RRESKENSCHE III RAT,
ALGEMEEN NiEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALII 4E DIST
lit HtlSSl
No. 1409.
Woensdag ]2 Mei 1909.
18® Jaarg.
m* i
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België /0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 r
gewone regel meer 5 cents. Groote letters r
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag
middag te twee ure.
PT
~!ke
ijdag-
Dit Mml verschijnt elkcu Dinsdag- eu Vrijdagavond hij den uiteever C. DIELKMAN te Breskeus.
't Schijnt dat onder het Pruisische
staatsambtenarenkorps een zeer groote
liefhebberij voor reizen bestaathet
maken nl van dienstreizen, die uit de
schatkist betaald worden. Dat begon
zulk een hooge post op het* budget te
worden, dat de ministers van financiën
en binnenlandsche zaken aan die reis-
...ede eens hun bijzondere aandacht
hebben gewijd. En Ln een heel beleef
de, voor niemand beleedigende, maar
tusschen de regels toch wel eene vinni
ge circulaire tasten ze nu dat zwak van
veel ambtenaren voor het „zitten tus
schen de wielen" op staatskosten aan.
De ministers maken de opmerking, dat
voor veel zaken die in dezelfde buurt
afgedaan moeten worden, nog al eens
meer reisjes gemaakt worden dan strikt
noodzakelijk isdat er veel meer amb
tenaren van de partij zijn dan strikt
noodzakelijk is of dat er meer ambte
naren aan deelnemen, dan het belang
van de zaak of de omvang der te ver
richten werkzaamheden vercischt. En
dan die congressen waaraan altijd maar
officieel moet worden deelgenomen. Ze
worden in het ambtenarenkorps toch
zoo gewichtig gevonden, en de circulai
re noemt de deelneming van zoo bitter
weinig algemeen belang 1 De zuinige
ministers verhelen zelfs niet hun ver
moeden, dat de feestelijkheden, banket
ten, uitstapjes e. d.,'waarmede congres
sisten doorgaans het leven dragelijk
wordt gemaakt, de voornaamste reden
-va-t-—4-
vorraon dat aan vele congressen o fid
eel wordt deelgenomen.
Een onbekende Parisienne, die van
plan was een automobieltocht van 14
dagen in den Elzas te gaan maken, werd
in het grensplaatsje Sainte-Marie-aux-
Mines aangehouden omdat voorop haar
rijtuig een metalen Fransch vlaggetje
was bevestigd. Dit vlaggetje moest er
af, volgens een gendarme, omdat de
Fransche driekleur in den Elzas verbo
den is. Hiertoe was onze Parisienne
echter niet te bewegen. Zij liet rechts
omkeert maken en verliet het land,
waar haar nationale kleuren niet geduld
werden. Het geval werd in de Elzas-
sche pers druk besproken. Het bleek,
dat de gendarme gehandeld had op grond
van een verordening uit 1889, uit den
tijd van de beruchte paspoorten. Doch
de verordening was ingetrokken.
Een deputatie van Fransche postbe
ambten trachtte bij den minister-presi
dent te worden toegelaten, doch werd
niet ontvangen, daar Clemenceau onge
steld is. In een geheime vergadering
besloten de telegraaf- en postbeambten
hun vereeniging in een syndicaat te
veranderen.
De onderstaatssecretaris Sirnyan ver
klaarde aan een berichtgever van de
„Éclair", dat de regeering dit syndicaat
nooit zal erkennen en nooit er mee wil
te doen hebben.
In een vergadering van post- en tele
graaf beambten, waarin 400 beambten
bij de post en telegraaf en talrijke tele
fonisten toetraden tot de nieuwe vak-
vereeniging, werd in een motie verklaard,
dat men in een staking het eenig mid
del zag tot verkrijging van rechten.
Ook de beambten bij het hoofdbureau
van de telegraaf hebben zich gedurende
den nacht in een vergadering in begin
sel voor de algemeene staking verklaard,
terwijl zij het aan het bestuur van den
bond overlieten, den tijd te bepalen voor
de staking.
De vereeniging van kooplieden en in-
dustrieelen te Lyon heeft besloten inge
val van een poststaking hun personeel
ter beschikking te stellen van het be
stuur der post. "Volgens den „Matin"
heeft Clemenceau zich gewend tot de
vereeniging van africhters van postdui
ven om b\j een staking een postduiven-
dienst te onderhouden. De president
van de vereeniging, die ongeveer een
165.000 postduiven bezit, heeft de re
geering zijn steun beloofd. Ook in de
provincie hebben op verschillende plaat
sen weder vergaderingen en betoogingen
plaats gehad.
Uit Rouaan wordt gemeld dat daar
de penningmeester van de C. G. T.
Marck en Torton, secretaris van de ar-
beidersbeurs te Rouen, werden veroor
deeld respectievelijk tot 4 en 3 maan
den gevangenisstraf, wegens oproerige
uitingen in redevoeringen.
Naar de „Haagsche Ct." uit goede bron
.-.sa vs3ajmms.11
verneemt, heeft de Koningin in het ge
heel aan 473 gedetineerden geheele of ge
deeltelijke vrijstelling van hun varderen
straftijd verleenden voorts aan 425 niet-
gedetineerden (veroordeelden tot boeten
enz.) geheele of gedeeltelijke kwijtschel-
ding[van hun straf.
De wiegen en luiermanden, door
H. M. de Koningin toebedacht aan de
18 ouderparen, die daarvoor in aanmer
king wenschten te komen en wier kind
op denzelfden dag als Prinses Juliana is
geboren, zijn thans door bet comité
„Moederlijke Liefdadigheid" te 's Gra-
venhage uitgereikt.
Het geschenk werd >or allen met
groote erkentelijkheid in 011: vangst ge
nomen.
In de Kerkelijke Crt. noodi-i de Alg.
Synodale Commissie de- Herv. Kerk
de predikanten uit, in de openbare gods
dienstoefeningen, hij de voorbede voor
H. K. H. Prinses Juliana •lun rite] te
gebruiken van „Pn u- s d-u N b lau
den".
Vervolgens verneemt men dat. de Ko
ningin en de Prins de voorsp :e üu-
boorte van hun ei rst. telg .- ugs
zuilen vereeuwigen ine, liet t n van
een linde in den tuin van v-t Vorste
lijk verblijf in het Noo
Volgende week zal net 00 a j, arri-
veeren en spoedig worden geplant.
Dat zal dan 111 den intiemun Hof
kring ten heele vreugde worden.
Noch in den schouwburg, noch in de
opera had hij haar ooit gezien en altijd
te vergeefs zocht zjjn kijker langs de
loge-rijen naar de lieve trekken, die
hem zoo nieuw en toch zoo bekend wa
ren. Het mysterie van haar leven van
afzondering pijnigde hem zonder ophou
den. Moedeloos door het mislukken zij
ner pogingen, om het visioen zijner
droomen tot zich te roepen, was hij
reeds ten halve besloten om zich reis
vaardig te maken en öf westwaarts te
trekken, pf zich opnieuw te voegen bij
rijn strijdmakkers aan het Aralraeer,
toen er iets gebeurde, dat zijn plannen
een geheel andere en onverwachte rich
ting zou geven.
Er zou een gala-voorstelling plaats
hebben in den schouwburg te Dresden
en Bor.s Milutin was opnieuw versche
nen, om nogmaals te pogen zijn onbe
kende schoone te vinder, in den stoet
van bekoorlijke vrouwen, die zich aldaar
vereenigd had. Als het mij thans niet
gelukt, haar te zien, zoo had hij beslo
ten, dan vertrek ik morgen naar Pe
tersburg. Nog eenmaal wil ik een be
devaart naar Orenburg wagen, om mijn
vader te bowegen zich aan zijn vrijwil
lige ballingschap te onttrekken, doch ge
lukt mij dit niet, dan zak ik de Oeral-
rivier af, om mij weder bjj mijn regi
ment te voegen.
Generaal Dournof had hem vertrou
welijke dépêches doen ter band stellen,
in de hoop dat deze den generaal zou
den kunnen bewegen terug te keeren in
de wereld, die hem eenmaal zoozeer be
koorde.
De verschijning van een ster in de
tooneelwereld had groote verwachtingen
doen koesteren van een met veel zorg
voorbereide opvoering van Schiller's Ma
ria Stuart. De faam was de beroemde
actrice reeds vooruitgesneld en had won
deren verteld van haar triomfen, be
haald in Oostenrijk en Italië, in Frank
rijk en Engeland. Met aandacht be
schouwde kolonel Milutin, van uit zijn
loge, het binnenstroomende publiek, dat
gestadig vermeerderde en ten laatste
het prachtige gebouw tot aan den nok
had gevuid. Ook gravin Xenia had zich
laten overhalen om voor een enkele keer
haar afzondering vaarwel te zeggen en
bij dozijnen telden de tooneelkijkers, die
met belangstelling gericht werden op de
schoone Russische aristocrate en haar
bekoorlijk dochtertje.
Met een zucht liet Boris ten laatste
zijn eigen kijker zinken. Tevergeefs!
De belofte, die hij had meenen te lezen
in de trekken van haar, die hem zoo
ijlings was ontvloden, en die hij geloofd
had terug te vinden in de vluchtige
verschijningen van het schoone meisje,
wanneer hij zijn dagelijksche onderzoe
kingstochten deed langs den steenen
muur en zij, op verren afstand, haar ro
zen verzorgde, of bloemen plukte voor
een ruiker, zij was dus ijdel geweest!
Hij had het niet bespeurd, dat de gor
dijn was opgetrokken en eerst toen een
kristalheldere stem zijn oor trof zag bij
op en richtte met bewonderende belang
stelling den blik op de nieuwe harte-
godin van het publiek. Gescheiden door
de geheele lengte der zaal kon hij slechts
zien dat de actrice een vrouw van rijpe
schoonheid was, wier spiekend gelaat
en tooverachtige stem het kenmerk
droegen van een genialiteit, die aller
zinnen betooverde, toen zij de patheti
sche hulpeloosheid van Schotland's on
gelukkige koningin ia gloeiende ïerven
maalde
(Wordt vervolgd.)
