18e Jaar**.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Ei ratal uit taai-Poli.
No. 1381.
Zaterdag 30 Januari 1909.
Buitenland.
FEUILLETON.
BBE8KEN8CDE COURAK
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. G-roote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond by den uitgever C. DIELEMAV te Breskens.
Woensdag verzamelden zich de Duit-
sclie bondvorsten rondom den Keizer,
om hem hunne gelukwenschen met zijn
vijftigsten verjaardag te brengen, en de
bladen van allerlei gading wekten ook
het Duitsche volk op, om zich, zonder
onderscheid van partijkleur, om den
Keizer te scharen. De toespelingen op
den November-storm ontbraken natuur
lijk in de verjaarsartikelen van de pers
niet.
De Kölnische Zeitung noemde den
dag dubbel feestelijk. Niet alleen vol
tooit de Keizer een kroonjaar van be-
teekenis, maar hij vierde den eersten
verjaardag van de nieuwe aera.
Er was een vervreemding tusschen
Keizer en volk ontstaan, en wat zich
in lange jaren aan ingehoudon vader-
landslievenden wrok en kommer had
opgekropt, kwam in November los in
het luide verzet tegen de persoonlijke
staatkunde. Er zat iets als revolutio
naire brandstof in de lucht en met be
zorgdheid richtten zich aller oogen naar
den Keizer. Toen bracht de 17de No
vember de ontspanningna het gehoor
te Potsdam, waarin de kanselier zijn
plicht, om tusschen het volk en de
Kroon als middelaar op te treden, ver
vuld heeft, verklaarde de Reichs-Anzei-
ger, dat de Keizer het als zijn voor
naamste keizerlijke taak beschouwde, de
standvastigheid van het rijksbeleid, met
inachtneming van de grondwettelijke
verantwoordelijkheid, te verzekeren.
Dat is het program van de nieuwe
aerahet beteekent in het licht van de
gebeurtenissen, onder welke het ont
staan is, dat voortaan in Duitschland
en Pruisen in nauwe overeenstemming
tusschen Kroon en volk geregeerd zal
worden, omdat alleen op die wijze een
heilzame wijze een heilzame bevordering
van het algemeen welzijn te bereiken is.
De Kölnische prijst den Keizer om
zijn zelfbedwang en wenscht hem toe,
dat hij, steunende op het vertrouwen
van het volk, het Duitsche vaderland
een schoone toekomst tegemoet zal voe
ren.
De katholieke Germania, die om re
denen van taktiek sedert de gebeurte
nissen van November den Keizer in
dezelfde mate vriendelijk bejegent als
zij Bulow verdacht maakt, heeft een
artikel, dat is het een bescheiden
poging, om de voordeelen van de chris
telijke staatkunde van een nieuw con-
servatief-clericaal blok onder een ande
ren kanselier in het licht te stellen
den Keizer bovenal om zijn godsdienst
zin looft. Zij zegt, dat men niet verge
ten kan, hoe de Keizer altijd weer „de
banier van het kruis van Golgotha" om
hoog heft, hoe hij te Aken plechtig
verklaarde: „Wie zijn leven niet op den
bodem van den godsdienst plaatst, is
verloren", hoe hij in het paleis te Ber
lijn getuigde„Het hengsel en draaipunt
van ons menschelijk leven ligt enkel en
alleen in de verhouding, waarin men tot
zijn Heer en Heiland staat" en hoe hij,
krachtens dezelfde opvatting, aan zijne
zoons bij hun bevestiging de „navolging
van Christus" voor hun verderen levens
weg aanbeval en in Sept. 1907 te Mun
ster en Westfalen den godsdienst het
middel tot vereeniging van alle burgers
en alle standen noemde.
De Germania wil niet verzwijgen, dat
de November-storm ook op den jubile
ums-verjaardageen lichte schaduw werpt.
Aan de geestdrift voor den Keizer is
daardoor helaas niet zonder de schuld
van zijne raadslieden (een steek voor,
Bülowin het binnen- en huiten-
land op smartelijke wijze afbreuk ge
daan. Maar het koningsgezinde bewust
zijn van het trouwe volk blijft voort
leven, en in de afzondering en in de
beheersching van zijn gemoedsaard, die
de Keizer zich sedert dien tijd zelf
heeft opgelegd, kan men weer de stren
ge plichtsbetrachting herkennen, die
voor den vorst een beginsel van zijn
leven geworden is.
De meer dan twintigjarige regeering
des Keizers is een tijdperk van vrede
geweest, en niemand kan loochenen, dat
het behoud van den vrede in Europa,
ook iu de laatste maanden, 'vooral aan
den Keizer te danken is geweest.
Daarom kan ook het buitenland den
Keizer op zyn jubeldag den tol der
dankbaarheid en vereering niet onthou
den, meent de Germania.
De „Voss. Ztg." deelt omtrent den
toestand in Venezuela het volgende mede
Zij is nog altoos recht verward en
het is niet uitgesloten, dat de zaken
zich nog eens1 op verraBsendè wijze1 zul
len wijzigen voor hen, die; gelooven aan
een- hervorming van de binnenlandsche
politieke toestanden Op den' grondslag
van de resultaten der jongste revolutie,
Er zijn toch geen feiten bekend, die
kunnen wórden aangemerkt als bewij
zen, dat Gomez erkend is als president.
Men moet zich tevreden stellen met
de conclusie, dat .de positie, van Gomez
bevestigd schijnt, omdat de oppositie
zich niet doet hooren. Maar een-kleine
nederlaag heeft Gomez reeds geleden,
nu het hem mislukt is tegen ,15:Febru
ari het Congres bijeen te brengen, het
geen eerst tegen het einde der maand
zal kunnen geschieden. Het is niet
zeker, dat het Congres Gomez erkeh-
nen zal, en velenmeeneir dat Castro,
zoo zijn toestand het toelaat, naar Ve
nezuela zal terugkeeren.
Castro's ambtstijd zou in het volgen
de jaar reeds voor de tweede maal ge
ëindigd zijn zijn öni.uddei.ijke herkie
zing zou dan volgens de grondwet zijn
uitgesloten. De sluwe vos heeft daarom
besloten naar Europa te vertrekken om
door zijn afwezigheid de revolutie, om
het zoo eens uit te drukken, te sugge-
reeren, in de vaste overtuiging, dat zijn
opvolger niets beters zou kunnen doen,
dan te werken voor een verzoening met
de mogendheden.
Bij zijn terugkomst zou Castro dan
de zeer ernstige buitenlandsche betrek
kingen geregeld vinden, en ziel), zonder
de grondwet te schenden, als candidaat
voor het presidentschap kunnen stellen.
■72.
Zoodra gij te Petersburg zult zijn
aangekomen zult gij ontheven worden
van uw tegenwoordig komm'ando en
belast met een post in de nabijheid van
uw toekomstig arbeidsveld. Gedurende
dien tijd wordt met alle kracht gewerkt
aan het verzamelen en dirigeeren der
troepen, die gij noodig zult hebben.
Om geen opzien te baren, zal de
troepenbeweging plaats hebben langs de
Wolga, in plaats van de Krim tot plaats
van samentrekking en directie te kie
zen. Uw standplaats zal voorloopig
Astrakan zijn.
Voor een oogenblik straalde een glans"
van opgewektheid uit de droevig pein
zende oogen van Vassili Milutin. Ik
zal nu binnen een uur wachten in mijn
logement, in het dorp, vervolgde Alexis
Dournof. Als het naar den wensch van
Uw Excellentie is, zal ik mij belasten
met alle toebereidselen tot de reis.
Alleen zou ik moeten verzoeken, dat
uw lijfbediende aanstonds met mij me
de ging. De generaal begreep de kie-
sche bedoeling van den kolonel, die
blijkbaar volkomen op de hoogte was
van den toestand en zoo zacht mogelijk
wenschte in te grijpen in de idylle van
den Russischen Antonius en de Pool-
sche Cleopatra.
Vassili Milutin was alleen. De plot
selinge oproeping had hem als verlamd.
Peinzend beschouwde hij de verrukke
lijk schoone natuurtafereelen, die een
maal, toen de wereld zelf nog jong was,
het tooneel waren geweest van verlei
delijke herdersuurtjes, door bekoorlijke
Romeinschen aan haar keizerlijke aan
bidders geschonken.
Ik moet het haar toch zeggen,
mompelde hij zachtjes, terwijl hij eeni-
ge passen voorwaarts deed, om dan we
der als vastgenageld te blijven staan,
wanneer het bewustzijn van zijn on
macht, om haar gedurende zijn afwe
zigheid tot hulp en steun te zijn, hem
voor den geest kwam. Eindelijk be
reikte hij de villa en doorschreed met
loome schreden de ledige zalen. Daar
stond zij. Nog altijd scheen haar blik
geboeid te worden door de visschers-
boot, die nu reeds ver weg was op de
wijde, wijde zee en slechts een witte
wolk van zeildoek scheen te zijn, op de
eindelooze vlakte van azuur. Oogen-
blikkelijk las zij de tijding, die hij haar
kwam brengen, in zyn oogen. Spreek
niet 1 Laat mij enkel een blik slaan op
uw lief gelaat, Cecilepleitte hij, ter
wijl hij haar hoofd tusschen zijn han
den nam. Ik zal terug zijn, mijn lieve
ling, vóór een volgende maand haar in
trede zal hebben gedaan, en haar aan
zijn borst drukkende,- kuste hij haar
met sprakelooze teederheid.
Toen hij een uur later het strand-be
reikt had, om zich te voegen tot den
boodschapper van den 'Gzaaiy die zijn
komst met ongeduld verbeidde, zag hij
het lampje, dat voor hem geplaatst was
aan haar venster, als een lichtende' ster
in den donkeren nacht. Dat schijnsel
volgde hem, bij het afdalen van-de heu
vels, maar zijn stralen wierpen ook hun
lichtbundels naar de zee, als zoekende
naar het visschersbootje, ver, ver weg 1
Twee weken later zat generaal Vas
sili Milutin alleen en tuurde, in gedach
ten verzonken, door de vensters van
zijn kamers in de Russische'Ambassade
te Konstantinopel. Het groote werk,
dat hem hierheen had geroepen, was
gedaan.
(Wordt veivolgd.)
