;ao hititnüékb. :ke No. 1573. Zaterdag i7 December 1910 FEUILLETON. ÏOlii Pe 20' Jaarg^ BRESKENSCHE COURANT. voot auto Jan ues, 11 KEM= MiWê"- Ctt Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor Amerika 1 dollar voor 3 kwartalen bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij boekhandelaren en brievengaarders. Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats ruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag middag te twee ure. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bjj den nitjrever C. DIELEMAN te Breskens, dagi rijde N n 2: rdee port inde Portugal. Het is alsof de nieuwe republiek de r' terugslag van hare wording ondervindt. Gelijk men in 't dagelijksche leven ts mist, dat wordt verwijderd of ver anderd, hoewel men daaraan allerminst gehecht was, zoo is 't ook in de eerste plaats in Lissabon, Portugal's hoofdstad. Nu de Koninklijke familie verbannen 0 P' is, is er veel glorie uit de residentie verdwenen. Men kan dat begrijpen, door eene ver gelijking in onze hoofdstad. Niet bedoelen we die der sympathie, maar het uitsluitend verblijf. Zoodra de Koningin van haar zomerverblijf naar Den Haag terugkeert, is zij het middel punt van levendigheid. Behoeven we eigenlijk zoo'u wijden kring wel te nemen, en vinden we, hoe wel op bescheidener schaal, in onze naaste omgeving niet een sprekend voor beeld'in het vertrok der eerste familie van deze plaats, een gemis, dat eenig idéé kan geven, wat dit voor een hoofd stad moet zijn met het verjagen der Koninklijke familie. Zoo ook in Lissabon. Nu is het in i voornaamste straten waar de Ko ninklijke familie zich meermalen bewoog, stil, omdat de aantrekkelijkheid, ook voor de grooten van de hoofdstad weg >ekt 's' we"i:e stilte in niet geringe mate neerdrukt op den winkelstand. Tal van rijken hebben de stad verla ten en de schouwburgen zijn dermate ontvolkt, dat een paar reeds bankroet zijn geslagen. Een regeerings-vertier treft men er evenmin aan. Indien men meende, dat 't nu alles in orde zou zijn, heeft men 't mis. Want een republikeinsche regeering heeft mot hetzelfde euvel te kampen als de monarchistische, namelijk een geregelde volksvertegen woordigi ng. Evenmin als voorgaande kabinetten met de Kamer konden regeeron, kan 't deze, zoo zij niet over eene meerderheid van 415 der leden kan beschikken. De age ONTWAAKT. 20. Wij hadden onze reis zonder over haasting voortgezet en in elke stad, die wij bezochten, zoo lang vertoefd als het ons behaagde, zoodat op het tijdstip dat bot jacht zijn kruistocht volbracht had on ons naar Engeland terugvoerde, de zomer bijna ten einde was. Herhaaldelijk had ik sedert ik Turijn verlaten had, aan het meisje gedacht, dat ik in de San Giovanni gezien had, ja, zoo dikwijls aan haar gedacht, dat ik om mijn eigen dwaasheid lachte. Tot nu toe had ik nog nooit zoolang de beekenis eener vrouw in mijn geest bewaard. De aard harer schoonheid moest bepaald iets betooverends voor mij gehad hebben. Ik herinnerde mij belangen waarvoor deze opkomen zijn van zoo'n persoonlijken aard, dat geen enkel partijverband hen tot iets bindt en de regeering uitsluitend afhankelijk is van die eigendunkelijke politiek. Zoo was 't vroeger mogelijk de tal rijke ongerechtigheden te plegen waar onder Portugal tot een staat in ontbin ding werd gerekend, maar de huidige regeering dient, om in den warboel eenige orde te krijgen, minstens een paar jaren te kunnen arbeiden zonder stoornis van eene volksvertegenwoordi ging, zooals dat niet het minst in Por tugal het geval placht te zijn. Dan heeft zij te kampen met werk- stakingon, die de taak eener nieuwe regeering allerminst gemakkelijk maken. Bakkers verlangen Zondagsrust; de koks en hofmeesters van Portugeesche booten eischen dat daarop in 't vervolg alleen Portugeezen als collega's aange nomen worden, de staking aan de gas fabriek te Oporto duurt voort, er is eenig nieuw personeel aangenomen, maar dit voldoet niet half en de voor steden blijven zonder voldoenden gas druk. Aan de chemische fabrieken wordt nog wel gewerkt, maar elk oogenblik kan het werk worden neergelegd, waar bij zich havenarbeiders dan zullen aan sluiten. De minister van openbare wer ken is vier uren bezig geweest om de partijen tot elkaar te brengen, zonder resultaat. Ook onder het trampersoneel zijn weer woelingen. En eindelijk komen de natuur-elemen- ton aan Portugal een ramp bezorgen. Door de stormen en hevige regens ko men van uit alle hoeken des lands be richten over geweldige overstroomingen. En dat, juist nu de tarwe en haver, de gerst en boonon in den grond gebracht zijn. Alle bovengrond is weggespoeld, alle zaad en de oogst van' het aanstaan de voorjaar zijn verloren. Huizen zijn ingestort of door de wil de stroomen meegevoerd, telegraaf- en telofoondraden in de provincies zijn door den storm neergerukt. De Taag en de Douro stijgen aanhou dend zelfs de Douro stond 11.16 meter boven peil (tegen 7.80 M. in 1909) en stroomt met een snelheid van 13 K.M. per uur. De Taag heeft een snelheid van bijna 10 K.M. Alle laag liggende velden zijn langs hun oevers overstroomd, het zaad is er verloren en in de wjjn- velden rot de wortel, zoodat men voor het volgend jaar ziekten vroest. Eenige menschen kwamen reeds om het leven, waarbij een vrouw en een kind (bij Oporto.; Verschillende spoor lijnen zijn gedeeltelijk weggespoeld, zoodat treinen ontspoorden. De meeste spoorwegdirecties nemen geen goederen ten vervoer meer aan, wat voor vele stadjes gebrek aan levensmiddel n be- teekent. Verbinding met Zuid-Portugal is er niet, omdat de spoorbootjes, die de rei zigers over de Taag zetten, wegens het wilde water de overvaart staakten. Aan het arsenaal te Lissabon werd het noodsein geheven en vandaar ver trekken voortdurend platbodem-vaartui gen met levensmiddelen, kleeren en an dere benoodigdheden naar dorpen in den omtrek stroomopwaarts, die onder water staan, vaak van 8 tot 10 meter hoog. Santarem is er het ergste aan toe, daar is reeds gebrek aan levensmiddelen en men vaart er met bootjes door de straten. Langs de straatwegen is geen verbinding meer te krijgen, ook de spoor weg naar Santarem neemt geen goederen meer mee. Die lijn is op verschillende plaatsen bedreigd en men vreest, dat de dienst gestaakt zal moeten worden. Ook de lijn van Setil over een kilo meter lengte is weggespoeld en de dienst is volkomen opgehouden. Men vreest, nu het in Spanje zoo blijft regenen, dat dit naar Portugal afstroo- mende regenwater nog meer onheilen zal veroorzaken, vooral te Oporto. "De anders zoo blauwe Taag is nu een vuile rivier, waarin allerlei afval meedrijft. De stoomschepen der vischmaatschappjjen liggen gemeerd en kunnen niet meer uitvaren, zoodat er reeds gebrek aan visch in de stad heerscht. Heel wat visschersbooten worden vermist. De Oce aan is in helsche beroering, beukt met reusachtig geweld op de rotsige kusten en verschillende stoomschepen deden Oporto en Lissabon niet aan, bleven in open zee. e Een Spaansch stoomschip is bij Eri- ceira op de kust geslagen en vergaan. De bemanning is gelukkig, maar met veel moeite aan land gebracht. In de haven van Peniche de Cima is de Bra- ziliaansche stoomer Municipe, die reeds veel averij opliep, binnengeloopen om bescherming te zoeken. Ware zij niet bij die haven geweest, zoo zou ze ver gaan zijn. In de haven van Oporto sloeg een schip van zijn boeien en dreef met zooveel geweld tegen de oevers dat het tot wrakhout werd geslagen. Alle binnengeloopen scheepskapiteins klagen er over, in 25 jaar niet zulk een weer meegemaakt te hebben en heel wat stoomschepen wachten voor Lissa bon, tot de zee wat gekalmeerd zal zijn. Do schade die is aangebracht weet men nog op geen stukken na te schatten. Aan oogst is reeds voor vele millioenen verloren. Binnenland. In de memorie van antwoord op de Staatsbegrooting lezen we, voor wat aangaat het departement van financiën, dat bij den betrokken minister een plan tot indijking van het zuidelijk deel van don Brakman, met voorziening omtrent de uitwatering der Isabella-sluis, in ern stige overweging is en tot uitvoering zal kunnen komen nadat, zoo ten aan zien van die uitwatering als omtrent de andere bij deze zaak betrokken belan gen overeenstemming zal zijn verkre gen. Overleg met den waterstaat dien- eiken trek, ik zou, indien ik schilder ware geweest, haar portret uit mijn ge heugen hebben kunnen schilderen. Ik mocht zooveel om mijne dwaasheid la chen als ik wilde, maar kon mij zelf toch niet verhelen, dat hoe kort ik haar ook gezien had, de indruk dien zij op mij gemaakt had met den dag sterker in plaats van zwakker werd. Ik be schuldigde mij, dat ik Turijn verlaten had zonder haar nog eens ontmoet te hebben, al had ik er mijn verblijf ook maanden moeten rokken. Het was mij te moede als hadde ik, door deze stad te verlaten, een kans verloren, die zich slechts éénmaal in 's menschen le ven voordoet. Kenyon en ik, wjj scheidden te Lon den. Hij vertrok naar Schotland om te jagen, doch daar ik nog geen bepaalde plannen voor den herfst gemaakt had, besloot ik in elk geval nog eenige dagen in de stad door te brengen. Was het toeval of voorbeschikking? Den eersten morgen na mijne aankomst te Londen voerden mij mijne aangelegen heden naar Regent Street. Ik wandelde langzaam door de breede straat, maar mijne gedachten waren ver van daar. Ik trachtte een verlangen, dat zich met kracht aan mijn geest opdrong te be strijden, namelijk het verlangen om onmiddellijk naar Turijn terug te kee- ren. Ik dacht aan de sombere kerk en het schoon, jong gelaat, dat ik daar voor drie maanden gezien had. En toen ik in mijn verbeelding dat meisje en hare oude gezellin in die kerk ontwaar de, keek ik op en zie, hier in het hart van Londenstonden zij voor mij 1 Hoe verbaasd ik ook was, kwam de gedachte aan eene vergissing geen oogen blik bij mij op. Tenzij het een droom of illusie was, kwam zij, aan wie ik zoo vaak gedacht had, mij tegemoet, met de oude vrouw aan hare zijde. Het was of zij zoo even de San Giovanni verla ten hadden. Het uiterlijk der oude vrouw had een kleine verandering onder gaan zij was nu meer als een Engel- sche dienstbode gekleed, maar het meis je droeg dezelfde kleeding. Zij was schooner dan ooit. Het was of mijn hart van vreugde opsprong. Zij gingen mij voorbij ik keerde mij onwillekeurig om en volgde hen met mijne oogen. Ja, het was eene voorbeschikking! Nu ik haar op zulk een ongedachte wijze had weer gevonden, zou ik zorg dragen haar niet weder uit het oog te verliezen. Ik be sloot mijn gevoel niet langer te verber gen. De snaar die in mijn ziel getrild had, toen ik weder van aangezicht tot aangezicht tegenover haar stond, ver kondigde mij de waarheid. Ik beminde haar 1 Slechts tweemaal had ik haar ge zien en koesterde de hoop mij met deze onbekende vrouw voor altijd te voreoni- gen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1910 | | pagina 1