tymm m 3$butUnfxM<xb wor
No. 1627.
Zaterdag 1 Juli 1911.
20' Jaarg
ONTWAAKT.
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren
en brievengaarders.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentien worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAN te Itreskens.
Frankrijk heeft al weder een nieuw
abinet.
En Portugal is in 't bezit van een
amer van afgevaardigden, die vorige
eek Maandag voor 't eerst bijeen kwa-
en. Dat was een stralende dag. Lis
bon was in feesttooi.
Langzaam loopt de vergaderzaal vol
le 230 leden zijn present, de der-
g militaire en vijf-en-twintig zee-offi-
eren, een luitenant zelfs in kaki, een
idere in groot tenue met geweldige
iperen epauletten, ware stukken har-
is,de vijftig advokaten, de 40 dok-
rs, de journalisten, de apothekers, de
ipitalisten, de boekhouders en de bar
er 1 Ook de drie studenten, nog broe-
es, een met prachtig pony-haar, een
hat van een jongen om den priktol te
ijven. Hij doet het gewichtigst.
Daarna geschiedt de uitdeeling der
ipieren, elk krijgt zijn mandaat en rolt
it netjes op. Ze zijn allemaal in hun
ihik, al voelen ze zich niet thuis op
it mooie roode tapijt.
Thuis hebben ze geen tapijten, slechts
einig huizen in Portugal hebben vloer-
ikleeding, en nu zitten ze in mooie
eren fauteuils, terwijl velen hunner
)g pijnlijke herinneringen (van achte-
in) hebben aan het houten bankje in
at gevang. Dat zijn degenen, die tot
3 historische partij behooren en zeker
it meest de zachte fauteuils verdienen.
Eindelijk zal de zitting worden geo-
md. De voorzitter luidt de bel en
Bemt het papier, het bewuste decreet
i de handen, en leest langzaam, duide-
k voor. Alles is opgestaan. Hij leest,
at decreet dat de monarchie vervallen
Brklaart, de heele familie Braganza
Brbant, en daar, plechtig, procla-
leert hu de republiek
En dan barst wild een groote jubel
is, één lange jubelkreet „Viva a repu-
lica 1" De nieuwe vlag wordt gezwaaid
a met zakdoeken toegewuifd. Men
ilt van vreugde, men brult en juicht,
LO-I—
3.
Zou ik Pauline ooit wederzien? Wie
reet wat er gebeurd kon zijn vóór ik
a Engeland terugkwam? Op sommige
ogenblikken werd ik geheel moedeloos.
Het best kon ik de le.gte van de reis
erekenen naar de veranderingen in
leeding en tongval der landbewoners,;
a zelfs de paarden veranderden van
ichaamsbouw.
Het weder was warm, bijna te warm.
let bebouwde land dat wjj doortrokken,
ag er zeer vruchtbaar uit. Siberië zag
ir over het algemeen geheel anders uit
Jan het meestal beschreven wordt. Het
ilimaat was uitstekend nimmer had ik
gezondere lucht ingeademd. Op sommige
dagen scheen de koelte ons nieuw leven
afgevaardigden vallen elkaar in de ar
men, er zijn er die schreien 1 De jubel
gaat voort, plant zich verder tot buiten
het gebouw Daar uit de groote volks
massa dreunt de jubel me:. En diep
en zwaar komen de donderstemmen der
kanonnen van de kruisers en forten,
sissend schieten vuurpijlen op naar den
blauwen hemelZij verkondigen het,
die groote vuurmonden aan heel de
stad, dat in de Constituinte de republiek
uitgeroepen en de monarchie vervallen
wordt verklaard.
Wild schetteren de vele muziekkorp
sen het nieuwe vrijheids- en volkslied
Knetterende geweersalvo's gaan de lucht
in.
Het historisch oogenblik is daar. Dat
vreugdegejuich, die biyheidsjubel, ze
pakken je aan, ja, het is roerend, je
moet je bedwingen om niet mee te doen.
Zeker tien minuten houdt het aan, en
brommen de kanonnenmonden hun vrij-
heidsroep van fort naar fortOver heel
het land gaat die roep voort, tot aan
het zuiden in Algarve, tot het uiterste
noorden aan de grenzen, waar de monar
chisten legeren. Ook zij zullen dien
vreugdedonder moeten aanhooren 1 Mach
teloos I
In het Cortèsgebouw zwijgt dan ein
delijk het gejuich, en neemt het weenen
en omhelzen een einde. De voorzitter
Braancamp en de ministers, en alle af
gevaardigden zijn opgestaan om van het
groote balkon de mare nog eens den
volke mede te gaan deelen.
Vorige week heeft ook de kroning
plaats gehad van George V, als koning
van Groot-Brittanje.
Een lange schitterende stoet bewoog
zich door de straten van Londen naar
de abdij van West-minster.
De Koninklijke optocht door Londen
werd begunstigd door goed weder, en
had daardoor een groot succes. Het
was een der mooiste militaire schouw
spelen, en het duurde meer dan een uur,
voordat de stoet voorbij was, zoodat
als het hoofd van den stoet een weg
toe te waaien.
De bewoners kwamen mij als brave,
arbeidzame menschen voor, en waar ik
mijne papieren ook moest vertoonen,
werd ik met de meeste voorkomendheid
behandeld. Hoe geheel anders zou ik
wellicht zonder dien machtigen talisman
bejegend zijn geworden 1 Maar Siberië
maakte in den zomer een zeer aangena-
men indruk op mij. En töch wenschte
ik dat het winter ware geweest. Dan
reist men met meer gemak. Ivan ver
zekerde mij dat als er een goede sneeuw-
baan gevormd is en de tarantass ver
wisseld kan worden voor een slede, de
afstand dien men op een dag kan afleg
gen, aan het wonderbaarlijke grenst.
Het is onnoodig al de steden en dor
pen die wij doortrokken te vermelden.
In de nabjjheid van elke stad of dorp
stond een donker uitziend vierkant ge
bouw, afwijkend in omvang naar de groot
te der plaats, omgeven door hoog ras
van zeven mijlen had afgelegd deze aan
het paleis terug had kunnen zijn tegen
dat de staart dit verliet.
De koning en de koningin reden in
open staatsiekaros bespannen met acht
roomkleurige paarden. De geestdrift
van het volk was zonder voorbeeld. De
koning droeg maarschalks-uniform, de
koningin een blauw kleed met stroohoed
waarop een blauwe veer. Toen de koning
en de koningin de Wellington Arch pas
seerden stonden zij rechtop in het rij
tuig, om den prins van Wales, de prin
sen en prinsessen te begroeten, die op
de tribune zaten, voor hun gebruik in
gericht op het terrein van het paleis.
De stoet was veel indrukwekkender
dan Donderdag. In den stoet was ieder
regiment van het leger vertegenwoordigd
door een afdeeling van 25 man en een
officierde koloniale troepen en het In
dische leger zonden ook afdeelingen.
De koning en koningin werden langs
den geheelen weg met geestdrift toege
juicht. Nu en dan viel een regenbui,
maar over het geheel was het weer goed.
Ondanks de groote drukte zijn er
over het algemeen slechts weinig betee-
kenende ongevallen te vermelden.
Voordat de aartsbisschop van Kantel
berg den koning kroonde, hield de aarts
bisschop van York een korte preek. Ze
duurde zeven minuten. De aartsbisschop
had het, naar aanleiding van Luc. XXII
27 Ik ben in het midden van u als
een die dient, over de plichten van den
vorst om zijn volk voor te gaan in den
dienst van God en den mensch. Daartoe
zou hij nu worden gewijd. Maar zoo
heette het verder „de koning komt
niet alleen tot zijn wijding. Hij draagt
zijn volk met zich. Zoowel voor het
natoinale leven als voor den vertegen
woordiger daarvan is het heden de dag
der heiliging. Moge dit groote volk
dezen dag met den God onzer vaderen
een dienstverbond sluiten en bezegelen,
want in Zijn dienst is de volkomen vrij
heid. Moge het bidden om de eer, bo
ven de volken der wereld uit te steken
als een dat de zaak van gerechtigheid,
terwerk waarvan de hekken gesloten,
gegrendeld en door een schildwacht be
waakt werdendeze gebouwen wa
res de Ostrogs of gevangenissen.
Daarin werden de rampzalige ballin
gen als zij op hunnen marsch halt hiel
den, gehuisvest. In deze plaatsen wer
den zij opeengepakt als sardines in een
bus. Gevangenissen die er twee honderd
konden bevatten, moesten meestal tot
rustplaats dienen voor minstens twee
maal zooveel ongelukkigen. Men verhaal
de mij, dat als het ijs uit de rivieren
was, en de tocht daardoor noodzakelijk
vertraagd moest worden, de tooneelen
in deze gevangenissen of depóts alle
beschrijving te bovengingen. Dat man
nen, vrouwen en meisjes opeengepakt
werden in vertrekken die met den el-
lendigsten stank gevuld waren, terwijl
er vergiftige dampen uit den grond op
stegen. De sterfte was dan ook soms
vreeselp. De folteringen ran den marsch
vrede en recht onder de menschen dient I"
Hoe jammer, dat in dit plechtige uur
de woordvoerder van het Christendom
den hoogmoed van zijn volk moest vleien 1
Voor de koning den eed op den Bij
bel aflegde „De dingen, die ik hier
heb beloofd, zal ik volvoeren en hoiffien
zoo helpe mij Godzei hij, met de
hand liggende op het bij het eerste
hoofstuk van het Evangelie van Johan
nes opengeslagen boek stelde de aarts
bisschop van Kantelberg hem verschil
lende vragen, om te beginnen„Wilt
gij plechtig beloven en zweren, het volk
van dit Vereenigde Koninkrijk van
Groot-Brittanje en Ierland en de gewes
ten, die er toe behooren, te regeeren
overeenkomstig de wetten in het Parle
ment aangenomen, en de onderscheiden
wetten en gebruiken daarvan waarop
de koning antwoordt: „Ik beloof plech
tig het te doen."
Ook„Wilt gij naar uw uiterste ver
mogen Gods wetten, het ware Evange
lische geloof en den Protestantsch Her
vormden godsdienst, als ingesteld bij
de wet, handhaven.
En zult gjj de inrichting van de Kerk
van Engeland, haar leer, eeredienst,
tucht en bestuur, gelijk de wet ze in
Engeland instelt, handhaven en onver
kort bewaren? En zult gij voor de bis
schoppen en geestelijkheid van Enge
land, en de kerken daar aan hun zorgen
toevertrouwd, alle rechten en voorrech
ten, die hun of ieder hunner by de wet
toekomen of zullen toekomen, bescher
men? Waarop de Koning antwoordt:
„Dit alles beloof ik te doen", welke be
lofte hij dan bekrachtigd door zyn eed.
Aan de feestelykheden was ook een
groote vlootschouw verbonden te Spit-
head.
Er waren Zaterdag op de reede al
daar 167 schepen van de Engelsche
vloot bijeen, maar het wat bij lange na
niet de geheele Engelsche vloot. Er zijn
nog een groot aantal bodems, dienst
doende in verre wateren, en ook van
de Engelsche wateren waren niet alle
opgekomen. Maar wat die vloot van
waren niets in vergelijking met de ver
schrikkingen van de zoogenaamde rust.
En in een dier Ostrogs zou ik Ceneri
moeten vinden I
Wij kwamen verscheiden troepen
ballingen voorbij, die hun lot tegemoet
gingen. Ivan zeide mij dat de meesten
geketend waren. Dat zou ik niet heb
ben opgemerkt, daar de ijzers om de
beenen zijn bevestigd en onder de broeks
pijpen gedragen worden. Arme, ramp
zalige wezens, mijn hart brak terwijl ik
hen aanschouwde Hoe misdadig zij
ook mocht wezen, kon ik hen toch nim
mer de aalmoes weigeren waarom zü
vroegen. Zoo ver ik zien kon werden
zij niet wreed door de soldaten en offi
cieren behandeld, maar wel vernam ik
de verschrikkelijke verhalen omtrent
hun lijden onder het opzicht van on-
menschelijke opzichters en comman
danten,
(Wordt vervolgd.)