'mm» cn bwxüniiMab. No. 1576. ONTWAAKT. Zaterdag 31 December 1010. 20" Jaargr FEUILLETON. BRESKENSCHE COURANT. Abonnement: per maanden 0.50, franco per post door het geheele rijK f 0.55, voor België ƒ0.625 en voor Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren en brievengaarders. Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke gewone regel meer 5 cents. Groote lettere naar plaats ruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag middag te twee ure. Dit blad verschijnt eiken Dinsdasr- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAHi te Breskcns. Hellandsche kolonisten. [De algemeene immigranten trek vindt 't ware zonder uitsluiting zijne op- |ssing in Amerika en in hoofdzaak in noordelijke vereenigde Staten. En name de staat New-York heeft «er het leeuwendeel der kolonisten. Onder dezen staan van de velen van irBchillenden landaard de Hollanders jioraan. Begreep men, dat de Nederlandsche indbouw-vakmenschen hun voordeel luiden doen met de zoo talrijk onge- ruikte en braakliggende landerijen die loor een spotprijs te koop stonden, ook bij uitstek gunstig gelegen en met erkeersmiddelen weltoegerusten staat, «vorderde de landverhuizing herwaarts. De Hollanders die zich hier hebben |edergezet zijn verre te verkiozen boven ongaren, Polen of Italianen en zeer jckor boven die Joden, die thans als indbouwers, alhoewel in eigen koloniën, lenig vertoon van welslagen schijnen te unnen maken, dank zij den machtigen ^teun van groote geldmannen. Werd reeds in 1817 in het volkhuis jioudkundig maandblad gewezen op het telbestondig karakter der Hollandsche land verhuizers, in den loop der tijden blijkt dit beginsel van kracht te zijn gebleven. Zelfs nu zich heden ten dage meer dan ooit het vraagstuk van den drang «aar de groote steden en de ontvolking van het platteland der groote republiek doet gelden, valt dit niet aan de Hol landers te wijten, die zich over 't alge- moon vrij wel gelijk blijven. In den Staat New-York waar men, zooals gezegd, tal van nederzettingen heoft, komen zij tot algemeen erkende wolvaart. En voor zoover zij om en in de groote stad New York blijven zwe ven, is het voor het overgroots deel der Nederlanders worstelen en tobben. Ook New Yersey, de staat waar de overgroote meerderheid der Hollanders het eerst den bodem van hun nieuw vaderland betreedt, levert hiervan een sprekend voorbeeld. In en om Hoboken, de havenstad, loopen er veelal meer zonder werk, dan in bijv. Paterson, waar alleen van de ruim 100.000 inwoners een 35000 Hol landers zijn. Maar in en rondom Paterson wijdt een groot deel van de gezeten bevolking van Nederlandschen stam zich aan land bouw en aanverwante bedrijven. En 't is alsof hunne kenmerken daar door des te beter blijven bewaard. Evenzeer leiden de algemeene gelaats uitdrukking, de gestalte en andere per soonlijke eigenaardigheden van de Anie- rikaansche Hollanders tot vergelijkingen mot de Afnkaanders. Zij allen zijn immers alleen door hun stoeren bouw, hun beginselvastheid en rechtzinnigheid, bovenal met betrekking tot hun karak ter, in staat geweest de ontberingen en beproevingen te verduren, verbonden aan het voorttrekken door en zich neder zetten in wildernissen. Yoor zoover het niet de zeevaart of vischvangst is, is het voornamelijk de landbouw die nog immer de gunstige karaktertrekken bij het Hollandsche ras blijft aankweeken. Het is opmerkelijk hoe in Amerika de Nederlandsche landbouwers en kolo nisten het meest worden gezocht, en men staat dan ook verbaasd over het groot aantal Hollandsche kolonisten die verbonden zijn aan stoomvaart-onderne- f mingen in en op Amerika welke juist niet de Nederlandsche vlag voeren, in weerwil dat zij vooreorst bijv. aan de Holland-Amerika Lijn of de Kon. West- Ind. Maildienst betere vooruitzichten vonden. De Nederlandsche landbouwstand in Noord-Carolina tiert welig, waardoor in elk geval de bewering is te niet gedaan dat Hollanders slechts alleen zouden aarden in de luchtstreken als die van hun geboortegrond, wijl het aldaar een klimaat is in Noord-Mexico waar Afri- kaanders op denzelfden voet huizen. Het komt er veel op aan, de ware lieden tot vestiging uit te kiezen en vooral rekening te houden met de toe standen ter plaatse. Raseigen, volksaard, I gezindte, enz. te ontzien, door zekere landaarden in één gemeente bijeen te houden, baart veel betere en bestendiger vruchten dan met dooreenmengeling zouden worden verkregen, al nivelleert de Araerikaansche geest en vooral de school op den duur hun verschillen. In de nabijheid van Rochester, van Albany, van Chittenango en van Canas- tota zijn tal van gezinnen alsook ongehuwden uit Nederland afkom stig, deze laatste jaren als landbouwers werkzaam, echter meestal niet in kolo niën. Elders in den staat wonen zij alleen zeer verspreid. In en om Ro chester is het aantal Nederlanders zelfs kortelings zóózeer toegenomen, dat spra ke is van het aanstellen van een Neder lander als vice-consul aldaar. Te Chittenango heeft de heer C. F- Pennock, een Amerikaan, een uitgestrekt landgoed, waarop hij niet anders dan Nederlandsche gezinnen plaatst, welke hij tot zjjne mede-aandeelhouders maakt in dat landbouwbedrijf. Het kweeken van selderylof, welke gezonde groente hier volop afzet vindt, is een hoofdtaak dier Nederlanders, evenals rondom Ka- lamazoo (Michigan.) Tijdens het 1 Nov. 1.1. geëindigde dienstjaar werden meer dan twintig hoeven in dezen staat öf aangekocht door Nederlanders öf door dezen ge huurd en met aandeel in de opbrengst bewerkt. Achttien gezinuen van onzen landaard vonden in dat jaar plaatsing op land bouwgebied. In de beide vorige jaren waren deze cijfers ongeveer tot 60 pCt. hoogerdoor toevallige omstandigheden. Onder 1837 personen, in dit jaar in het landbouwbedrijf door staatstusschen- komst werkzaam gesteld, namen Neder landers een hooge plaats in. Tal van grondeigenaars geven dezen de voorkeur. Het moge op zichzelf te betreuren wezen, dat Nederland aldus zoovele de gelijke inwoners aan Nieuw Nederland enz. afstaat, de meesten hunner worden echter hierheen gedreven door den strijd om het bestaan, die hun in het oude vaderland te zwaar wordt. Al wordt derwjjze veel goed zand aan Nederlandschen bodem onttrokken, dit verspreidt althans Nederland's goe den naam in een der landen, waar Ne derlanders het meest worden gewaar deerd. Districts-Wieuws. BRESKENS. Tot ontvanger der di recte belastingen en accijnzen alhier is benoemd de heer J. 0. C. Bouma, ont- -t-a-i- S3. Ik bewoon nog steeds mijne kamers, tal einde er mijn kans af te wachten. Hot is een Tantalus-marteling om met haar die men bemint in een en hetzelve huis te wonen en zelfs geen gelegen- hoid te vinden om eene kennismaking aan te knoopen. Die oude Teresa be waakt hare meesteres gelijk een vol bloed Spaansche duenna. Hare donkere oogen wierpen mij steeds een haastigen on achterdochtigen blik toe, wanneer ik lie twee vrouwen ontmoet, en haar als oen wellevend mede-bewoner een „goe den morgen" of „goeden avond" toe- wonsch. Tot nu toe heb ik het nog niet verder dan deze koele beleefdheidsvor men gebracht. Pauline's oogon of voor komen verschaffen mij niet de minste bemoediging. Zij beantwoordt mijn groet ernstig, koel en afgemeten. Het is mij thans duidelijk dat liefde die op het eerste gezicht ontstaat, niet nood wendig wederzijds behoeft te wezen. Ik troostte mij echter met de gedachte dat het Lot nog iets voor mij bewaard moest hebben, anders zoude het Pauline en mij nimmer weder in elkanders na bijheid hebben gebracht. Dus is al wat ik doen kan, achter de dikke roode gor dijnen voor mijn venster op de loer te liggen en mijne geliefde te bespieden, als zij onder de bewaking van die oude Teresa uitgaat of tehuis komt. Tegen woordig moet ik ook daarbij de meeste voorzorg in acht nemen, daar de duen na mij eenmaal opmerkte, en thans zie ik, telkens als zij uitgaat, haar door dringende oogen op mjjn schuilplaats gericht. Waarlijk, ik begin een hekel aan Teresa te krijgen. Maar al ben ik dan ook weinig ge vorderd, ik ben toch in hetzelfde huis en adem dezelfde lucht in als Pauline, ik beu een geduldig man en in staat de gelegenheid af te wachten. Ziehier op welke wijze die kwam. Op zekeren avond hoorde ik een val, het gerinkel van porselein en een angst kreet. Ik snelde mijn kamer uit en vond Teresa luid schreiend op de trap liggen te midden der ruïne van het kostbaarst theeservies der hospita. Mijn kans was daar 1 Met de schaamtelooze huichelarij der liefde, snelde ik haar te hulp, en ver leende haar mijne hulp alsof zij mijne moeder ware geweest. Ik trachtte haar op de zorgvuldigste wijze op te heffen maar zij zonk weder neder, terwijl zij herhaaldelijk kermde: dat zij eqn harer voeten gebroken had 1 Ik bemerkte terstond dat Teresa's kracht niet in het spreken van de En- gelsche taal was gelegen dus vroeg ik haar in het Italiaansch wat haar over komen was. Toen zij haar moedertaal hoorde, verhelderde plotseling haar ge laat en vernam ik, dat zi] haar knie zoo ernstig bezeerd had, dat zjj niet in staat was zich op te richten. Ik zeide dat ik haar naar hare kamer wilde bren gen, en zonder haar antwoord af te wachten, beurde ik haar op en droeg haar naar boven. Pauline stond bij de trapleuning. Ha re groote donkere oogen waren wijd ge opend en naar gansche voorkomen ver ried de grootste ontsteltenis. Ik rustte een oogenblik, en verklaarde haar wat er gebeurd was, daarop droeg ik de vrouw naar haar eigen kamer, en legde haar op haar bed. De dienstbode van het huis werd om een geneesheer uit gezonden en toen ik mij verwijderde, dankte Pauline mij voor mijn hulp. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1910 | | pagina 1