ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT
No. 1419.
18* Juarg.
Kuiten laiul.
Effl raM ail RlS5i8Cl-P0lEl-
FEUILLETON.
BRESKEASCBE I I BAT,
Abonnement per S maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.626 en voor
Amerika 0.826 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond lȟ den uitgever C. DIELEJIAN te Rreskens.
Het zijn ditmaal onze naburen, die
de hoofdtoon voeren in dit overzicht.
Men moet dan weten, dat te Antwer
pen door zendelingen een Tentoonstelling
was georganiseerd, betrekking hebbende
op den Kongo.
En dit deel der wereld, dat voor
Leopold II bijzonder aantrekkelijk is,
was oorzaak, dat Z. M. met zijn doch
ter prinses Clementine, tot tweemaal
toe een bezoek heeft gebracht aan Ant
werpen.
Op die tentoonstelling heeft een jon
gen een redevoerinkje van eigen vinding
voorgedragen. En daarin vond de Ko
ning aanleiding om een zeer opwekkende
toespraak te richten tot de honderden
geestdriftige knapen, door hen er op te
wijzen dat zij den sleutel van de toe
komst in hunne handen hadden.
Werkt en zwoegt met vlijt en lust,
dan is uw toekomst verzekerd Daar
is veel, veel werk dat op u wacht, jon
gens En als gij goed werkt, verdient
gij zeker de genegenheid die wij, mijn
dochter en ik, u, jeugd, toedragen
't Was geïmproviseerd in 't Fransch
natuurlijk, want daar is in deze Vlaam-
sche stad van heel deze „koloniale week"
géén woord Vlaamsch gesproken en
't sloeg in.
Maar de Koning had reeds daarvóór
bezoeken afgelegd en toespraken gehou
den en een dezer was alleszins interes
sant. De Koning en Prinses Clementine
waren te half drie aangekomen, even in
't Kongoleesche dorp afgestapt, waar de
Mutuelle Congolaise hen begroette, en
daarna gereden naar de feestzaal op de
Meir. Daar werden zij door de leden
van den bond Antwerpen Vooruitdie
de étalage-tentoonstelling genaamd Ko
loniale Week heeft op touw gezet, op
gewacht. Na een toespraak van den
voorzitter en eenige voorstellingen sprak
de Koning. En zooals altijd prachtig
luid, met een orgaan als een bronzen
klok, verstaanbaar tot in de uiterste
hoeken der zaal. De menschen luister
den ademloos.
DesKonings rede, want ditmaal heeft
hjj zich niet tot een complimentje be
paald, was als altijd kranig naar vorm
en inhoud.
Dat deze vorst vóór alles een man
van zaken is, bleek alweer eens treffend.
Na eenige bedankingen en een warme
lofspraak aan „Antwerpen, dat zijn werk
begrijpt en steunt," kondigde hij aan,
dat hij een kleine aanteekening ging
voorlezen, waarin een en ander stond
dat hij geloofde van nut te wezen voor
zijn landgenooten, en speciaal voor de
Antwerpenaars.
Nu de Belgen een kolonie bezitten,
zeide hij, moeten zij er ook hun werk
van maken. Daar is nog machtig veel
te verrichten. Een dër eerste behoeften
van ons land is thans een eigen koop
vaardijvloot. Door noest werken is
België, een der kleinste staten van de
wereld, geworden een mogendheid van
den eersten rang op industrieel gebied.
Maar wij ondergaan ook de nadeelen
van het klein-zijn. Onze productie dringt
naar buiten, zij eischt uitgevoerd te
worden, en overal staan de tolbareelen
en versperren ons den wegde groote
naburen beschermen hun eigen nationale
produkten. Wjj moeten dus een uitweg
naar elders zoeken. En ik zeg die weg
is naar de zee De zee, die aan allen
toebehoort! „Antwerpen zou kunnen
de eerste haven zijn van het vasteland."
Een kostbare tijd verloopt. Wij moeten
een koopvaardijvloot hebben, de noodige
kapitalen daarvoor bijeenbrengen, de re
geering moet krachtig steunen. Wij
handelden wijs toen wij de kolonie heb
ben genaast, maar daar komt bij, dat
wij ons bezit moeten weten uit te baten.
Belgische bank- en credietinstellingen
moeten over heel de wereld tot stand
komen bijv. in het Oosten, in China
daar ligt een onmetelijk arbeidsveld.
Sticht handelmaatschappijen en firma's,
gebruikt uwe kapitalen Als de instel
lingen waar ik van spreek niet tot stand
komen, zullen de Belgen hun kapitaal
niet wagen in overzeesche ondernemin
gen. Wij profïteeren niet genoeg van
de „open deur." De groote mogendhe
den beschikken over diplomatische macht,
gesteund door vloot en leger. Wij moe
ten onze kracht in den handel zoeken,
in de uitbreiding van ons afzetgebied.
Onze natie is rijk genoeg, en Kongo zal
nog meer middelen verschaffen. Daar
liggen nog uitgebreide gewesten zonder
bezetting, die nog niet productief zijn,
nog niet tot waarde zijn gebracht. De
koloniale wet zegtalle belastingen der
kolonie zullen uitsluitend ten behoeve
der kolonie worden gebruikt. Yan onze
belastingbetalers hoeft dus geen offer
te worden gevraagd onze verstandelijke
medewerking, onze krachtdadigheid moet
ontgonnen worden voor de kolonie 1
België worde een centrum der mensche-
lijke bedrijvigheid. Wat men droomen
noemt is dikwijls toch te verwezenlijken.
Laat de Antwerpenaars onderzoeken,
bespreken de woorden die ik hier „dans
la franchise de mon dévouement," uit
spreek. Dank voor de vriendelijke ge
voelens die gij deze onvergetelijke dagen
mij hebt getoond„mij was het een
hooge voldoening u Kongo te hebben
kunnen aanbieden." „Kongo is rijker
dan gij denkt, mijneheeren, Kongo is
een ware schat voor ons land
De aanspraak werd al lang niet meer
van 't papier af gelezen, maar werd
opnieuw geïmproviseerd, 's Konings
flinke mannenstem tampte als klokken-
gebons door de zaal, over de hoofden
der beduusde Antwerpenaren. En de
vorst besloot met een plotseling aanlan
den „Vive la prospérité d' Anvers
(Leve den voorspoed van Antwerpen.)
En toen eindelek aan de ovatie een
einde kwam, hoorde ik nogQue tous
les Anversois travaillentmain dans
la mainseul moyen d'aboutir
(Als alle Antwerpenaars medewerken
hand in handdat is het eenig
middel om aanknoopingspunten te ver
krijgen
Die slotwoorden, hebben we vertaald,
maar nu moet men niet denken, dat
109.
Met neergeslagen oogen en zoo na
tuurlijk mogelijk klonk het uit den
mond der gravin Had uw vader die
actrice vroeger reeds ontmoet?
Ik zou haast met zekerheid kun
nen zeggen, dat dit niet het geval is,
zeide het meisje ernstig, want hij heeft
lange jaren in het Oosten gewoond en
van af het oogenblik, dat hij mij uit
het Fransche klooster, waarin ik ben
opgevoed, tot zich riep, ben ik altijd bij
hem geweest. Sedert den avond, toen
hij bewusteloos werd thuisgebracht, heb
ik nog geen woord met hem gewisseld,
omdat de geneesheeren dit ten strengste
hebben verboden. Hij moet rust hou
den, volkomen rust, daar hjj door zijn
gewone kwaalslapeloosheid wordt ge
kweld. Alleen wanneer hij in de stilte
van den nacht uitgaat, vindt hij rust.
De bezoekster had te midden van de
in weelderigen overvloed voorhanden
kunstvoorwerpen en reisherinneringen
niets gevonden, wat haar eenig aanknoo-
pingspunt kon wezen, om het gesprek
te brengen op de familie of nationali
teit dezer zonderlinge vreemden. Boven
dien was zij geheel van haar stuk ge
bracht, door de ongedwongen ontvangst
van het bekoorlijke meisje.
Hoe bevalt u Italië vorschte de
gravin nog, toen zij zich gereed maakte
om afscheid te nemen.
Wij zijn nog nooit in Italië ge
weest, maar het is het feeënland mij
ner droomen en mijn vader heeft vaak
plan gemaakt voor een reis daarheen.
Tot dusver is de wereld zeer eenzaam
voor mij geweest. Ik benijd uwe doch
ter, mevrouw, zeide Marguerite Wald-
berg, opstaande, want ik heb nooit myn
moeder gekend 1
De in het fiansch gevoerde conversa
tie had gravin Xenia nog weinig nieuws
geleerd. Kolonel Milutin zeide mij, dat
gij uitstekend Russisch spreekt, wierp
zij haastig in het midden, hopende al
thans eenigszins haar nieuwsgierigheid
te zullen zien bevredigd.
Het meisje glimlachte, toen zij vrien
delijk antwoorddePapa heeft het mij
geleerd, en wij spreken altjjd te zamen
in die taal. Op reis en voor de bedien
den is dit zeer gemakkelijk. Papa heeft
beloofd, met mij naar Rusland te zullen
terugkeeren, wanneer zijn gezondheid
en zijn zaken hem dit veroorloven.
Met bevallige vriendelijkheid deed het
meisje haar bezoekster uitgeleide tot
aan de schaduwrijke lindenallée voor
het huis.
Wilt gij de vriendelijkheid hebben
mevrouw, kolonel Milutin dank te zeg
gen, uit mijn naam, voor zyn kiesche
oplettendheid, fluisterde Marguerite blo
zend, toen zij haar hand toestak aan
haar bevallige bezoekster. Zoodra papa
voldoende hersteld zal zijn, zal hij zon
der twijfel u allen persoonlijk komen
danken voor de welwillende hulp, die
wij hebben mogen ondervinden.
De sluier, die deze jonge menschen
bedekt is al zeer doorzichtig peinsde de
gravin, toen zij haar eigen vertrekken
weder betreden had. Boris zou gemak
kelijk een keus hebben kunnen doen
onder de bloem der Russische jonkvrou
wen 1 Waarom kiest hij nu dit onbe
kende meisje 1 Is het de liefde voor 't
geheimzinnige, of het geheimzinnige der
liefde, dat hem tot haar heeft gevoerd
Het was pas een week later, toen
Marguerite Waldberg voor het eerst
een poging durfde wagen, om haar va
der voetje voor voetje naar het rozen-
prieel te geleiden, dat een harer lieve
lingsplekjes was. (Wordt vervolgd.)
