ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Eea vertol 1 Bnssisc&-Mea-
No. 1374.
Woensdag 6 Januari 1909.
18® Jas. nr.
Buitenland.
FEUILLETON.
BRESKENSCfll COURANT.
Abonnement per 3 maanden f 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor Belgie ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiën van 1 tQt en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Hit hl!i<l verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bU den uitgever C. DIELEBA* te Breskens.
De aardbeving
welke hot koninkrijk Italië getroffen
heeft, is mot de uitbarsting van den
Mont Pélé op Martinique wel de hevig
ste ramp, welke de beschaafde wereld
in den laatsten tijd getroffen heeft
nimmer nog is door de kracht der ele
menten een streek op zulk een wijze
verwoest als thans Sicilië, een landschap,
dat zoowel' door dichtheid van bevol
king als door geschiedenis en bescha
ving een voorname plaats inneemt. Hoe
veel herinneringen zijn verbonden aan
deze sagonrijke stroken, welker geschie
denis teruggaat tot in de eerste periode
der Grieksche koloniseering.
Hoeveel strijd is hier gestreden door
de naar de beschaving voorwaarts drin
gende menschheid en thans heeft de
door niets te breidelen natuur door haar
mot menschengenie spottende kracht
dit cultuurgebied van den eersten rang
tot een ontzettende plaats van jammer
en ellende gemaakt. Sinds lange jaren
hebben de Italianen juist in het zuiden
van hun schoon land zich er met alle
kracht op toegelegd, de natuurlijke hulp
bronnen te ontwikkelen en do welvaart
en den vooruitgang te bevorderen des
te meer treft deze greep van het nood
lot, waardoor als door een bovennatuur
lijke macht met 's menschen energie den
spot wordt gedreven.
De grootste aardbevingen, welke de
geschiedenis kent, zijn die van het jaar
'79, na Christus, .waarmede een uitbar
sting van den Vesuvius gepaard ging,
en welke Pompeji en Herculanum ver
woestte dan volgen die van de jaren
19 en 526, waarbij ongeveer 120.000
menschen het leven lieten, die van 18
December 1681, die aan 8000 menschen
in Napels het leven kostte. In 1692
werd Port Royal op Jamaica verwoest
en stierven 3000 menschenin 1693
stortten op Sicilië 54 steden, waaronder
Cantania, en 800 dorpen in elkaar, meer
dan 60 000 menschen onder de puinhoo-
pen verpletterend dan volgt de onder
gang van Lima en Callao in Z.-Ameri-
ka, de gedeeltelijke vernietiging van
Lissabon op 1 November 1755. De ramp
van Caracas op 26 Maait 1802 doodde
20.000 menschen. Uit den laatsten tijd
zijn bekend de aardschokken, welke in
'91 en 93 Centraal-Japan en het eiland
Nipon teisterde. Nog versch in het ge
heugen liggen de ramp van Mei 1902,
welke Martinique trof en 20.000 men
schen doodde, die van 1905, toen Cala-
brië het laatst getroffen werd, en de
ondergang van San Francisco.
Uit den chaos van berichten, welke
binnenkomen, kan men met vrij groote
zekerheid besluiten, dat Messina en Rog-
gio di Calabna niet meer bestaan, een
voudig van den aardbodem zjjn verdwe
nen. Men kan er zich niet indeuken,
wij, die hier in het kalme Nederland
niet gewend zjjn aan dergelijke exces
sen van de natuur, lezen de telegram
men en berichten met een gevoel van
ontzetting, zonder nochtans een derge
lijke verwoesting met ons begrip te
kunnen omvattenheele steden vernie
tigd, dorpen verdwenen, kustlijnen ver
anderd streken, waar twee dagen ge
leden voorspoed en welvaart heerschten,
menschen leefden en leden, thans een
woestenij, een puinhoop, waaruit de
vlammen oplaaien, om wat nog staat
ter aarde te werpen.
Doch waar op zulk een wijze de na
tuur vernietigt en doodt, daar toont
zich de mensch in al zijn liefde en hulp
vaardigheid by een zoo groote ellende.
Slechts éen gedachte bezielt gebed
Italië, geheel Europa; helpen.
Sinds de eerste telegrammen de re
geering in Rome bereikten, heeft men
de hand aan hot werk goslagen dagen
en nachten wordt op de ministeries ge
werkt om te organiseeren, bevelen te
geven, schikkingen te treffen. De eene
trein met troepen na de andere ver
trekt uit Rome naar Napels van daar
gaan de redders over zee naar de Staat
van Messina, daar voorloopig nog geen
andere verbinding mogelijk is. Minister
Giolitte heeft 100,000 Lire aan den pie-
fect van Napels gezonden om een hulp
expeditie naar Messina en Rcggio uit
te rusten. Met stoomvaartmaatschappijen
worden contracten gesloten, om stoom-
booten ter beschikking van de regeering
te stellen.
In Milaan wordt een openbare geldin
zameling gehouden. De stedelijke spaar
kas gaf 200,000 Lire. In alle grootere
en kleinere steden worden comité's ge
vormd om geldbijeen te bregen. Met
groote veerkracht schijnt het Italiaan-
sche volk deze nationale ramp te door
staan.
De Paus heeft zijn voornemon te ken
nen gegeven om, evenals drie jaar ge"
leden, naai' de plaats des onheils te gaan-
Zijn geneesheeren echter hebben zich
met het oog op zjjn gezondheid beslist
er tegen verzet.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat reeds,
een hulpcomité, om gelden in te zame
len voor de ongelukkige slachtoffers, is
gevormd.
De Fransche en Engelsche regeeringen
hebben hun oorlogsschepen ter hulp ge
zonden de beide Duitsche schoolsche-
pen in de Middellandsche Zee kregen
last terstond levensmiddelen en dekens
naar Messina te biengon.
De berichten over het verlies aan
menschenlevens loopen nogal uiteen, wat
natuurlijk zeer begrijpelijk is nog we
ken zullen moeten voorbijgaan voor
eenigszins nauwkeurige opgaven kunnen
verstrekt worden en het juiste getal
slachtoffers zal wel nooit bekend worden.
Daarvoor is de uitgestrektheid van de
ramp te groot. De vloedgolf,, die hon
derden meters diep het land indrong,
alles ter nederslaaude, heeft tallooze lij
ken meegesleept naar de diepte.
De commandant van de torpedoboot
Saffo, die in de haven van Messina lag
op het oogenblik, dat de aardbeving be
gon, deelde aan den correspondent van
de Kölnische Zeiting het een en ander
mede over het ontzettende schouwspel.
Maandagmorgen om 5 u 20 minuten ver.
hief zich de zee plotgeliug .huilend eeni-
65.
Naast haar ging een man, wiens ge
heele ziel vervuld was van een teeder-
heid, gelijk hij nooit te voren gekend
had, en die hem zelfs vreomd was ge-
woest, toen het in zijn droomen zonder
ophouden had geklonkenIk zal haar
terug zien te Nimovitch 1
Vassili Milutin stond stil en drukte
haar aan zijn hart.
Op mijn eer ais soldaat, Cecile, bij
onze liefde, ik zweer u, dat zij, nu en
altijd, uw teedere hand zullen bemer
ken, in alles wat hun wedervaart
-- Laat mij een oogenblik alleen,
fluisterde zij. Is het rijtuig gereed?
Hij boog stilzwijgend en beschouwde
met innig mededoogen hot bevallige ge
laat zijner gezellin, waarop zich op dat
oogenblik hevige zielesmart afspiegelde.
Het was een koude, heldere winter
nacht en de lange reis naar de Oosten-
rijksche grenzen zou worden aangevan
gen. Generaal Milutin wenschte haar
weg te voeren, ver weg van de plaats,
waar zij had gezucht en gebeden, en
vurig hoopte hij, dat zijn liefde in staat
zou zijn haar het geleden onrecht te doen
vergeten.
Langzaam bewoog hij zich in de rich
ting van het groote rijtuig, dat, geheel
gereed, op de komst der reizigers wacht
te.
Zijn gewilligheid had haar getroflen.
Haastig had zij zich omgewend en op
den drempel van de kamer, waar de
ongelukkige speelgezellen harer kinds
heid den dood gevonden hadden, door
Circassische geweren, knielde zij neder
kuste de plaats, waar een verdroogde
bloedvlek getuigenis aflegde van het
drama, dat hier werd afgespeeld, Het
is Poolsch bloedzuchtte zij en met
neergeslagen oogen verdween zij in de
duisternis daar buiten.
Het kabbelende meer en de wuivende
takken der groote beuken, die eenmaal
getuigen waren geweest van een andere
liefde, verscholen zich onder den be
schermenden sluier van den nacht en
riepen haar geen vaarwel toegeen
vaarwel van het oude, door het lot zwaar
bezochte huis, dat voortaan het hare
niet meer zou zijn.
Cecile, rnjjn leven, mijn liefde, mijn
ziel, zij zjjn do uwe, tot in den dood 1
fluisterden de lippen van hem, die haar
teeder in zijn armen sloot, toen de vu
rige rossen aantiokken en het gele licht
der lantaarns spookachtige schaduwen
wierp, op de, als vreesachtig wegijlende
boomen van het park.
VI.
Een zacht brieeye speelde met de dar
tele golfjes, die rollend en schuimend
het strand bespoelden van een kleine
baai, in de nabijheid van het temidden
der purperen toppen der Campagna ver
scholen, Sorrento. Het was een heer
lijke Aprildag en de zon, die langzaam
nederdaalde in het Westen, tooverde op
de blauwe wateren dor kalme zee, een
baan van gulden gloed, die zich uit
strekte zoo ver het oog kon reiken, tot
aan de zuilen van Hercules.
Vassili Milutin had zich een rust
plaats uitgekozen, van waar zijn óog
vrij kon weiden over het zilveren zand
van den baaioever. Van tijd tot tijd,
had hij met onmiskenbare teekenen van
ongeduld den blik gericht naar een klei
ne villa, wier witte muren, uit de sier
lijke olijf boschjes die haar omringden,
halverwege te voorschijn traden.
Zjj had mij beloofd hier te zullen
komenmompelde de generaal.
(Wordt vervolgd,)
