a
Algemeen nieuws- en advertentieblad voor het voormalig 4e district
ir~
No. 1415.
Zaterdag 5 Juni 1909.
188 Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
vertol ait Rasaiscli-Pfllen-
lï R K S h K S IIE COURANT,
1" f]
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor Belgis ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentien van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte.- Bij abonnement lager tarief.
Advertentien worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdas:- en Vrijdagavond bij den uitirever C. IWELEJllX te Breskens.
De Belgische Katholieken herdenken
feestelijk, dat nu 25 jaar België onder
lun bestuur is geweest. Zoo is er
jaandag te Brugge een jubelfeest ge-
Jreest, waarbij twee ministers en de
itBinister van staat Beernaert aanwezig
jiaren. Deze hield een toespraak, waar
in, 1 hij gewaagde van België's reusachti-
en vooruitgang op oeconomiseh, poli-
1 iek en maatschappelijk gebied in die
warteeuw. Dat was, vervolgde de
preker naar 't Handelsblad van
atwerpen schrijrt wel een tijdvak
an vrijheid en verdraagzaamheid, gansch
esteed aan eene nationale politiek,
tint geen enkel burger zou een klacht
innen laten hooren.
Er heerscht in België eene zekere
ontstemming over het feit dat de Ko-
ling eenige schilderijen van waarde
eeft verkocht aan een kunsthandelaar
e Parijs.
Deze zijn een Hobbema, voorstellen-
Ie een bizonder fraai Friesch landschap;
sn vrij onbeduidende Rubens, het por-
ret van den schilder Franck en twee
ileine stukjes van Dirck Hals, die bei-
r in 1886 op de tentoonstelling te
JBrugge geweest zijn. Het eene, „L'A-
|Bi Comraun", stelt een jongen en een
Jmeisje voor die met een kat spelen, het
'andere „Les petits joueurs", jongens en
'meisjes, die kaart spelen. Deze schil
derijen zijn geschat op 30 a 40.000 frs.,
voor den Hobbema is, naar men zegt
300.000 frs. betaald.
Het motief voor deze merkwaardige
handelwijze schijnt te zijn de bedoeling
van den Koning, om de schuldeischers
van Prinses Louise de mogelijkheid te
ontnemen, om na zijn dood beslag te
laten leggen op zijn schilderijen. Voor-
deze schande zijn de bovengenoemde
stukken nu dan ten minste bewaard
In Brussel doet het gerucht de ron
de, dat de Koning binnenkort al zijn
kunstwerken verkoopen wil, ook zijn
kostbare Egyptische verzameling, die
voornamelijk bestaat uit geschenken, die
de Koning, toen hij nog Hertog van
Brabant was, op zijn reizen ontvangen
heeft.
In de particuliere verzameling van
den Koning bevinden zich thans nog
ongeveer 200 schilderijen, waaronder
echter slechts weinige van groote waar
de. Daaronder zijn van Rubens „Le
Miracle de St. Benoit", dat 16 jaar ge
leden op de veiling Rancé voor 117,000
fr. gekocht is en van Van Dijck het
portret van den beeldhouwer Duques-
noy. Eer de Koning dezen Rubens be
zat, had hij al een uitnemende copie
van Delacroix naar dit stuk voor 40.000
frs. gekocht. Nu zegt men, dat hij al
leen voor den Rubens 1,000,000 francs
vraagt.
Onderhandelingen over den aankoop
van den Rubens en den Van Dijck wor
den met het mnseum te Brussel ge
voerd. Men betwijfelt echter zeer, of
het mogelijk zal zijn ze voor België te
behouden.
Verder bezit de Koning nog; een Ma
donna van Fra Angelico, een landschap
van Latinir, twee leeuwen van Rubens,
een geheel eigenhandige schets van Ru
bens voor een verloren schilderij van
den meester, „Christus als overwinnaar
van zonde en dood". Van de moderne
schilderijen nog de marteldpod van St.
Sebastiaan door Delacroix een groote
Leysde vier jaargetijden van Stevens,
stukken van de Brakeleer, Wauters, Gal-
lait e. a.
Het gerucht, als zouden alle schilde
rijen, oude zoowel als nieuwe, waaron
der zelfs de portretten van de moeder
van den Koning en Koningin Victoria,
evenals alle kunstvoorwerpen, verkocht
worden, berust vooralsnog op overdrij
ving. Drie maanden geleden heeft de
Parjjsche export, Georges Petit, nog al
le kunstvoorwerpen getaxeerd en geïn
ventariseerd. Een catalogus er van is
o. a. naar Amerika verzonden. De han
dels-aanleg van den Koning in aanmer
king genomen, is het ondenkbaar, dat
hij ze zoo hoog zou laten taxeeren, in
dien hij het voornemen had ze te ver
koopen, daar het bijna onaanneembaar
is - dat de kunsthandelaars zulke hooge
prijzen zullen durven besteden.
Deze aangelegenheid is in de Kamer
ter sprake gekomen door den socialist
Destrée, die verklaarde daartoe door
mannen van alle partijen te zijn aan
gezocht.
Hij trachtte aan te toonen, dat de
Koning niet vrijelijk over ziju schilde
rijen en audere kunstschatten kan be
schikken bijv. ook niet over zijn Egyp
tische oudheden. Die zijn eertijds ge
schonken aan den toekomenden vorst
van België in ruil voor geschenken, die
het land zelf had betaald, 't Is niet
aan een particulier dat Saïd pasja een
geschenk heeft willen geven. In de
minste muziekmaatschappij hangt de
president, wanneer hij eene penning
krijgt, dien aan het vaandel. De naam
koninklijke verzamelingen rechtvaardigt
den verkoop niet. Anders zou de ko
ning alles wut koninklijk is kunnen
verkoopen, conservatorium, bibliotheek,
den Muntschouwburg. De burgerlijke
ljjst is geen jaarwedde. Het grootste
deel is ter beschikking van den koning
gesteld om hem in staat te stellen zijn
rang op te houden. De paleizen, die
van het land zijn, worden den koning
ten gebruik afgestaan, onder verplich
ting dat hij ze meubelt. Die meubelen
mogen niet worden verkocht, en nu be-
hooren do schilderijen tot de meubelen.
Het ongeluk is dat de burgerlijke
lijst ook de particuliere kas van den
koning omvat. Daardoor is vergissing
mogelijk en men heeft den koning niet
durven zeggen, dat hij zich vergist met
als zijn particulier eigendom te beschou
wen wat eigenlijk het land toebehoort.
Overigens zijn de 150 schilderijen van
de koninklijke verzameling voor het
meerendeel niet veel waard. Ten slotte
sprak Destrée van wat voegzaam is, en
beweerde, dat de koning door den ver
koop van die schilderijen was tekortge
schoten in betamelijkheid. Hij eindigde
Maar waarop wacht hij, wat bewaakt
Pf? Wat boezemt hem zooveel vrees in
i straal van licht zag hij gloren in
duisteren nacht. Do Waldborg's ble
ien hem een levend raadsel 1 Gravin de
J had geen gehoor willen geven aan
'at ijverig vragen van Vera, om den ge
stoorden kunstavond te hervatton.
Madame Mazzana blijft hier slechts
week, en het is nu reeds de derde
lag!" mokte Vera. Maar haar moeder
'loef, misschien wel voor het eerst van
aar leven, ongevoelig voor hetsmeeken
larer dochter en zelf toen de kolonel haar
ferzoek ondersteunde, gaf de gravin niet
toe.
Ik ben nooit weder geheel op krach-
Ion geweest, sinds die vreeselijke da
gen in Warschau, zeide zij, „en een twee
de schouwburavond zou mij te veel in
spannen. Bovendien, wanneer wij daar
nogmaals, en in gezelschap, verschenen,
zou de zonderlinge gebeurtenis van den
eersten avond allicht weder worden in
herinnering gebracht. En dan, aldus had
zy besloten, „ik heb veel te doen en moet
thans noodzakelijk naar het Consulaat.
Ach, ze is zoo groot, zoo ede!, zoo
koninklijk in haar verheven smartpruil
de het gravinnetje, wier ziel geheel ver
vuld was van de indrukken, die het spel
van de kunstenares bjj haar had achter
gelaten.
Ge zult haar later terugzien, Veia,
gaf gravin Xenia geruststelend ten ant
woord, terwijl zij op de lippen van haar
dochter een hartelijke kus drukte. La
ter, als wij naar Italië gaan. Een kun
stenares van het gehalte van Madame
Mazzana behoort aan de wereld. Als
wij haar te Milaan, te Florence, te Ro
me, te Napels, of waar dan ook, ont
moeten, en mijn zenuwen veroorlo
ven het mij, dan zult ge haar daar
teiugzien, Veral
Haar „zaken aan het Consulaat" brach
ten de aristocrate echter geenszins daar
heen, maar naar de rustig gelegen villa
in het park te Dresden, waar Madame
Mazzana haar intrek had genomen, tij
dens haar verblijf te Dresden.
Het moge kosten wat het wil,
had zij tot zichzelve gezegd, maar ik
wil haar van aangezicht tot aangezicht
zien. En als ik mij niet bedrogen heb,
als zij inderdaad Cecile Wizocka is, dan
zal ik dit ontdekken, ook al zou zij al
le kunstgrepen ter wereld willen aan
wenden, om mij te misleiden. De ge
dachte aan Vassili Milutin en zijn stil
verdriet en aan zijn vergeefsohe pogin
gen, om zijn verloren geliefde weder te
vinden, gaf nieuwe kracht aan de no
bele vrouw. Ik ben overtuigd, dat haar
hart is als van goud, zoo peinsde zjj
voort, en wie weet, of het mij wellicht
mag gelukken, de snaar aan te raken,
die het wonder der liefde kan opwekken.
De stille vrouw, wier oogen nog slechts
gericht waren naar gene zijde van het
graf, waar haar ontslapen echtgenoot
harer wachtte en waar alle gewonde
harten worden geheeld, door den groo-
teu Heelmeester, zij gevoelde, dat
de trouwe liefde van Vassili Milutin en
he{ offer, dat hij gebracht had, door ja
ren van afzondering, voor hem moesten
pleiten, krachtig pleiten en dat het haar
zou kunnen gelukken, met behulp van
deze bondgenooten zegevierend uit het
strijdperk te treden.
Zeker, o, zeker 1 Zij zal hem, die
thans geknield ligt voor de beeltenis,
die hij in het harte draagt, opheffen ea
vol innige liefde aan haar borst drukken.
(Wordt vervolgd)
