IIBESKKSI IIE COURANT,
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
1
No. 1392.
VToensdag 10 Maart 1909.
18e Jaarg.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ./'0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit bluii verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond by den uitgever DIELEJIAN te Rreskens.
J.l. Donderdag is de heer Taft opge
treden als president van de Vereenigde
fetaten van Noord-Amerika.
Hot feit dat een nieuw Staatsman
|met de hoogste macht wordt bekleed
van dien belangrijken Staat treedt op
dit oogenblik minder op den voorgrond
dan het aftreden van Th. Roosevelt als
president.
En dat pleit voor den man die de
teugels van het bewind heeft overge
geven. Want op zich zelf is de presi-
dents-verwisseling een wereldgebeurte-
bis, niet het minst nu de Vereenigde
Staten in het staathuishoudkundig le
ven een zóo alles-behoerschende rol ver
vullen, getuige de groote crisis in het
nijverheids- en bankwezen die de ver
eenigde staten doormaakten, en op alle
keurzen terugsloeg.
Roosevelt nu, is gansch niet onvrucht
baar werkzaam geweest. In tegenstel
ling met andere staten, waar partij
zucht en partijschappen den boventoon
voeren, was het daar altijd de Presi
dent in conflict met de volksvertegen
woordiging of omgekeerd.
Nu vindt dit feit zijn oorsprong in de
richting die in hoofdzaak Cleveland aan
het staatsbestuur gaf door zelfstandig
|regeerder te zijn, en door Roosevelt
met kracht voortgezet.
Het meest merkwaardige van zijn be
windsperiode is, dat hij de noodlottige
invloeden van partij-organisaties en
ondervindt men bij ons te lande
ook met kracht en moestal met suc
ces heeft bestreden.
De nieuwe president zal deze traditie
voortzetten en het moet er hij gezegd
onder niet ongunstige omstandigheden,
nu de weg gebaand is.
Dit deel van Roosevelt's bewind heeft
veel strijd gekost en veel verbittering
gewekt en nog meer wrok b\j zijn te
genstanders gekweekt, maar de zege
bleef hem, waar hij bedoelde eene hoo-
gere machtspositie te winnen voor den
president tegenover het Congres.
Tevens heeft zijne regeering zich ge
kenmerkt door een verwoede strijd te
gen de trusts in de Vereenigde Staten.
Het resultaat er van is geweest, dat
in de Staten de overtuiging heeft post
gevat dat de regeering kan en zal op
treden tegen ieder en alles onverschillig
welke belangen of machten ook, die
zich schuldig maken aan ontduiking of
overtreding van de wet.
Kenmerkt uit het succes van deze
groote beginselen zich Roosevelt's op
treden voldoende, tal van andere zaken
verhoogen zijn prestige.
Men denke aan de toekomst die hij
aan de Vereenigde Staten met het Pa
nama-kanaal heeft bezorgd.
En dan laat het een soort van
trots zijn, het is toch een rechtmatige
door van Amerika een lste-rangs marine-
en koloniale mogendheid te maken is,
hoewel onder Mc Kinley aangevangen,
door Roosevelt's toedoen de vloot der
mate vooruitgegaan, dat niet minder
dan 16 slagschepen de Amerikaansche
vlag op alle zeëen hebben doen wapperen.
Eer heeft Roosevelt ongetwijfeld in
gelegd met zijne bemiddeling, die leidde
tot beëindiging van den Russisch-Japan-
schen oorlog.
En zoo zijn er tal van dingen waar
aan Roosevelt's naam onafscheidelijk is
verbonden.
Werkelijk, ondanks de vele vijanden,
die Roosevelt door zijn openhartig ka
rakter, dat niets ontzag, en, door zijn
sterk prikkelenden aard, dat voor geen
bezwaren terugdeinsde, instinctmatig
maakte, droeg hij bij het verlaten van
het Witte Huis, de liefde en de gene
genheid mee van millioenen zijner me
de burgers.
Dat er met de ouderdomspensioenen
bedrog wordt gepleegd, is al meermalen
gebleken, in Engeland en Schotland zoo
wel als in Ierland, maar een brutaal
bedrog als te Dromore in het Iersche
graafschap Tyrone is zeker nog niet
voorgekomen. De Coroner en zijn ge
zworenen hadden daar uitspraak te doen
over do oorzaak van den dood van eene
Mary Doran, een gepensioneerde. Toen
de heeren Dinsdag het lijk in het sterf
huis gingen schouwen, moesten er in
de kamer, waar het lijk in een hoek op
een bed lag, kaarsen ontstoken worden,
want er waren planken voor het raam
gespijkerd. Het lijk vertoonde sporen
van het knagen van ratten. De twee
broers en een zuster van de overledene
bezwoeren, dat hun zuster daags te
voren, dus Maandag, was overleden. In
hun afwezigheid waren er katten in 't
huis gekomen, die aan het lijk waren
bezig geweest. Een dokter getuigde
echter, dat de vrouw stellig al veertien
dagen zoo niet drie weken dood was.
Vrijdag 26 Febr. had een broeder ech
ter nog pensioen voor haar gebeurd.
Naar men zegt wordt de blijde ge
beurtenis ten Hove eerst half April
verwachtdat zou dus iets later zijn
dan eerst beweerd werd.
H. M. maakt nog geregeld Haar wan
delingetjes op straat, op 't uitdrukkelijk
advies harer geneesheeren. Toch gaan
haar die kleine uitstapjes deerlijk ver
velen, en dat is niet te verwonderen.
De onhebbelijkheid van het publiek
neemt eer toe dan af, ondanks de vele
beleefde verzoeken die er al zijn gedaan.
Vooral in de tegenwoordige omstandig
heden is de opdringerige nieuwsgierig
heid (of moet het misplaatste „belang
stelling" heetendubbel onhebbelijk.
Welk een schande zou het zijn als on
ze Vorstin van deze wandelingetjes zou
moeten afzien door de houding van
haar „verknochte" onderdanenH. M.
zou dan verplicht zijn om de voor haar
gezondheid noodige beweging te nemen
in den tuin van 't paleis, ingesloten
Ooor gebouwen en naargeestig in de
winter-kaalheid, een plaats, die zij niet
verkiest. Zeker, is het een genot, te
bedenken dat in ons land het Hoofd
MS-I
Graaf de Berg's sterren en kruizen,
nu uitgehouwen op den marmeren ge
denksteen van zijn graf, waren het
eenige dat van hem was overgebleven,
uitgenomen de onbluschbare haat der te
gronde gerichte Polen, die zijn nage
dachtenis vervloekten, en de vriendschap
pelijke gevoelens der Czarina voor zijn
altijd nog bekoorlijke en lieftallige
weduwe. Ook Vera, het zestienjarig
gezellinnetje van den gewonden Milutin,
mocht zich in de gunst der Vorstin ver-
teugen.
Vermoeienis, uitputting en de giftige
wateren van de Turkestansche vlakten
hadden de gezondheid ondermijnd van
den jongen Milutin. Op vijfendertigja-
figan leeftijd had Boris Milutin een
rang en aanzien in het leger gewonnen,
die zelfs de door zijn geboorte en na
tuurlijke begaafdheden opgewekte ver
wachtingen verre overtroffen. Levens
gevaarlijk gewond in een sabelgevecht
met de wilde Turkomannen, had hij een
langdurig verlof moeten aannemen en
was naar Dresden gereisd, om de we
duwe van zijn overleden chef, graaf de
Berg, te ontmoeten. Door zijn dienst
in Azië afgesneden van den omgang met
zijn gelijken, was hij ongehuwd geble
ven, hoewel zijn onmetelijk fortuin, zyn
hoogen rang en de persoonlijke gunst
van den keizer hem tot een der meest
gewenschte partijen maaktë.
Zoodra gravin Xenia naderde stond
hij gelant op, ontblootte het hoofd en
geleidde, ofschoon het loopen hem blijk
baar moeielijk viel, zijn elegante gast
vrouw, naar een der fauteuils. Daarop
wendde hij de oogen naar het vroolijke
kind aan zijn zijde en voegde haar op
schertsenden toon toe
Jonge dame, als ge nu nog eens
een kijkje zoudt willen nemen over uws
buurmans muur, dan heb ik daar niets
op tegen. Ik zal u zelfs twee dozijn
paar handschoenen zenden, in plaats
van een paar, als ge mij zoudt willen
vergunnen, een paar minuten met uw
mama te spreken.
Ja, ge lacht er om, Boris, maar
toch weet ik, dat het Russen zijn. Ik
hoorde het jonge meisje dezer dagen
zingenen ik geloof, dat ik mijn moeder
taal toch wel versta, mijnheerBoven
dien, oompje, gij zijt niet galant. Want
uw buurvrouwtje is mooi genoeg, om
zelfs een luitenant-kolonel van de Gar
de te verleiden, tot een kijkje. Ze is
bepaald het mooiste meisje van Dres
den 1
De jonge kolonel zat eenigen tijd in
nadenken verzonken, zinnende op de
beste woorden om het gesprek te begin
nen. Eindelijk zeide hij
Ik heb lang geaarzeld, om tot u
te spreken, gravin, over een zaak, die
mij na aan het hart ligt. Uw dochter
tje heeft die zaak zooeven weder aan
geroerd, toen zij mij den plotselingen
verkoop van de villa Sorrento te binnen
bracht. Maar thans wil ik spreken.
Zeg mij, heb ik gelijk, gravin Xenia,
wanneer ik meen, dat gij alleen mijns
vaders hartsgeheimen kent In al die
lange jaren, aan het meer van Aral,
waart gij de eenige vrouw van wier
hand hij brieven ontving. Kunt en wilt
ge mij het geheim van zijn leven mede-
deelen
De gravin zag met hoeveel ernst de
jonge invalide had gesproken. Gij weet,
Boris, in de dagen van onrust in Po
len, dreef de loop der zaken uw vader
en mijn echtgenoot na tot elkander.
(Wordt vervolgd.)
