, dat het zou kun
nen gebeuren, geeft aan den wetgever
de bevoegdheid om stemplicht in de wet
neer te schrijven.
Het steeds toenemend wegblijven der
kiezers van de stembus is zeker eene
aanleiding om deze zaak grondig onder
het oog te zien.
Of het helpen zou Zeker eene vraag
die bij eene zoo bij uitstek practische
zaak het eerst moet gesteld worden.
Hij meent van ja, als de zaak behoor
lijk geregeld wordt.
Er zou boete opgelegd moeten worden
aan hem, die zijn gang naar de stem
bus verzuimt. Die boete moet niet te
hoog zijn, maar toch, om gelijk te druk
ken, progressief, rekening houdende met
het inkomen van den overtreder, en
moet hoog worden als een verzuim
door een ander verzuim wordt gevolgd.
Maar toch, hoog behoeft de boete niet
te zijn de Nederlander betaalt nu een
maal niet gaarne boete wie wel eens
in Amsterdam heeft bijgewoond, hoe
daar de beursbezoekers zonder onder
scheid van rang, leeftijd en corpulentie,
het op een drafje zetten, als de lang
zaam dichtgaande deuren der beurs het
schrikbeeld van een kwartje boete voor
hun oogen tooveren, zal dit met ons
eens zijn.
Maar, zoo zal men zeggen, wat zullen
wij aan die onverschilligen, tot stembus
gang gedwongen kiezers hebben; den
waarborg zelfs missen wij, dat ze, in het
hokje komende, hu plicht zullen ver
vullen de mogelijkheid is zelfs niet
uitgesloten dat zij uit wrevel over den
hun opgelegden dwang vernieling plegen,
en het stembiljet waardeloos maken.
Die mogelijkheid bestaat zeker; en het
dunkt ons, gegeven de ons Nederlanders
ingeschapen geneigdheid, om dwars te
gen de bevelen der Overheid in te gaan,
lang niet onwaarschijnlijk, dat velen van
die gedwongenen den eersten keer dat
ze ter stembus opgaan op de een of an
dóre manier de bedoeling van den wet
gever zullen verijdelen. Maar dat
zal niet lang duren. Weinig zaken heb
ben zooveel opvoedende kracht als het
stembiljet. De kiezer in het hokje wordt
gesteld voor de vraagWaarom A. wel
en B. niet, en deze vraag leidt tot an
dere vragen, die slechts beantwoord
kunnen worden door hem, die onze staats
organisatie tenminste in groote trekken
kenten dit is reeds enorm veel ge
wonnen.
Naar de ondervinding toch, die in
deze materie is opgedaan, is onverschil
ligheid voor het stembiljet in verreweg
de meeste gevallen het gevolg van ge
mis aan kennis van onze Staatsinrich
ting. En slechts die kennis kan ons een
volkje geven dat met zijne regeering
meeleeftdat medegevoelt de verant
woordelijkheid voor den gang van zaken
in Land, Provincie en Gemeente.
Verregaand.
Op dit oogenblik wordt de genees
kundige stand in Frankrijk door een
ernstige toestand bedreigd, daar het op
treden van het geweld voor werkelijke
of vermeende belangen de overhand
krijgt.
Als een chirurg een operatie zal doen
dan vraagt hij zich eerst af, of deze
een geruchtmakend en kostbaar naspel
zal hebben in de rechtzaal
Men moet dan weten, dat er personen
zijn, commissionairs, die in de buurt
van de gasthuizen komen om te verne
men of er ook ontevreden patiënten
zijn. In dat geval en die zijn er
nog al bieden deze commissionnairs
hun tusschenkomst aan oor het voeren
van een rechtsgeding, op voorwaarde
dat zij de helft krijgen van de te vra
gen schadevergoeding, die natuurlijk
steeds als eisch wordt gesteld.
De voorspiegeling dat van de zijde
der patiënten hel proces kosteloos wordt
gevoerd, is vaak aanlokkelijk genoeg om
er in toe te stemmen.
Met zulke gevallen voor oogen, heeft
een chirurg bij een patiënt een kanker
van het aangezicht niet durven wegne
men, omdat het gevolg daarvan een
misvormd gelaat zou zijn en de kans
zou bieden, uic hoofde van die misvor
ming een proces te worden aangedaan
of zelfs een pistoolschot te ontvangen.
Dit zijn echter nog niet de eenige
booze kansen De leiders of liever de
misleiders der meer en meer verwilde
rende Fransche volksklasse betalen ge
neeskundigen en studenten, die aan la
ger wal zijn geraakt voor berichten en
mededeelingen omtrent de twijfelachtige
uitslag van operaties.
De door X stralen verkregen uitkom
sten van niet geheel genezen beender-
breuken worden opgehangen in de Ar-
beidersbeurs om den werkman te laten
zien, wat „de kapitalisten en hun chi
rurgen van hen maken."
Indien iemand der gewone bezoekers
hierdoor kregel geworden, een moord
aanslag op zulk een geneeskundige mocht
plegen, dan kan hij bijna vast rekenen
op ontoerekenbaarheid voor deze daad.
Zoo komt in een blad „Ie Matin" een
artikel voor dat al heel kwaadstichtend
is in deze omstandigheden.
Daarin wordt geschetst, hoe een pa
tiënt, staande voor de keus tusschen
verminking of dood, eigenlijk liever de
laatste zou kiezen, maar dat men hem
bij het voorstel ëener operatie geen tijd
laat om de keuze te doen, en dat hij
bovendien vermoedelijk uit het zieken
huis zou worden ontslagen als hij in de
operatie niet zou toestemmen. Daarom
zwijgt hij op het voorstel, en dit wordt
als instemming beschouwd. En dan w~>rdt
door het blad den geneesheer voorgehou
den, welk een vreeselijko verantwoorde
lijkheid hi) op zich neemt, door iemand
te laten voortleven als invalide zonder
middel van bestaan, terwijl de dood zulk
een verlossing zou zijn.
Als zulke waanzinnige redeneeringen
op de eerste bladzijde van een veelgele
zen blad worden gedrukt is er wel aan
leiding voor de vermaning, waarbij de
vakgenoten wordt aanbevolen om alle
oneenigheil te laten varen en zich te
vereenigen in verzet tegen hel gemeen
schappelijk gevaar.
-t-O-l-
89.
Eerst toen hjj er zeker van was, dat
haar hart haar vaderland niet verloo
chend had, liet Ceneri haar merken, dat
onder zyn prozaisch uiterlijk een dei"
meest toegewijde en krachtige geesten
schuilde van allen, die zich voor de be
vrijding van Italië wilden opofferen. En
zij bewonderde, ja vergoodde hem des
wegens. Ook zij was bereid om alles
op het altaar des vaderlands ten offer
te brengen.
Wat zij verricht zoude hebben indien
men het van haar hadde geëischt, is
onmogelijk te zeggen, maar het lijdt
geen twijfel of zij zou haar eigen for
tuin en die harer kinderen, vrijwillig
voor de goede zaak hebben afgestaan.
Doch, daar zij stierf lang voor dat de
vrucht tot rijpheid was gekomen, stelde
zij een zóo onbegrensd vertrouwen in
haren bioeder, dat al wat zij bezat aan
hem als eenige voogd harer kinderen
weid toevertrouwd. In haar laatste
oogenblikken moest hij haar echter be
loven, dat zoowel de knaap als het meis
je hui ne opvoeding in Engeland zouden
ontvangen. Na haren dood bleven de
weezen dus geheel aan de zorg van den
voogd overgelaten.
Hij gehoorzaamde haren laatsten wil.
Anthony en Pauline werden naar En-
gelsche scholen gezonden maar, daar zij
geene vrienden in het geboorteland huns
vaders bezaten, brachten zij de vacan-
ties in Italië door. Daardoor groeiden
zij zoowel als Engelschen en als Italia
nen op. Ceneri beheerde hun vermogen
met de meeste zorg en nauwgezetheid.
Ik twjjfel in dit opzicht geen oogen
blik aan zijne eerlijkheid.
Maar toen brak het zoo lang gehoopte
oogenblik aan 1 De groote slag moest
gewaagd worden. Ceneri, die zich tot
nu toe buiten alle onbeduidende samen
zweringen gehouden had, gevoelde nu
of nooit al wat in zijn vermogen was
voor zijn vaderland te moeten doen. Hij
wist dat Garibaldi bestemd was om de
bevrijder van zijn verdrukt land te
worden. De eerste rassche schrede was
gedaan en met succes bekroond. Het
oogenblik en de aanvoerder waren goed
gekozen. Bij duizenden stroomden de
vrijwilligers naar het tooneel des oor-
logs maar de algemeene kreet was
Geld, geld, geld I
Geld voor wapens en ammunitie,
geld voor oorlogsmateriaal, voeding en
kleeding, geld voor omkooping,
kortom: geld voor allesI Zij die de ze
nuwen van den krijg in werking hielden,
zouden de ware bevrijders van hun va
derland zijn.
Waarom zou hij aarzelen Indien zij
ne zuster leefde, zou zy met vreugde hl
wat zy bezat, zelfs haar leven gegeven
hebben 1 Waren hare kinderen niet ook
Italianen? Vrijheid lachte om eene nie
tigheid als misbruik van vertrouwen
Op eenige duizenden porden na of
ferde lnj het geheele vermogen der kin
deren. Waar sb chis geldgebrek heersch-
te, werden duizenden verschaft.
Later werden hem eertitels en aan
zienlijke staatsbetrekkingen aangeboden
voor deze groote, hoewel geheime diens
ten. Het geeft mij een beteren dunk
van de i man, dat hij elke beloouing
standvastig van de hand wees. Het kan
zijn dat zijn geweten hem zeide, dat hij
zich zeiven met beroofd had. Doch hoe
dit zij hij bleef de arme doctor Ceneri,
en brak met zijne aanvoerders en vrien
den, toen hij zag dat Italië een Konink
rijk, en geen Republiek mocht wezen.
(Wordt vervolgd.)
