RRESKENSCHE COURANT
ALGEMEEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR
HET VOORMALIG 4E DISTRICT.
Mij is de wrake.
No. 830.
Zaterdag 19 September 1903.
12e Jaarg,
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.51), franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIËN.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Uit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEÜIAiV' te Breskens.
Bet hooge woord is er uit: vorst Fer
dinand en zijn ministers hebben aan de
Europeescbe mogendheden laten weten, dat
Europa iu den Macedonischen opstand tus-
schenbeide moet komen, in de eerste plaats
omdat Boelgarije niet langer lijdelijk de
moorden der Turken kan aanzien. Dit zou
in Boelgarije aanleiding tot een binncn-
landsch oproer geven. In de tweede plaats
omdat Turkije zich bljjkbnar tot een oor
log met Boelgarjje gereed maakt.
Te St. Petersburg nu wordt verteld, dat
Rusland op deze nota zal antwoorden, dat
Boelgarije onzijdig moet blijven; maar de
iSecolo" van Milaan weet, dat de Boel-
gaarsche minister-president weigerde den
Turkschen gezant te ontvangen, toen bij
juist een onderzoek met den Engelscben
had gehad. En Petroff zal dat niet op
eigen gelegenheid, maar met volmacht
hebben gedaan.
De toestand op bet oorlogsterrein is
weinig gewijzigd.
In officiëele Russische kringen wordt
verzekerd, dat Rusland en Oostenrijk een
nieuwe nota aan Bulgarije zullen zenden,
om er op aan te dringen, alle relatiën met
de revolutionaire comité's af te breken en
te verhinderen, dat Bulgaarsche officieren
aan den opstand deelnemen. Waarschijn
lijk zal Petroff de minister-president ant
woorden, dat Bulgarjje in de onmogelijk
heid verkeert, de volksgeestdrift te doen
ophouden. Het zou daardoor een binnen-
landsch oproer uitlokken.
Uit Monastir wordt aan den »Times"-
correspondent te Sofia gemeld dat Hilmi
Pasja en zijn collega's alle mogelijke voor
zorgen nemen om te beletten dat de con
suls en de vreemdelingen inlichtingen ver
krijgen uit de omstreken.
Een journalist die een der vernielde dor
pen Armensh wilde bezoeken, werd naar
een politiepost gebracht.
Zelfs wordt er toezicht gehouden dat de
vreemdelingen zoo min mogelijk menBcheu,
op de hoogte van den toestand, spreken.
Deze poging tot geheimhouding en ge
heimzinnigheid kan nooit ten voordeele
van de Turken uitgelegd worden, natuur
lijk. Zoo zou spoedig kunnen uitkomen
precies hoe het moorden en branden in
zijn werk ging, hoe de overwinningstele
grammen van Turksche zijde overdreven en
gelogen zijn.
Thans reeds niettegenstaande al die
voorzorgsmaatregelen deelt dezelfde
j Ti mes"-correspondent mee dat die over
winningstelegrammen wel eenigszins doen
denken aan die van Engeland uit den eer
sten tijd van den Zuid-Afrikaanschen oor
log (al gebruikt de «Times" deze vergelij
king niet.) De opstandelingen vechten
nooit in zulke groote troepen dat er spra
ke kan zijn van honderden dooden tegelijk
in één gevecht. Wel is het feit dat thans
in het hospitaal te Monastir 1100 gewon
de Turksche soldaten liggen. Bovendien
omdat het hospitaal geen ruimte genoeg
bezat voor alle gewonden zijn velen 'onder
gebracht in particuliere huizen en het pa
leis van justitie.
Zondagmorgen maakte een Reuter-tele-
gram gewag van een ernstig treffen bij
Eüzabethpol, tusschen Armeniërs, die pro
testeerden tegen de overgave Armenisch-
Gregoriaansche kerkgoederen aan 't Staats
bestuur en de Russische troepen 7 men-
schen werden gedood, 27 gewond. Het
doel van dit Armenisch optieden is drie
ledig. Allereerst wenschen zij de niet-
geestelijke overheid te houden buiten hnn
kerkelijke aangelegenheden, ten tweede
willen zij blijk geven van hun anti-Russi
sche stemming in het algemeen, ten derde
trachten zij de Koerden te bewegen tot
een inval in Russisch gebied.
In een bergpas tusschen Batoem en de
Russische grens is een bende, 42 man sterk,
gevangen genomen, welke onder aanvoe
ring stond van een gewezen student te Stutt
gart, Abramjam.
Zij had bij zich meer dan 30 moderne
geweren, 6000 revolverpatronen, 15 pond
dynamiet, 8 kanonnen, verbandmiddelen en
medicamenten. Op het vaandel stond
«Dood of vrij."
Deze troep heeft zich langen tijd opge
houden in verschillende steden van Trans-
Kaukasie. Waarschijnlijk was de bedoe
ling der Koerden over te halen tot inval
len in de Christen-gemeenten om op deze
wijze aan de Turksch-Russische grens weer
een Armenische quaestie te scheppen.
Volgens een officiëele mededeeling uit
Constantinopel van Maandag, zou er een
gevecht hebben plaats gehad in de bergen
en bosschen in de omstreken van Kesrie,
tusschen de Turksche troepen en benden
opstandelingen. Meer dan 100 dezer laat-
sten zijn gedood en een groot aantal ge
vangen genomen. Geweren, bommen en
patronen werden door de Turken genomen.
De opstandelingen verbergen zich hier
en daar en bieden hun onderwerping aan.
De Bulgaarsche bewoners van de Turk
sche provinciën, die zich bij de opstande
lingen hadden aangesloten, smeekten om
genade bij den Sultan. Zij leveren de wa
penen in, hun door de revolutionaire co
mité's verstrekt.
Het getal van de in het vilajet Monastir
verbrande plaatsen beliep volgens consulai
re berichten tot 9 Sept. 115. De mishan
delingen, de Bulgaarsche vrouwen en kin
dereu aangedaan, spotten met elke beschrij
ving. Ongeveer 8000 gezinnen zijn zonder
toevlucht en dwalen in vertwijfeling van
plaats tot plaats. Een prachtige oogst
staat op de velden, zonder dat iets binnen
gebracht kan worden.
Het bataljon Albaaeezeu begaat in de
omgeving van Kirkilisse dagelijks slach
tingen. De Russische gezant eischte van
de Porte onmiddellijke terugroeping van
die bandelooze benden.
Bij de opening der Staten-Generaal op
Dinsdag, waren weder de meeste leden dei-
beide Kamers in ambtsgewaad aanwezig
alleen de heeren Bos, Ketelaar, Van Vliet
en De Klerk waren in burgerkleeding, ter
wijl de heer Nolens priesterkleeding droeg.
Voorts waren aanwezig alle ministers,
vele leden van den Raad van State en ver
schillende hoogwaardigheidsbekleeders.
Alle tribunes waren overvol.
199.
Vrjj herhaalde de schilder na een pauze,
waarin hij het blad papier had neerge
legd, Gode zij dank, om Veronica's wil.
Gjj wilde het vroeger niet inzien, Ri
chard, zeide de oude predikant, als gij in
uwen vurigen ijver voor recht en gerech
tigheid klaagdet, dat graaf Wangerloh ont
heven scheen aan menschelijke verant
woording. Zoo ergens, dan is hier het
woord vervuld»Mij is de wrake, Ik wil
vergelden".
Gjj wildet wreken naar uw gevoelen, gij
hebt daarnaar gezocht en gehaakt, uzel-
ven het leven verbitterd en eenzaam ge
maakt, jaren lang en de eeuwige gerech
tigheid ging, uwe hulp versmadend, onbe
kommerd haren weg, strafte, loste op en
verzoende zooveel schooner dan gij
De jongste broeder ontweek het ant
woord hij nam een tweede kleiner blad
papier, dat nog in de enveloppe zat en
ontvouwde het.
't Was van graaf Wolf aan Richard ge
richt en behelsde slechts eenige regels,
welke hij zjjnen broeder eveneens voorlas.
Gij hadt gelijk nu is het openbaar.
Ik mocht wel de onbewezen vordenkiug
onderdrukken, om mijnen naam onbevlekt
te houden, maar de waarheid niet. Ik leg
de treurige bewijzen uwer bewering in u-
we handen nedergij hebt zoo lang ge
leden en zoo zwaar onder de vergeefsche
pogingen, ze aan het licht te brengen
voldoe nu ann den wensch van uw hart.
Een ding slechts verzoek ik u wacht
met eiken maatregel, welke gij ten op
zichte dezer zaak nemen wilt, nog eenige
dagen, tot ik met mijne dochter een reis
heb aangevangen, welke mijn plan is in
het buitenland te doen.
De predikant stond op toen de schilder
peinzend zweeg.
Den wensch uws harten zult gij vol
doen, Richard dit hart kan niet dwa
len in datgene, wat het zal voldoen.
Mij roept een ambtsplichtals ik we
derkom denk ik, zult gij het wel eens zijn
met uzelven wat gij te doen hebt voor
Magdalena, voor haar kind en voor uzel
ven.
Een wijle nog bleef Richard zitten, het
hoofd steunend op zijne hand, de oogen
gericht op het papier, dat de aanklacht
inhield van den man, welken hij zoo doo-
delijk had gehaat.
Hij was ontrukt aan iedere verantwoor
ding, lang reeds gered in weldadige ver
getelheid wellicht in vrede.
Hjj had immers geschreven Ik ga tot
haar. Nu hij zjjn vergrijp erkend had en
geboet, nu hij vol berouw en vol verlan
gen terugkeerde tot haar, nu nam zij hem
aan en zij waren weder vereend.
Richard bedacht dit zonder ijverzucht of
smart, zonder een enkel zelfzuchtig gevoel.
Hoe had dit ook anders kunnen zijn, hij
was immers aan het doel; zij was gewro
ken en verzoend, zij het ook op een an
dere wijze, dan hij had gedacht.
Hij wist haar nu in eeuwigen vrede en
nu haar schoon beeld hem voor oogen
kwam, lokte het geen verlangen meer uit,
noch toorn hij groette het blij en geluk
kig, als als een dierbare herinnering zijner
jeugd. II y had geen recht meer op haar,
geen plichten meer ten opzichte van haar;
dimmer nog had hij zich zoo vast met
haar verbonden gevoeld in stille bevredi
ging en toch zoo volkomen los van alle
aanspraken uit een smartelijk verleden.
Voor hem lag het leven, het warme
opwekkende leven en een verlangen maak
te zich van hem meester, dit te onarmen
eh gelukkig te zijn.
Hij stak de brieven bij zich en verliet
dbor een achterpoortje den tuin der pas-
