18e Joarir.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Hatimale nflvsrheicL
ratal uit Rossis
No. 1354.
Woensdag 28 October 1908.
FEUILLETON.
IIIIE S K E l\ S CIICOURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door iet geheele rijk 0.55, voor Belgis ƒ0.626 en voor
Ameika 0.826 bij vooruitbetaling.
Abanementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarórs aangenomen.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond by den uitgever C. DIELEMAN te Breskens.
In de T'eede Kamer is gedurende en
kele dagende groote werkloosheid ter
sprake gewest en de middelen bedacht
om in den nood te voorzien.
Bezien ii het licht van deze alge
meens makise is het niet te verwonde
ren, dat hffil wat pennen in beweging
worden getracht over het besluit der
direcue van de Maatschappij in zake
den bouw van 3 nieuwe mailstoomers
voor den nachtdienst tusschen Vlissin-
gen on Queenboro en omgekeerd, op een
werf in Engeland.
De directie leidde een nader voorstel
bij de deelhebbers der maatschappij in
hunne vergadering van Zaterdag aldus
in
Bij uw beslut van 30 Mei j.l. werd
de directie gemichtigd, indien de over
eenkomst wegms postvervoer zou zijn
tot stand gelomen, tot aanbesteding
van drie nieiwe stoomschepen te ge
legener tijd o\ar te gaan.
In de toeichting tot dat voorstel
vermeldden vij dat 3 a 3,5 millioen
guldon voor dien bouw noodig werd
gerekend, j/smede dat wij ons sterk
maakten, rvor de noodige geldmiddelen
te zullen kunnen beschikken naar ge
lang die voor de betaling gevorderd
zouden worden, zonder dat een beroep
op de geldmarkt zou bohoeven gedaan
te wordei.
Toon dit geschreven werd, waren
wij wel reeds van de wenschelijkheid,
maar rog niet in die mate als thans
van de noodzakelijkheid doordrongen
dat n.ouw materieel reeds zoo spoedig
zeker niet later dan tegen den zomer
van 1910 in gebruik worde genomen.
De zeer sterke toeneming van het
aanbil passagiers, niet alleen in 1905
en 1907, maar vooral ook weder in
den loop van dit jaar, hoe verblijdend,
ook voor onze Maatschappij, is oorzaak,
dat zich steeds meer behoefte aan uit
breiding doet gevoelen.
Deze omstandigheid, gevoegd bij de
wetenschap, dat concurreerende lijnen
er steeds op bedacht zijn meer ruimte
te bieden en tevens grooter snelheid
noodig achten, maakt het ons tot een
onafwijsbare noodzakelijkheid, nu de
mogelijkheid daartoe bestaat, niet later
dan den zomer van 1910 nieuw materi
eel met veel verbeterde accommodatie
voor de passagiers en vermeerderde
snelheid in de vaart te brengen.
De iets grootere snelheid zal de kos
ten van aanschaffing niet onaanzienlijk
doen stijgen, zoodat thans plus minus
ƒ4.000.000 moet worden gerekend en
de vervroegde indienstneming is oorzaak,
dat onze geldmiddelen over een veel
korter tijdperk uit de overschotton op
de Exploisatie, dus tot lager totaal, zul
len versterkt zijn, dan wij berekenden,
toen ons voorstel in Mei j.l. werd ge
daan.
In verband nu met het vorenstaande
werd de directie zonder discussie ge
machtigd tot de aanbesteding over te
gaan.
Dat dit belangrijke werk niet zal
worden uitgevoerd door de Nederland-
sche industrie is oorzaak van de groote
ontstemming.
De directie hierover ondervraagd en
de bevordering van den nationalen nij
verheid onder het oog gebracht, grondt
haar stelling op het navolgende
Niets zou commissarissen en directie
der Maatschappij „Zeeland" aangenamer
zijn dan de drie benoodigde schroefstoom-
schepen op een Nederlandsche werf te
kunnen doen bouwen en daarmee do 4
millioen die deze ongeveer zullen kosten
in eigen land te doen vorwerken.
Zulks zou geheel in hun lijn liggen,
waar zij immers zelve een nationale on
derneming is, voor welke zoo vaak in
en buiten 's lands vergaderzaal sympa
thie is gevraagd met een beroep op ge
voelens van nationalen aard.
Ook voor bun moet echter wat het
zwaarste is het zwaarste wegen en dat
is natuurlijk het belang der Maatschap
pij, tegenover welke commissarissen en
directie de groote verantwoordelijkheid
dragen.
Maar aan den anderen kant
Wanneer een maatschappij als de
Zeeland tegelijkertijd drie schepen op
stapel laat zetten bestemd voor den
zelfden Kanaaldienst, dan moeten die
schepen als het ware „aus einem Gusz"
gebouwd wordenmen moet ze ten
slotte niet uit elkander kunnen kennen
van lijnen, van machines, van inrich
ting moeten zij tot in de kleinste onder-
deelen volkomen gelijk zijn.
Dit is niet alleen noodig met het oog
op het veeleischende reizend publiek,
maar ook en vooral om technisch-eco-
nomische redenen.
Bij een scheepvaartbedrijf als dat
van de Zeeland is het een onafwijsbare
eisch, dat men, zoo noodig, onderdeelen
van het eone schip binnen een minimum
van tijd kan overplaatsen in het an
dore.
Steeds heeft mon by de Zeeland dit
systeem in praktijk gobracht en mon is
er wel bij gevaren, want zoodoende was
hot vaak, bij plotselinge defecten, mo
gelijk in een korte spanne tijds een
voorziening aan te brengen en de onder
breking of vertraging in den dienst tot
do kleinste proporties terug te brengen.
Dat hierin ook een economisch voor
deel gelegen is, laat zich gomakkolijk
begrijpen.
Zulk een pijnlijke gelijk- en gelijkvor
migheid tot in de kleinste onderdeelen
waarbij alles over en weer in elkaar
past en sluit als een bus, acht de di
rectie van de Zeeland echter alleen ver
krijgbaar wanneer de drie booten naast
elkaar op een en dezelfde werf gebouwd
worden. En zij beroept zich daarbij op
het oordeel vin alle deskundigen op het
gebied van scheepsbouw, die in staat
zijn om objectief in deze te oordeelen.
In theorie toch moge het doenlijk
zijn om op drie verschillende werven
drie booten te bouwen naar éen ont
werp en in alle onderdeelen gelijk, in
de practijk achten de technici het on
uitvoerbaar en zij verklajen hierbij de
ervaring aan hun zijde te hebben.
Immers, als een sprekend voorbeeld
halen zij o.m. aan de geschiedenis on
zer drie oorlogschepen de „Piet Hein",
de „Kortenaer" en de „Evertsen".
Deze drie bodems zouden ook in alle
onderdeelen volkomen gelijk zijn en ge
bouwd worden op drie verschillende
werven; op de rijks marine-werf te Am
sterdam zou het stamtype gebouwd
worden, de beide andere zouden op
particuliere werven gebouwd worden en
getrouwe kopieën van het model zijn.
Zoo geschiedde het ook, maar, of
schoon de plannen van het éene centra
io bureau aan het departement van ma
rine uitgingen en die voor twee van de
drie schepon als 't ware slechts calques
waren van die van het stoomschip, ver
schilden de drie schepen, toen zij een
maal gereed waren een oppervlakki
ge expertise was voldoende om hot op
te merken op tal van punten, van
een absolute gelijkheid was in de versto
verte geen sprake.
Naast de technische, rijzen echter nog
andere bezwaren tegen het doen bou
wen van de schepen op drie verschillen
de werven. Immers, zoo zou een drie
voudig toezicht noodig zijn, de taak van
de experts van Lloyd zou omvangrijker
worden en dit alles zou de kosten voor
de Maatschappij niet onbelangrijk ver-
46.
Was hij dan eon wolf, die loorde op
haar onbewaakto eer? Neen, meer dan
dat, hij was een tijgor, een sluipende
panter 1 Wees op uw hoede, Cecile, wa
pen u tegen dien boa-constrictor blik
breng al uw verdedigingsmiddelen bij
een op de zwakke muren van den cita
del uws harten.
Moet ik dan als slachtoffer vallen
van dien man? dacht zij verschrikt.
Neen 1 De wereld is groot en Poolsche
ballingen vinden overal een toevlucht.
Etionne heeft zijn woord gebroken, maar
niet geheel 1 Hij is getrouw gebleven
aan Polen, al is hij mijn eigen trou
we hartekoning niet meer 1
Hot oogenbhk was verschrikkelijk. Zij
durfde geen blik meer wagen aan den
man, wiens hart door lang bekampte
hartstocht wild klopte in zijn borst en
van wiens oogen een verterenden gloed
afstraalde op het bekoorlijk wezen aan
zijn eijde. Met ingespannen aandacht
wendde zij de oogen naar de zijde van
het bosch, waaruit nu luide kreton tot
haar doordrongen.
Na vandaag, aldus besliste zij in
stilte, zal hij mij nooit meer alleen zien 1
Want zij wist, dat het jachtfeest de
laatste gelegenheid zou zijn voor een
tète-a-tête. De uren van het bal zou
den haar ruimschoots gelogenheid bie
den om hem te ontwijken, en de crisis
zou derhalve met dezen dag geëindigd
zijn.
Waarom heb ik niet de een of an
dere ziekte voorgewend Ik zou bij
mijn verwanten te Warschau veilig zijn
gowoest voor dien man 1 Daar trilde
een snaar in haar hart, die haar het
gevaar waarin zij zich bevond, en dat
zu te licht had geteld, prat op eigen
kracht, duidelijk deed gevoelengevaar,
dat dreigde van hem en dat zich kond
deed, door hot wild-kloppen van haar
polsen.
Met een luiden gil sprong zij op, toen
de knal van een geweer, in haar onmid
dellijke nabijheid, in het bosch weer
galmde. Stom van verbazing zag zij,
hoe een groote beer uit het kreupelhout
te voorschijn kwam en recht op Vassi-
li Milutin toeliep, die, zonder zich te
bedenken, vuurde en het ongure dier in
de volle, ruige borst trof. Reeds een
maal aangeschoten zijnde had de woe
dende beer de jachtlinie langs gerend,
ongehinderd door de in het wilde afge
schoten geweren der jagers. Yassili Mi
lutin sprong vlug op zijn voeten, terwijl
hij bliksemsnel het twoede geweer greep
en wierp zich op het dier, dat hem in-
tusschen bereikt had en welks heete
adem den wang van den verrasten ja
ger beroerde. Met de snelheid der ge
dachte had de Rus zijn jachtmantel over
den kop van den beer geworpen, don
haan gespannen en aangelegd op de
plaats, waar het gekrulde haar van het
monster het hart bedekte. Brullend van
woede richtte het dier zich op zijn ach-
terpooten op, gereed om zich in zijn
doodsangst te werpen op zijn dapperen
menschelijken vijand. Twee kogels had
den hem reeds getroffen en tot razernij
gebracht. Als aan den grond genageld
had de gravin dit schouwspel gadege
slagen. Het dreigende gevaar had haar
ziel als herschapen en in haar hulpeloos
heid zag zij met saamgevouwen handen
den strijd aan tusschen het razende dier
en zijn onverschrokken bestrijder.
Eensklaps uitte z(j een rauwen gil.
Het geweer van den generaal had ge
weigerd en de beer was brullend "op
haar toegesprongen. Het pistool, dat
zij nog in haar bevende handen geklemd
hield kon geen dienst doen, maar zij zag,
versteend van schrik, hoe de onversaag
de Rus bliksemsnel zijn nutteloos ge
weer wegwierp en zich, zonder aan ei
gen leven of gevaar te denken, tusschen
haar en het monster wierp. Met den
linker arm, door een dikke lederen mouw
bedekt omklemde hij den kop van den
beer en met de rechter hand stootte hij
zijn groot Toledo jachtmes in de zijde
van het brullonde dier, nogmaals en
nogmaals, met inspanning van al zijn
krachten. De beer richtte zich nog
eenmaal op, stootte een dof gerochel uit
en stortte toen naar beneden, Milutin
modeslepond in zijn val. En toen was
het gedaan 1
(Wordt vervolgd.)
