Buitenland.
mens die kinderen, een fraai bouquet van
levende bloemen aangebodeu, terwijl door
Helena Versluijs zoowel aan den burge
meester als aan mevrouw Gerritsen een in
zilver uitgevoerde afdruk van de feestlie
deren werd overhandigd.
Elk dezer meisjes mocht hiervoor een
woord van hartelijke dank ontvangen.
Na het Pat 's Heeren zegen op u daal" 1
werd Z.E.A. door den heer Wisse namens
het personeel en de kinderen gelukgewenscht
en gecomplimenteerd, waarop eveneens
vriendelijk dank werd betuigd en den school
kinderen op een later te bepalen dag een
feestje toegezegd.
Onmiddellijk daarop viel het koor in
met een »Hij leve lang"!
Nadat thans nog opnieuw een feestlied
werd aangeheven, na afloop waarvan de
talrijke saamgestroomde menigte dit keu
rig uitgevoerde nummer van het program
ma met luide bravo's begroette, werd den
kleinen een versnapering in chocolade aan
geboden en inmiddels de stoet opgesteld
voor den te maken wandelrit door de ge
meente.
Hierbij sloten zich thans ook aan de le
den van den raad, het kinderkoor, de bei
de muziekgezelschappen, en de kroousters,
die zich mede in een lichtblauwe sjerp had
den getooid.
Bij afwisseling lieten de muzieken zich
hooren met lustige marschen, maar ook
de kroonsters die aan het effen groen dat
voor de versieringen was gebruikt, door
vaardige handen eene prettige afwisseling
hadden bezorgd met hunne kleurige rozen»
gaven ook thans wêer leven aan dezen tocht
door af en toe een feestliedje aan te hef
fen.
En op die punten waar de stoet een bocht
maakte en de verschillende deelnemers het
rijtuig des burgemeesters passeerde liet men
een dapper hoera hooren waarbij de school
kinderen toonden zeker niet de minst klin
kende keelen te hebben.
Yan af het haventerrein nam men den
weg door de eerste Zandstraat naar den
Boulevard om van daar terug te keeren
naar de Wilhelmina-Bewaarschool.
Het was intusschen op straat aardig
druk geworden. Niet alleen waren de in
gezetenen op de been maar ook uit de om
liggende gemeenten had men zich opge
maakt.
Vóór de bewaarschool we hebben haar
reeds het concentratie-punt van den dag
genoemd was een sierlijke aanplanting
aangebracht.
De eereboog als ingangs-portaal droeg
de welgemeende uiting 1880 Hulde aan
den Burgemeester 1905. Zij was we
lig uitgedijd tot een soort prieeltje aan
welks zijden enkele mastboompjes het ef-
fene temperden.
Het voor receptie-zaal uitnemend geschik
te lokaal had een kleurig aanzien verkre
gen. De groote glazen deuren wareu ge
heel opengeslagen en daar vertoonde de
volle ruimte zich als een plantentuin.
Met kwistige hand, doch in het voordeel
voor den weldadig aandoenden aanblik wa
ren in de penanten en in de hoeken hoog
opgaande en breed getakte boompjes aan
gebracht wier donkergroene kleur effectief
werd gemaskeerd door veelkleurige lampi
ons, waarbij tevens weer de vaardigheid
uitkwam van njjvere dames-handjes, die op
smaakvolle wijze kunst hadden neergelegd
in dorre vellen papier om die te hervor
men en fatsoeneeren tot beelderige rozen.
Zeggen we er bij dat dit een geschenk
was van een Middelburgsche familie als
blijk van belangstelling in het feest dat de
ingezetenen hunner geboorteplaats vierden.
Een woord van dank voor die attentie
achten we hier niet ongepast.
De zaal liep langzaam vol en nadat de
burgemeester en zijne echtgenoote hadden
plaats genomen, nam de heer J. de Hullu,
de voorzitter der Hoofdcommissie het woord
als volgt
Geachte Huig/reader
Het is thans 25 jaar geleden dat U.Ed.
Achtb. voor het eerst den voet op den Bres-
kenschen bodem zette om het bewind dezer
gemeente in handen te nemen.
Hoe geheel anders is deze dag tegenover
die van vóór 25 jaar. Nu is alles op de
been, toen was alles in ruste. Allen vie
ren thans feest, de heele gemeente ziet ge
om u heen, toen vertoonde zich niemand.
Hoe is het mogelijk, zoudt ge u zeiven
afvragen, indien ge niet beter wist, dat U
hiervoor de bewijzen zelve hebt geleverd.
Ge hebt gedaan voor de gemeente Bres-
kens wat ge vermogt te doen zonder aan-
ziens des persoous, en dit was zeker voor
Breskens een groote schrede voorwaarts.
Ieder die tot (J kwam stondt ge bij met
raad en daad en dit laatste, laat het mij
herhalen, liet zeker voorheen veel te wen-
schen over. Ouden van dagen spieken er
nog steeds met weemoed over. Is het dan
nog wonder dat, toen door enkele ingeze
tenen een oproeping werd gedaan ter be
spreking van deze dag dat ieder direct be
hoefte gevoelde otn U deze dag zoo aan
genaam mogelijk te maken? Ieder zette
zijn beste beentje voor. Derhalve achten
we ons voor onze moeite rijkelijk beloond.
Ik reken het mij tot een eer, ja, ik ben
er trot8ch op, het vertrouwen van de in
gezetenen te mogen bezitten om U.opdeze
dag, namens hen, te mogen toespreken.
Daarom, geachte Burgervader, breng ik
U namens de ingezetenen mijn welgemeen-
den dank dat ge voor onze gemeente hebt
gedaan wat ze thans is. Ik zal niet uit
weiden over de verschillende zaken die on
der uw Burgervaderschap tot stand zijn
gekomen ik weet dat de ingezetenen blijk
geven dit zeer toed te weten.
Ga op den ingeslagen weg voort, opdat
wij na 25 jaar met nog meer fierheid uw
50-jarig ambtsjubilé mogen herdenken.
Dat het Hare Majesteit onze geëerbie
digde Koningin moge behagen hij hernieu
wing van uw mandaat telkens Hare goed
keuring hieraan te hechten.
Heb ik zoo even gezegd dat wij deze
dag feestelijk wilden herdenken dan moet
ik nog verder gaan, wij hebben gemeend
den Burgervader een aandenken te moeten
aanbieden.
Welnu geachte Burgervader, mag ik U
namens de ingezetenen U dit aandenken
vereeren, in de hoop dat het door U nog
vele jaren in gebruik zal genomen worden.
Op dat oogenblik werd door de heeren
Weijkman en Roest eener- en Dieleman
anderzijds het vlaggengordijn weggetrok
ken en het huldeblijk dat tot dusver voor
ieder een diep geheim was gebleven, in
derdaad onthuld.
De voorzitter zijne rede vervolgende zei-
de verder
Maar we hebben ook H. M. de Konin
gin van dit heugeljjk feit in kennis gesteld
in dezen zin
»De ingezetenen van Breskens, op he
den in feesteljjke stemming bijeen ter
herdenking van het zilveren ambtsjubi
leum van hunnen burgemeester. Uwer
Majesteits vertegenwoordiger te dezer
plaatse, bieden Uwe Majesteit hunne eer
biedige hulde aan".
Namens hen,
J. DE HULLU, Voorzitter.
C. DIELEMAN, Secretaris."
en we mochLen de voldoening smaken daar
op reeds het navolgende draadbericht te
ontvangen
»Dk Hui.lu, voorz. feestcommissie.
Hare Majesteit, oprecht deelnemende
in de herdenking van het zilveren ambts
jubileum van uwen burgemeester, draagt
mij op u en ingezetenen Hoogstderzel-
ver besten dank over te brengen voor
de aangeboden hulde.
Adjudant van dienst
Dlmoxceau".
Een drieweif »Leve de Koningin" volg
de op de voorlezing van deze woorden.
Daarna voortgaande besloot de voorzit
ter
Ook u geachte Burgermoeder rest mij
nog een enkel woord ook u leeft onder
den indruk der ingezetenenook u heeft
bijna deze 25 jaar de lasten en lusten hel
pen dragen, daarom hebben wij gemeend
bij het aanbieden van een souvenir ook de
Burgermoeder te moeten gedenken, blijf
nog lang aan zijne zijde gespaard, opdat
ge nog vele jaren te samen uwe welver-
d ende rust n.oge nemen in dit zoo welge
meend aandenken uwer geuieentenareu.
Ook wenscbon wij u door tusscheukomst
van mej. Elisabeth Weijkman een ruiker
als herinnering aan te bieden.
Ook u dochter en zoon wensch ik van
harte geluk met deze voor u zoo blijde
dag, ook door u zal zeker deze dag nooit
vergeten worden welnu, volg zijne voet
sporen en ge zult groot worden.
En u, familieleden, vrienden en bloed
verwanten, ook u allen zijt hartelijk ge-
rvenscht met deze voor ons zoo blijde dag.
Ik heb gezegd."
Luide bravo's bezegelden deze met krach
tige stem uitgesproken gelukwensch.
Andermaal tot het diepst geroerd dank
te de heer Gerritsen slechts met enkele
woorden, verklarende thans door de l.ulde
hem aangedaan niet te kunnen spreken ge
lijk men dit anders van hem gewoon is.
Hij zeide zeer vereerd te zijn met het
aandenken der ingezetenen, hopende daar
van een nuttig gebruik te maken, doch
daaruit dikwijls te worden opgeroepen tot
het verstrekken van raad en daad aan ie
der die hem daar om komt vragen. Die
wenschte hij nog lang te kunnen geven,
want hij zal Bressiaander blijven, om, kan
het zijn, nog zijn gouden jubilé te vieren.
»Leve Breskens Leve de Bressiaanders"
Als weerslag op dezen uitroep volgde
een uitbundig en gebiseerd »Leve de Bur
gemeester 1"
De heer J. Z. de Buisonjé mede-lid der
commissie aan de Nieuweslui», bracht de
hulde over van die bewoners en van de
kinderen zijner school en sprak deze zegen
bede uit »Voor uw voeten dauwe het vre
de, en uw kinderen zegen' God", waarvoor
ook deze, na een woord van dank van den
jubilaris, de welmeenende instemming dei-
aanwezigen inoogstte.
De nieuwsgierigheid van de ingezetenen
die zoo langen tijd op een zware proef is
gesteld geweest, waarin het raden en gis
sen schering en inslag was, werd op dit
moment bevredigd.
De aard van het geschenk, dat beslist
geheim morst bljjven en door de hoofd
commissie op navolgenswaardige en voor
beeldige wjjze als zoodanig is bewaard ge
bleven, viel terstond in ieders smaak.
Het bestaat uit een viertal fauteuils inet
best donkergroen fluweel overtrokken, be
nevens een bijpassende salontafel van don
ker notenhout, waarover een tafelkleed in
overeenstemming met de kleur der fau
teuils, afgezet met lichten geborduurden
rand. .Het geheel is, door tusschenkomst
van den heer L. Bruijnooge, afkomstig uit
de ateliers van de firma L. Gabriëlse te
Middelburg, wien een woord van lof voor
de soliede afwerking niet mag worden ont
houden.
De hoofdcommissie, die van de absolute
machtiging voor de keuze en aanschaffing
van het huldeblijk naar haar beste weten
een passend en waardig gebruik heelt ge
maakt, mocht van verschillende zijden waar-
deerende blijken van instemming en goed
keuring ontvangen, die, met het oog op het
groote vertrouwen dat men in haar gesteld
had en wederkeerig eene groote verant
woordelijkheid met zich bracht, ten zeerste
door haar werden op prijs gesteld.
Na van verschillende zijden te zijn ge
luk gewenselit, werd thans de burgemees
ter met zijn gasten door denzelfden stoet
huiswaarts en door de hoofdcommissie tot
aan de deur geleid.
De stoet maakte, nadat zoowel de kroon
sters als de schoolkinderen den burgemees
ter en zijne echtgenoote, die zich inmiddels
in de veranda hadden geposteerd, hartelijk
hadden toegejuicht, rechtsomkeert naar de
markt, alwaar ze werd ontbonden en ieder
in de gelegenheid werd gesteld de rechten
van den iuwendigen mensch te doen gel
den.
(Plaatsgebrek noopt ons dit verslag af
te breken tot een volgend nummer.)
Groede. De loop der bevolking in deze
gemeente is als volgt
Op 1 Jau. 1904 bestond zij uit 2408
personen.
Zij vermeerderde door geboorte met 54
en door vestiging met 91 m. en 57 vr.,
Zij verminderde door overlijden met 39
en door vertrek met 143 m. en 11G vr.
Er werden 24 huwelijken voltrokken.
Rusland—Japan
Nu met de capitulatie van Port-Arthur
de belangstelling voor dit deel van bet krijgs-
tooneel aan het verflauwen raakt, wendt
men zich weer hoopvol naar de Sha-ho,
in de verwachting, dat daar het bloedig
handwerk spoedig opgevat zal worden en
de slachting-in-massa weer zal beginnen,
onmeuschelijker, bloeddorstiger nog dan
voorheen.
Maar volgens telegrammen uit New-York
te Londen ontvangen, wordt in officieele
Amerikaan8che kringen verklaard, dat het
Russische leger spoedig van de Sha-ho zal
terugtrekken naar Tieling, waarbij Kouro-
patkine's voornemen zou zijn te Kharbin
een vaste stelling te kiezen.
Intusschen zitten de Russen niet stil en
zijn Vrijdagavond Linchinpoe aangevallen
met hevige geweersalvo's en een uur later
begon het geschut ook een woordje mee te
spreken.
Er werd verwoed gevuurd, doch de Ja
panners hadden geen verliezen naar de
berichtgever meldt.
Zij wachtten in de loopgraven den aan
val af, doch het bleef bij een bombarde
ment.
Ook schermutselingen zijn nog aan de
orde van den dag. Op 5 Januari werd
aan den rechteroever van de Hoen-ho, bij
het dorp Koediatse, een Japansche sluip-
patrouille opgelicht. Een officier en een
