IIII li S k H S IIE COURANT,
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Eene telflcrlsis uil vroeeer Urnen.
No. 1288.
Woensdag 4 Maart 1908.
17® Jaarg.
Buitenland.
binnenland.
FEUILLETON.
Advertentiën van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdasr- en Vrijdagavond bij den uitirever C. DIELEJHAN te Breskens.
Abonnement per 3 maanden 0.50, franco per post
door het geheele rijk 0.55, voor België ƒ0.625 en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
De Engelsche regeering heeft een wets
voorstel bij 't Hoogerhuis ingediend be-
oogende een verdeeling, een splitsing
van het Schotsche groot-grond bezit
langs den weg der onteigening. De
grootgrondbezitters toch laten uitge
strekte stukken lands braak liggen als
jachtveld of weiland, en voelen niets
voor de natuurlijke cultuur der gewone
landbouwers. Maar deze blijven daar
door, bij toename van aantal, aangewe
zen op een niet vermeerderd aantal hoe
ven, in eigen bezit of in pacht, zoodat
de grondprijzen en de pachtsommen
voortdurend stijgen en 't er voor den
landbouwer hoe langer hoe slechter op
op wordt. Daarom wil men nu met be
hulp van voornoemde wet de groote
grondeigenaars dwingen hun terreinen
in bouwland om te zetten en wel zóó,
dat de regeering die eigendommen ont
eigenen, splitsen en bij gedeelten aan
de kleine boeren verpachten of verkoo-
pen kan.
Natuurlijk willen de grootgrondbezit
ters daar echter niet aan. Deels uit
het conservatieve adelsbegrip, dat adel
en grondbezit verbindt, deels ook op
grond van de zeer moderne overweging,
dat b\j een op eenigszins ruime schaal
toepassen der grondverdeeling, de pach
ten hunner hoeven zeer merkbaar dalen
zouden.
De regeering, die vorige week de wet
in 't Hoogerhuis voor de tweede maal
deed lezen, had niet de hoop dat ze zou
worden aangenomen natuurlijk, maar
deed het om beschuldigingsmateriaal te
gen de lords te krijgen voor een even-
tueqlen aanval op dezen burcht van het
conservatisme.
Vrijdagmiddag werden te Teheran van
een dak twee bommen in een nauwe
straat naar het rijtuig van den sjah van
Perzië geworpen, die naar Doshantepeh
reed, waar hij eenige dagen zou door
brengen.
De eene bom ontplofte in de lucht,
een andere viel op den grond, in de na
bijheid van de automobiel vin den sjah.
Drie voorrijders werden gedood, de
chauffeur en een twintigtfl personen
gewond.
De sjah was niet in de automobiel,
maar zat in een rijtuig, dat op eenigen
afstand volgde. Hij stapte uit en begaf
zich naar een nabijgelegen huis, vanwaar
hij ongedeerd naar het paleis terugkeer
de.
Een grondige huiszoeking in het ge
bouw, waaruit de bommen werden ge
worpen en in andere huizen had geen
succes, er werd niets verdachts gevon
den.
Er heerscht in den laatsten tijd een
sterk wantrouwen tegen den sjah, dien
men verdenkt, hoewel hij al driemaal
op den Koran heeft gezw -ren de Grond
wet te zullen eerbiedigen, nogmaals een
staatsgreep te willen wagen om zich het
parlement van den hals te schuiven en
het onbeperkt regeeringsstelsel weer in
te voeren. Mohammed Ali Marzi be
steeg 9 Januari 1907 na den dood zijns
vaders Moezafïer-ed-Din, den troon het
eerste jaar zijner regeering heeft zich
door inwendige beroeringen gekenmerkt,
wel voor een deel door de onstandvas
tigheid van den nieuwen sjah veroor
zaakt. Op 3 Sept. 1.1. is de Perzische
eerste-minister nog vermoord.
Vooral ook het Russisch-Engelsche
verdrag, dat Perzië in twee gebieden
verdeelt, waarin elk dezer landen de
vrije hand heeft, heeft groote ontstem
ming gewekt in Perzië.
Onder de eigenaardigste landen der
wereld behoort Perzië. Bekend en be
roemd in de hooge oudheid, toen het
somwijlen een groote rol speelde in de
historie der toenmalige wereld, is het,
nadat het voor den Islam veroverd was,
langzaam in beteekenis weggezonken.
Het volk, dat een zoo krachtig gees
telijk leven had, dat zijn godsdienst die
pe sporen in het Mohammedanisme heeft
nagelaten, is tot totale onbeduidendheid
weggezonken. En volgens een officieel
reiziger, die het land door en door kent,
is de voornaamste karaktertrek der Per
zen alle gemis aan moreelen zin, ten
minste zooals wij dien opvatten.
De manier van zaken doen, de volko
men waardeloosheid van het gegeven
woord, saamgevatdat men mengsel
van overbeschaafd cynisme en primitie
ve ruwheid verbaast den Europeaan
voortdurend.
En dat volk, zonder beginselen en
zonder geestkracht, deze kudde uitbui
ters en uitgebuiten, waarvan de zwak
kere steeds weer het slachtoffer wordt
van den sterkere, tot in de hoogste krin
gen toe, heeft op eenmaal een parlement
naar Europeeschen trant gekregen.
Geen wonder, dat het staatshuishou-
den er sinds dien niet op verbeterd is.
Onder het absolutisme ging het slecht,
maar dat slecht-gaan had tenminste een
systeem.
Thans gaat het slecht en systeemloos
daarbij, zoodat men niet zondor nieuws
gierigheid de ontwikkeling van het ge
val gadeslaat.
Op de spoorlijn Przemysl-Neuzagore,
in Polen, werd in een trein een reiziger,
uit den gegoeden stand, door een onbe
kend gebleven roover bedwelmd, beroofd
en uit den trein geworpen, waar hij met
het hoofd in de dikke sneeuw bleef lig
gen. Hij zou zeker gestikt zijn, wan
neer niet de machinist van een volgen
den trein hem had opgemerkt en gered.
De beroofde ligt zwaar gewond in het
hospitaol te Przemysl. Sporen 1 de
sneeuw doen vermoeden, dat de i cover
eveneens uit den trein gesprongen of ge
vallen is.
BRESKENS, 3 Maart 1908.
Aan het postkantoor Breskens en de,
daaronder ressorteerende hulpkantoren,
werd gedurende de maand Feb. in
gelegd ƒ13015.01 terugbetaald
11555.02.
Het laatste, door dat kantoor uitgo-
DOOR
H. M. C. VAN OOSTERZEE.
FO-»—*-
10.
Hoe zag zij er uit vroeg de her
tog, die, hoe ook verzadigd van uitspat
tingen, nog gaarne over vrouwelijke
schoonheid hoorde spreken. Maar Law
scheen het der moeite niet eens waardig
te oordeelen, hierop te antwoordenal
thans hij vervolgde
Ik liet haar in huis brengen; zij
beleed mij dat het een list was geweest,
alleen om aan actiën te komen. Ik heb
haar een stuk of wat Indische maat
schappijtjes bezorgd en nu is de goede
vrouw tevreden.
Maar van iets anders gesproken,
viel de regent in. Ik heb er al eens
aan gedacht u te beloonen voor de on
schatbare diensten, die gij aan Frank
rijk bewijst. In een ongelooflijk korten
tijd zijn door uw toedoen alleen, de za
ken onbeschrijfelijk veranderd. Kort
geleden kwijnde het land, nu bloeit al
les toen was alles dood, nu is er ver
tier. Gjj zijt 's lands weldoener.
Men moet, hoe men ook de financiee
ls operatiën van Law beoordeelde, hem
het recht doen, dat hij te midden van
zijn schitterende grootheid een eenvou
dig man bleef, zoodat verheffing inden
adelstand of iets dergelijks hem volstrekt
niet bekooren kon. Toch dacht hij, dat
de regent daarop doelde, en op die mee
ning sloeg zijn antwoord
Ik kan niet zeggen naar eenigen
titel te verlangen, heer.
Orleans zag hem scherp in het ge
zicht en zei bedaard
Bij voorbeeldcontroleur-generaal
der financiën?
Op dat woord deed Law eene schre
de achteruit. Dat ambt was zeker het
allervoordeeligste, hetwelk bij mogelijk
heid was te bedingen. Het plaatste
hem aan het hoofd van het geheele be
stuur van Frankrijks financie wezen. Hij
kon met dat ambt zijne plannen volko
men doorzetten, onbelemmerd, zonder
tegenwerking. En tegenwerking zag hij
tegemoet. Reeds had zich in het par
lement eene stem doen hooren, die, ja,
door den gewelddadigen maatregel der
gevangenneming van den president en
twee leden was bedongen, maar dat
baatte niet. Er was meer, dat Law
wel niet tot twijfel bracht aangaande de
deugdelijkheid van zijn stelsel de
bloei van Frankrijk drukte er immers
het zegel op 1 maar dat hem toch
eene heimelijke vrees deed voeden, van
welke hij zich niet recht rekenschap kon
geven. Er was éene omstandigheid, die
hem kwelde, en die, hoe meer hij er
over nadacht, des te verontrustender
voor hem werd. Hij wist iets, dat bui
ten hem te Parijs misschien niemand
wist. Zekere Vermelet, die met specu
latie in Missisippi-actiën en bankpapier
schatten gewonnen had en op weg was
om er nog andere schatten bij te win
nen, had zich dit laatste ontzegd en on
bemerkt zich teruggetrokken. Waar hij
gebleven was, wist niemand maar Law
wist het. Toevallig was hij er achter
gekomen, dat Vermelet, bij weinig te
gelijk, goud- en zilvergeld had weten
bijeen te krijgen tot een bedrag van een
millioen iivres, en dat hij dien schat,
met hooi en mest overdekt, op eene
boeren vrachtkar geladen had en er den
weg naar de Oostenrijksche Nederlan
den mede was opgereisd. Hij had Ver-
meiets spoor in het diepste geheim na.
gegaan tot Brussel. Die omstandigheid
plaatste zich in al hare gevolgen niet
voor zijnen geestmaar toch het
was als zeide hem eene geheime stem,
