BRESKEHSCHE COURANT ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIG 4E DISTRICT. Mij is de wrake. No. 831. Woensdag 23 September 1903. 12e Jaarg. Buitenland. FEUILLETON. ABONNEMENT. Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het gelieele Rijk ƒ0.55, voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling. Bjj alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen. ADVERTENT IËN. Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELENA.M te Breskens. Zoo is de lang verwachte kabinets-crisis in Engeland dan toch uitgebroken. Vorige week deden te Londen daarom trent de meest positieve berichten de ron de. De lezingen waren tweeërlei. De eer ste luidde dat Chamberlain zou aftreden, de tweede dat Ritchie, waarschijnlijk ook Hamilton en mogeljjk nog eenige anderen hun ontslag ingediend hadden. De geruchten bleken waarheid te bevat ten, want Cbamberlain, Hamilton en Rit chie namen hun ontslag en de Koning ac cepteerde dit. Chamberlain schreef den 9en September een brief aan Balfour, waarin hij zeide dat toen hij en Balfour de aandacht vroegen voor de veranderingen in den handelstoe stand van Engeland, geen van beiden de bedoeling hadden een zuiver politiek ge schil te laten opkomen. Niettegenstaande dit verwierpen van den beginne af, de li berale leiders een onderzoek van het fisca le stelsel zonder eenigen schroom, gebruik makende van den ouden kreet «duur brood Op deze wijze reeds een ernstig voor oordeel opwekkende terwijl nog geen open bare beraadslaging had plaats gehad. Daar Chamberlain beseft dat de prefe rentieels behandeling der koloniën als po litieke quae9tie van onmiddellijk practisch belang niet met hoop op succes kan wor den vooropgesteld, ofschoon een sterke meening bestaat ten gunste der repressail- le, gelooft hy het best zjjn programma te kunnen dienen buiten het kabinet, waarom hij dus zjjn ontslag aanbod. Balfour dezen brief den 16en Septem ber beantwoordende, neemt het ontslag van Chamberlain aan, zij het dan ook met te genzin. Hij is het met Chamberlain eens dat de publieke opinie nog niet rijp is voor de koloniën, welk stelsel omvat be lastingen op voedingsmiddelen. In de te genwoordige omstandigheden acht fialfour het aldus het verstandigst ten einde de quaestie der fiscale hervormingen te be vorderen, om de belastingen op levensmid delen te schrappen uit het politieke pio gramma der unionisten. Als een bewijs van de ontsteltenis door het aftreden van Chamberlain veroorzaakt, kan gelden de onmiddellijke daling in den prijs der Consols, die 887/8 openden. Het gevoel van ontsteltenis werd nog versterkt door het feit, dat het publiek geen kennis droeg van wat gebeuren zou. Het bericht, dat Chamberlain zou aftre den, was alleen bekend in goed ingerichte kringen de avondbladen van enkele dagen geleden maakten er geen melding van, en algemeen geloofde men dat slechts Ritchie en lord Hamilton zouden aftreden. De liberale bladen juichen over de ver nietiging der Torie-partij en trachten den indruk te wekken, dat de fiscale quaestie slechts een roode doek was, die dienen moest om de aandacht af te leiden van 't rapport der oorlogscommissie en van de onderwij squaestie. De «Daily Chronicle" zegt, dat het af treden der vrjjhandelaars minstens het be wijs is, dat de protectie in het kabinet een volkomen overwinning heeft behaald. Het besluit der regeering van het in voeren van represaille-maatregelen, een punt in 't regeeringspragramma te maken en de quaestie der preferentieele rechten te laten vallen, beteekent niet, dat 't plan van Chamberlain verworpen werd het is alleen uitgesteld. Onder het publiek is het algeiueene ge voel, dat van oprechte spijt over Cham berlain's aftreden, hoewel niemand er aan denkt, dat zijn loopbaan hiermede zal zijn afgesloten. t De toestand aan de Bulgaarsche grens rechtvaardigt het nemen van buitengewone maatregelen door de Bulgaarsche regee- ring De Macedoniërs vereenigen zich in groo- ten getale in de buurt der grens, met de bedoeling het land" van den opstand bin nen te dringen, het koste wat het wil. Deze vrijheidsmannen zijn tot wanhoop gebracht door de moorden in het vilajet Monastir. In de dorpen van de districten Kustendil en Dubnitza zijn vierduizend mannen die klaar staan om-Alacedoniëbin. uen te rukken, een gelijk aantal in Sofia. In de Bulgaarsche hoofdstad wordt de houding der regeering algemeen goedge keurd, het oproepen der reserve voor de grens-divisies en" het zenden van een nota aan de mogendheden. Zelfs de oppositie juicht deze maatrege len toe, welke de opgewondenheid der be volking wat kunnen doen bedaren. In diplomatieke kringen acht men deze mobilisatie -wat voorbarig, daar in de nota te lezen stond, dat Bulgarije eerst zoii-over- gaan tot mobilisatie, wanneer de mogend heden interventie weigerden N aar aanleiding van deze nota spreekt de «Dnevnik een der ministrieële Bul gaarsche bladen, de hoop uit, dat deze de laatste ollicieele nota moge zijn. Komen de mogendheden niet tusschen beide, dan maar den oorlog verklaard, hoe zwak de Bulgaren ook zijn. Van het oorlogsterrein zelf is niet veel nieuws mee te deelen. Trouwens men wordt huiverig iets van de wapenfeiten mee te deelen. Bewezen is, dat de Turk- sclie telegrammen schromelijk overdrijven in hunne overwinnings-berichten, misdadig verkleinen hunne moord- en brandmisda- den. De mededeelingen uit Sofia kunnen uit den aard der zaak slechts onvolledig zijn, waar deze verkregen worden uit de tweede hand. Volgens een telegram uit Konstaiitino- pel aan de Turksche ambassade te Parijs vervolgden Turksche troepen Bulgaarsche benden in liet Balkaugebied. Van een bende werden 45 man gedood, van een an dere 130. De Turken maakten bommen, wapenen en patronen buit en maakten een krijgs gevangene, gekleed in Bulgaarsch officieren- uniform. Een andere beude van 200 man werd vernietigd. Oostenrijk en Rusland richtten een cir culaire tot de overige mogendheden, waar in zjj mededeeling doen van hun besluip om, niettegenstaande de jongste gebeurte nissen in Macedonië, te volharden bij hun hervormings programma. Dit optreden wordt druk besproken, daar juist het onvoldoende karakter van de Oostenrijk Russische hervormingsplannen 200. Toen hij onder aan het slot gekomen was, zag hij Theresa leunend over de ba lustrade van het platform, dat van den slottuin op het uitsteeksel van een rots was uitgebouwd. Hare blikken dwaalden over liet heer lijke landschap, maar een vreemde uitdruk king van ernst en droefheid was verspreid over hare schoono trekken en toen zij hem zag, overviel haar plotseling iets als een schrik. De roos, waarmede zij ge speeld had, ontzonk bare hand en viel voor hem in de diepte. Het was geen overmoedige kindergroet, als voor jaren in Venetië, toen zij met ro zen hem riepdaar lag iets weemoedigs in de bloem, die ontbladerd nederviel. Maar ook de wijze, waarop hij naderde, was een andere gewordenhy had den stommen onwillekeurigen wenk niet noo- dig gehad, om zijne schreden te verhaas ten. Zij had zich naar de kleine poort toe gewend, door welke hij den tuin moest binnentreden, zij wist het, nu hij kwam, nu bracht hij een beslissing, niet alleen voor haren vader, maar ook voor haar. Had haar blijmoedig vertrouwen, de sterke geduldige liefde, welke zij hem bad toegedragen zoo langen tijd, zijn liart niet verwonnen, was dit hart daardoor niet zoo danig verwarmd, dat hij haar een enkel offer brengen konde, een offer, dat Mag- dalena geen voldoening schonk, maar graaf Wolf een grievende smart spaarde, dan was haar schoon geloof een kinderdroom ge weest. Ge wilt heen, gravin, zeide hij, haar alleen begroetend met een eerbiedige hoofd buiging. Dit bericht kwam zoo onver wacht, dat het mij hierheen brengt op een ongewoon uur. Zij was dapper ats altijd, zij beproefde te lachen. Er zijn aangelegenbeden en gevoelens, waarbij ik mij niet scheid van papaj zeide zij, hij heeft het naaste recht op mij. Onmerkbaar rilde Richard. Het naaste recht ge zegt my dit zoo bedaard en koel, Theresa, dit is wreed, na mij zoo lang verwend te hebben. Maar ge hebt gelijk, ik heb den tjjd verzuimd en verdroomd, ik moet van vo ren af aan beginnen. Zij keek hem aan, zij verstond hem niet geheel, wilde dit niet om zich niet opnieuw bedrogen te zien als zoo menigmaal. En waarmede wilt gij beginnen,- vraag de zij. Hiermede, hernam hij, terwijl hij Her berts bekentenis uit zijn borstzak nam en verscheurde. 'Neem mij mede, Theresa, waarheen gij ook gaatlaat mij de laatste zijn, opdat ik eens de eerste worde. Ik heb u mijne wraak opgeofferd, opdat ik u mijne liefde bieden kan slechts een rein hart mag zich tot u verheffen. Eindelijk I zeide zij diep ademhalend, en verder niets. Het was een enkel armzalig woord, maar wat lag niet in,den klank! Jubel, tri omf en dank, gloeiende liefde en zoete toe wijding, alles wat het hart van den man betoovert en bedwingt. Eindelijk, zeide ook hij en sloot het schoone schepsel in zijne armen, en nu eerst, toen zjj bevend van geluk aan zijn borst rustte, nu eerst gevoelde zij, hoolang de strijd geweest was en lioo hard. Nu zijt gij de mjjno voor eeuwig!, zeide hij teeder en kuste de heldere drop pelen weg, die aan hare lange wimpers hingen. Nu geef ik ze do vrijheid, die zóete gevoelens van liefde en verlangen, wiartegen ik zoo lang, o zoo lang reeds

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1903 | | pagina 1