ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4' DISTRICT
lm ïsrtoal uil Eissiscl-Poli.
No. 1324.
17* Jaarg.
Buitenland.
BRESKEN SUHE COURANT,
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advei'tentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advei'tentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- ën Vrijdagavond bij den uitgever 0. DlELEMAM^te^Breskens^
Onmiskenbaar trekt het voorstel tot
btaatspensionneerinj; van de Engelsche
regeering de algemeene aandacht. Niet
Zoozeer meer omdat het als een bijzon
fierheid mag gelden op het gebied van
den socialen vooruitgang in het vrijwel
conservatieve Engeland, maar hoofdza
kelijk om het stelsel zelve.
Het Duitsche bedoelt eene verplich
ting tot verzekering waaraan door den
Staat ten deele wordt bijgedragen, dus
)ok ten deele door den verzekerde.
Anders luidt het Engelsche stelsel.
Daar wordt geen dwang uitgeoefend
>p hen die het moeilijk kunnen missen;
jij moeten dus van hun schamel inko-
nentje niets te hunnen behoeve afstaan,
at daarom als voordeel wordt aange
merkt, omdat ze doorgaans weinig kans
lebben er zelve van te trekken, om-
pat ze doorgaans weinig kans hebben
telve ooit daarvan de vruchten te pluk-
f:en.
Wie denkt niet vaak aan die tobbers,
ie krom en gebogen gewerkt zijn en
en langen leste als onbruikbaren voor
iun werk zich zien verhuizen naar een
hrmen-instelling, waar ze 't wel goed
hebben zoolang 't goed gaat.
De Engelsche staatspensionneering nu
sedoelt ook dat aan alle werkelijk be-
ïoeftigen, onverschillig welke hunne
vroegere bezigheden of bronnen van in
komsten zijn geweest, een ouderdoms
rente wordt verstrekt.
Het blijkt nog al aantrekkelijk te zijn,
want de Bond voor staatspensionnee
ring in ons land heeft aan H. M. de
Koningin een adres verzonden met ver
zoek te komen tot invoering van een
staatspensioen naar het Engelsche mo-
lel.
Duitschland heeft dezer dagen den 70en
wuMwinirmi i BOTMBM
FEUII'-'.TON.
16.
Juist hem bedoel ik, niet de dame
;af Dournof fluisterend en haastig te
'erstaan. Mulitin lachte ongeloovig,
vant de majoor der Kurassiers was een
Ichoon man en een sieraad van zijn
eurregiment. Slank, welgevormd, met
gebronsde wangen, prachtig haar, koel
en vorschend oog en strenge, geestkrach-
ige trekken, wat hij een levend tegen
beeld van den knappen maar jongens-
bchtigen luitenant, met blozende wan-
£en, die aan zijn zijde ging. Indien een
(jury van schoonen een modernen Paris-
appel onder dit tweetal zou hebben te
verdoelen gehad, zeker zou die aan den
forschen man, wiens kurassiers uniform
fcijn krachtige gestalte nog beter deed
Uitkomen, zijn ten deel gevallen,
i Met innig genoegen vernam de luite
nant het antwoord van zijn metgezel.
Het is een van de besten onder de
Poolsche edelen, dien ik ken, ging hij
jaardag gevierd van een groot man daar
te lande.
We bedoelen graaf Zeppelin, de uit
vinder van het bestuurbare lichtschip,
of eigenlijk de voortzetter van de uit
vinding en de verbeteraar van dit nieu
we vervoermiddel, hetwelk in de toe
komst van werkelijk belang blijkt te
zullen worden. Hoor maar 3ens de
fantastische voorstelling van een groot
Engelsch blad, hetwelk 't heele naai niet
onmogelijk acht, dat met een lucht
schip van uit een noordelijk steunpunt
een inval gedaan wordt in Engeland.
Stel u voor van welk eenj waarde
deze inval kan zijn voor wat betreft de
bewegingen dei' Britsche vloot, die van
uit" die hooge positie ongestoord, kun
nen' verkend worden, gezwegen nog
van de belangrijke schade, die aan
havenaanleg en kustverdediging kunnen
toegebracht worden zonder dat het goed
schiks mogelijk zal zijn dit le verhin
deren wijl de marine-artillerie nog niet
in staat is de kanonnen naar .boven te
richten.
Aangeraden wordt dat Engeland in
allerijl een luchtvloot bouw;, zoo van
het Duitsche type, als van he Aansche,
hetwelk zich in elk geval ver bewege-
lijker heeft getoond.
Niet oneigenaardig is zelfs het aan
raden om door de invoering van lucht-
passen he# verblijf in Engelan Is hooge
sferen aan luchtschippers van vreemden
bodem te ontzeggen.
Men kan de grenzen van landen be
palen, die der wateren aanwijzen, maar
of men de lucht kan afbakenen als be-
hoorende tot dit of tot dat and, kijk,
dat verstaan we niet.
De Marokkaansche kwestie i een nieuw
stadium ingetreden.
Generaal d' Amade heeft de haven
stad Azem-moer ingenomen.
Nu wete men dat Frankrijk heeft be
loofd de Fransche bezetting niet verder
uit te strekken dan het gebied waar
het zich thans eene overwinning ver
schafte, indien althans de rust er ver
zekerd mag heeten. Maar er schuilt
een addertje onder het gras.
De generaal schijnt op eigen houtje
te werk te zijn gegaan, en met die in
neming niet anders bedoeld te hebben
dan een einde te maken aan het in
voeren van munitie en mede om de
bevolking te straffen voor het aanhouden
van boodschappers met regeerings-tij-
dingen.
In die oogenschijnlijk goede bedoeling
der Franschen, zien echter de Duitschers
een eenzijdigheid van Frankrijk, dat
met het bezetten van een havenstad,
buiten haar machtsgebied liggende, een
partij trekken is voor den werkelijken
sultan, wijl met de ingenomen haven
stad, de eenige die op de hand van den
nieuwen sultan zijnde, diens verbindings
lijn met de zee verbroken is, en het dus
feitelijk niet moeilijk is hem te Fez te
laten uithongeren.
Om allen schijn van partijdigheid te
vermijden, heeft de regeering den gene
raal bevel gegeven zich te moeten hou
den binnen de grenzen, hem gesteld, en
elke handeling na te laten die een partij
kiezen voor den ouden of den nieuwen
sultan zou verraden.
Maar hier is ook weer een groot ver
schil waarneembaar tusschen theorie en
praktijk, tusschen wat op papier staat,
krachtens besluiten van de Kamer, de
bevelen der regeering, zelfs tusschen de
acte van Algeciras, en ook de weder-
landsche verdragen, en wat de werke
lijkheid in het land der zwarte Mooren
op een gegeven oogenblik kan bieden.
Alleen het ietwat achterdochtige
Duitschland is er des te prikkelbaarder
door geworden.
De toestand in Perzië is nog zeer
gespannen.
En behalve dat trekt het ook om
politieke redenen de aandacht.
Geen wonder
Het is zoowat een vereuropeescht
aziatisch rijk.
En als bij zoo'n stand van zaken,
waar zich ook het gebied op den. aard
bol bevindt den naam vereenzelvigd
wordt met dien van Europa, dan komt
er beweging in de belangstelling.
In het zuid-oosten wordt Perzië be
grensd door Britsch Indië en ten noor
den strekt zich het Aziatisch gedeelte
van Rusland uit. De sjah zit dus tus
schen twee brandende vuren. Want het
Turksche vuur ten westen is niet als
zóo heet te beschouwen.
Engeland zal wel zorgen dat de Per
zische wilde horden hem niet te na ko
men en Rusland hoeft vrijwel zijn stem
pel gedrukt op wat men kan noemen de
staat Perzië.
De vorst zelve heet wat westersch
beschaafd te zijn, omdat zijn vader eens
een visite in Europa heeft gebracht.
Aan het eind van diens regeering is
er een grondwet in het leven geroepen
en een parlement ingesteld.
En toen tijdens de regeering van den
tegenwoordigen sjah dat parlement de
zaken wat al te consciëntieus wilde
opvatten ging het den weg van de
Russische doema.
Dat het wat al te Russisch toegaat
is niet te verwonderen. Hij was om
ringd van Russische raadgevers, w<er
gevoelens omtrent de inmenging >s
volks op de landszaken vrijwel bekt.rd
zijn.
En voeg daarbij dat de sjah voorts
steunt op Russisch geld en op dito
bajonetten, dan behoeft het weinig be
toog, dat hij 't op den duur vol
houdt.
voort, terwijl hij een blik v n herken
ning wisselde met den nader! ij komen
de. In Parijs heb ik hem honderdmaal
gezegd, dat ik, als hel. van mij afhing,
hem als Rus zou laten herdocpen. Het
is een uitmuntende kerel, graaf Etien-
ne Maar, hier is hij zelf 1 En ter
wijl de knaap nog sprak, vestigde de
majoor zijn blik op een dertigjarig man,
van wiens verschijning een eigenaardige
bekoring uitging en die Milutin's han
den hartelijk in de zijne Irukte. Ik heb
mijn vrouw onder de hoede van uw va
der gelaten. Het deed me genoe ;en op
te merken, dat hij er veel beter uitziet
dan destijds te Parijs.
Graaf, veroorloof mij 1Mijn
vriend majoor Dournof, graaf Etien-
ne Wizocki, en de wensch van den ku
rassier was vervuld. Want de dealen
de, rustelooze uitdrukking in de oogen
van den Poolschen edelman had onmid
dellijk de aandacht van den majoor ge
trokken. Zijn gelaat droeg het merk-
teeken van den man, die slechts leeft
voor zijn vermaak, doch geen enkele ga
ve der natuur was hem onthouden.
Ge hebt me nooit verteld, dat go
gehuwd waart, graaf, toen we te zamen
te Parijs waren, fluisterde de garde-lui-
te., int met een ondeugend lachje.
Och antwoordde de edelman ach
teloos. Cecile wijdt zich geheel aan
haar dochtertje en geeft boven alles den
voorkeur aan de zuivere lucht en de
groote oude bosschen van Nimovitch 1
Maar van bosschen gesproken. Als
ge lust hebt, Milutin, dan kan je bij mij,
in Volhynië de mooiste jachtpartij me
de maken, die je ooit hebt bijgewoond,
en het zou mij genoegen doen, als uw
vriend, majoor Dournof, mij de eer zou
willen aandoen u te vergezellen.
Zijt ge op weg naar uw goederen
informeerde Dournof met klimmende be
langstelling.
Graaf Wizocki boog het hoofd ten
teeken van toestemming. Ik ben den
geheelen winter buitensland geweest en
mijn landgoed in Volhynië heeft thans
mijn speciale zorg noodig. Natuurlijk
gaat Cecile weder met mij mede, wat
haar zeker niet zal spijten, want zij
dweept met haar meren en bosschen.
De Majoor was sprakeloosHet nood
lot scheen hem dit werktuig der wrake
in de hand te hebben gevoerd. Volhy
nië lag juist over de linie in West-Rus
land en was een van de provinciën door
den Grootvorst in speciale observatie
genomen.
Kom, Etienne, als je lust hebt in
een partij roulette of baccarat, ga dan
mede. Er wordt bier hoog genoeg ge
speeld, zelfs voor u.
Al weder luisterde Dournof met ver
bazing toe. De man voor hem was der
halve een dier bij voorkeur in het bui
tenland verblijvende Polenen hij
was een speler 1 Want Alexis Dournof
moest erkennen, dat de Poolsche edelen
in den regel van andere geaardheid wa
ren, en met hart en ziel aan hun onge
lukkig land gehecht bleven, zelfs nu dit
onder de zware hand van den overheer-
scher zuchtte. Hoe anders handelden in
dit opzicht de moderne Russische grond
bezitters van rang, die hun Siberische
mijnen, hun landgoederen in den Ural,
hun bosschen en ongemeten steppen-
gronden, bewoond en bewerkt door hon
derdduizenden lijfeigenen, vaak hun le
ven lang niet te aanschouwen kregen,
en hun goud lichtzinnig verkwistten in
