ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Ei vertaal nil ItaiscMoli-
No. 1375.
Zaterdag 9 Januari 1909.
188 Jaartr.
Buitenland.
FEUILLETON.
BRESKENSCHE COURANT.
Abonnement per S maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 0.S25 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Bij de Nieuwjaarsontvangst ten hove
heeft de Duitsche Keizer tot de generaals
een zeer belangwekkende rede gehouden
over den Eurupeeschen politieke» toe
stand.
In het midden van Europa dus zside
Z. M. staan Duitschland en Oostenryk
onbeschermd, ro.ndom eromheen achter
schansen en in ioopgraven de overige
mogendheden. Aan den militairen toe
stand beantwoordt de staatkundige.
Tusscben do insluitende en ingesloton
mogendheden bestaan moeielijk weg te
nemen tegenstellingen. Frankrijk heeft
de wraak, die het in 1871 gezworen
heeft, niet opgegeven. De gedachte van
weerwraak heeft heel Europa onder de
wapens geroepen, en zij is ook het punt,
waar de algeiueene staatkunde om draait.
De grootsche vlucht, die zijn nijverheid
en zijn handel hebben genomen, heeft
Duitschland een nieuwen onverzoenlyken
vijand bezorgd (Engeland). De haat te
gen den vroeger verachten mededinger
kan noch door verzekeringen van op
rechte vriendschap en hartelijke gene
genheid' verzacht, noch door opruiende
woorden aangewakkerd worden. Geen
gevoelsopwellingen, maar debet en cre
dit bepalen de mate van den wrok.
Rusland blijft eveneens door zijn erfe-
lijken afkoer van de Slaven tegen de
Germanen, door zyne traditioneels gene
genheid voor de Ramanen en zjjne be
hoefte aan léeningeu aan den ouden
bondgenoot gekoppeld en werpt zich nu
ook -in de armen van de mogendheid,
dié het de meeste afbreuk kan doen
(Engeland). Italië, belemmerd in alle
uitbreiding naar het Westen, acht het
terugdringen van de vreemdelingen, die
eens over de Alpen in de vruchtbare
velden van Lombardye zyn neergedaald,
Rit blad verschijnt eiken Rinsilasr- en Vrijdagavond bjj den uitgever C. DIF.li'.JIW te Rreskens.
•S6H-—o
61.
Het was tevergeefs, dat Capii, ginds
in het zuiden als een nimf opdook uit
de saffieren waterentevergeefs, dat
Isehia en Amalfi haar schoonheden ten
toon spreidden, en de Vesuvius met in
drukwekkende kalmte nederdaatde op
de bedolven steden der Romeinen, aan
haar voet. Wat hij zocht waren de
slanke vormen der beminde vrouw, die
hom in korten tijd zoo onuitsprekelijk
dierbaar was geworden. Hij was een
andet man geworden, sinds de dagen
van Nimovitch. Daar gloeide een fris-
scber leven op zijn gebronsde wangen
een vroolijker licht scheen uit zijn staal
blauwe oogen.
Helaas, de gelukkige maanden, die
dit alles hadden bewerkt, zij spoedden
onverbiddelijk ten einde.
De zaligste uren van zijn bestaan
worden bedreigd, dpor het Damocles-
zwaard eener scheiding, die nu reeds
nog niet voltooid. Het wil hen noch
aan de zuidelijke hellingen van het ge
bergte, noch aan de kusten van de Adri-
atische Zee dulden. Het is niet uitge
maakt, dat deze hartstochten en begeer
ten tot gewelddadig handelen zullen
leiden. Maar er zijn toch ijverige po
gingen aan den gang, om al deze mo
gendheden tot een gemeenschappelijken
aanval op het midden samen te trek
ken.
Op een gegeven oogenblik moeten de
poorten geopend, de ophaalbruggen neer
gelaten worden en de legers van milli-
oenen soldaten over de Vogeezen, de
Maas, de Königsau, den Niemen, den
Boeg en zelfs over den Isonzo en de
Tiroler Alpen verwoestend en vernieti
gend naar binnen dringen. Het gevaar
lijkt reusachtig groot. Het neemt eenigs-
zins kleinere afmetingen aan, indien
men het wat nader bekijkt.
Engeland kan den Duitschen handel
niet vernietigen, zonder zijn eigen han
del ernstig te benadeelen. Zijn welbe
grepen voordeel verlangt, zijn veraf-
schuwden mededinger, die echter tege
lijk zijn beste klant is, in het leven te
laten. Eer het de aangekondigde lan
ding in een Jutsche haven uitvoert, zal
het telegrammen uit Afrika, Indië, Oost-
Azië en Amerika afwachten. Wanneer
het de wereld in brand steekt, hoeft 't
betere dingen te doen dan zyn leger
naar Bismarckiaansch voorschrift in
Sleeswyk vast te leggen. Rusland had
in het volle bezit van zyn kracht en
zijne macht aan alle verlokkingen van
zijn bondgenoot tot een aanval weer
stand geboden of het nu, nadat het 't
karakter van den hedendaagschen oorlog
heeft leeren kennen, zulk een aanval
aanlokkelijker acht, moet in twijfel ge
trokken worden. Frankrijk heeft zich
voorgenomen, het genot van de koud
geworden wraak alleen in gezelschap
van goede vrienden te smaken. Allen
voelen bedenkingen wegens de ontzag
lijke kosten, do mogelijke groote verlie
zen en hét roode spook, dat op den
achtergrond verschijnt. De algemeene
weorplicht, die hoog en laag, rijk en
arm als kanonvoeder van dezelfde waar
de wil gebruiken, heeft de vechtwoede
verminderd. De onneembaar geachte
vestingen, achter welke men zich warm
en veilig voelt, maken het minder aan
lokkelijk, om naar buiten te stormen en
de borst in het gevecht bloot te geven.
De wapenfabrieken, kanongieterijen, de
stoomhamers die de pantsertorens har
den, hebben meer vriendelijke gezichten
en beminnelijke tegemoetkoming gescha
pen dan alle vredescongressen hebben
kunnen doen.
Iedereen heeft dus evenzeer bedenkin
gen, om een sterken, goedgewapende!!
tegenstander aan te vallen, en iedereen
deinst er ook voor terug, zijn eigen ver-
derfzaaiond werktuig te gebruiken, dat
hij met moeite vervaardigd heeft, waar
van hij echter niet goed weet, of hij het
ook zal weten te hanteeren. En wan
neer nu zelfs alle bedenkingen ter zijde
gestold, alle moeielykheden weggenomen
zijn, het besluit gerypt is, dat de ge
weldige opmarsch van alle kanten moet
beginnen, moet in ieders borst de bange
vraag ryzen Zullen ook „de anderen"
komen, zullen ook de verre bondgenoo-
ten rechttydig ter plaatse zijn, zal ik
niet alleen en veriaten aan den knots
slag van den overmachtigen vijand bloot
staan Deze twyfel dwingt tot stil
staan, afwachten, uitstel van de wraak,
tot opsteken van het zwaard, dat men
al uit de schede los maakte. „De coa
litie is klaar", roept men \fan de over
zijde van het Kanaal.
Dat zy tot oorlogsdaden zal overgaan,
is niettemin twijfelachtig en ook voor-
loopig heelemaal niet noodig. De stel
lingen, die de verbonden mogendheden
hebben ingenomen, zijn zoo gunstig, ilat
zij alleen door hunne aanwezigheid
een gestadige bedreiging vormen en van
zelf ook op het Duitscue zenuwstelsel,
dat door den oeconomischen stiijd en
de handelscrisis verzwakt is, hun invloed
doen gevoelen. Om aan dezen druk te
ontkomen, moet men neiging gevoelen,
om toe te geven, zich te schikken naar
andermans eischen, het een voordeel na
het andere prijs te geven.
„Terwijl op deze wijze gestreden werd,
heeft het plotseling een ander aanzien
gekregen. Tengevolge van de jongste
gebeurtenissen op het Balkanschiereiland,
ziet Oostenrijk zich voor geruimen tijd
aan dien kant de handen gebonden. Hot
verlangt van zijn bondgenoot stouu,
maar kan hem zelf geen steun verleu
nen. Aan de taktiek van de tegenstan
ders is het gelukt, aan elk van heidon
een afzonderlijk oorlugsterrein aan te
wijzen, hen te verhinderen, mot ver-
eonigde, vernietigende ovennacht eerst
den oenen, daarna den anderen tegen
stander te verslaan. Oostenrijk moet
zijn front naar het Zuiden, Duitschland
naar het Westen keeren, Rusland be
houdt zich de keus voor om met voile
kracht hier of ginds deu doorslag to ge
ven.
Ondanks den zooveel gunstiger ge
worden toestand, schynen de vijanden
rondom nog altijd niet naar de wapens
te willen grijpen. De vele bedenkingen
zijn nog niet terzijdegesteld. Ook ge
scheiden zijn Oostenryk en Duitschland
nog altijd te sterk.
Zij moeten eerst door inwendige twee
spalt verzwakt worden. In Oostenryk
wordt de twist tusschen nationaliteiten
door vriendschappelijke vertoogeii van
de diplomatie, dow afvaardigingen die
tot stryd opwekken, en door het krijgs
geschreeuw van de pers vlijtig aauge-
rimpels van zorg op zyn effen voorhoofd
had gegroefd. Zyn keizer had hem op
geroepen. Een post van vertrouwen,
een waardigheid, die het koninklijk pur
per in glans nabij kwam, wachtte hem.
En toch werd zijn hart gefolterd door
angstige gedachten, die hem rust noch
duur lieten. Hij voelde het maar al te
zeer, hoe bitter hem het scheiden zou
vallen, voor langen tijd, wanneer zelfs
enkele uren van afwezigheid, in deze
gulden dagen, hem een troostelooze
eeuwigheid toescheen.
Myn God I Neen, hot is onmoge
lijk I Ik kan niet meer zonder haar le
ven I mompelde hij, terwyl hy driftig
opstond en opnieuw vorschende blikken
in het rond wierp, in de hoop eindelijk
de bevallige gedaante, die hy zocht, te
zullen ontdekken, tusschen de bevallige
ilexbosohjes, of wuivende cypressen.
Een groot ryk, een machtig vorst,
hadden behoefte aan zijn hulp. Rusland's
zegewagen verpletterde éen voor éen de
koninkrijkjes en vorstendommen van
het hart der wereld. Azië zou het ar
beidsveld zijn van den generaal en nog
slechts éen maand, een enkele maand
was hem gelaten. De uren die hem nog
scheiden van zijn afreizt, krompen angst
wekkend snel in I
Het lieftallig wozen, dat gebeefd had,
toen de deuren van Nimovitch zich voor
altijd achter haar hadden gesloten, had
hem aan haar zyde geketend, door de
zoete bekoring eener liefde, die hem ge
heel tot haar slaaf had gemaakt. Maar
helaas, die liefde, hoe zoet zij haar mocht
zijn, zij kon haar niet doen vergeten 't
moederlooze wicht, dat een Draconische
wet van haar zyde had gerukt, om het
te geven aan den man, die vader heet
te. En evenmin konden Vassili Milu-
tin's teedere zorgen de tranen drogen,
die in haar schoone oogen opwelden,
wanneer zy dacht aan het lot harer
rampzalige huisgenooten, wier wanhopig
verzet tegen Rusland's ijzeren vuist ge
ëindigd was met de vernietiging van
alles, wat ooit de hoop der Patriotten
had uitgemaakt.
Te Warschau is ten laatste de
orde hersteld. Zoo hadden de dagbla
den bericht.
De studenten waren neergeschoten
door de soldaten van Mouravieff, een
tijger in menschengedaante, voor wien
schuld noch onschuld konden gelden,
wanneer hy met ontembare wraakdorst
zijn op de weerlooze ruwe horden Polon
aanhitste. De gevangenissen waren
overvuld met verdachten de algt-muene
begraafplaatsen konden de lijken der
vermoorde rebellen te nauwernood be
vatten, en op het veld lagen de onbe
graven lijkeu der neergeschoten opstan
delingen, als aas voor de roofvogels en
wolven. HelaasDe ijzeren discipline
der Russische troepen had schitterend
gezegevierd over het wanhopig verzet
der half-waanzinnige, van aanvoerders
verstoken, Poolsche boeren. In hun
wildernissen hadden zy zich verschanst,
in ontoegankelijke moerassen hadden zij
zich in hinderlaag gelegd. Maar de Rus
sen hadden nieuwe wogen gekapt in de
onherbergzame wouden, moerassen over
brugd en de eene wijkplaats na de an
dere met ontembare geestkracht over
meesterd.
(Wordt vervolgd.)
