BRlSKENSCaU COURANT
Mij is de wrake.
Genade.
No. 788.
Woensdag
pril 1903.
12* Jaarg.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
het voormalig 4e district.
FEUILLETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.00, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIËN.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. Dl ELF.fi AX te Breskeus.
Er openbaren zich na de schokkende ge
beurtenissen in deu lande een tweetal be
wegingen ten gunste van het gestaakt heb
bend Spoorwegpersoneel, waarop het niet
ondienstig is te wijzen.
De eerste is die, waarbij velen zich
aangorden om dat personeel zoo na moge
lijk weer in dienst te nemen en de ande-^.
re bedoelt aan deze mannen steun te ver-
leenen in den vorm van giften af te zon
deren door de arbeiders van het verdiend
loon.
De eerste is ontstaan uit medelijden met
de getroffen gezinnen en bedoelt alzoo ge
nade te oefenen, en de andere wordt aan
bevolen door het Comité van verweer dat
in een comité van steun is omgezet.
In beide gevallen zullen de eertijds vrij
wel onafhankelijke maunen aan de gena
de afhankeljjk zijn.
En ze stemmen niet alleen hierin over
een, maar ook in de omstandigheid, dat
zij beide van bedenkelijken, doch wellicht
voor de toekomst van weldadigen aard zijn.
Het stakend Spoorwegpersoneel is in de
handen van hen, die een aanslag op het
Staatsgezag pleegden, een zeer gewillig en
blijkens het succes van 31 Januari een
zeer gunstig werktuig geweest.
Alhoewel de hernieuwde staking van al
le zijden, zelfs door tur. Troelstra ontra
den, een groote domheid is genoemd, en
het succes nihil moest zpu, zou men er
vast op hebben kunnen rekenen, dat van
eenige consideratie tegenover het niet-sta-
kend personeel hoegenaamd geen sprake
zou geweest zijn, indien de staking eenigs-
zins had kunnen gelukken en had kunnen
beantwoorden aan het doel eene omzet
ting van het gezag.
Dat dit geenszins het doel was, kan men
niet ontkennen, want te zeggen, dat het
uitsluitend gemunt was op het doen val
len der wetsontwerpen, is een te dwaze
onderstelling, dan dat deze ook maar één
oogenblik staande zou kunnen gehouden
worden.
Werd dus kwaad met kwaad vergolden,
dan zou thans geen enkele staker in dienst
kunnen worden genomen
Laten we echter eene zoodanige wraak
neming rusten en bezien we de zaak van
eene andere zijde.
Het spoorwegverkeer is een kwestie van
algemeen belang en van publiekrechtelij
ken aard.
De stipte uitvoering van den dienst moet
dus, gevallen van overmacht uitgezonderd,
volkomen gewaarborgd zijn.
En die absolute waarborg vindt men in
de nauwgezette plichtsbetrachting van het
personeel.
Op ieder onderdeel daarvan rust dus
eene zekere mate van verantwoordelijkheid.
Deze plichten zijn aanvankelijk op 31
Januari en bij vernieuwing op 6 April
dermate opzettelijk verzuimd, dat vooral
in het eerste gevul eene niet onbelangrij
ke storing in den dienst ontstond, zonder
dat van force majeure sprake kon zijn, en
dus de maatschappijen in hun plichten te
kort moesten schieten tegenover het alge
meen belang.
Van een meesleepen in den eersten aan
leg van het proces der staking, kan in
zooverre sprake zijn, dat de georganiseerde
spoorwegmannen als 't ware hun woord
van eer hadden verpand als waarborg voor
de opvolging van de besluiten hunner or
ganisatie, maar bjj het tweede deel der
staking moet deze overweging buiten be
schouwing blijven.
Want na al wat er is voorgevallen tus-
schen 31 Januari en 6 April was voldoen
de bekend waar het op uit moest loopen,
ook voor het spoorwegpersoneel.
Daarom is niet te veel gezegd, dat zij,
zich wetende een vruchtbaar werktuig in
de handen van de revolutionairen, mede
een zeker aandeel hadden in de poging tot
ondermijning van het gezag.
Het verkeerde van hunne handelingenen
houding vermeerdert, naar mate dringen
der is gewezen op de gevolgen van hunne
weigering om den dienst te hervatten.
En nu, nu ze zich misleid zien, nu ze
zich van hunne broodwinning beroofd zien,
nu wordt gesmeekt om weder-aanneming
en ze worden daarin gerugsteund door
mannen van naam en gezag, die door de
ze capaciteiten meenen invloed op de be-
stuurderen der maatschappijen te kunnen
uitoefenen.
Het is te voorzien en het is meer dan
wenschelijk, dat de directies ten opzichte
van deze verzoeken en van de aanbevelin
gen niet het minst, precies handelen als
de volksvertegenwoordiging handelde ten
opzichte van de adressen tijdens de be
handeling der stakings-ontwerpen, nl. zich
niet laten leiden door persoonlijke belan
gen of persoonlijke overwegingen, maar
door die, welke de algemeene dienst vor
deren.
De toezeggingen van de hoofdmannen
der maatschappijen staan er borg voor,
dat ze daarmêe alleen rekening zullen
houden.
Niemand der stakers toch is het werk
ontzegdallen verlieten het, om reden
buiten de dienst staande.
Bij weder-aanneming zal natuurlijk bij
de maatschappijen als eerste vraag gelden
of de aanwezigheid van het gestaakt heb
bend personeel niet van nadeeligen invloed
op den goeden gang van den dienst kan
zijn.
Bij deze omstandigheid wordt dus in elk
geval genade betracht, wijl ze kunnen ge
mist worden daar de vraag het aanbod
overtreft.
Dat de straf, aanvankelijk genadebrood
te moeten eten, nu maar voldoende voor
hen zij, zich niet te licht meer te wagen
aan zulk gevaarlijk spel, als een ondoor
dachte staking.
En aan den anderen kant komt van de
zijde van het Comité van steun nu de op
wekking iets voor de definitief ontslagenen
af te zonderen.
Deze opwekking bewpst dus dat er geen
z. g. strijd- of ondersteuningskas is en dit
dus de zaak der staking nog erger maakt,
daar de val der slachtoffers des te dieper
is, wijl met de uitsluiting van den arbeid,
de bron van inkomst opdroogt en in den
nood niet kan worden voorzien dan door
buitengewone middelen.
Hoe lang deze steun duren zal, is niet
157.
Een diepe blos kleurde Theresa's wan
gen zij herkende het. Zij gedacht het
verre land en de lang vervlogen uren,
waarin het was ontstaan en hem, die het
geschilderd had. Hoe stormachtig en hoe
ongemanierd was hare kinderlijke liefde
geweest, hoe ongeduldig had hij zich van
haar afgewend, wat leed had hij vaak haar
aangedaan
Nu was zij verstandiger geworden, zij
maakte geen kinderachtige aanspraken meer,
maar toch deed het haar heimelijk leed,
dat hij zichzelven dien kleinen studiekop
had ontdaan en haar geen plaatsje had
geschonken in zijne portefeuille, om, zij
het dan ook zelden, haar te zien en zich
te herinneren, hoe trouw en hartstochte
lijk dat kind hem genegen was.
Zij nam het portret van den muur om
het nauwkeurig te kunnen bekijken en
vergeleek het met hare trekken in den
spiegel, die tusschen de beide ramen hing.
Het gelijkt nog altijd, gravin, zeide een
diepe gedempte stem achter haar, toen zij
het eenige minuten later weder op zijne
plaats wilde brengen.
Richard stond in de geopende deur en
had gezien wat zij deed nu naderde hij
haar, om haar de behulpzame hand te
bieden.
Daarom hebt gij u wellicht van het
portret ontdaan, zeide zij lachend, zonder
iets te verraden van het droeve gevoel, dat
zij nog voor weinige minuten had onder
vonden.
Het is reeds jarenlang in het bezit mijns
broeders, nu zou ik het niet meer wegge
ven, zeide hp.
Hebt gij den onbeschaafden geest beter
leeren waardeeren vraagde zij met goedi-
gen spot.
Ja, hernam hij bedaard, hij zal niet
vergaan in den storm.
Er lag iets in zijn toon, dat haar snel
en verwonderd tot hem deed opzien, toen
kwam eene onzekerheid over haar en zij
wendde den blik af. Het was zeer stil in
de kamer, maar zij gevoelde het, dat zij
ne oogen op haar rustten en wat haar nog
niet was overkomen, zij zocht naar woor
den, om het zwijgen, dat haar drukkend
werd, af te breken.
Papa wilde mij komen afhalen en mijn
werk in oogenschouw komen nemenzijt
ge alleen hierheen gekomen vraagde zij
eindelijk.
Mijnheer de graaf kreeg verhindering
door een bezoek en gaf mij den raad al
leen te rijden, opdat gij niet tevergeefs op
het rijtuig wachten zoudt, hernam hp. Als
gp wilt, kunnen wp vertrekken.
Zij wierp nog een blik in het vroolijke
lichte vertrek. Het ziet er hier vroolijk
uit, zeide zp met vriendelijken lach, ik
hoop, dat het hen beiden een gelukkig,
gezegend tehuis zal zpn.
Als geen slagen van het noodlot van
buiten af hen verstoren, dan zeker, her
nam hij met levendigheid. Een eigen
haard, een zelfgekozen beroep, een vrouw,
die liefde voor haren echtgenoot gevoelt
en sympathie, dat is het schoonste doel,
waarnaar een man kan streven, al het an
dere is pdel.
Eer zij antwoord gaf, vertoonde zich een
bediende in de nog immer openstaande
deur en zette een klein meisje op den
grond neder. Het was een schoon kind
met gouden lokken en toen het Theresa
zag, liep het met open armen juichend op
haar toe en drukte het kopje tegen haar
aan.
Zij hief het tot zich op, onbekommerd
of haar wit gewaad zou verkreuken en
kuste het teeder op de gloeiende wangen.
Dit is het schoonste sieraad van Esthers
