ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4' DISTRICT Iïi leriiir lis No. 1323. Zaterdag 11 Juli 1908. 17® Jaarg. Buitenland. FEUILLETON. Binnenland. BRESKENSCHE COURANT. Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per pos door het geheele rijk 0.55, voor Belgis ƒ0.625 en voc Amerika 0.825 bij vooruitbetaling. Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieve: gaarders aangenomen. Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats ruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot, Dinsdag- en Vrijdag middag te twee ure. V Dit blad verschijnt eiken Di 'sdap- en Vrijd jravond b(j den uitgever C. Dl KLEMAN tc Breskeiis. Bij den toenemenden ernst der tijden, waarbij moorden, rooverijen, inbraken, diefstallen en wat dies meer zij, aan de orde van den dag zijn, ontwelt bij me nigeen de verzuchting dat voor velen dezer bedrijvers, die inderdaad niet an ders doen dan .de maatschappij onveilig maken, in dezelve geen plaats is. En als een moord of doodslag het gruwza me van het feit nog verhoogt, o dan zijn tal van menschen er terstond bij om het afgesneden leven met het leven van den dader te boeten. Zoo bestaat in de wetgeving van som mige landen nog de doodstraf. Ook in het naburige België. Doch zij wordt nooit toegepast. En daar, waar ze nog bestaat, met name in Frankrijk, tracht men tot de afschaffing te komen. En als dat punt aan de orde komt, zal daarover wel een zeer uitvoerig de bat worden gevoerd. Maar de hoofd zaak zal wel zijn, dat bij de toepassing van de doodstraf elk herstel van een mogelijke rechterlijke dwaling is uitge sloten. Er heeft in de Kamer al een voorpos ten-gevecht over plaats gehad. Een der voorstanders dier straf be schuldigde de afschaffers dat deze de misdadigers aanmoedigen. Een ander, een afschaffer, bepleite zijn stelsel en wees er op, dat in België en Holland de misdadigheid is afgenomen. Het aantal moorden wordt niet toege schreven aan toenemende bloeddorst, maar aan toenemend alcoholisme. Om deze stelling te kunnen bewijzen zou men wel een vertrouwbare statistiek moeten kunnen raadplegen. Dat het niet het gevolg is van toe nemende bloeddorst is meestal de grond gedachte van de desbetreffende rechts gedingen, waarbij eon wijzen op afwij kingen van zielstoestanden, met andere woorden, dat er iets in de hersenkas mankeert, schier aan de orde van den dag is. Geen wonder, dat niet zelden de ver zuchting geslaakt wordt, „voordeeliger een moord te kunnen doen, dan een brood te stelen." Als een eigenaardig motief in de strafoplegging, geldt meer malen als verzachting de omstandigheid dat een of ander strafwaardig feit is gepleegd in dronkenschap. Eenerzijds bestrijdt de regeering dit euvel als een nationaal kwaad en aan den anderen kant wordt dronkenschap als een niet ten volle toerekenbaarheid in aanmerking genomen. Is dat wel iö orde Dèn 4den Juli was het weer de her denking van de stichting van Amerika. En bij die gelegenheid gaat het altijd feestelijk toe en heerscht eene enorme drukte. Zoo broederlijk zelfs dat tal van menschen in de samengeperste menigte worden doodgedrukt. Er wordt besomd dat er nu zoo wat 48 in de Unie hun vaderlandsliefde met den dood hebben moeten bekoopen. Niet minder dan 1100 menschen liepen verwondin gen op, maar in New York alleen een 800 het gezicht en de vingers verloren tengevolge van het roekeloos gebruik van klein vuurwerk. Want aan vuur werk, natuurlijk daaronder ook het groote, gaat er zoowat een 25 mililoen dollar de lucht in. Door de vele regens leed dit vuurwerk wel een echoc, doch het had deze goede zijde, dat het aan tal ongelukken zich niet verder uit breidde. Bij ons te lande wordt aan de herdenking onzer onafhankelijkheid niet zooveel aandacht meer geschonken. De enkele oud-strijders uit een ietwat later tijdperk, hebben als zoodanig een zeer kommervol bestaan. Er wordt bijna niet aan gedacht. Dat blijft tusschen Duitschland en En geland maar steeds wrijven. De Duit- sche vloot zal Maandag naar den Atlan- tischen Oceaan stoomen om er groote oefeningen te houden. Men beschouwt dit als eene betooging tegen de oefeningen van de Engelsche vloot. Of daarin iets demonstratief moet worden gezien, blijkt toch nog niet zoo duidelijk. De Duitsche Keizer vertoeft thans in de Noorsche wateren. En de Fransche president gaat binnen 14 dagen denzelf den kant uit. Men spreekt zelfs van eene ontmoeting tusschen die twee, waarbij Koning Haakon van Noorwegen als bemiddelaar zou optreden. Evenwel gelooven we het een zoomin als het an der. Sints in 1904 de samenkomst tusschen den toenmaligen president Loubet en den Keizer verijdeld is, is voorhands de kans op een hernieuwde poging niet groot. De omstandigheden zijn daartoe minder gunstig. Wel heeft te Reval eene samenkomst plaats tusschen den czaar van Rusland en den president, ter plaatse waar reeds de czaar en de koning van Engeland el kaar hebben ontmoet met het resultaat, dat eene overeenstemming zal worden verkregen in zake een hervormingsvoor stel over de Macedonische kwestie, na melijk om de orde in het land van den Sultan te herstellen. Frankrijk zal daarom wel meegaan, want deszelfs staatslieden zouden wel geen enkelen vorm van gewelddadige tusschenkomst in het land der Halve Maan goedkeuren. De samenkomsten van verschillende staatshoofden beoogt dus meer een vredelievende oplossing van moeilijke -J—t-®T— 15. Hij wist dat, hoe ijverig het blauwe bloed des lands zich ook afzonderde van de vreemde indringers en met hoeveel zorg onzichtbare- barricaden de hoogste salons ontoegankelijk maakten voor on- welkomen gasten, er toch gelegenheid genoeg was om, op onzijdig terrein, vriendschappelijk te verkeeren. De voor naamste Poolsche en Russische clubs gaven nauwgezet acht op nationaliteit en geboorte, doch tal van clubs waren daarentegen geopend voor beide partijen. In elke schuilhoek van het groote kas teel, waar duizend bedienden woonden, had hij gezocht, en hij kende dienten gevolge de plaatsen, waar spelers te za- men kwamen, en de in half duister ge houden salons en boudoirs, waar schoo- ne spinnen zonder ophouden haar web ben sponnen, om al te ongeduldige min naars onder de Russische officieren, in baar draden te verstrikken. De jonge officieren, de speciale adju danten van den majoor, voor den feest avond, hadden intusschen al het mogelijke gedaan om hem in kennis te brengen met de voornaamste gasten. Welnu, Alexis Fédorovitch, lachte de jonge Boris Mulitin, een luitenant van de garde, men is zoo welwillend mij hier „de dolle wolf' te noemen, en de twintigjarige lion beschouwde met onverholen welgevallen en een lachje van zelfvoldoening op de lippen zijn fij ne slanke handen, maar gij loopt zelfs mij nog te hard van stapelHet komt mij voor, dat ik u nu wel veilig alleen uw weg kan laten zoeken, tenzij ge lie ver een van de andere officieren naast u mocht wenschen, om met u mede te draven. Majoor Dournof lachte flauwtjes. Ik zal hier niet lang blijven. Ge behoeft u niet ongerust te maken over uwe schoone bekenden, luitenant. De eenige zoon van den patricischen generaal Vas- sili Milutin, de knappe garde-officier, verheugde zich reeds in de vermaard heid van Parijschen roué. Hij kon ech ter weinig vermoeden, dat de majoor hem dien avond aan zijn zijde had ge roepen met het uitsluitend doel, om hem als loopend adresboek te gebruiken. Dournof had op het kasteel vrijen toe gang tot het kabinet van den Gouver neur en kreeg dagelijks de geheime rapporten onder de oogen, die het spi- onnenleger van de „Derde Sectie" on vermoeid wist saam te stellen. Mouchards en vrouwelijke agenten en alle betaalde intriganten van den Czaar schenen door een geheimzinnig teeken te weten, dat Dournof hun tijdelijke meester was. Hij had alle café's, theaters en clubs, de opera en de duizenden schuilhoeken van Warschau's ijdelheidskermis leeren kennen en in menig bekoorlijk gezichtje herkende hij reeds een zijner nieuwste bekenden. De mannen kende hij bijna allen, daar de grootvorst niet verzuimd had, om zijn zaakgelastigde in staat te stellen, de met zooveel vertoon van welwillendheid belegde bijeenkomsten van grondbezitters, bij te wonen. Met zijn geheime informatielijsten gewapend viel het den majoor gemakkelijk om, na een eenvoudige introductie, volledig op geschillen, dan een in het leven roepen daarvan. Er ontwaart hoe langer zoo meer een zucht naar pensionneeringdat is een levensvraag. Schier geen ambtenaar de gemeen telijke uitgezonderd of hij heeft uit zicht op pensioen. Yan het regeerend, het burgerlijk ge zag, hebben alleen de ministers aan spraak op pensioen. Eu trapsgewijze afdalende wil men nu ook pensioen verleenen aan leden van Gedeputeerde Staten in de Provin ciën en ook aan wethouders van ge meenten. Zoolang dat tot de provinci ale en de gemeentelijke belangen blijft behooren, zal de invoering, vooral van de laatstgenoemde aan willekeur onder hevig blijven. Maar gaat het niet den bedenkelijken kant uit, als maar steeds nieuwe finan- ciëele voorrechten worden ingevoerd uit dè algemeens kas? Er zal met die overlading niet een geldelijk overwicht komen te ontstaan voor de middelklasse, die toch zoo zwaar wordt belast en het in den hui- digen tijd zoo hard te verantwoorden heeft Naast de vele bonden, die ook ons land telt, is thans eene verrezen van anti-revolutionaire gemeenteraadsleden. Tot de werkzaamheden waartoe de Bond is opgericht behoort mede het sturen naar de richting om de uitvoe ring van de rijkswetten, waarin een ge meentebestuur tegenwoordig als 't ware verstrikt wordt, te doen opdragen aan afzonderlijke autoriteiten, waartoe het land in een 50-tal districten kan wor de hoogte te komen van alles, wat be trekking had op den een of anderen verdachten edelman. Wat hij thans deed was met aan dacht uitzien naar den geschikten per soon, door den Grootvorst noodig geacht ter bereiking zijner oogmerken. Zoo ooit of ergens, dan was het hier de plaats en was thans het oogenblik ge komen, om een keus te kunnen doen. Immers hier was de groote parade der vernederdenhier was het bal, waarop ieder was verschenen, die uit naam des Keizers, door zijn Gouverneur-generaal, was genoodigd. Als ge mij nu zondt willen excu- seeren, majoor, dan zou ik gaarne een partijtje baccarat gaan spelen. Een stuk of wat van die Polen spelen wanhopig sterk en onze geïmproviseerde Yacht- Club is voor hen open gesteld. Majoor Dournof wilde den jongen of ficier juist het gevraagde verlof toestaan, toen hij plotseling Milutin's, arm greep Wacht nog een oogenblikWie is dit Wat een prachtige vrouw! Maar ik ken haar niet, haar geleider echter. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1908 | | pagina 1