IIK i: S h K S IIK COURANT,
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
I uit Russi
No. 1440.
Woensdag 1 September 1909.
18® Jaarg,
liuiten land.
Binnen land.
FEUILLETON.
Abonnement per maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor Belgiö ƒ0.625 en voor
Amerika f 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee nre.
I»it blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. ilIlllFJiS te Breskens.
Men kan wel zeggen dat Amerika de
ernstige crisis, die het doormaakte, vrij
wel ontkomen is. Op het oogenblik al
thans ontbreekt het niet aan teekenen
die er op wijzen dat er over het geheele
land eene krachtige verbetering is in
getreden.
De teekenen van voorspoed als een
bewijs van de herleving der zaken waar
naar men eenigen tijd geleden zoo ver
langend uitzag, zijn thans zoo overvloe-
ig, dat de malaise als een stuk oude
geschiedenis gelijke.
In zake de oogsten wijzen de ramin
gen van de regeering er op, dat de op
brengst van den tarweoogst in 'de ge-
Bchiedenis van het Westen Slechts twee
maal grooter is geweest dan thans, ter
wijl de vooruitzichten van de andere
graansoorten al even schitterend zijn.
Alleen de katoenvelden doen een schralo
opbrengst verwachten, ofschoon men in
het zuiden meent, dat de kleinere op
brengst zal worden goedgemaakt door
hoogere prijzen en door het welsla
gen van de andere oogsten. De herle
ving van de bedrijvigheid op gebied van
nijverheid en handel is aangewakkerd
door den voorspoed der landbouwers, die
inderdaad weinig of niet door de de
pressie hebben geleden. De verlevendi
ging begon reeds lang voor de tarief
kwestie beslist was en breidt zich thans
naar alle richtingen uit.
Zoo is de Juli-productie van ijzer niet
veel beneden het hoogste cijfer dat ooit
in een maand geboekt kon worden ter
wijl er sedert het begin des jaars niet
minder dan voor een waarde van 150
millioen dollars aan rollend materieel
door de spoorwegen besteld werd. De
'invoeren gedurende de laatste twee maan
den hebben de uitvoeren van koopwaren
met 10 millioen doll, overtroffen, ter
wijl in vorige jaren de uitvoeren de in
voeren in de bedoelde maanden, gewoon
lijk met ongeveer 40 millioen dollars te
boven gingen. Dan is ook de aankomst
van niet minder dan 11000 personen,
hoofdzakelijk landverhuizers, gedurende
de laatste paar dagen, een verder toe
ken van de tijdsomstandigheden. Ten
slotte leveren dan inkomsten der poste
rijen een betrouwbare aanwijzing ervoor,
dat de .zaken in elk deel van het land
erop vooruitgegaan zijn.
Het gevaar bestaat natuurlijk, dat er
te veel vertrouwen komt, en de tegen
woordige toestand gelijkt in sommige
opzichten op dien van 1905abnormaal
groote invoeren, een groote vermeerde
ring in de productie van ijzer en een
groote schuld aan Europa teugevolge
van beleeningen door Wallstreet. Doch
aan den anderen kant wordt er op ge
wezen, dat een ongezonden toestand van
het geldwezen in een niet behoorlijk
toegeruste schatkist de voornaamste fac
toren waren in den terugslag, welke
toen volgde. Bedoelde omstandigheden
doen zich thans niet voor, terwijl bo
vendien in aanmerking moet worden
genomen, dat 1905 een jaar was van
middelmatige oogsten.
Ten slotte, zegt de correspondent, dat
indien Wallstreet zich ertoe mocht la
ten verleiden, een overdreven beeld van
de toekomst te vormen, de zakenwereld
de les van 1907 ter harte heeft geno
men en geleerd heeft meer voorzichtig
heid te betrachten.
Van financiën gesproken, meldt men
omtrent de plannen der Russische re
geering leest men nog het volgende
Het feit, dat de Russische regeering
haar vloot en haar spoorwegen wil uit
breiden, gepaard met zekere andere ver
schijnselen, heeft in financieele kringen
te Weenen de meening doen post vat
ten, dat de Russische regeering op het
oogenblik niet van plan is tot uitgifte
van een nieuwe leening over te gaan.
Uit Londen wordt thans gemeld, dat
Rusland de middelen, die het voor uit
breiding van het spoorwegnet noodig
heeft, op een andere manier poogt te
verkrijgen. Er zullen nl. spoorwegcon
cessies worden verleend en maatschap
pijen wórden opgericht, wier leeningen
door den Russischen staat gewaarborgd
zullen worden.
Te- Londen worden over een reeks
van dergelijke projecten onderhandelin
gen gevoerd, die evenwel voor een ge
deelte op bezwaren stuiten en wel hier
door, dat de Russische regeering voor
het verleenen der concessie waarborgen
wenscht te hebben ten aanzien van het
verschaffen van het kapitaal.
Verder is uit Londen gemeld, dat
door een aantal Russische gemeenten
nieuwe leeningen zouden worden aan
gegaan, waarvan het geld tendeele in
de City gevonden zou worden. In een
telegram van de N. Fr. Pr., wordt ge
zegd dat het de steden Pgym, Minsk,
Kofno, Charkof, Skow, Saratof en Peters
burg zijn, die met leeningen aan de
markt willen komen. Alleen de pogin
gen door Saratof en Petersburg in het
werk gesteld worden evenwel ernstig
opgenomen. De Russische hoofdstad
wil Rbl. 10 millioen opnemen, waarvoor
garantie van staatswege geboden w.ordt.
Het is alsof onze tijd mede staat in
het teeken der protesten.
Ter benoeming van een ontvanger-
griffier van den polder „Borsele" waren
op den heer J. van den Dries te Hein-
kenszand 19 en op den heer J. L. Ri
chel burgemeester van Borsele 17 stem
men uitgebracht.
Bij Ged. St. is tegen deze benoeming
geprotesteerd wijl naar de meening van
de reclamanten niet was gehandeld con
form het polder-reglement in zake de
gevolmachtigden ter vergadering.
Te Sas van Gent is de heer Ed. Buijs-
se niet als lid van den gemeenteraad
toegelaten ondanks dat de commissie
van onderzoek diens geloofsbrieven in
orde had bevonden, doch, wijl de meer
derheid van den raad de overtuiging
had, dat de gekozene niet zou kunnen
afleggen de eed voorgeschreven bij art.
39 der gemeentewet waarbij een toege-
latene zweert, dat h(j om tot lid van
129.
Ach, God, waarom toch moest mijn
Vruchteloos leven gespaard blijven in
oorlog en gevaarBoris zou dan nu
reeds heer zijn geweest van de rijdom-
men, die in mijn hand zonder eenig
nut zijn. Neen I Neen! Ik wil hem
niet hierheen roepen, om zich levend
te begraven. Zijn levenslamp zal hier
riet zonder doel, zonder gewin ledig
Dranden. Want wij leven maar eens,
naar eensTrouwenJa, trouwen
Moet hij, trouwen zal hij
De oogen van den generaal verwijlden
sen poosje op een lief gelaat, dat hij
soo lang en zoo innig had beschouwd
n de duizend nachten van. bittere smart
Dn zelfverwijt. Zijn hand beefde toen
lij het miniatuur-kastje weder in zijn
boézem deed verdwijnen en de saffieren
ring hem opnieuw herinnerd had aan
de verlorene, de geliefde.
Ach, mijn God, mochten al die
jaren van lijden mij slechts nog een
maal een teeken harer liefde brengen
Hij begroef zijn gelaat in de handen.
CecileHet is zoo lang, zoo droevig,
zoo onduldbaarEen hel op aarde te
moeten doorleven, een hel van eenzaam
lijden, den doodstrijd van een levend
begravene. Eenmaal nog, mijn lieveling
eenmaal nog! Vóór ik sterf, Cecile,
ach laat mij nog eenmaal uw lief gelaat
aanschouwen I Wellicht zou het lot
ons nader tot elkander voeren, wie
weet? Wanneer ik besluiten' kon mijn
kluis vaarwel te zeggen en u te zoeken
in het woelig leven der Europeesche
steden 1 Hij zweeg en doorliep met
regelmatigen tred zijn bibliotheekkamer.
Zij, die eenmaal zijn ziel in boeien had
geklonken voerde nog altijd onbetwist
heerschappij in dat hart, gloeiende van
hartstocht, verterende van begeerte en
verlangen. Ik wil niet sterven, vóór ik
haar nog eenmaal gezien heb. Eenmaal
nog, eenmaal nog, bij God, ik zweer het 1
Eensklaps zweeg hij en wendde zich
met norsch gelaat tot den intentant,
die na herhaaldelijk aan de deur te
hebben geklopt, zonder antwoord te
hebben ontvangen, schuchter binnentrad.
Doch de generaal sprak niet en werk
tuigelijk grepen zijn handen naar de
beide brieven, die hem op een zilveren
schaal werden aangeboden.
De intentlant boog en vroeg op onder-
danigen toon, of de koerier kon terug-
keeren, dan wel, of hij zou wachten.
Een teeken van den generaal beduidde
hem, dat de man, die de brieven ge
bracht had, zijn orders moest afwachten.
Boris 1 Xenia de BergMet spoed
trad hij op zijn schrijftal toe en opende
de brieven. Een groote ster rees op
dit oogenblik statig op boven den pur-
perkleurigen top van een heuvel, aan
den verren oosterkin. Het was de ster
der hoop, de ster, die hij zoo vaak be
spied had, wanneer zij haar kristallij ne
licht wierp in de saffieren wateren van
Sorrento, en hij, aan de zijde van haar,
die mijmerend aan zyn zijde ging, uren
van weelde, van bovenaardsche zalig
heid genoot.
Reeds was het middernacht, alvorens
de intendant het waagde den generaal
te storen, die zonder ophouden, regel
matig als het tikken eener klok en ge
lijk een gevangen tijger, zijn eenzame
bibliotheekkamer op en neder stapte.
Verlangt uwe Excellentie, dat de
koerier nog langer zal wachten? vroeg
de man op bescheiden toon.
(Wordt vervolgd.)
