Mij is de wrake.
No. 803.
Woensdag 17 Juni 1903.
12e Jaarg;
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
het voormalig 4e distriet.
Buitenland.
FEUILLETON.
BB1SKEISC
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.025, voor Amerika ƒ0.825, hij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
C0URAHT.
ADVERTENTIËN.
Van 1 tot en met 5 regels 25 centselke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Bit blad verschijnt eiken ltinsihi<r- eu Vrijdagavond hij den uit<rever 0. DIKLEMAA te Bresketis.
I)e Staatsgreep iu Servië.
Uit de bizonderheden die de correspon
denten van de .Frankfurter" en de »Köl-
nische Ztg." nog uit Belgrado melden, valt
thans een aaneengeschakeld verhaal samen
te stellen van de voorbereiding en de uit
voering van ile samenzwering tegen het
Servische koningshuis.
Reeds in Januari 1902 was er onder de
officieren een samenspanning op touw ge
zet met het doel om het koninklijke paar
om te brengen.
Alexander kreeg er lucht van en het
complot werd verydeld en ofschoon men
alle officieren die bij de samenzwering be
trokken waren, kende, durfde men ze niet
verder moeien. De officieren die een gren-
zenloozen haat koesterden tegen koningin
Draga eu hare broeders, en in den laat-
steu tijd ook tegen Alexander zelf, rust
ten echter niet.
Langzaam en voorzichtig werd de nieu
we aanslag voorbereid. Generaal Atants-
kovits, inspecteur van de infanterie, aan
vaardde de leiding en ontwierp samen met
kolonel Radoniir Poetnik, een van de
flinkste Servische officieren het geheele
plan. Dienvolgens werd kolonel Masjin,
de meermalen genoemde broer van den
eersten man van Draga, uitgekozen om
zich aan het hoofd van de troepen te stel
len, terwijl luitenant-kolonel Peter Misjits
de bizonderheden van de uitvoering moest
regelen.
De aanvoerders kozen dan den nacht
van Woensdag op Donderdag voor de uit
voering van het plan. Alle samenspanners
(uitsluitend officieren) kregen van hun hoofd
lieden last, om zich in kleine groepen tot
één uur na middernacht in de verschillen
de nachtlokalen op te houden en zich te
gen dien tijd in het officierscasiuo te ko
men aanmelden. In den loop van de laat
ste dagen waren een groot aantal officieren
te Belgrado gekomen De samenzweerders
hadden gemeenschappelijk gegeten en had
den voortdurend der marsch ter eere van
koningin Draga en den Kolo-dans laten
spelen, om de verdenking af te leiden dat
zij vpanden van de Koningin waren. In
het officierscasino werd aan elke groep
haar sfeer van actie aangewezen.
O. m. moesten alle ministeriën, de wo
ningen van de verschillende ministers, te
lefoon-, post- en telegraafkantoren en de
'prefectuur van politie bezet worden. Om
twee uur 's nachts wist ieder zijn plaats.
De sterkste groep van officieren (40) moest
onder aanvoering van overste Misjits den
konak overrompelen, gesteund door een
rot van de lijfgarde, die volgens de regle
menten van de hofpolitie ten allen tijde
het recht had, om den konak binnen te
komen.
Kolonel Masjin bezette intusschen met
het 6e en 7e regiment infanterie en het re
giment van de garde-eavaleiie alle straten
om den konak heen. Kolonel Naumowitzj
(adjudant) opende voor de samenzweerders
de poirten. Eenige bofgendarmes boden
tegenstand, maar werden over den kling
gejaagd. De officieren renden den ouden
konak binnen, waar de slaapvertrekken van
den Koning en de Koningin waren, eu
zochten in de eerste plaats den eersten ad
judant van den Koning, generaal Lazarus
Pretovits, die in zijn kamer sliep.
Een wachtmeester in de voorkamer ver
zette zich en werd doodgeschoten, tien of
ficieren verzamelden zich nu voor de ka
mer van den generaal en braken haar open
met behulp van een dynamiet-patroon,
waarbij kolonel Naumowitsj doodelijk ge
wond werd.
Generaal Protovits gaf zes revolverscho
ten af op de indringers. Wezenloos smeekte
hij toen om genade. Zijn linkerarm was
zwaar gekwetst. Men nam hem toen in 't
midden, om hem te laten wijzen, waar het
koninklijk paar was Hij leidde de offi
cieren aarzelend, blijkbaar opdat de Koning
en zijn gemalin tijd zouden winnen om te
kunnen vluchten. De samenzweerders be
merkten de bedoeling van den generaal en
schoten hem dood Eindelijk vonden zij de
geheime vertrekken op den zolder van den
ouden konak. De gesloten deuren werden
opengebroken tot men ten slotte den Ko
ning en de Koningin voor zich zag. Bei
den waren in hun hemd. De Koning eischte
van de officieren op hun eerewoord de ver
zekering dat hem geen leed zou geschieden,
en ook wilde hij, in het aangezicht van
den dood, de geruchten die in den laat-
sten tijd waren verspreid over geschillen
tusschen hem en Draga, weerleggen
Daarom kuste hij zijn vrouw driemaal.
Draga trachtte hem nog met haar hand
te beschermen. Maar toen knetterden de
revolvers los, beiden baadden in hun bloed.
De moordenaars sleurden de lijken naar
het venster en wierpen ze van boven afin
den tuin van het paleis. Toen men de
lijken later vandaar naar het paleis over
bracht, zag Tsjarikof, de Russische gezant,
wiens woning tegenover den konak ligt,
toe hoe dit gebeurde. De lijken moeten
er erg verminkt hebben uitgezien. Door
den smak uit het venster was zoowel van
den Koning als de Koningin de rugge-
graat gebroken dit constateerden de ge-
neesheeren bij de schouwing.
Terwijl dit drama zich afspeelde in den
konak, drong een afdeeling soldaten binnen
in de woning van de familie Loenjewitsa,
nam de beide broeders van Draga (Niko-
demus en Nikolaas), die zich niet verzet
ten, in haar midden en bracht hen naar
het bureau van den divisie-commandant en
vandaar naar de ondergrondsche vesting,
waar hun te verstaan werd gegeven, dat
zij moesten sterven. De broeders onarm-
den elkaar, na eenige minuten klonk het
bevel tot vuren en een salvo maakte een
einde aan hun leven.
Generaal Tsintsar Markovits, wiens huis
in de wijk Wratsjar gelegen is, werd om
twee uur 's nachts gewekt door een luid
geklop aan zijn deur. Hij bemerkte een
paar officieren met een afdeeling soldaten.
Hij wilde geen gevolg geven aan het
bevel van de officieren om hen te volgen,
en maakte zich gereed om met een revol
ver te schieten hij werd echter met een
paar schoten neergeveld. Milovan Paflo-
vitz, de minister van oorlog, sloot zich in
zijn huis op. De deuren werden met be
hulp van dynamiet-patronen opengebroken
en de officieren drongen de slaapkamer
binnen. Zestien wonden met sabelhouwen
172.
Daar ik niet geheel uitgeplunderd was,
maar behalve geld en kleine geschenken
voor de inlanders ook nog reisbenoodigd-
heden, welke van zeer veel waarde voor
mij waren, voor de oogen van mijn be
diende had weten te verbergen, zoo kwam
ik na vele moeielijkheden en gevaren ee
nige maanden later eveneens te Zanzibar
aan.
Mijne gezellin was natuurlijk heen.
De tijding van mijn dood was hen reeds
voorgegaan. Lichamelijk nog afgemat,
geestelijk nog niet zoo frisch, als ik het
op deze reis had gedacht te worden, met
het bewustzijn, dat niemand mij verwacht
te, dat ik nergens werd gemist, met dit
eigenaardig gevoel, dat gij, heer graaf,
naar ik hoop nimmer hebt gekend, en dat
volstrekt niets opwekkends heeft, maakte
ik geen haast mijne plaats onder de leven
den weder in te nemen.
Noem het krankheid, noem het luim, ik
gaf er mij aan overik had in de verste
verte nog geen lust reeds naar Europa
weder te keeren.
Maar hoe was het mogelijk, dat niet
van Zanzibar uit het bericht van uwen
dood herroepen werd, zeide de oude heer.
O dat is zeer natuurlijk, heer graaf.
Ware ik eene door geboorte of geleerd
heid veelbetekenende, bekende persoon
lijkheid geweest, dan zou de blijmare snel
genoeg over de zee gevloden zijn maar
dokter Wangen Wie kent hem en wie
vraagt naar hem. Dat te verkondigen liet
men zeer eenvoudig aan mijzelven over.
Ik ben dan een tijdlang in Egypte ge
weest, ben naar Jeruzalem gegaan en kom
direct uit het beloofde land hierheen
gesterkt ten nieuwen leven.
Krachtig schudde graat Wolf hem de
hand. Zoo wees mij dan hartelijk wel
kom, het is mij eene waarachtige vreugde
u weder te zien, zóó weder te zien, voegde
hij er uitdrukkelijk bij.
Ik heb u nu het noodzakelijkste mede
gedeeld, heer graaf, om mij recht te geven
mijne plaats in het rijk der levenden we
der in te nemen, zeide Wangen, nu mag
ik stellig ook van mijne zijde inlichtingen
vragen, vóór alles naar het welzijn der
gravin.
O Theresa haar gaat het voortreffe
lijk. De Duitsche lucht en mijne vader
lijke liefde, welke zij nu voortdurend kan
genieten, bekomen haar voortreffelijk.
Zij is dus nog altijd bjj u, heer graaf?
Nog? waarde Wangen, nadat ik haar
aan zoo lastige omstandigheden heb be
twist, zal ik mij niet weder van haar schei
den. Geene verandering in mijn of in haar
leven zou dat hebben kunnen bewerken.
Eerst het einde mijner aardsche loopbaan
is schoon Maar ge moet Theresa zien
en mij alleen veroorlooven haar een wei
nig voor te bereiden.
Ze is nog niet zoodanig verhard door
het leven, om zulke plotselinge overgan
gen te kunnen doorstaan, zonder eenige
wellicht nadeelige ontroering.
Hij verliet de kamer en Constantijn blééf
alleen met zijne verwachting. Graat Wolf
had de vraag ten opzichte van Theresa
maar half beantwoord of zjj gehuwd was,
bleek uit het antwoord niet recht duide
lijk en hij bad dit te snel afgebroken, dan
dat Constantijn tijd zoude gehad hebben,
zich juister uit te drukken.
Het duurde intusschen niet zeer lang, of
de graaf verscheen weer. Kom, kom me
de, waarde dokter, Theresa wacht u. De
overweldigende verbazing heeft reeds plaats
gemaakt voor reine vreugde. Met jeugdi
gen haast leidde hij Constantjjn de trap
pen op, een bediende, die wachtend voor
een der deuren stond, opende een voorka-
