ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Een ratal uit Eussiscl-Piilei
No. 1350. Woensdag 14 October 1908. 18e Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
BRESKENSCHE COURANT.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond by den uitgever C. I)IELE#1.V te Breskeng.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
De groote veranderingen in den bin-
nenlandschen toestand van Turkije, dag-
teekenen nog slechts van korten tijd.
De Sultan heeft, toegevende aan den
drang des volks, de grondwet hersteld,
waardoor de maatregelen van de mogend
heden om in het Ottomaansche rijk her
vormingen aan te brengen, voorloopig
zijn gestaakt in afwachting van de wer
king der gewijzigde nationale politieke
gebeurtenissen.
In overeenstemming met die goede
verwachtingen, deed Oostenrijk bij de
Turksche regeering een stap, waardoor
aanvankelijk heel wat beweging ontstond.
Het bedoelde namelijk tot aansluiting
van de spoorwegen in Bosnië met het
Turksche net.
Niet het minst zag Rusland hierin
een versterkte positie van Oostenrijk in
het Balkan-Schiereiland.
Maar de storm is bedaard, nadat Rus
land er was van overtuigd, dat Oosten
rijk allerminst bedoelde dezen nabuur
een echec te bereiden.
Oostenrijk heeft verklaard den aanleg
van elke nieuwe spoorlijn in die stre
ken met sympathie te begroeten, als
zijnde een nieuwe schrede op den weg
van den vrede en van de ontwikkeling
van de belangrijke Turksche provincies.
Als men nu de verschillende gebeur
tenissen der afgeloopen week in hun
onderling verband beschouwt, dan is er
volkomen reden aan te nemen, dat in
weerwil van de onschuldige en evenzeer
goed bedoelde verbeteringen in de Turk
sche toestanden, deze het onverwachte
voorspel zijn geweest van de geduchte
crisis in den Balkan.
Meer nog dan de onafhankelijkheids
verklaring van Bulgarije, treedt de in
lijving van Bosnië en Herzegowina door
Oostenrijk-Hongarije op den voorgrond.
Het is voornamelijk Servië, welks be
volking als uit den band springt. Het
eischt van den Koning dat hij aan Oos
tenrijk den oorlog verklaart en zoo niet,
dat hij dan aftrede, om zijn zoon, die
zich voor den oorlog heeft verklaard, op
den troon te brengen.
Nu, dat koning Peter, die langs een
moorddadige manier, den weg tot den
Servischen troon heeft gevonden, er
evenzeer langs een eigenaardige wijze
zou worden afgestooten, behoeft niet te
verwonderen het zou eenvoudig zijn de
straf op de zonde.
Intusschen heeft de regeering van
Servië door middel van zijn gezant te
Weenen bij de Oostenrijksche regeering
protest doen aanteekenen tegen de in
lijving der vorengenoemde provincies.
Maar dat protest werd niet aanvaard.
In ons vorig overzicht roerden we
even het verdrag van Berlijn aan, rege
lende de verhoudingen in den Balkan.
Nu is op eens door Oostenrijk, hoe
wel mede-onderteekenaar van dat ver
drag, dit contact verbroken, geschon
den door de inlijving der Turksche pro
vinciën.
En nu is de groote vraag, of de mede-
contracteerende mogendheden, met dit
voldongen feit genoegen zullen nemen.
Immers men moet uitgaan van de
veronderstelling dat een contract bindend
is voor wederzijdsche partyen, en mits
dien het verdrag van Berlijn van kracht
is voor alle mogendheden die het onder
teekenden.
Er is grond voor om aan te nemen,
dat de contract-breuk van Oostenrijk
niet van zulke verstrekkende gevolgen
zal zijn, als men zich aanvankelijk voor
stelde.
Het is waar, dat er meer dan gewone
aandacht aan wordt geschonken, en dat
komt wellicht hierdoor, dat de groote
gebeurtenissen in het oosten elkander
zoo snel opvolgen.
Maar van die contract-breuken gewaagt
de geschiedenis van legio gevallen.
Niet het minst komen die op reke
ning van Engeland, welks staatslieden
en dagbladen zich thans uiten in de
meest krachtige protesten. Doch daar
bij zal het wel blijven, zoolang anderer
belangen niet geschaad zyn.
Overijling kan veel kwaad stichten,
en voornamelijk in het groote Balkan
wespennest.
Men zou kunnen zeggen, nu die con
tract-breuk door Oostenrijk schier straf
feloos wordt volbracht, bestaat er ook
kans, dat Rusland, hetwelk krachtens
het Berlijnsche verdrag, mede eene ver
plichting heeft na te komen, deze thans
ook wel kan verbreken.
We bedoelen namelijk het verbod om
met zijn oorlogsvloot door de Dardanel-
len, dat is de straat, die van de Zwarte
Zee uit door de zee van Marmora, toe
gang geeft tot de Middellandsche Zee
langs de Ege'ische Zee, te passeeren
met geene andere bedoeling natuurlijk
dan om Rusland als maritieme mogend
heid ten deele buiten de Middellandsche
Zee, en daardoor buiten de groote wa
tergemeenschap te houden.
Dat hierdoor het optreden van dat
deel dier vloot, die de Zwarte Zee be-
heerscht, buiten d6szelfs gebied onmo
gelijk wordt gemaakt, en mitsdien de
kracht van de Russische vloot wordt
gehalveerd, behoeft geen nader betoog.
Tegen het onverhoopt verbreken van
die in noodzaak afgedwongen en wel is
waar voor haar onbillijke bepaling, zou
den natuurlijk de sterkeren zich ver
zetten.
En hot is weer Engeland, dat zal zor
gen voor de naleving van wederlandsche
contracten voor zoover zijne belangen
dat eischen.
Met zoo'n stroom van opgehoopte ge
beurtenissen, weet men niet precies
vooruit te zoggen, wat er nog uit zal
voortvloeien.
En zoo is niet te voorzien, dat de
heele Oosterscho warwinkel, deze en
gene de handen bindende, ook voor Rus
land een welkome gelegenheid zou kun
nen zijn om zijn Zwarte-zeevloot uit
zijn gevangenis te doen ontsnappen.
Men verdiept er zich in, dat het pro
test van de zijde der Engelschen tegen
de schending van het Berlijnsche trac-
taat zijn voornaamste oorzaak vindt in
*de beklemde vrees voor de handelingen
van Rusland.
De werkloosheid neemt in Engeland
schrikbarende afmetingen aan.
De rapporten van de Trades Councils
in de verschillende steden toonen, dat
overal in het land duizenden arbeiders
werkloos zijn en wat nog erger is, in
de meeste rapporten worden ook de
vooruitzichten voor don winter slecht
genoemd.
Te Deptford heeft do werkloosheid
reeds aanleiding gegeven tot relletjes.
Hier werd een deputatie uit de werk-
loozon ten raadhuize ontvangen, maar
zij kreeg ten antwoord, dat het stede
lijk bestuur zich met de regeering in
verbinding zou stellen om de noodige
maatregelen te overwegen.
Toen de leider der deputatie dit ant
woord overbracht aan de werkloozen,
wilden deze een betooging houden voor
het raadhuis, de politie kwam tusschen-
beide en een botsing volgde, waarbij
vele arrestaties plaats hadden.
De bereden politie slaagde er ten slot
te in de menigte uiteen te drijven.
-t-e-t-—
42.
Toen Vassili Milutin op het oogen-
blik van vertrek met eerbiedige hoffe
lijkheid tot de gravin genaderd was en
haar om de eer verzocht had haar ge
leider op het jachtveld te mogen zijn,
toen hadden de peinzende oogen van
Cecilei een oogenblik geschemerd, doch
spoedig had zij zich hersteld en met
een lichte hoofdbuiging het beleefde
aanbod van den Rus aanvaard. De vol
harding waarmede haar zonderlinge aan
bidder haar vervolgde had haar geen
oogeriblik uit het veld geslagen. Het
was fhaar niet ontgaan, dat hij in de
laatste dagen opzettelijk meer aandacht
aan''de andere dames had geschonken
dan ''.aan haar, en een angstig gevoel,
wa: "van zij zich geen rekenschap kon
gev i, een wonderlijke trilling harer ze
nuw m, schonk haar de overtuiging, dat
de s uwe Rus met berekenend overleg
aldi had gehandeld, om zonder opzien
te baren den geheelen, langen jachtdag
met haar alleen te kunnen zijn. Het is
een beproeving te meer, zuchtte zij,
maar Goddank, de laatstewant de bei
de volgende dagen zouden door de da
mes op het kasteel worden doorgebracht
en gewijd zijn aan de toebereidselen tot
het bal, dat de jachtfeesten zou beslui
ten, en waarvoor tal van genoodigden,
zelfs uit het verre Warschau, werden
verwacht.
De vreemde houding van haar echt
genoot had haar ten zeerste verbaasd.
Geen zorgen schenen hem meer te druk
ken en de toon, waarop hij zich met
zijn vrienden onderhield, was weder de
oude, luchtige, zelfs vroolijke toon van
voorheen. Maar tot een openhartige
verklaring was het tusschen de echtge-
nooten nog niet gekomen en Etienne
bleef zelfs hardnekkig den vragenden
blik der gravin vermijden. Eenmaal had
zij hem rechtstreeks gevraagd
Heeft prins Lubomirski u gehol
pen
Neen, nog niet, maar later,
misschien zal hij het later doen, had
hij op ontwijkenden toon en blijkbaar
in verwarring gebracht, geantwoord, en
was vervolgens op gezochte wijze en
als het ware half vluchtende heen ge
gaan. Te nauwernood had hij in deze
dagen van vervreemding een oogenblik
gewijd aan zijn dochtertje.
Cecile was bitter gestemd, door het
gemis aan vertrouwen, dat zij had on
dervonden. Wel kende zij de vorstelijk-
welwillende bedoelingen van prins Lu
bomirski, maar het zonderling gedrag
van den graaf te haren opzichte en zijn
in het oogloopend vermijden van haar
byzijn, deden haar vreezen, dat hij zich
een kunstig masker voor het gelaat had
gebonden, en dat zijn toestand nog al
tijd hopeloos was. Na de ontdekking
van zijn eerste verraad had Cecile nim
mer een poging gedaan, om haar echt
genoot af te houden van de vermaken,
die hy najaagde. Hij had de kristallen
vaas op het altaar van haar hart met
een slag verbrijzeld en derhalve stel
de zij geen belang meer in hetgeen hij
verder mocht misdrijven of misdreven
hebben ten opzichte van haar. Want
haar baleedigde eer als vrouw had haar
voor altijd van hem vervreemd. Alleen
zijn zorgen en teleurstellingen wilde zij
mèt hem dragen.
Eenmaal had zij zich aan hem toever
trouwd, in al de reinheid harer maag
delijke ziel, met dat gevoel van zelfver
loochening, van algemeene overgave,
waarmede de geloovigen naderen tot de
tafel des Heeren. In den heiligen naam
der liefde, had zij haar hand in de zijne
gelegd, toen bij het klinken der zilveren
bellen, in de groote kathedraal te War
schau, hun huwelijk werd ingezegend
voor het oog van den Almachtige.
En toch had hij niet geaarzeld om 't
kleinood harer liefde te vertreden in het
slijk der straten. Verraden had hij haar,
verraden voor een andere, voor an
deren, en hij had zich afgewend van
haar warm-kloppend hart, van haar
open armen, haar hijgenden boezem
Een eeuwigheid van zelfverwijt zou
niet voldoende zijn geweest, om de lief
de terug te brengen in de borst dier
vrouwde liefde voor den man, die
haar roekeloos verstooten had, nadat zij
hem een hart vol reine genegenheid had
geschonken,
(Wordt vervolgd.)
