KENSCHE COURANT. DE ZOON. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT. No. 932. Zaterdag- 11 September 1904. 13e Jaarg, Buitenland. FEUILLETON ABONNEMENT. I'er 3 maanden ƒ0.30, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55, voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling. Hij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen. ADYERTENTIËN. Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur. Uit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEIUAA te lireskens. Frankrijk. l)e crisus te Marseille kan beschouwd worden als te zijn geweken. Uit Parijs wordt gemeld, dat tal van le den van de minderheid in de Kamer het besluit hebben genomen alle gemeenten in het land zich te laten uitspreken over de /opheffing van het Concordaat en van de begrooting van Eeredienst. Een volksoor deel dus over de scheiding van kerk en staat. Spanje. Dat het steeds woelt en gist op het I- berische schiereiland, bewijst het telkens ontdekken van Kun uien-aanslagen. Nu weer had een ontplof fing plaats tijdens het voor bijrijden van een uit Madrid komenden trein nabij het station Veriuas (Austurië.) liet bleek dat er op eenigen afstand van de rails een bom lag. Gelukkig weiden ditmaal geen onheilen aangericht. Rusland. Zondag hebben te Sosnowice ter gele genheid van de Israëlitische nieuwjaarsvie ring, ernstige onlusten plaats gehad. Jonge lieden wierpen de Israëlieten met steenen, waarbij een kind licht gewond werd. Onmiddellijk verspreidde zich het gerdcht, dat de Israëlieten een kind gedood hadden. Groote troepen arbeiders trokken door de straten en gooiden de ruiten in vuil Israëlitische woonhuizen. Velen wer den gewond door steenworpen of dolkste ken. De geneesheeren durfden den gewon den te midden van den steenenregen geen hulp bieden. Servië. De correspondent van een Engelsch blad te Belgrado verbaalt van een onaangename historie, koning Peter overkomen. Z. M. zat eenige dagen geleden aan ta fel en babbelde met een in zijn nabijheid zittende dame over de op handen zijnde kroningsfeesten, toen hij eensklaps, bij liet oplepelen van zijn soep, een strookje per kament op den bodem van zijn bord zag liggen. De koning hield het papiersnip pertje voor het lamplicht en werd zoo bleek als een lijk. De naast hem zittende dame las de volgende woorden Peter Karageorgevitch, gij zult nooit ge kroond worden. Natuurlijk zoo luidt htt romantische vertelseltje verder verliet de koning, ze nuwachtig aangedaan, onder het stamelen van een excuus, het vertrek. Vermoedelijk was zijn trek voor de lekkere soep verdwe nen. Australe. Uit Nieuw-Pommeren wordt door de Küln. Ztg. bericht ontvangen van een zen. deliugennioord. De paters Naschen en Rut ten, de broeders Bley, Plasschaert en Schel- lekeus en de zusters Holler, Balka, Utsch, Sehiuitt en Rath zijn vermoord door hun .bekeerlingen". De zendelingen behoorden tot het genootschap van bet Heilige Hart van Jezus, dat in Duitsehland een stichting heelt le Munster. Uit Brisbane werd nog gemeld, dat 36 inboorlingen gevangen werden genomen, waarvan er 16 wegens den moord zijn te rechtgesteld. Het was blijkbaar de bedoe ling alle blanken te vermoorden. Onder de namen van die dappere strij ders voor het geloof op het grootendeels nog onbekende eilaud Nieuw-Pommeren be vinden zich drie Nederlanders. De slacht offers zijn pater Henry Rutten, uit Tilburg) broeder J. Schel'ekens, uit Oisterwijk en broeder A. Plasschaert uit Overslag (Zee land.) De vermoorde missionarissen hadden op het eiland drie stations. De daders be lmoren tot den onbeschaafden stam der Ka- uakken. De Köln. Ztg. verneemt nog enkele bij zonderheden, waaraan men ontleent, dat pater Rasdier een zeer bekende persoonlijk heid was. Kort geleden waren zijn ver diensten erkend door het verleenen van de Kroonorde 4e klas. Hij werd in 1S6S te bombach in Beieren geboren. Pater Rut- ten, die hem steeds trouw ter zijde stond, werd in 1873 te Tilburg geboren en was sedert 1900 priester en zendeling. Broeder Bley werd te Haltern geboren en belioor- de*tot de orde der Trappisten. Plasschaert werd in 1871 by Breda geboren, terwijl Schellekens in 1873 te Oisterwijk het eer ste levenslicht aanschouwde. Rusland—Japan. Als een bewijs dat Koropatkine niet stil zit en zijn terugtochlsplan tot het einde schijnt te zullen volvoeren, diene dat hij met zijn staf op 5 dezer Schukhe bereikt heeft, waarbij het leger in twee dagen 42 werst aflegde, wat pleit voor het weerstands vermogen der troepen, de weersgesteldheid en slechte wegen in aanmerking genomen. Generaal Mitchensko met 20 000 man infanterie en 120 eskadrons ruiterij dekt den marscli van het Russische leger. Met de Japanners duikt echter nog een vijand op, die wreeder is dan zij gebrek aan voedsel. Ofschoon de censuur zooveel mogelijk der delij ke berichten tegenhoudt „komen vree- selijke verhalen van het lijden hierdoor den Russen veroorzaakt. In Liaojang zijn aanzienlijke voorraden achtergelaten de geheele organisatie van de intendance moet meer dan betreurens waardig zijn en roekeloos moet met de mond behoeften op marsch omgesprongen worden. Een enkel staaltje van die nonchalance meldt de New-York Herald, die het vol gende uit Gensan te weten kwam 2000 man Russische troepen met 7 veldkanon nen verlieten Hamhung in noordelijke rich ting. Een groote hoeveelheid rijst werd achtergelaten, waarvoor blijkbaar geen re den was. Waar zoo weinig nota wordt genomen van de verpleging der troepen, een eerste vereischte voor de instandhouding van de discipline, moet het weerstandsvermogen een grooteu slag krijgen en is de man te bewonderen, die met zoo'n leger nog doet wat er mee gedaan is. De Russische minister van oorlog moet meiedeeling hebben ^ontvangen, dat twee Japansche divisies op •Simmingting aanruk ken uit liet nooidwesten van Muekden. Zij zouden slechts over Chineesch grondgebied hebben kunnen marcheeren om uit die richting te komen, wat beschouwd kan worden als een inbreuk op de onzijdigheid. 14. Dacbt bij echter nog wel eens aan haar Met zijn veranderlijk gemoed, was liet zeer waarschijnlijk, dat Zulks 111 bet geheel niet meer bet geval was. Bij hem wisckte de indruk van morgen, dien van gisteren uit. Hij volgde Claude's raad en zag alleen maar naar wat voor kern lag. Hij luid Mevrouw Hernandez te Valdi- via ontmoet, gedurende een reis die hij bad ondernomen voor een zaak, die aan de stichting der Parana-spoorweguiaatschappj) moest voorafgaan. Hij oordeelde, dat de weduwe van den president keiu nuttig kon zijn, door de relatiëu, die zij in Centraal- Amerika bezat. Zij had zeer veel moeite om haar vermogen, dat in verschillende ondernemingen was belegd, te realiseeren. Hij bood haar zijn diensten als rauds- muu aan, en wist zich onmisbaar te ma- hen, zoodat de weduwe zijn vertrek eu huu scheiding als een ramp beschouwde. Dartigucs maakte gebruik van dezen toe stand en overtuigde tiaar, dat hij uiet lan ger in baar omgeving kon blijven zonder haar in opspraak te brengen, terwijl hij niet naliet er tevens op te wijzen, dat hij niet langer zijn eigen belangen kon ver- waarloozen ten bate van de hare. Hij gaf baar een oplossing 111 overweging, een huwelijk. En zonder een zweem van ge wetenswroeging, geleidde by haar naar het altaar. Omstreeks van dien lijd dateerden zijn relation niet Rémanjon en Barandet. De eerste was betrokken geweest bij de Socié- té Kuropeenne, die gefailleerd was met een reusachtig deficit, waarvan het bedrug voor een deel in zyn zakken was verdwenen. Barandet, oud-prelect, oud-lid van den Raad van State, groot-officier van het Le- giuen van Eer, werd nadat dit faillisse ment was uitgesproken, met de admini stratie belast. Als accountant had hij zijn gelijke niet en met zijn plooibaar geweten zorgde bij wel, dat liet leeuwenaandeel van bet nog resteereude actief naar zijn brand kast verhuisde. Claude Bruu, die in Pa rijs vertoefde om promotors te vindeu voor de spoorwegmaatschappij, leerde de beide finaucieis kennen en wuardeeren en het edele drietal had weldra zijn netten uitge worpen eu menig goudvisclije verschalkt- De Maatschappij tot exploitatie van Parana-spoorwegeu werd opgericht. Het grondkapitaal diende hoofdzakelijk om de vier oprichters te verrijken, docli gegeven de natuurlijke hulpbronnen die liet schier eiland opleverde, toonde de zaak inderdaad veel levensvatbaarheid te bezitten en, tot gro ite verwonderiug van het consortium- zelf, behoorde zij spoedig tot de goede af faires. Slechts één persoon was een doorn in l.et oog van bet syndicaat-Dartigues, na melijk de Fransche consul te San Paulo, de heer Ramon, die wegeus den invloed, dien bij iu de eommeicieële kringen van Midden-Amerika bezat om zijn -eerlijkheid en kundigheden als koopman, in den Raad van Commissarissen was opgenomen, teff- einde met zijn naam te kuuueu pronken en vertrouwen te wekken. Dartigues en zijn collega's sterk door het bewustzijn van huu straffeloosheid, verheelden hem niet de knoeierijen eu ouikooperijen, waaraan zy zich schuldig maakten, en de consul, die wel inzag, dat hij voor de meerderheid mocht zwichten, begreep, dat wanneer hij sprak, de onderneming zoude mislukken. Hij nam daarom zijn ontslag als commissaris, doch was te veel koojuuan om zijn upzichters- aandeeleu aan Brun te verkoopen. Hij kon zijn mede-vennooteu niet weerhouden te stelen, doch weigerde zelf mede te doen. Hij was er ten volle van overtuigd, dat de zaak zelve op gezonde basis stond. Al leen de personen deugden niet en deze, hoopte hijzouden zich wel aan he leiding onttrekken, wanneer de onderneming den kinderschoenen was ontwassen en op de gewone wyze zou moeten worden geëxploi teerd, dan toch is zij voor regelmatige coutröle vatbaar en hiedi zij niet zoo ge makkelijk gelegenheid voor knoeierijen aan. Hij vergiste zich uiet. Dartigues trad als directeur af, iu 't bezit van vier milliuen, oneerlijk verkregen winst, eu met behoud van zyu aandeelen in de maatschappij, die een beduidende waaide Vel legenvvourdig- deu. Up dat uogeublik begon Dartigues heim wee te krygen naar zyu vaderland. Hjj was niet tevreden met het bezit van een iortpin, hij wilde er ook van genieten.

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1904 | | pagina 1