COURANT.
Mij is de wrake.
No. 792.
12e Jaarg.
Woensdag 6 Mei 1903.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
het voormalig 4e district.
Buitenland.
FEUILLETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIËN.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents; elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Ilit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIEI.ElUAAi te Dreskens.
De vorstelijke bezoeken zijn in vollen
gang-
Koning Edward van Engeland heeft zijn
vriend den Koning van Portugal met een
bezoek vereerd, heeft de Zuidelijke lucht
van Italië ingeademd, met de visite aan
zjjn collega.
Ook bracht hij een bezoek aan den Paus,
welk koninklijk bezoek slechts den per
soon des Pausen heeft gegolden, zoodat,
omtrent de beteekenis ervan, noch katho
lieken noch protestanten zich een verkeer
de voorstelling kunnen maken. De koning
heeft alleen gewild zijn opwachting ma
ken bij het eerwaardig hoold der katholie
ke kerk, wieus geestelijk gezag door tnil-
lioenen onderdauen van 't Britsche rijk
wordt erkend.
Eduard VII moet verbaasd zijn geweest
toen hij zag, hoe kras de stokoude Leo
XIII nog is. In het gesprek dat hij met
den Paus voerde moet van geen staatkun
de gewag zijn gemaakt.
De Italiaansche overheid is vreeselijk
benauwd geweest, dat den Koning van
Engeland bij zijn bezoek aan Rome iets
onaangenaams zou kunnen passeeren. Zij
heeft haast belachelijke voorzorgen er te
gen genomen. Zoo stond langs den weg
van het station naar het Quirinaal het pu
bliek achter een zesdubbele rij van solda
ten. Ter eere van het bezoek zijn twee
duizend menschen in het cachot gestopt.
Alle menschen, die zich in den loop der
laatste jaren hadden schuldig gemaakt aan
Pro-Boer-betoogingen, konden niet in aan
merking komen voor toegangskaarten
voor de officiëele recepties of de galavoor
stelling in den schouwburg.
Van daar is de Koning naar Parijs ver
trokken, Vrijdag is Z. M. in de Fransche
Hoofdstad aangekomen.
Te 3 uur arriveerde de trein. Presi
dent Loubet bevond zich aan het station
met den secretaris-generaal van het presi
dentschap. Een dichte menigte was op
de been.
Koning Edward droeg de Engelsche ge-
neraals-uniform. De president trad den
Koning tegemoet en drukte hem de hand.
Koning Eduard en president Loubet
drukten elkaar aan het station hartelijk de
hand. Drie jaren zijn verloopen aldus
sprak de Engelsche vorst sedert mijn
laatste bezoek aan Frankrijk.
De voorzitter van de Kamer en den Se
naat, de ministers, burgerlijke en militaire
autoriteiten waren aanwezig.
De stoet kwam te 3 30 u aan het ge
bouw der Britsche ambassade. Den ge-
heelen weg langs werd koning Eduard eer
biedig gegroet en toegejuicht.
Geen enkel incident valt te vermelden.
Koning Eduard trad te 5 uur het Ely-
sée binnen. President Loubet verzocht
hem plaats te nemen op een fauteuil naast
de zijne. Het onderhoud tusschen beide
Staatshoofden, dat een half uur duurde,
was zeer hartelijk. Koning Edward ver
zocht den president zijn respect over te
brengen aan mevr. Loubet.
Koning Leopold dringt er zeer sterk op
aan, dat Eduard ook België zal bezoeken.
De Duitsche Keizer met den Kroonprins
en Prins Eitel zijn thans in Italië.
Alles is bij die bezoeken rozengeur en
maneschijn.
Minder gunstig is de toestand in het
Oosten.
Blijkens ontvangen berichten zijn Vrij
dagavond in Saloniki verschillende dyna
miet aanslagen door Bulgaren gepleegd.
Ook moeten gewapende aanvallen ge
daan zijn en het filiaal der Banque Otto-
mane verbrand zjjii. Vele personen zijn
gedood of gewond.
Men gelooft dat deze aanslagen alleen
ondernomen zijn om de Turksche overhe
den tot moorddadig optreden te noodzu-
ken.
Het Turksche postkantoor en andere ge
bouwen werden eveneens aangevallen. In
de stad heerscbt een paniek.
Uit Smyrna zijn 2000 man troepen aan
gekomen de rust is hersteld.
Aan boord van het stoomschip Guadal
quivir van de Messageries Maritimes ont
ploften bommen, toen het schip den 28en
April uit Saloniki zou vertrekken.
Er werd een Bulgaar in hechtenis ge
nomen, die aan boord was gegaan om zijn
bagage neer te zetten en daarop naar land
terugging.
Al deze buitensporigheden zijn het werk
van Bulgaarsche agitatoren.
Bij het gevecht van Vrijdag te Nevro-
kop zijn 18 Bulgaren gesneuveld. In 't
gevecht bij Djunaibala is een bende van
honderd Bulgaren vernietigd.
Richten we ook even het oog op Trans
vaal.
Opnieuw is door de Britsche regeering
een blauwboek uitgegeven, betrekking
hebbende op het bestuur in de nieuwe ko
loniën.
O. a. wordt er een overzicht in gege
ven van de wijze waarop de regeering de
leening van 35 millioen pd. st. door die
koloniën onder garantie van het rijk aan
te gaan (30 millioen voor Transvaal en 5
millioen voor Oranje Rivier kolonie), denkt
te besteden.
Lord Milner wijst er op hoeveel is uit
gegeven, om de bevolking onder dak te
brengen en de schade van den oorlog te
herstellen, nl. 14.000.000 pd. st.
De hooge commissaris maakt de opmer
king, dat van dit geld niet minder dan 11
millioen aan de gewezen vijanden van En
geland gaat. Hij voegt er niet by, dat
ten minste 5 millioen door die gewezen
vjjanden zelf wordt betaald, terwijl bet
overige maar een schamele vergoeding is
voor al het leed en al het verlies, dat de
Britten over Zuid-Afrika hebben gebracht.
Waar de 5000.000 pd. st. vandaan moe
ten komen, door Chamberlain beloofd aan
de Boeren, die zich op gezag van Roberts
proclamatie hadden overgegeven, blijkt nog
a]tjjd niet. Onder de hierboven genoemde
posten vermogen wij ze niet te ontdekken.
En op de Britsche begrooting staan ze
ook niet uitgetrokken.
Het wordt tjjd, dat Chamberlain eens te
kennen geeft hoe de vork in den steel zit.
Heeft hijAfrika rondreizende, misschien
wat onbezonueu met millioenenbeloften om
zich heen gegooid en weigeren zijn colle
ga's die beloften te honoreeren
161.
Wanneer komt gjj tot mij was zjjn
antwoord. Verder niets.
Het antwoord gaf ditmaal de oude Ru
ben. Hjj liet doorschemeren, dat de dub
bele scheiding van zjjn kind hem strijd
kostte, maar schonk toch zijn zegen.
Mjjne Esther is oprecht, door en door
en zij zal dit bljjven, zoo schreef hij. De
ergste leugen, dien een mensch kan spre
ken, is de leugen aan zijn eigen overtui
ging. In de lente, als het ijs gesmolten
zal zijn en de vaart naar uw eenzaam ei
land niet meer gevaarlijk, dan moogt gij
haar komen halen.
Maar het lot was Werner goediger, dan
zjjne eigen bescheiden wenschenhet ei
land, waarop hij met Esther zoovele smar
telijke uren had doorleefd, dit eiland zou
niet de zetel zijn van zijn jeugdig geluk.
Toeu sneeuw en ijs gesmolten waren en
Esther het christendom had omhelsd, toen
droeg men den ouden predikant van Ket-
tenstein ten grave en de vriendelijke pas
torie, waarop graaf Wolf patroonsrechten
had, werd den schoonzoon des ouden Ru
bens als schoonste huwelijksgeschenk aan
geboden.
Het huwelijksfeest, de overgang naar
den nieuwen schoonen werkkring zijns
broeders, waren voor Richard even zoovele
voorwendsels om zijn vertrek nog steeds
uit te stellen, ofschoon zijn onderhoud
met Herbert zoo geheel zonder goeden uit
slag gebleven was. Was het de wensch,
getuige te worden van een geluk, dat hern-
zelve verloren bleef, was het de zorg om
het kind der vrouw, die het ideaal zijner
jeugd geweest was en het verlangen zijner
mannelijke jaren, of ketende hem het te
lang ontbeerde geluk, oDder menschen te
zijn, die hem beschouwde als nauw aan
hen verwant, genoeg, het scheiden viel
hem zwaar.
Nog altijd werd Magdalena's terugkeer
en haar dood verzwegen, nog altijd het
geheim bewaard, dat hare geschiedenis
omzweefde. Richards diep beleedigd ge
voel duldde geen twijfel aan de waarheid
harer verklaring, ieder ongeloovig lachje,
iedere medelijdende blik, welke men op
Veronica had kunnen werpen, zou hem
getroffen hebben als een persoonlijk ver
wijt, dat hij het niet verstond, om de rech
ten van het kind geldig te maken. Maar
hoe verlatener dit kind hem toescheen, des
te hartstochtelijker had hij het lief en de
vrijplaats, die het kleine meisje verwierf
in Werners huis, de moederlijke zorg, die
Esther het betoonde, verschaften der nieu
we zwagerin spoedig zijn vertrouwen.
Of hij echter niettegenstaande alles de
kleine niet liever in Theresa's armen zag,
of de frissche liefde hem niet goed deed,
de liefde, die het kind ten deel viel, alleen
ter wille van zicbzelve, niet met het uit
zicht op een geliefd echtgenoot of ter ge
dachtenis aan de vrouw, die ver aan het
zeestrand uitrustte van haar leed, dit vroeg
hij ziehzelveu vaak af, als hij het zag vol
geheime bevrediging, hoe wel het Veroni
ca was daar boven in het slot, toen zij
gedurende de huwelij kareis van het jonge
paar der jeugdige gravin op haar dringend
verzoek was overgegeven.
Ook hij was daar als gast geweest en
somwijlen, als hij aan Theresa's zijde van
de galerij nederkeek in bet lachende dal,
dat in zomerpracht aan hare voeten lag,
als hij den frisschen machtigen stroom des
levens daarheen zag vlieten, het golven en
dringen, het scheppen en werken, dan
vloog daar iets als lentezoelte door zijnen
ternedergebogen geest en dan scheen ,hem
de wereld weder schoon toe.
Het rusteloos zoeken en verlangen naar
de verlorene had nu opgehouden en in de
