DE ZOON.
ALGEMEEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR
HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
No. 980.
Zaterdag 4 Maart 1905.
14e Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
BRESKEISCHE COURANT
ABONNEMENT.
Per 3 maanden /0.50, franco per post door het geheele Rijk /0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ9.825, bij vooruitbetaling,
alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEJIA.V te Breskens.
België.
Een bedenkelijk kindersterfte-cijfer.
Onlangs is het rapport ingediend over
een wetsvoorstel tot beteugeling der ver
zekering op kindersterfte. Sedert eenigen
tijd reeds was de aandacht der openbare
machten gevestigd op bet grove misbruik
dat in vele gemeenten des lands heerschte.
Onder voorwendsel de ouders tegemoet
te komen in de begrafeniskosten in geval
van bet overlyden hunner kinderen, sloten
verzekeriiigsniaatschappyeu contracten met
hen. Bet bedrag dezer verzekeringen is
van 1Ü0 tot 299 frank, dat zij ontvangen
by den dood van het kind. Dat is een
eclrte premie op misdaad. Ongetwyield
zijn de gevallen zeer zeldzaam waarin bar-
baarscbe of behoeftige ouders hun kind om
het leven brengen, enkel met het doel het
geld der assurantie machtig te worden.
Maar hoevelen die het de arme kle.nen
laten ontbreken aan de noodige zorgen»
voorbehoedmiddelen tegen ziekte en ze zelfs,
in geval van ziekte, geneeskundige hulp
onthouden in de hoop dat een gewenschte
dood hen buitengewone inkomsten bezorgt.
Er is eene gemesnte nabjj Antwerpen,
waar bjjna alle kinderen van, werklieden op
deze wyze verzekerd zjjn en waar de kin-
der-sterfte ontzettend is.
Het komt de berichtgever interessant
voor uit een rapport van den commissaris
Van het arrondissement Antwerpen, geda
teerd van 1994, de volgende zinsneden over
te nemen i
De registers van den burgerlijken stand
van zekere gemeenten met werkliedenbe
volking raadplegende, zegt bij, werd ik
getroffen door het groote aantal sterfge
vallen van zeer jonge kinderen. Het cij
fer scheen my abnormaal en volstrekt niet
in verhouding zelfs met de verwoestingen
die door zekere epidemische ziekten onder
kinderen kunnen worden aangericht, indien
hun voldoende zorgen worden toegedieud.
Het ingesteld onderzoek leidde tot de
ontdekking dat de kinderen zeer dikwjjls
slechts onvolledige zorgen genoten of er
geheel van verstoken waren en dat, onder
de oorzaken van zorgeloosheid der ouders,
men moest tellen de verzekeringen gesloten
op het leven hunner jonge kinderen, ver
zekeringen die door den dood der ongeluk
kige kleine verzekerden voordeel brachten.
De praktjjk dezer fiiiaueieele combinatie
scheen my zooveel te meer veroordeelens-
waard, daar de verzckerings-uperatiën slechts
een lofwaardig doel hebben, nl. om zich
en de zjjueu te waarborgen tegen de sla
gen van bet noodlot en het toeval, of zich
of de zjjueu hulpbionyen te verBchatfen in
kritieke leveustydperken, zooals ouderdom,
gedwongen werkstaking, huweljj ksgiften'
eerste communie, enz. enz.
Doch op welken grond is het bedrjjf te
rechtvaardigen van maatschappijen wier
doel is eene geldelyke vergoeding te ge-
veu aan ouders als schadeloosstelling voor
bet verlies van een kind beueden de acht
jaren, of zelfs van een te vroegtjjdig of.
doodgeboren kind 'i
Een groot aantal geneesheereu van Ant
werpen en andere steden die den inhoud
van dit rapport kennen, hebben hunne
adhaesie met mijne kritieken betuigd en
mij als hunne vaste overtuiging te kennen
gegeven dat de kinderverzekering noodlot
tig werkt op de kindersterfte onder de be
hoeftige klasse.
Bovendien, de verzekering van dien aard
is zeer verspreid en zal zich door de pro
paganda der concurreerende maatschappijen
nog uitbreiden. Eene enkele maatschappij,
die bare operutién o. ni. uitoefent te Ant
werpen en omgeving, heeft ongeveer „zes
tig duizend traiik in één jaar uitgegeven
voor de betaling van verzekeringen op bet
leven van kinderen beneden de acht^ jaar
of doodgeborenen, hetgeen, naar den ge
middelden taks door deze maatscbappy oe-
taald, minstens vertegenwoordigt 7500
sterfgevallen van jonge kinderen.
Rekening houdende met dj clientèle van
andere verzekerings-maatscbappyen, kan
men zeggen dat bet grootste deel der werk-
liedeu-kindelen veizekerd is. Hoevelen zyn
er onder dit groote aantal, die slachtoffers
zyu van de hebzucht van onwaardige ou
ders? Niemand weet dit. Doch er zyn er
zeker, en daarom ïshet te„wenschen dat
spoedig eene wet aaugeuomen woidt, die
paal en perk ueit aan zulk een akeligen
baudel
Byna uitsluitend in het Vlaamsche land,
en vooral in de urrunuisseuienteu Antwer
pen, Brussel en Gent is de kuiderverzeke-
ruig verspreid. Uit de statistiek blykt in
derdaad dat de sterfte onder kinderen veel
grooter is in het Vlaamsche land, doch
met groote verschillen, volgens de steden.
Men heeft dit versehynsel willen verkla
ren, het bestudeeren in de gemeenten waar
de kinder-assurantie vooral is verbreid.
De commissaris van het arrondissement
Antwerpen citeert twee overtuigende voor
beelden. In eene belangrijke gemeente,
Wilryck, waar onder de werkende klasse
vele kinderverzekeringen gesloten worden,
is in 10 jaren de sterfte der kinderen be
neden de 5 jaren gestegen tot 56 pet., en
beneden 1 jaar, tot 37 pet. van de alge-
nieene sterfte. Te Merxein is, gedurende
vier jaren, op eene gemiddelde bevolking
van 10,827 zielen, de sterfte der eerste 5
jaren gestegen tot 136 per jaar (gemid-
deldj, dus 12,3 pet., wat buitengewoon isf
indien men dien maatstaf vergelykt met
de gemiddelde sterfteverhouding in het
ryk.
De eerljjke en nauwkeurige vaststelling
dezer feiten heeft de overtuiging gevestigd,
dat de praktyk der kinder-verzekeringen
het coëfficiënt der sterfte doet stjjgen. Men
moet breken met de infame berekeningen
der speculatie, zonder de lofwaardige po
gingen der speculatie, zonder de lofvraar-
dige pogingen van de voorzorg in de waag-
scüaal te stellen. Indien er twyfel mocht
bestaan omtrent de werkelykheid van het
kwaad waartegen men een geneesmiddel
wil aanwenden, dan zou de wet kunnen
worden beschouwd als een zeer rationeel»
voorzorgsmaatregel. In Trankrjjk is de
weigever reeds opgetreden om te verbie
den, als slrydig met de openbare orde, el
ke verzekering op den dood van kindereu
beneden de 12 jaren. De afdeeliugen der
Kamer, belast met het onderzoek van het
wetsontwerp, hebben gemeend dat de leef-
59.
Doodsbleek van woede stamelde de el
lendeling, zich tot Francine wendende
Welnu, ik ga. Doch gy zult het
betreuren hedenavond is alles beslist.
Bella antwoordde op spottendeii toon
Verschoon ons van uwe voorspellin
gen. Voor de rol van een held uit het
melodrama zjjt u in 't geheel niet geschikt.
Ge maakt u belackeljjk
Claude luisterde reeds niet meer en ver
dween onhoorbaar, schrik en ontzetting
achterlatende. De tegenwoordigheid van
Bella, die mevrouw Appel in andere om
standigheden, zooveel vreugde jiad bereid,
verdubbelde den angst van die beklagens
waardige vrouw. Zy wist, dat bedreigin
gen van een man als Claude niet gering
te achten waren, zy kende hem en had
maar al te goed ondervonden, waartoe by
jn staat was.
Niettemin kon zy een glimlach niet weer
houden by het aanschouwen van dat jeug
dige liefdespaar, dat voor haar stond vul
eerbiedige teederlieid. Zy zag, boe Pierre
voor een oogenblik alle zorgen vergat en
met van geluk stralenden blik het meisje,
dat hy zielslief had, aanschouwde.
Zuchtend spreidde Francine haar armen
uit voor het lietiallige wezen, dat haar
moeder noemde en voor één oogenblik, gaf
baar gemartelde ziel zich over aan de ïl-
lusiëu van bet geluk. Zij luisterde naar
de plannen voor de toekomst, die Bella
vol naïven eenvoud haar mededeelde, en
ondanks alles liet zy zich door de hoop
medesleepen. Was het leven haar niet een
schadeloosstelling schuldig Zou dat schoo-
ne kind baar niet tot troost kunnen strek
ken voor zoovele doorstane smarten V
Inmiddels teerde Brun huiswaarts, het
hart vervuld van toorn. Bella dreigde al
zyn plannen in duigen te doen vallen.
Eu toch dacht hy er niet aan, toe te
geven. By zijn hartstocht voor bella kwam
nu een andere aaudrilt, zyn haat tot Pier
re, dien. hy beschuldigde, de oorzaak te
zyn van de veranderingen, die in de om
geving van Dartigues hadden plaats ge
vonden en door welke hjj op den achter
grond was geraakt.
Maar hy zou zyn macht doen gevoelen.
Bella zou weten, wieu zy gedreigd had
te zullen wegjagen als een houd
Brun vroeg zich al, of hy zich wel tot
den gescbiksten persoon had gewend, toen
hy Bertier-Massol tot onbewust handlanger
had verkoren. De interpellatie en daaruit
voortvloeiende onthullingen zouden de ge
breken van het parlementair-stelsel in bet
helderste daglicht stellen. Was een lid
van de uiterste Jiukerzyde, eeu parleuien-
tair-socialisi, daaitue wel de geschikte man
Zou deze een bres willen schieten in de
repub'ikeinsche vesting. Zou Bertier niet
op bet laatste oogenblik voor de gevolgen
terugschrikken Hoe meer Brun er over
nadacht, des te duidelyker werd het hem,
dat hy zich op een dwaalspoor bevond.
Een man van de rechterzyde, een con
servatief dien bad hy noodig, om het
repubiikeinsch verderf in het helderste
daglicht te stellen.
Lang behoefde hjj zyn geheugen niet te
raadplegen om zulk een man te vinden.
De markies de Coutras, het hoofd der
royalistische party, als volksredenaar iu de
katholiek# werklieden-vereenigingen met
roem bekend, apostel van bet cbristelyk-
sociaüsine, als een kruisridder verdwaald
in deze eeuw van scepticisme, en afgevaar
digde voor Charente, het monarchale de
partement van Frankrjjk, deze was de aan
gewezene, om recht te spreken over de
republiek, die zich van handlangers be
diende als Dartigues.
Hy gaf zyn koetsier last hem naar het
paleis-Bourbon, bet zittingsgebouw der Ka
mer, te ryden. Daar zou by den markies
kunnen spreken, in ieder geval diens adres
kunnen vernemen, en tegelykertjjd Bertier-
Ma8sol kunnen mededeelen, dat by van zyn
voornemen afzag.
De markies was niet in het paleis Bour
bon, doch men gaf Brun zyn adres op.
Het rytuig hield stil voor een deftig,
echt aristocratisch hotel in de Rue Saint-
Dooiinique. Een breed bordes gaf toegang
tot een vestibule, waar twee lakeien in
statige houding den bezoeker opwachtten.
Eenigszins beueesd vroeg Claude of de
markies hem een onderhoud wilde toestaan.
Een der lakeien vroeg hem zyn kaartje.
Brun wilde nooit de sporen Tan zyn ver-
ichjjning achter laten. Een kaartje kan
