ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR RET VOORMALIG 4E DISTRICT.
So. 1197.
Buitenland.
Binnenland.
IIRESkEASCIE I'IIIA
Abonnement per 3 maanden 0.00, franco per post
door het geheele rijk 0.50, voor België ,/0.62J en voor
Amerika 0.825 bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden bij boekhandelaren en brieven
gaarders aangenomen.
Advertentiên van 1 tot en met 5 regels 25 cents, elke
gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaats
ruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën^worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdag
middag te twee ure.
Hit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAN te Kreskens.
De elfde April was voor Parijs aange-
kondigd als een gewichtige en gevaar
lijke dag de staking in de voedings
bedrijven zou uitbreken. En de ang
stige verbeelding ging reeds heel ver
er zou geen stuk brood gebakken, geen
vleesch gehouwen, geen voedsel ver
strekt worden de regeering zou de voe
ding van Parijs-'Hvillen verzekeren des
noods door de troepen maar de stakers
zouden dit niet duldenze zouden de
beruchte „sabotage" toepassen, dit zou
standjes geven, gevechten, bloedbad
De onheilsprofeten en de politieke schrik-
aanjagers lieten zich weer meeslepen in
de door hen zelf gewekte opwinding.
En den leiders der arbeidersbeweging
steeg het weer een beetje naar het
hoofd, zoo belangrijk, zoo gevreesd zoo
zeer de „mannen van den dag" te zijn!
Ze voelden dat ze persoonlijkheden
werden in de geschiedenis van de twin
tigste eeuw. Ze werden gephotogra-
feerd en geïnterviewd, men zag hen af
gebeeld in lachend overmoedige hou
ding, een netten boord aan, een siga-
rette tusschen de lippen, een hand in
den zak of „a la Napoleon" in het vost.
De electrische-staking had een nieuwe
grootheid geopenbaard, den burger l' i-
taud. De groote informatie-kranten had
den hem zijn portret en copie gevraagd.
Het was moeilijk te weigeren. Maar
het dient erkend, dat hij er bescheiden
onder bleef en niet langer en niet meer
van zich deed hooren dan noodig was
om de zaak waar hij voor streed, tot
oen goed einde te brengen. Sedert dien
is het vooral do burger Bousquot, van
de gezamelijko voedingsbedrijven, die in
de kranten en in bijeenkomsten hot
hoogste woord voort. De burger Lavo-
ie, van de bakkers, vond dat Bousquet
zich wel wat erg op den voorgrond stel
de en sprak en dreigde ook een woord
je mee en schreef ook eenige krasse
woorden aan het adres van de patroons
en de regeering. Maar tegen den dag,
dat dan eindelijk de staking zou uit
breken, ging men ook eens bij de pa
troons hooren. En die kwamen met
heel andere cijfers met weerleggingen
en vooral met geruststellingen. Sta
king, zeiden de bakkerspatroons. Ja,
waarschijnlijk zullen er wel arbeiders
met de leiders van den arbeidsbond
meegaan, er zullen er ook wel uit vrees
staken, maar als de vrijheid van arbeid
voldoende beschermd wordt, zal Parijs
zijn brood hebben. Men behoeft niet
bang te zijn, zoo luidde het in alle tak
ken van het voedingsbedrijf. En ineens
bad er een groote ommekeer plaats in
hot publiek, of liever in de politiek.
Al degenen die schrik aangejaagd, al
de conservatieven die revolutie voor
spel! hadden, zagen in dat ze den heer
Clemencoau de gelegenheid gegeven had
den op een gemakkelijke wijze voor den
grooten rustbewaarder, den redder des
volks door te gaan. Snel draaiden ze
om. En de met zoo schrikkelijke pro
fetieën aangekondigde bakkersstaking
werd nog maar een onmachtige poging
van een handjevol ophitsers en van Vrij.
dagavond af, van het oogenblik dat men
meende te kunnen voorzien dat do sta
king geheel mislukken zou, is de heele
beweging nog maar een dwaze bluf en
men is al bijna geneigd te zoggen dat
de geheele opwinding door de geheime
politie van Clemencoau verwekt is.
Maar de houding van de stakers zelf,
van de heeren van de arbeidsbeurs is
niet minder merkwaardig. Ook op den
dag der staking waren ze vol voorko
mendheid voor de pei s. Ze doden niets
liever dan zich laten fotografeeren en
interviewenze stuurden groote ma
nifesten ter afdruk, schreven zelfs ar
tikels. Ze waren zeer voldaan over
deze reclame en over den indruk, dien
dit alles gemaakt had. Maar ziet,
Vrijdag begon de staking. De staking
ging vrijwel mis. En de kranten kon
digden dit ook aan. Do journalisten
interviewden wel weer de leiders, de
kranten drukten wel af dat aan de ar
beidsbeurs beweerd werd dat er duizen
den stakers Waren, maar ze meldden
eveneens dat de prefectuur van politie
opgaf dat er slechts eenige honderden
waren en dat er in het geheel geen ge
vaar bestond, dat Parijs geen brood zou
hebben. Dat was heelemaal niet naar
den zin der stakende bakkerknechts.
Het was gedaan met hun ingenomen
heid met de pers, roet hun voorkomend
heid voor journalisten en in hun verga
dering van Zaterdagmorgen zijn ze plot
seling in een booze woede losgebarsten
en hebben met hun honderden acht ver
slaggevers mishandeld en de deur uit
gezet, maar de staking is totaal mislukt.
Onze Belgische naburen zaten op' 't
kantje af ook in een kabinetscrisis.
Gelijk men woet was laatst der re-
georing al bijna een nederlaag bezorgd
bij de behandeling van de regeling der
werktijden in de mijnen.
Bij de tweede lezing van dit wets
ontwerp waarbij het zeer rumoerig is
toegegaan, werd een amendement aan
genomen in strijd met den geest van
dat ontwerp der regeering, tengevolge
waarvan de minister-president De Smet
De Naeijer aan de Kamer van volks
vertegenwoordigers mededeelde, dat de
ministers hun ontslag aan den Koning
hadden aangeboden.
Maar de moeilijkheid is spoodig opge
lost, want de Moniteur, de Belgische
Staatscourant bracht het bericht, dat
de Koning het ontwerp, wegens de niet
verkregen overeenstemming had inge
trokken en alzoo het ontslag van het
kabinet niet had aanvaard.
Het Thoolsche watersnood-comité, op
gericht 13 Maart 1906 is thans, na re
kening en verantwoording te hebben
gedaan, voor ontbonden verklaard. De
ontvangsten en uitgaven ten behoeve
van de Oud-Yossemeersche ingezetenen,
die door bedoelden vloed getroffen wer
den, hebben een gelijk bedrag beloopen
van ƒ18,452.125, daar onder de uitga-
