BRESKENSCHE COURANT.
DE ZOON.
ALGEMEEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR
HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
No. 921.
Woensdag 10 Augustus 1904.
13e Jaarg.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
abonnement.
Per 3 maanden /0.50, franco per post door het gelieele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.626, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIËN.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAN te Breskens.
Rusland—Japan.
Er komen meer bijzonderheden bekend
omtrent het driedaagsch gevecht bij Port
Arthur, dat den Japanners op zware ver
liezen is komen te staan. Er wordt zelfs
gesproken van niet minder dan 10000 man,
tegenover 1500 der Russen waaronder 40
officieren.
Toch meent men stellig dat Port Arthur
het niet lang meer zal kunnen uithouden.
De Tsaar heeft Zaterdag het volgende
telegram van Koeropatkin ontvangen, ge-
dagteekend van Vrijdag
Den 4en dezer zoo seint de opperbe
velhebber hebben de Japansche bedek
kingstroepen een linie in bezit genomen op
15 K.M. ten noorden van Hai-tsjeng.
Aanzienlijke strijdkrachten van den vij
and banen zich een weg door de bergen in
de richting van Pa-hoe-tsai, in het dal van
de Si-ta.
Een der vijandelijke kolonnes bracht den
4en haar hoofdmacht vooruit tot Sjaninoo,
en haar voorhoede tot Tan-kan-tse, op 20
K.M. van Hai tsjeng.
Aan den oostkant hadden de Japanners
dien dag hun krachten saamgetrokken op
den grooten weg naar Liao-jang, in de
buurt van Kho-loen-ko, met hun voorhoe
de bij Er-ta-tse, 5 K.M. ten zuidoosten van
Lian-tia-sjan, en bij een rij heuvels tus-
schen Dan-dia-kau en San-poe, zij rukken
uit het oosten naar Lian-tia-sjan op.
Talrijke Japansche afdeelingen zijn saam
getrokken in het district van Hoe-tsia-tse,
Pen-si-ko, Li-ke-jan en Fan-tsia-poe-tse.
Verkenningstroepen van den vijand blij
ven den rechteroever van de Tai-tse-ho be
zetten.
Te Pen-si-kao houden zij ook den berg
pas bezet. Op den 4en rukte een Japan
sche afdeeling van ongeveer 100 man naar
Pen-si-kao op, maar ze werd door onze
voorposten teruggedreven en keerde naai
den linkeroever terug.
De Japanners hebben Siao-si-ra ontruimd,
maar blijven Et-tsian-sjan bezet houden
met een kleine strijdmacht.
De concentratie der Japanners »aan den
oostkant", door Koeropatkin bedoeld, heeft
plaats ten noordwesten van den Jan-tse-
ling, waar pas gevochten is tusschen dien
bergpas en Anping. (Dan dia-kau=Ta-toeng-
kou, Lian-tia-sjan=Lang-tse-sjan, enz.
Pen-si-kao is blijkbaar Pun-si-hoe, een
andere naam voor Suo-jen, aan de Tai-tse,
ten noorden van den Joe-sjoe-ling.
Men schrijft
Bij den post- en telegraafdienst is het
aantal afwezigen wegens ziekte zóó aan
zienlijk, dat nauwelijks meer krachten be
schikbaar zijn om de daardoor ontstane va
catures te bezetten. Men schrijft de oor
zaak daarvan, behalve aan te weinig per
soneel op vele kantoren, toe aan een ver
anderde wijze van telegramoverseining, wel
ke zeer schijnt af te matten en een nadee-
ligen invloed moet oefenen op het gestel
der telegraafambtenaren.
BRE.SliE.VS, Augustus 1904.
IJzeudijke, 8 Aug. De hedenmorgen
gehouden zitting van den gemeenteraad
werd door alle leden bijgewoond.
De notulen der beide vorige zittingen
werden gelezen en goedgekeurd.
I. De voorzitter deelde mede, dat Ged
St. het besluit tot het aangaan eener geld-
leening hebben goedgekeurd.
II. Ter benoeming van een onderwijzer,
waarvan de voordracht bestond uit de bee-
ren Serie te IJzendijke, Baert te Eede,
Plasschaert, sints de vorige zitting in func
tie te Tubburgen, Westveer te 's Graven
polder en van Houte te Retranchement,
werden 2 stemmen uitgebracht op Serie en
5 op Plasschaert die alzoo is benoemd.
Burg. en Weth. stelden voor de infunc
tietreding te bepalen op 15 Aug., in ver
band met het rijkssubsidie dat niet wordt
uitgekeerd bij langere vacature dan 3 maan
den.
Na eeuige besprekingen hierover die van
zeer ondergeschikt belang waren en van
weinig zaaks getuigden, omdat een vaca
ture met het recht op behoud van de rijks
bijdrage niet 3, maar 4 maanden mag du
ren, (zie art. 45 der wet op bet lager ou
derwijs) werd de infunctietreding vastge
steld op 25 Aug., en er zelfs nog de voor
waarde aan verbonden om, ingeval de be
noemde die reeds in functie is en uit dien
hoofde niet vóór dien tijd ontslag mocht
kunnen verkrijgen, van af dien datum ver
lof te geven tot op het oogenblik dat hij
hier in functie zal kunnen treden.
Nu de wet in dit geval nog eene speling
van éene maand toestaat, loopt men minder
gevaar voor het derven van het rijks-sub
sidie, maar anders meenen we dat zulk een
verlof niet zou kunnen beschouwd worden
als geldig, omdat toch inderdaad geen ver
lof kan worden gegeven aan iemand die
niet in dienst dezer gemeente maar wel in
dien van een andere staat.
lil. Ter bepaling van de toelage aan
de weu. Cruijsbergs waartoe in de zitting
van Juli in beginsel is besloten, hadden
Burg en Weth., die gaarne van uit den
boezem van den Raad een som hoorden
noemen, geen voorstel.
De heer Hendrikse zag liever een gede
cideerd voorstel van de zijde van B. en W.
De heer Calon stelde daarop voor, welk
voorstel door het Dag. Bestuur werd over
genomen aan de wed. Cruijsbergs een tij
delijke toelage te verleenen van ƒ175 's
jaars, en elk jaar bij vernieuwing aan te
vragen.
Zonder hoofdelijke stemming werd dit
goedgekeurd.
IV. Op de aan den Commissaris der
Koningin aan te bieden lijst van candida-
ten voor 2 leden van het college van zet
ters der dir. bel. werden achtereenvolgens
geplaatst de heeren B. J. Doens (aftr. lid)
met 7, P. J. Lievens met 4, J. B. de Wit
te (aftr. lid) met 7 en G. Doens (zoon van
het aftr. lid B. J. Doens) met 5 st.
V. In de begrooting voor 1904 werd
de navolgende wijziging zonder hoofd, stem
ming goedgekeurd, alsde ontvangsten
werden verhoogd met ƒ2870.93, zijnde
ƒ233.53 opbrengst verkoop hakhout, ƒ2500
der geldleening en ƒ137.40 bestedingskos-
ten van den aannemer, en de uitgaven
3.
Dartigues, niet aan hun tegenspraak ge
woon, wond zich meer en meer op en met
zijn onstuimig karakter verklaarde hij, dat
hij een ieder, die hem den weg tot den
roem versperde, als zijn doodsvijand be-
schouwde. Hij gaf zijn woede lucht in de
meest overdreven bewoordingen, die Fran-
cine met angst vervulden en bij haar va
der voor het eerst de gedachten opwekten,
of zijn schoonzoon wel toerekenbaar en
diens genie niet een uiting van waanzin
was, doch de wanhoop van Francine, een
restje van het oude vertrouwen in dien
vdekselsche jongen" en zijn echt klein-bur-
gerlijke weerzin in familieveeten deden hem
besluiten niet met zijn schoonzoon te bre
ken. Doch hij weigerde hem iederen fi-
nancieeler, steun, verklaarde nooit Rouaan
te zullen verlaten, doch dat hij steeds zijn
huis voor zijn kinderen beschikbaar hield,
als zij genoeg hadden van het avontuurlij
ke Parijsohe leven.
De woede van Dartigues was eensklaps
bedaard en welgemoed nam bij met zijn
vrouw afscheid van haar ouders en groot
moeder en vertrok naar de hoofdstad.
Eerst te Parijs gevoelde bij zich in zijn
element. Hij had juist gezien, toen hij
meende, dat daar zijn scheikundige proef
nemingen een ruimer arbeidsveld zouden
vinden, doch had er niet aan gedacht, dat
de ellende zich in een wereldstad honderd
maal heviger doet gevoelen dan in een
kalme provinciestad. Hij dacht, dat bet te
Parijs gemakkelijk was aan kapitaal te ko
men. In iedere courant werden er im
mers per advertentie greote sommen te
gen matige rente aangeboden. Hij liep
alle voorschotbanken en geldschieters af,
doch bij hen bleef zijn welbespraaktheid
zonder de minste uitwerking.
Hij gaf echter den moed niet op en had
inmiddels een betrekking gevonden in een
fabriek van behangselpapieren, terwijl hij
nog steeds peinsde en zocht, als een di
amantzoeker, die in het mulle zand een
Koh-i-noor meent te zullen ontdekken.
Gedurende dit tijdperk van koortsachtig
zoeken naar geluk en roem, werd hem een
zoon geboren, die Pierre gedoopt werd,
naar Francine's vader. De familie, in droe
ve verlatenheid achtergelaten, werd wreed
getroffen, eerst door het overlijden van de
oude grootmoeder, later door dat van de
vrouw van den havenbeambte. Deze was
echter nog steeds vol ijver in zijne betrek
king werkzaam en weigerde zijn schoon
zoon te volgen, die hem den raad had ge
geven zich bij hen te Parijs te komen ves
tigen De oude, koppige Normandiër wil
de Rouaan niet verlaten en in de brieven
aan zijn dochter voorspelde hij baar een
volkomen ondergang, in die groote stad
vol ellende en met dien gek, met wien zij
getrouwd was. Doch steeds antwoordde
Francine hem, dat zij volkomen gelukkig
was.
En niettemin werd zij door Jean, die
niet in staat was aan zijn grillen weerstand
te bieden, reeds sedert geruimen tijd schro
melijk verwaarloosd. Geen woorden van
teederheid werd in hun armoedige woning
vernomen. Thuis, in die omgeving van
gebrek en ellende, had hij steeds den
mor.d vol van de bitterste verwijtenal
leen in het koffiehuis, met al het klater
goud van verguldsel en spiegels, de met
alcohol bezwangerde atmosfeer, gevoelde hij
zich op zijn plaats en kon hij nog droo-
men van zijn grootsche plannen van roem
en rijkdom.
Hij had zich vele kennissen, allen van
verdacht allooi, verworven. De slechtste
onder hen was wel Claude Brun, bediende
op een effectenkantoor, die een kamer in
hetzelfde huis bewoonde als Jean.
Klein, mager, gedrochtelijk en het aan
gezicht door de pokken geschonden, boe
zemde reeds zjjn voorkomen onwillekeurig
afgrijzen in. Wie hem éénmaal had zien
lachen, een grijr— den Judas-lach, leerde
hem voor immer vreezen. Onwillekeurig
kwam men tot de veronderstelling, dat dit
wanstaltig schepsel der geheele natuur zijn
afzichtelijkheid verweet en, omdat zijn ge
laat schier ontvleeschd was, aan de gansche
menschheid vitriool in het aangezicht wil
de werpen.
Deze Brun had hem door middel van
beursspeculaties de grootste winsten voor
gespiegeld en Dartigues, met zijn wuft,
ras medegesleept karakter, sloeg er spoedig
geloof aan. Doch hoe aan geld te komen
voor den eersten dekkingstermijnOf-
