h
algemeen nieuws- en advertentieblad voor het voormalig 4e district.
In ralaal lit Russia
No. 1416.
Woensdag 9 Juni 1909.
18® Jaarg.
FEUILLETON.
want
ij be-
JTEE,
ns.
•- ver-!
i mas-
in, Ta-
1 Le-
- en
atten,
Te-
en
a in
-er de
Itl(i;SKI,NS(IIi: COURANT.
A
Abonnement per 3 maanden ƒ0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.62' en voor
Amerika ƒ0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
En-
aap-
zich
se-
ire*
Jige
ihi
Dit blad verschijnt eïken Dinsdae- en Vrijdagavond bjj den uitgever C. P1ELEM4.V te Breskens.
De doop wan Prinses Juliana.
e
Zoo ontving dan Zaterdagnamiddag
Ie geboorte van ons Prinsesje Juliana,
ij den ingang van de zesde week na
jtet gelukkig en voorspoedig in vervul
ling gaan der blijde verwachting, waar
In H. M. de Koningin zich tot vreugde
Iran Haar Volk, dat Haar zoo liefheeft,
|b0vond, de wijding in de Willemskerk.
Vooral voor de Moeder der Jonggebo
rene moet 't een treffende gedachte ge-
Iweest zijn, Haar kind ten doop te hou-
(den terzelfder plaatse waar Haar zelf
i Heilige doop bediend werd.
Maar niet minder zal 't voor Konin
gin Emina, de zorgvolle Moeder en voor
treffelijke opvoedster onzer Koningin,
een vreugdevolle herinnering zijn ge
weest aan den dag, dat Zij zelve kroon
prinses Wilhelmina ten doop leidde, en
ui Zij het als een hoog voorrecht ge
voeld hebben, thans getuige te hebben
mogen zijn van de opneming van Haar
Kleinkind in het christelijk geloof, in
bijzijn van de naaste verwanten van
Koningin, Prins en Haar zelve.
H. M. de Koningin-Moeder en de uit-
genoodigde Vorstelijke Verwanten had-
zich, na zich allen te hebben ver-
„d in het Paleis in het Noordeindei
vooraf naar het Kerkgebouw begeven>
doch nog niet de voor Hen bestemde
zetels in de kerk zelve ingenomen. Zij
kwamen bijeen in een drietal ineen-loo-
pende ontvangstvertrekken, om van
daaruit later, bij aankomst van het Ko.
lioklijk Ouderpaar, met dezen in stoet
I9-I-—«I
106.
Tegen verlokking en verleiding is een
vrouw wellicht bestand, maar tegen het
lijden van den man, die haar lief heeft,
innig en waar, neen, daartegen niet 1
^Ik zal haar zien Wie weet?
In een slechts flauw verlichte wacht
kamer wachtte graVin Xenia, met ang
stig kloppend hart, de terugkomst af
van den Italiaanschen bediende, dié haar
kaartje, dat slechts te lezèn gafGra
vin de Berg, had aangenomen en zon
der gedruisch te maken vertrokken was.
be oogenblikken kropen langzaam voor
bij en terwijl al haar zintuigen door de
aandoeningen van het oogenblik waren
verscherpt, en zij zich onophoudelijk
voor oogen hield, dat thans wellicht het
pleit beslecht zou worden, of Vassili
de kerk binnen te treden.
Op het daarvoor vastgestelde uur,
omstreeks half twee, begaven H. M. de
Koningin en Z. K. H. de Prins zich op
Hun beurt naar het Bedehuis, na, bij
het verlaten van het Paleis, de hon
neurs in ontvangst te hebben genomen
van de compagnie grenadiers van het
regiment grenadiers en jagers, met vaan
del en muziek, die het Wilhelmus speel
de, vormende de eerewacht, aldaar op-
gestéld.
Hare Majesteit en Z. K. H. stapten,
bij het kerkgebouw aangekomen, af voor
den ingang, gelegen op het pleintje aan
de zijde van de Mauritskade.
Hier werden Koningin en Prins afge
wacht en ontvangen door Hr. Ms. op-
per-ceremoniemeester en door commis
sies uit den kerkeraad en het dagelijksch
bestuur van dat college, benevens eene
commissie uit het college van kerkvoog
den der Ned. Herv. Gemeente, terwijl
voor het gebouw de militaire honneurs
werden gegeven door een compagnie
jagers met fanion en muziek, benevens
een afdeeling artillerie met muziek.
Deze commissie van ontvangst geleid
de het Koninklijk Echtpar door de met
kostbare loopers belegde en met laurier-
boomen en sierplanten getooide vestibu
le naar de bovengemelde vertekken, waar
zich de overige vorstelijke personen be
vonden. De geheele inrichting van het
kerkgebouw leverde een eenvoudigen aan
blik op, een stemmigheid op uitdrukke
lijk verlangen van Hare Majesteit de Ko
ningin verkregen door effen kleuren en
Milutin gelukkig zou worden of niet,
bleef zij ademloos wachten.
Haar hart stond bijna stil, toen zij
na eenige oogenblikken den majoor-do
mo zag terugkeeren met een verzegeld
billet, dat hij haar aanbood. Met be
vende hand nam z(j het couvert van
het zilveren blad, doch het ontglipte
haar trillende vingers, toen zij het ca
chet beschouwde en daarin een ruiker
tje vergeet-mij-nietjes vond afgedrukt.
De bediende bukte zich en stelde haar
het billet opnieuw ter hand. Tranen
van spijt en smart verduisterden haar
oogen, toen zij de weinige, hoffelijke re
gels las, waarin Madame Mazzana haar
te verstaan gaf, dat zij den ban van
jaren niet kon of mocht verbreken.
Als ik aan het verlangen mocht
toegeven, om een wereld nader te tre
den, die thans van mij gescheiden is,
door het tooneelscherm, dan zou het
mij een voldoening zijn gravin de Berg
groepeering van groen zonder bloemen.
Een gedeelte der banken was wegge
nomen tot het vormen van een ruimte
voor den preekstoel, ter plaatsing van
elf zetels in boogvormige lijn, bestemd
voor het koninklijk ouderpaar en de
overige vorstelijke gasten.
De vloer van deze ruimte was belegd
met een karmozijn-rood karpet, met
goud gegalonneerd, welk tapijt zich uit
strekte tot aan den preokstoel.
Tegenover de hofzetels, dicht bij den
kansel, bevond zich de zilveren doop
vont in nieuwgotischen stijl, den stiil
van het geheele kerkgebouw. De kerk
zelf is, 51 jaar geleden, door wijlen den
grootvader van Prinses Juliana aan de
Nederduitsch Hervormde Gemeente ten
geschenke aangeboden.
Naast het doophekken, rechts van
den katheder, was de plaats voor de
twee ouderlingen van dienst.
De ruimte achter den preekstoel en
de open vakken daarachter waren geheel
gevuld met groote palmen uit de ko
ninklijke kweekerijen.
De zich daarboven verheffende gaan
derij, die onbezet moest blijven, was
eveneens door eene groepeering van ge
wassen aan het oog onttrokken.
Verder waren kroonvormige laurieren
over verschillende punten van het kerk.
gebouw verspreid, zoodat, gelijk hierbo
ven reeds aangestipt, de eenvoudige ver
siering der kerk uitsluitend uit levend
groen bestond en het oog nergens bloe
men ontdekte.
Een schitterende aanblik leverde
te mogen ontmoeten. Maar het doet
mij leed, thans te moeten verklaren, dat
mijn leven een leven van afzondering is,
dat slechts gevuld wordtdoor de vage
onwezenlijkheid van het tooneel. Laat
mij echter mogen hopen, dat ik u zal
terugzien, te midden van hen, wier toe
juichingen mjj steeds prikkelen, om te
geven wat ik kan en waartoe mijn arme
kunst m(j in staat stelt. Ik zal u en
uw lieve dochter wel ter dege herken
nen, want ach, de wereld is zoo klein
geworden, zoo bitter klein 1 En, der
halve, schenk mij uw sympathie en laat
mij mogen gelooven, dat gij mij, zij het
dan ook indirect, uw vriendschappelijke
gevoelens niet wilt onthouden. Geloof
mjj, wanneer ik u zeg, dat het mij leed
doet, dat het voetlicht een scheidsmuur
tusschen ons moet blijven, omdat ik
vast besloten ben mijn leven van afzon
dering voort te zetten.
Gravin de Berg wist echter, ondanks
daarentegen het kerkgebouw op, toen
het zich gevuld had met het aanzienlijk
aantal genoodigden in gala- en ambts-
kleedij uit de beide hofhoudingen, het
corps diplomatique, de kringen der re
geering, de hooge staatscollegiën, de
Staten-Generaal, gewestelijk en gemeen
te-bestuur, de kerkelijke instellingen,
enz. enz.
Tot de genoodigden behoorden de bur
gemeesters van Amsterdam, Rotterdam
en 's Gravenhage, terwijl professor dr.
Kouwer en dr Roessingh mede behoor
den tot hen die tot de bijwoning der
plechtigheid eene uitnoodiging hadden
ontvangen.
Terwijl al deze genoodigden met hun
ne dames, de Willemskerk vulden, weer
klonk plechtig orgelspel.
Ook op alle bovengaanderijen waren
de vakken dicht bezet door hen, die toe
gang tot de plechtigheid hadden mogen
verkrijgen. Kerkvoogden hadden, om
zooveel mogelijk ingezetenen in de ge
legenheid te stellen getuige te zijn van
de toediening van den doop, het aantal
gewone plaatsen nog met een vijfhon
derd-tal vermeerderd, verdeeld over de
tribunes aan de korte zijde van het ge-
houw.
Daardoor kon ook aan het administra
tief en dienstpersoneel der verschillende
Hofhoudingen plaats worden verleend om
deze kerkelijke handeling bij te wonen.
Toen alle aanwezigen beneden en bo
ven in de kerk hunne plaatsen hadden
ingenomen, was het oogenblik daar, dat
het Hof met luisterrijken stoet zijn
de voorzichtig gestelde volzinnen van
den niets verradenden brief, dat zij in
Madame Mazzana de lang gezochte had
teruggevonden. Immers, zij had de
laatste woorden gelezen „Do Swidanya!"
Do Swidanyafluisterde Xenia on
hoorbaar. Helaaszij heeft hem niet
willen verliezen, ofschoon het Noodlot
een muur tusschen hen heeft opgetrok
ken. De liefde heeft haar wonder nog
niet verrichtMaar zij is Cecile Wi-
zocka
Hoe kiesch en hoe voorzichtig ook
gesteld, de brief liet aan duidelijkheid
niets te wenschen over en gravin Xenia
kon derhalve weinig anders doen, dan
huiswaarts rijden, met een bezwaard
gemoed.
(Wordt vervolgd.)
