AL8EËEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
1 nit Ressisct-
No. 1344.
17" Jaarg.
Buitenland.
Phmenland.
IIIIE S h U S IIE COURANT.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door bet geheele rijk 0.55, voor Belgiö ƒ0.626 en voor
Amerika O.S2r' bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
AdvertentiOn van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote lettere naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiön worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
mzxunE*-»ss.«7JEn
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAiV te ftreskens.
De nota van Frankrijk en Spanje in
zake Marokko, gezonden aan de regee
ringen, die do acte van Algeciras onder
teekenden, is dan openbaar geworden.
De nota begint met de meening, dat
beide landen, als met hunne belangen
speciaal bij Marokko betrokken, als van
zelf zijn aangewezen voorstellen te doen.
Verder stellen zij op-den voorgrond,
dat de nieuwe Sultan gehouden is, de
volgende waarborgen te geven, eerstens
erkenning van de bovengenoemde acte,
meer bepaaldelijk van de aan Frankrijk
en Spanje verleende rechten om te wa
ken tegen den smokkelhandel in wapens
op zee, mede erkenning van alle andere
tractaten en verplichtingen door de Ma-
rokkaansche regeering aangegaan met
andere regeeringen en pariculieren ver
der aanvaarding van de verantwoorde
lijkheid voor de schulden van de oude
regeering schadeloosstelling van Casa
blanca geen heiligen oorlogmaatrege
len voor de veiligheid van de havens
en de voornaamste wegen, terwijl de
mogendheden het recht zouden behou
den om van den nieuwen Sultan te ei-
schen de regeling van de kwesties die
haar particuliere belangen raken, meer
in het bijzonder die van Frankrijk en
Spanje, zooals teruggave van de oorlogs
uitgaven en schadeloosstelling wegens
moord door inboorlingen.
Ten slotte achten zij het gewenscht
dat de nieuwe Sultan aan den ouden
Sultan een eervolle behandeling verze
kert.
In Duitschland heeft deze nota al een
slecht onthaal. Voornamelijk om het
financieel deel er van.
Hoe zal dus vraagt de pers Ma
rokko de militaire uitgaven kunnen be
talen, daar tegenover 3 millioen ont-
FEUILLETO «i.
36.
Het was aan den avond van den vol
genden dag, dat graaf Etienne langzaam
huiswaarts reed, in sombere gedachten
verdiept. Hij had de uiterste grens van
zijn domein bereikt en beschouwde zuch
tend de welbekende plekjes, in de groo
te, oude bosschen, die hij zoo lang en
zoo goed gekend had. Met de wanhoop
in het hart keerde hij huiswaarts, want
ook prins LuDomirski was verplicht ge
weest hem te antwoorden:
Breek mij het hart niet, door het
onmogelijke te vragenIk kan niet,
zelfs nu gij het mij vraagtZie, dat
gij met dien een overeenkomst sluit
anders moet Nimovitch verkocht wor
den
De rijknecht, die op eerbiedigen af
stand en in dezelfde pas zijn meester
volgde, ontging de ontroering niet waar
aan de graaf ten prooi was, toen zijn
blijde jeugd hem aan het geestesoog
vangsten 16 millioen uitgaven staan.
Het heeft er alles van of Frankrijk zich
hierdoor de afhankelijkheid van Marok
ko voor langen tijd wil verzekeren.
En hoe nu denkt men er in Marokko
over
Ten einde dat te weten te komen,
heeft een correspondent van een Fransch
blad zich gewend tot den vertegenwoor
diger van den nieuwen Sultan. Deze
was echter, uit den aard der zaak, zoo
wel om persoonlijke redenen als in het
belang van de zaak, die hij voorstaat,
zeer gereserveerd in zijn uitlatingen.
Hij verklaarde nochtans, dat hij de
nota in het algemeen volkomen goed
keurt, ofschoon hij de zinsnede over den
heiligen oorlog overbodig vindt, niet
o adat hij een voorstander is van zulk
een oorlog, maar omdat hij van oordeel
is, dat de aan Moulay Hafid opgelegde
verplichting zonder eenig resultaat zal
blijven. En daarbij redeneerde hij als
volgt: Men kan de verplichtingen aan
Moulay Hafid opgelegd, ter verkrijging
zijner erkenning, beschouwen als een
verdrag tusschen twee volken.
„Waar is het nu ooit voorgekomen,
dat in een verdrag tusschen twee vol
ken een clausule werd opgenomen, die
aan een van beide verbiedt aan het an
dere den oorlog te verklaren Daar de
oorlog de verbreking van alle banden
tengevolge heeft, is deze clausule dus
niets anders dan een kinderachtige be
paling".
Inmiddels wordt uit Casablanca ge
seind, dat sedert drie dagen de tenten
van Abd-el Azis streng worden bewaakt.
Als reden voor dien maatregel wordt
opgegeven, dat ae Sultan zich zou heb
ben beklaagd over den overlast, dien hij
van nieuwsgierigen ondervindt. Verder
deelt genoemde berichtgever mede uit
goede bron te hebben vernomen, dat er
met den Sultan onderhandeld wordt over
de voorwaarden voor zijn aftreden.
Hij zou den eisch hebben gesteld, dat
hem een dienstpersoneel van 200 perso
nen zou worden gelaten. Tegen afstand
van zijn titel maakt hij, naar het heet,
geen bezwaar, mits hij ook in het ver-
volg. met de onderscheiding, verhonden
aan zijn tegenwoordigen rang, zou wor
den behandeld. Hij schijnt er echter
niet gemakkelijk voor te vinden te zijn,
het land te verlaten, daar hij in het
diepst van zijn hart nog steeds de hoop
blijft koesteren de verloren macht eens
te kunnen herwinnen.
Paus Pius X herdacht Vrijdag zijn
50-jarig priesterschap, bij welke gelegen
heid Z. H. in St. Pieter ze've een mis
celebreerde.
Tal van kardinalen, aartsbisschoppen
en bisschoppen, de leden van het con
gres van de Katholieke jeugd en 4000
genoodigden waren tegenwoordig.
De paus ontving ook 2500 Katholieke
turners, die met vaandels en vlaggen
hun plechtigen intocht hielden, om hem
te komen gelukwenschen en hem een
gouden kelk als geschenk te overhan
digen.
De wacht van Zwitsers maakte even
wel bezwaar, dat drie Italiaansehe vlag
gen binnengedragen zouden worden. De
ze vlaggen moesten bij de wacht achter
blijven. Maar alle vlaggen, ook de Ita
liaansehe, ontvingen later de pauselijke
herinneringsmedaille.
In St. Petersburg heerscht in erge ma
te de cholera. Niet minder dan 1700
personen zijn aangetast waarvan er een
500 zijn gestorven.
Het Roode Kruis tracht de ziekte zoo
veel mogelijk tegen te gaan en heeft
reeds 100.000 roebel beschikbaar gesteld
voor de oprichting van zalen, waar gra
tis thee wordt verstrekt, opdat minder
w.J. --anuriarv
bedorven water uit de rivieren en ka
nalen gedronken worde.
Hoe treurig het met do hygiënische
toestanden te St. Petersburg is gesteld,
moge uit het volgende blijken Aan oen
der groote markthallen ligt het Wja-
semski-klóoster", zooals het in den volks
mond heet.
In het gebouw vinden eenige duizen
den personen, tot de volksklasse behoo-
rende, onderdak. Het gansche gebouw
is een groote „kloake" en dat nog wel
midden in de stad, grenzende aan de
groote markthallen.
Daar wonen vele straatventers, die in
het afval en de bedorven waren uit de
hallen handel drijven, voornamelijk ook
in gestorven gevogelte, dat zij uit de
vuilnishoopen halen. Een van deze lie
den was het eerste slachtoffer van de
cholera te St. Petersburg.
Dwars door de stad loopt het Fontan-
k: -kanaal. Ook aan dit kanaal zijn vele
nachtasyls gelegen. Do menschen ver
dringen zich soms in grooto hoopm voor
de ingangen van deze jammervolle ge
bouwen om toegelaten te worden en
dan ziet men hoe velen om hun dorst
te lesschen, het water drinken uit het
Fontanka-kanaal, waarin de meeste ri
olen uit de buurt uitmonden.
Het slechte drinkwater is voor de tal
rijke arbeiders een groot gevaar, zoodat
men zich niet over de snelle uitbreiding
van de cholera behoeft te verwonderen,
het integendeel eer bevreemden moet,
dat de gevreesde ziekte nog niet vaker
en meer slachtoffers maakt
Uit de verzegelde zakken van de post,
welke Maandag uit Den Haag naar Den
Bosch werden gezonden, zijn dien dag
2 aangeteekende brieven gestolen.
voorbijtrok, bij het aanschouwen dier
fluisterende pijnboomwouden, dier for-
sche, eeuwenheugende eiken, dier zilve
ren berken en goud getinte ahornen,
dier groote notenboonen, waarin de eek
horentjes lustig rondsprongen, en dier
statige olmen, die donkere, koele scha
duwen wierpen op de vette weiden aan
hun voet. Alles sprak hem van blijde
jonkheid, van zorgeloos doorgebrachte
uren, van weelde en geluk, en alles riep
hem luide toe, dat diezelfde handen, die
thans moedeloos op den nek van zijn
trouwen klepper rustten en die ledig
terugkeerden tot zijn meedoogenloozen
schuldeischer, roekeloos-vernield en ver
worpen hadden, wat een goedgunstig lot
hem mildelijk in den schoot had gewor
pen.
Ik maak een eind aan mijn leven!
mompelde hij somber, toen ten laatste
de witte muren van het slot in het ge
zicht kwamen. Maar Cecile klonk hot
luide in zijn binnenste. Maar Cecile
Nooit had hij het gewaagd, om zijn
dwalingen op mannelijke wijze te belei-
den aan haar, wier zachte, van liefde
er. toewijding sprekende oogen, een stom
verwijt hadden doen lezen, toen zijn
britska gereed stond, om hem weg te
voeren naar Parijs, en zij hem nastaar
de, met haar kindje tegen het bonsend
hart gedrukt. Hij had zich "erhard te
gen het gevoel van schaamte en zelf
verwijt, dat hem vaak bekroop en zich
met cynische lafhartigheid verscholen
achter haar fierheid, die hem geen ver
wijt wilde makon van het verwoesten j
van haar leven en levensgeluk.
Liefhebbend, jong, vertrouwend en
vurig als zij was, had zij in haar hart
een troon opgericht voor den man, aan j
wiens lot zij het hare had v?roonden.
En hij had haar verlaten, door haar
rang veroordeeld, om haar dagen in een
zaamheid te sluiten en haar jong hart
te verteren in smart en weedom aan
een ledigen haard. De lentezon had
haar bespied, terwijl zij met smachtend
verlangen uitzag naar hem, die verre
wasde zomer was gekomen en had
haar gevonden, zij, die een vrouw was,
gelijk een andere, al vloeide patricisch
bloed door haar aderen, in eenzaamheid
ronddolende in haar park, bij het lispe
len van den avondwind door de takken
der hoornen. In de volle schoonheid
harer jeugd, ofschoon haar lippen ver
zegeld, haar hart gegrendeld was, was
zij ten prooi geweest aan onrustig ver
langen en was de gulden zon, die bloed
rood ondergirg achter de pijnbossciien
van Nimovitch, haar, jaren lang, niets
anders geweest, dan de seinlamp van
een in troosteloosheid ton einde brach
ten dag.
Want de natuur verleen altijd
en overal gelijke krach' sterkste
burchten zün vaak b - aar on
verwachts aanvallen, - onbew: ak
te muren. Dag aa 1 ag Cecile mot
smartelijk verlangen de terugkomst van
haar echtgenoot tegemo 11 Zonder echt
vriend en raadgever, zonder broeder of
maag, toch was zij sterk gebleven,
al was haar liefde door verwaarloozing
verhard en verste 'ld. Maar toni, ten
laatste, door de faam verbr ld, tb tij
ding tot haar kwam, dat Etienne in
den vreemde op misdadige wijze haar
liefde had verraden, toen had Cec ile Wi-
zocka de lippen krampachtig samenge
perst en was, met gebroken ha. t neerge
vallen op haar bidstoel. (Wordt vervolgd,)
