ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Een rotoallil Rtssistl-Poï
No. 1368.
Woensdag 16 December 1008.
1
188 JaSAfc*
Buitenland.
FEUILLETON.
IIIIE S k E S IIE III IIA I',
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor Belgie ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentien van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bü den nitgever C. DIELEMIV te Breskens.
President Castro.
In een telegram uit Santander wordt
gezegd, dat Castro's bezoek aan Europa
niet alleen ten doel heeft zich van een
niergezwel te laten opereoren, maar ook
om de geschillen van Venezuela met
Frankrijk en Nederland op te lossen.
Castro hoopt in Februari terug te
keeren, na den vrede tusschen Venezu
ela en de wereld hersteld te hebben.
Hij weigerde de waarschuwing van den
Venezolaanschen consul ter harte te ne
men, dat hij zich zou blootstellen aan
een vernedering, als hij te Bordeaux
landde. Het feit zeide hij dat
hij met uitgestoken hand kwam, was
hem reeds voorafgegaan. Daarenboven
is hij bereid belangrijke tegemoetkomin
gen te doen om de vriendschappelijke
betrekkingen met Frankrijk te herstel
len.
Castro heeft de betooging der Noder-
landsche oorlogschepen gecritiseerd.
Inmiddels is de „Guadeloupe" waarop
Castro met vrouw en gevolg Woens
dagmorgen te 7 uur aangekomen. Ik
ben aan boord gegaan, zegt een corres
pondent en heb eenige minuten met
Castro gesproken. De overtocht, zeide
Castro, is uitstekend geweest en mijn
gezondheid is veel verbeterd. Ik had
de bedoeling mij te Berlijn door dokter
Israël te doen opereeren. Mijn plan was
vorder niet alleen mij te laten genezen,
maar eveneens te Parijs eenige diploma
tieke zaken te regelen en bijzonderlijk
met eenige maatschappijen, die belangen
in Venezuela hebben, te spreken. Het
zal mij groot genoegen doen uw land te
leeren kennen en misschien houd ik mij
te Bordeaux op, waar ik morgen aan
kom."
Bij zijn aankomst aldaar deelde de
heer Gout, onder-directeur van buiten-
landsche zaken, aan Castro mede, dat
hij zou worden uitgewezen, zoo hij de
orde verstoorde door betoogingen, zoo
hij een interview toestond, of zoo hij
een perscampagne opende. Castro ant
woordde dat hij uitsluitend nahr Frank
rijk gekomen was om zich te laten ope
reeren.
Castro werd tot Parijs begeleid door
een specialen commissaris die plaats had
genomen in een aan dat van den pre
sident aangrenzend compartiment. De
trein kwam te Parijs aan te 6.15.
Ook werd de president begeleid door
een gedelegeerde van de Fransche regee
ring.
Twee Syriërs, op wion men reeds een
kwaad vermoeden had en die aan boord
van de „Guadeloupe" compromitteerende
uitlatingen hadden gedaan, bleken, bij
aankomst te Pauillac, hun reisplan ge
wijzigd te hebben in overeenstemming
met dat van Castro. Er werden echter
geen wapens in hun bezit gevonden.
Een hunner, Grondes geheeten, verklaar
de, dat hij een vijand was van Castro,
die hem een verlies van 100,000 francs
had berokkend, maar dat hij geenszins
van plan was hem te dooden.
Castro ontving iemand uit de han
delskringen van Bordeaux en zeide tot
dezen, dat hij de handelsbetrekking her
vat hoopte te zien en dat hij de mis
verstanden, dien hij zich niet zou scha
men te bekennen, betreurde. Hij voeg
de daaraan toe, dat hij van plan was
zich naar de Eiviera te begeven en op
26 Januari weder naar Venezuela te
vertrekken, wanneer er ten minste in
tusschen niets bijzonders voorviel.
Dezelfde persoon vernam van iemand
uit de omgeving van Castro, dat deze
van plan was te onderhandelen om de
bestaande moeilijkheden uit den weg te
ruimen.
De Fransche regeering heeft bericht
ontvangen, ton eerste, dat Castro in
derdaad wel ziek is, zonder dat de
ziekte zoo verbazend ernstig is. Verder
dat hjj de beste inschikkelijkste bedoe
lingen voorgaf. In die omstandigheden
heeft de regeering gemeend, niet per
se vooraf elke gelegenheid te moeten
afsnijden om voor Frankrijk en voor de
Fransche belangen geheel bevredigende
eischen ingewilligd te krijgen. Zoo Cas
tro op Frankrijk 's eischen wilde ingaan
en zich in zijn optreden geheel houden
aan de hem voor te schrijven regelen,
zou men hem in Frankrijk kunnen toe
laten. De eischen omtrent de Fransche
belangen kan ik niet specificeeren, zeide
mijn zegsman, de eischen omtrent zijn
gedrag berusten hierop, dat men niet
wil dat hij lawaai of reclame maakt,
zijn zaken komt doen of trachtte zich
door de pers onnoodig prestige te laten
geven. Kort gezegdMen wil thans
niet vooraf de gelegecheid afslaan, dat
hij Frankrijk genoegdoening zou geven,
maar hem niettemin verhinderden kwaad
te doen.
Enkele Fransche bladen makon alreeds
eenige opmerkingen naar aanleiding van
de aankomst van Castro te Bordeaux en
de offlcieele mededeelingen omtrent de
door de Fransche regeering tegenover
hem aan te nemen houding.
Zoo wijst het Journal er op, dat de
regeering in enkele weken tijds reeds
drie of vier malen van meening is ver
anderd. Wat nu de laatste offlcieele
mededeeling betreft, zij zegt te veel en
tevens niet genoeg, om er beschouwin
gen aan vast te knoopen. Zij laat door
schemeren dat de Fransche regeering
bereid is met Castro in overleg te tre
den, maar geeft zelfs geen aanwijzing
van de voorwaarden hiervoor.
En de Libre Parole vindt het een
schande dat men Castro niet de deur
heeft gewezen.
Volgens den verslaggever van de Ma-
tin, die naar Santander was gegaan, wa
ren verschillende Venezolaansche con
suls aldaar samengekomen om president
Castro te begroeten. Deze consuls zou
den pogingen hebben gedaan om Castro
te bewegen niet naar Frankrijk te gaan,
waar de politie hem zou tegenhouden
en het land uitzetten. Stel de eer van
Venezuela aan zulk een vernedering niet
bloot, zeiden zij. Maar Castro zou daar
op geantwoord hebben Indien men mij
een vuistslag wil geven, zal ik dien in
ontvangst nemen, om hem terug te kun
nen geven.
Gedurende zijne reis heeft hij, naar
,N. v. d. D." meldt, aan den Fran-
het .,^1
sche gezant in Peru, die met hem reis
de, bijzonderheden medegedeeld, welke
verandering kunnen brengon in de hou
ding der Fransche Regeering tegenover
hem.
Ook voor andere regeeringen brengt
hij, naar men zegt, stukken mee die
opzien zullen wekken.
Hij gelooft niet, dat er in Venezuela
oen omwenteling zal uitbreken, gedu
rende zijne afwezigheid.
Over de demonstratie der Nederland-
sche oorlogsschepen heeft hij zich vol
strekt niet uitgelaten.
Verder zou hij gezegd hebben, dat hij
het kwalijk nam, dat men altijd naar
Caracas gezanten stuurde, die men ner
gens anders heen durfde zenden.
Voor geldgebrek behoeft de president
voorloopig nog niet te vreezen, ten
zij er een omwenteling uitbreekt. Hij
heeft n.l. een ongelimiteerden crediet-
brief op de Venezolaansche Bank, in
overeenstemming met de bevelen van
den minister van Financiën. De presi
dent verzweeg den datum van zijn ver
trek tot twee dagen voor de afreishij
gaf ieder lid van het Kabinet 100,000
60.
Milutin lachte fijntjes en ging voort
De Grieksche priester, de starost,
de kapitein der gendarmen, zij allen
zullen gewichtige getuigen zijn, wan
neer de kostbare correspondentie, die
door onze politie-agenten in de bagage
der Polen is gevonden, niet alleen vol
doende mocht bljjken, om hun schuld
te bewijzen. Maar ook zou hun getui
genis noodlottig kunnen zijn voor graaf
Etienne en om hpm vrij te houden van
generaal Mouravieffs krijgsraad heb ik
in last, om hem eerst naar Odessa en
vervolgens naar het buitenland te doen
vervoeren, met voldoende paspoort en
onder een vreemden naam. Het staat
mij niet vrij hem te spreken, of zelfs
vragen te stellen, maar ik weet, dat hij
rijkelijk beloond is voor zijn daad I De
starost en de anderen zijn hem maan
den lang behulpzaam geweest, om die
arme, heethoofdige Polen in het net te
lokken en op heeterdaad te betrappen,
maar hun loon gelijkt in de verte niet
op het zijne. Wat de rebellen betreft,
hun lot zal niet al te hard zijn, maar,
ging hij na oen oogenblik gewacht te
hebben voort, in opstand komen tegen
den Czaar zullen zij nooit meer.
Hoe bedoelt ge dat vroeg Cecile,
terwijl haar gepijnigd hart als ineen
kromp.
Sommigen zullen gevangen gezet
worden, auderen naar Siberië gedepor
teerd en, naar ik hoop, geen hunner op
gehangen. Maar hun bezittingen, voor
zoover die de moeite waard mochten
bljjken te zijn, zullen alle zonder onder
scheid worden verbeurd verklaard. Als
de onlusten, die verwacht worden, uit
blijven, zullen zij derhalve het leven er
af kunnen brengen.
Alleen de bleekheid, die den blos van
opgewondenheid had vervangen, bewees
dat Cecile wankelde.
Laat mij u wegvoeren van deze
tooneelen van verraad en woest geweld,
naar een land van zonneschijn. Zes
maanden verlof zijn mij toegestaan, Ce
cile. Kom met mjj en red u uit de
troebelen, die noodzakelijk moeten vol
gen uit den onvoorbereiden opstand der
Patriotten. Het was Milutin, die ge
sproken had en die haar hand teeder
kuste. Zij bood geen wederstand, doch
eensklaps haar hand terugtrekkende
voegde zij hem op scherpen toon toe
Gij schijnt een laaghartig gebruik
te willen maken van de uren, die mijn
echtgenoot als uw gevangene moet door
brengen.
Luister 1 hernam Milutin ernstig.
Ik weet, dat gij zelf niet vrij zijt van
datgene, wat gij patriottische sympa-
thiën gelieft te noemen. Ge hebt daar
toe het recht, als een vrouw, wie men
alles wat eens haar eigen was, heeft
ontnomen, maar dit neemt niet weg,
dat aan mijn kant de macht is, om u
voor die sympathiën te doen boeten door
levenslange verbanning naar de mijnen
aan de Newa. Toch weet ge wel, dat
gij van mij niets te vreezen hebt. Zijn
stem had een weeken klank toen hij
zoo sprak en Cecile sloeg de oogen ne
der, wel wetende, dat hij geen onwaar
heid zeide, toen hij de laatste veronder
stelling uitsprak. Tot dusver had hjj
zich in alles als man van eer te haren
opzichte gedragen. Geen woord, dat
haar had kunnen beleedigen en dat zoo
snel den bovenden lippen van een min
naar ontglipt, had zij tot dusver uit
zijn mond vernomen. Alleen haar vrou
welijk gevoel had haar de hartstocht
verraden, die hem voor haar bezielde.
Hij echter had haar steeds met fijn ge
voel gespaard en zou haar ook voor het
vervolg sparen. Maar haar echtgenoot
een verrader I
- Een verrader'? Onmogelijk 1 Er
moet het een of ander valsch komplot
bestaan, dat hem ten val wil brengen,
fluisterde het in haar binnenste en de
herinnering aan de geheimzinnige macht,
waarover Milutin had beschikt, beves
tigde haar in dit geloof.
- De Joodsche geldschieters, ging de
generaal voort, zijn allen tot bekentenis
gebracht. Lafhartig hebben zij, betaal
de tusschenpersonen, als zij zijn, alles
verteld wat zij wisten en op die wijze
hun lastgevers verraden.
(Wordt vervolgd.)
