BRESKENSCHE COURAIT
DE ZOON.
ALGEMEEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR
HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
No. 970.
Zaterdag 28 Januari 1905.
14e Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden /0.50, franco per post door het geheele Rijk /0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 5 regels 25 aents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij' abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever O. DIEIADIA.V te Breskens.
De toestand in Rusland.
Als een aangeschakeld verhaal van de
gebeurtenissen te St. Petersburg van Zon
dag lezen we
Een gewichtige dag was de Zondag, die
voor Petersburg aanbrak.
Spoedig na middernacht had een troep
arbeiders, ongeveer duizend man sterk, ge
tracht de stedelijke waterleiding te vernie
len. De arbeiders werden echter door de
militairen met geweerschoten teruggedre
ven, dertig dooden en gewonden achterla
tende.
De bloedig begonnen dag zou bloedig
verloopen. Reeds bij het aanbreken van
den dag werden de uit de voorsteden naai
de stad voerende straten door een sterk
cordon van militairen afgezet.
Het plein voor het Winterpaleis werd
door militairen bezet. In den tuin van het
paleis was een brigade artillerie opgesteld.
Door de straten trokken sterke afdeelin-
gen cavalerie. Kozakken met de blanke
sabel werden aan de meeste hoeken der
straten opgesteld. Biljetten met een waar
schuwing van de politie aan de bevolking
om baar woningen niet te verlaten en niet
aan betoogingen deel te nemen, werden aan
geplakt.
Toen ik, zegt de berichtgever van het
Berl. Tageblatt. tegen tien uur 's morgens
mijn woning verliet, boden de straten een
ongewoon stil, haast doodsch schouwspel
maar meer en meer komende in de buurt
van de Poetliof-fabriek werd het levendi
ger op de straten. Het Warschauer en
het Baltische station waren door de solda.
ten afgezet. Bij de Narvapoort bevond zich
het laatste militaire cordon.
Slechts met groots moeite gelukte het
mij, door bemiddeling van bekende officie
ren, zoover te komen, dat ik de ruim el'
uur aanrukkende geweldige arbeidersmassa
kon zien. Voor de betoogers uit liep de
priester Gapon, die in de eene hand het
kruis, in de andere het smeekschrift aan
den czaar droeg.
Hem volgden 15 tot 18.000 man, een
lied zingende.
Ongeveer op een afstand van 80 schre
den van het cordon gekomen, werd den
betoogers toegeroepen terug te keeren, daar
anders zou worden geschoten. Een oogen-
blik aaizelde de menigte. Toen trad Ga-
pon naar voren om met den officier te on
derhandelen waarbij hjj een poging deed
dezen het smeekschrilt te overhandigen.
Alles werd echter geweigerd. Nu keer
de Gapon terug, plaatste zich weder aan
het hoofd der betogers die voorwaarts ruk
ten. Een commando werd gehoord en te
11.40 werd het eerste salvo met los kruit
afgevuurd. De arbeiders rukten verder.
Een nieuw commando en drie salvo's,
met scherp, werden op de dichte massa af
gevuurd. Een vreeselijke kreet van ont
zetting weerklonk. Kreten van smart, ge
kerm van gewonden, een wilde vlucht dei-
arbeiders was het resultaat van dit optre
den der troepen.
Vreeselijk was de uitwerking van het
vuur op zoo korten afstand geweest. Wel
aielen enkele revolverschoten uit de rijen
der vluchtende arbeiders, die, door een wil
de paniek aangegrepen, voortijlden en hun
woede koelden aan de enkele politiebeamb
ten, waarvan velen werden gedood. Maar
hier was het treurspel ten einde.
Ongeveer driehonderd dooden en even
veel gewonden, dekten de straat. Op dit
punt was den arbeiders elke lust tot be-
toogen vergaan.
Na twee uren kon ik zonder overlast bij
de fabriek van Poetilof komen. Een aan
plakbiljet aan de poort verkondigde dat de
arbeiders hun achterstallig loon konden ha
len. Overal stonden groepen arbeiders en
weeneude vrouwen. Enkelen ondervroeg
ik en kreeg ten antwoord, dat zjj niet be
grepen waarom de soldaten op hen scho
ten, daar zij toch slechts den czaar een
smeekschrilt wilden overhandigen. Toen ik
wees op den politieken inhoud van dit ver
zoekschrift, bleken de meesten hier niets
van te weten.
De berichtgever zegt dan verder over
een tweede bloedige botsing bijdeMoskou-
sche poort, waar 20600 uit Kolpino aan
rukkende arbeiders werden tegengehoudeu
en waar duizend dooden en driehonderd
gewonden moeten zijn gevallen.
Op dezeltde wjjze werden de arbeiders in
andere straten ontvangen.
Reeds tv 1 uur stond het vast, dat de
poging der arbeiders om de stad binnen te
dringen, was mislukt.
Op het plein voor het Winterpaleis was
het tot 's avonds zes uur rustig. Elke
kleine samenscholing werd onmiddellijk uit
eengejaagd.
In de stad zelf trokken veel arbeiders
rond, maar waar slechts een oploopje zioh
vertoonde, kwamen ook de Kozakken met
de blanke sabel om de menschen uiteen te
drijven. Men hoorde angstkreten en geroep
om hulp, hoorde schoten vallen, dan waa
alles rustig.
De poging om opstand te verwekken
scheen geheel mislukt.
Arrestaties hadden niet plaats. Hoeveel
dooden en gewonden er vielen, valt niet
met zekerheid te zeggen.
In den namiddag hadden in verschillen
de hoofdstraten nog bloedige botsingen
plaats. Op enkele plaatsen stelden de ar
beiders zich te weer. Zij wierpen met hand-
gianaten en mishandelden alleengaande mi
litairen. Zoo werd een ernstig verwond
generaal door eeuige officiereu op een slede
weggevoerd.
Ie acht uur was het kalmer geworden,
al hoorde men nu en dan nog schoten val
len. De stad maakte den indruk van een
groot legerkamp. Overal bivakkeerenden
soldaten. Het opperbevel over de troepen
voerde grootvorst Wladimir. Het parool
was geen genade en elke samenscholing
uiteen te schieten. Dit parool werd strikt
opgevolgd.
Verder zegt de berichtgever, dat der Rus
sische regeering de schuld treft, de bewe
ging te zeer hebben laten groeien, de ar
beiders tot politieke eischen te hebben aan
gemoedigd, terwijl zij toch voornemens was
niets toe te staan. Onder de arbeiders is
er groote verbittering, onder de beschaafde
standen groote onrust, daar deze het uit
breken eener revolutie vreezen.
Velen hebben in allerijl de stad verla
ten.
49.
Reman9on bevond zich in de toiletkamer
van Amandine, zij had hem de Cronique
Scandaleuse van de geheele Parjjsche too-
neelwereld verteld en wilde hem daarna
vergasten op eenige nieuwe coupletten,
waarmede zij een succes fou zou hebben,
toen hij haar met een ernstig gebaar in
de rede viel.
Beste meid, laten wij nu eens ern
stig zijn Groote belangen stuan op
het spel. Je weet, dat Dartigues de va
der is van den jongen, die van Galbran 't
bewuste dossier heeft gekocht. Wel
nu, Dartigues hoort noch ziet meer iets
van hem en wij vragtn ons af, wat wij
daarvan moeten denken.
Wel, dat is gemakkeljjk te begrij
pen Hij zal het dossier doorgelezen heb
ben en bet moet hem allesbehalve prettig
zjjn geweest, te vernemen dat zjjn vader
een schelm is.
Amandine, je vergeet, dat Dartigues
mijn vriend is.
En dat jij van hetzelfde slag bent 1
Zij sprong op zijn knieën en tikte hem
met haar poezelig handje op de wangen.
Wat hebt jelui toch een schelmerijen
moeten uitvoeren, om zóo rijk te worden
Zeg niet neen. Galbran heeft me aardig
wat verteld Als die kleine Appel
een blik heeft kunnen slaan in jelui ge
heimen, dan moet hjj geen groot bewon
deraar zjjn van de manier, waarop jelui
zaken doet. Je weet, dat ik hem te Mail-
lane gesproken heb
Toen je kwam om mjj te bezoeken?
Heel netjes
Niet jaloersch worden, Bengaalsche
Tijger By ons onderhoud deed hy niet
anders dan mjj uithooren omtrent Darti
gues, diens zaken en verleden Toen
reeds was hjj ongerust Verbeeld je,
hoe hjj nu moet zjjn, na kennis te hebben
genomen van het dossier van Galbran.
En Galbran zal het er niet by laten, hij
is 'n gemeene kerel.
Ik moet den journalist noodzakelijk
spreken.
Wil ik hem laten roepen? Meteen
copieus dineetje en een lief lachje kan ik
allek van hem gedaan krjjgen.
Ja, doe dat De vrouwtjes zijn
toch maar niet te versmaden medewerkers.
Je kunt op mjj rekenen
Den volgenden dag ontving de financier
een briefje van zjjn beschermelinge waar
in deze hem mededeelde, dat Galbran woe
dend was, omdat hjj door den kleinen Ap
pel was beetgenomen, en dat Dartigues en
zjjn partjjgenooten op hun hoede moesten
zyn. Zjj was bang voor een heftige cam
pagne in de pers.
Onmiddellyk na de lezing van dit kat
tebelletje begaf zich Remanpon naar het
hotel in de Avenue Hoche, om Dartigues
te waarschuwen.
X.
Bella had onrechtvaardig geoordeeld, toen
zjj Pierre van onverschilligheid beschuldig
de. Hij was vastbesloteu, niet naar zyn
vader te gaan, doch kon zich niet bedwin
gen te trachten Bella te zien en te spre
ken. Hy kende haar gewoonte zeer vroeg
in den ochtend te waudelen eu bevond zich
daarom iederen morgen na haar aankomst
op de Place de l'Etoille, vanwaar hy uit
zicht had op de Avenue Hoche. Den eer
sten dag zag hjj zijn vader in een prach
tige victoria uitryden, doch tot twaalf uur
wachtte by tevergeeis op Bella. De dag
scheen hem eindeloos lang en vervelend
toe. Den volgenden dag keerde hjj naar
dezelfde plaats terug en weder zag hy zyn
vader, die hem voorbijreed zonder hem on
der de menigte op te letten.
Eindelyk, omstreeks tien uur, in een
sierlijk mandewageutje, dat zijzelf bestu
deerde, zag hjj Bella verschijnen, vergezeld
door de juffrouw van gezelschap liarer moe
der en een groom. Een onweerstaanbaar
verlangen dreef Pierre er toe aan, te gaan
staan op den rand van het trottoir, een
draai van de tram dwong het rjjtuig stil
te staan en Bella merkte haar vriend op,
die haar glimlachend toeknikte. Zjj bloos
de en, alsof zy er al haar gevoel in wilde
leggen, stak zy de handen met blijde ver
rassing naar hem uit. De jongeman sid
derde van geluk en tevens van smart. De
herinnering aan de scheeve verhouding,
waarin hy tot Dartigues stond, sneed hem
door het hart, terwijl hij, niettegenstaande
dat, verheugd was op te merkeu, hoe Bel-
