BRESKENSC
Mij is de wrake.
No. 766.
Zaterdag 31 Januari 1903.
12e Jaarg.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
het voormalig 4e district.
Binnenland.
FEUILLETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Adverteutiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAX te Breskeus.
Staking der Transportarbeiders te
Amsterdam.
Op de Woensdagavond gehouden verga
dering van het personeel van de Maatschap
pij .Nederland" is een motie aangenomen,
waarin verklaard werd dat geen goederen
in ontvangst zouden worden genomen af
komstig uit de"opslagplaatsen van de vee-
men, waar op het oogenblik door de dok
en veemarbeiders wordt gestaakt.
Deze motie werd gisterenmorgen aan de
directie van de Maatschappij .Nederland"
ter hand gesteld, die daarop in een der
loodsen met het personeel confereerde.
Deze conferentie leidde tot geen resul
taat. Tegen een uur kwam een deputatie
met de werklieden op het kantoor verkla
ren dat de motie gehandhaafd bleef, waar
op de directie de volgende bekendmaking
liet aanplakken
»De directie der Stoomvaart-Mij. .Ne
derland", kennis genomen hebbende van
het op de huishoudelijke vergadering van
28 Jan. door de boot- en loodswerkers der
Stoomvaart Mij. .Nederland" genomen be
sluit, geeft bij deze kennis
dat zij zich niet verbinden kan om bij
de haar in dienst zijnde werklieden niet te
laten werken met degenen, die op recht
matige wijze hnnne plichten tegenover hun
werkgevers vervullend, met onze werklie
den moeten samenwerken
dat ieder die weigert deel te nemen aan
de werkzaamheden, welke in ons bedrijf
noodig zijn, vervangen zal moeten worden
door een ander ten einde onze verplichtin
gen tegenover Regeering en publiek na te
komen,
en dat degenen, die dientengevolge bij
ons moeten worden aangenomen en verder
goed voldoen ook in den vervolge voor
gaan boven ieder die thans zijn betrekking
nederlegt".
Om één uur trokken daarop circa 250
werklieden de poort uit.
Alles ligt nu stil. »De Koning Willem
III" die morgen (Zaterdag) moet vertrek
ken is half geladen en moet nu met halve
lading varen.
Dat is niet zoo erg verzekerde ons de
directeur, daar wij, wanneer zij waren ge
bleven toch piet het schip vol hadden kun
nen krijgen daar wij de wagons voor de
boot bestemd toch niet konden ontvangen.
De stakers zijn van de Handelskade re
gelrecht naar .Handwerkers Vriendenkring"
getogen waar eeue huishoudelijke verga
dering wordt gehouden.
Aan de West-Indische Maildienst wordt
nog gewerkt.
Gisterenmorgen weigerde een machinist
en een stoker van de H. IJ. S. M. met
hun locomotief eenige wagens door te zet
ten, zooals het heet, omdat deze bestemd
waren voor een der veemen.
De beide mannen werden daarop ontsla
gen.
Dit was het sein voor al 't personeel in
dienst bjj het goederenvervoer, om den ar
beid neder te leggen.
In geen der loodsen, op geen der stei
gers, evenmin als in de Rietlanden, wordt
op dit oogenblik gewerkt.
Daar de politie niet bij machte is de
geheele Rietlanden af te zetten, is deze
taak toevertrouwd aan de mariniers.
Om half twee zou het personeel van de
Staatsspoor aan de goederenloods Hoogte
Kadijk beslissen of het eveneens den ar
beid zal nederleggen.
Gisterenmiddag had tusschen de directie
van de H. IJ. S. M. en het bestuur van
de Nederl. Ver. van Spoorweg-ambtenaren
en Trampersoneel een bespreking plaats.
De werklieden eisclien dat de ontslage
nen weder worden teruggenomen, dat zij
niet verplicht worden wagons bestemd voor
de veemen te rangeeren of te lossen.
Worden deze eischen niet ingewilligd
dan zal behalve het goederenvervoer ook
het personenvervoer worden gestaakt.
Deze conferente was bij het ter perse
gaan van dit schrijven nog niet afgeloo-
pen.
Gisterenmorgen vier uur zijn een aantal
bootwerkers naar schatting ongeveer 100
man langs den Zeeburgerdijk de Oranje
sluizen over en voorbij Schellingwoude ge
trokken.
Tusschen die plaats en Durgerdain heb
ben zij zich onder aan den Durgerdam-
merdijk verdekt opgesteld om de Durger-
dammers, die thans bij de firma W. Mul
ler Co. werken, af te wachten.
Deze ongeveer 50 in getal loopen des
morgens langs dezen dijk van Durgerdam
naar Nieuwendam, waar zij met een sleep
bootje worden afgehaald. Zoo ook giste
renmorgen. Toen zij bij de kromming
kwamen, waar de troep lag opgesteld, spron
gen dezen eensklaps te voorschijn en na
men een dreigende houding aan.
Zij verklaarden dat zij niemand zouden
doorlaten, doch dat ieder die terug wilde
keeren zulks ongehinderd zou kunnen doen.
Toen hieraau geen gevolg werd gegeven
ontstond eene formeele vechtpartij, waarbij
de meerderheid de overwinning behaalde.
De Durgerdammers werden verslagen
Sommigen werden door de slooteu ver
jaagd. Een vier a vijftal kregen ernstige
hoofdwonden en moeten het bed houden.
Men verzekerde ons dat de aanvallers
met bleekpoeder hebben geworpen, doch
zulks kan niet worden bevestigd De ge
kwetsten zijn door doctoren uit de omlig
gende dorpen verbonden.
De burgemeester van Durgerdam met
den eenigen agent van Durgerdam, Rans-
dorp en Schellingwoude heeft zich bij den
Procureur-generaal vervoegd om assistentie.
De Amsterdamsche politie heeft de han
den meer dan vol en worden die plaatsjes
bewaakt door gerequireerde rijks-veldwach
ters. (Tel.)
Suikeraccijns. Het Bestuur van den An
ti Suikeraccijnsbond heeft zich met een
adres gewend tot de ministers van buiten-
landsche zaken, financiën, waterstaat en
koloniën, naar aanleiding van de memorie
van antwoord, betreffende het wetsontwerp
tot goedkeuring der Brusselsche conventie
in zake de suikerbelasting, waaruit blijkt
dat de regeering voornemens is een wets
voorstel in te dienen tot verlaging van den
suikeraccijns met het bedrag der vrij val-
135.
Toen Magdalena begraven was en de
predikant zijnen broeder het kleine meisje
in de armen had gelegd, het kind, dat de
doode hem stervend had aanbevolen, toen
had hij ook Esther tot hem heengeleid,
Esther, die de schreden der arme zorgvul
dig en liefdevol hierheen gevoerd had en
die haar den laatsten bitteren strijd had
verlicht. De zorg over de naaste toekomst
trad nu gebiedend op den voorgrond, Est
hers werk hier was verrichtzij had noch
het recht om hier langer te toeven, noch
een plicht om langer te vervullen en nu
moest men daaraan denken, waar het kind
zou blijven.
Voor het oogenblik, ofschoon Richard de
naaste aanspraak daarop maakte, voor het
oogenblik had hjj het geen verblijf aan te
bieden de oude Oltrud in de pastorie was
weinig geschikt, om het teedere en ver
wende kind op te voeden, destemeer, daar
de bezwaren omtrent het ruwe klimaat en
het algeheele gebrek aan een dokter zwaar
in de schaal vielen.
De kleine Veronica, die iedere verande
ring, waaraan zij de laatste weken was
blootgesteld, stil gedragen had, zoolang zij
hare moeder nog zag en nu en dan hare
stem hoorde, begon onrustig te worden siuts
men Magdalena had heengebracht. Zij
klemde zich met zekere angstige teederlieid
vast aan Esther, die haar in den loop des
tijds lief geworden was en vertrouwd en
het was zeer bedenkelijk, haar ook van
deze te scheiden. En dan hadden de broe
ders ook niemand, geen enkele vrouwelij
ke vriendin of bloedverwante, welke de
moederlijke zorg over het kleine meisje
had kunnen op zich nemen. Esther bleef
de eenige toevlucht.
Als de christelijke predikant overwoog
of hij het kind in een joodsch huis durf
de overgeven, dan kwam deze twijfel meer
voort uit de verplichtingen, die zijne be
trekking hem oplegden, dan uit eigen in
zicht. Het teedere kind, nog niet beroerd
door geloofsstellingen, vond in Esthers lief
devol vrouwelijk gemoed de beste ontwik
keling en toen de tijd drong tot een be
sluit, daar de schepen gedurende de win
termaanden niet voeren, toen gaf de uit
spraak van Richard, die Veronica beschouw
de als zijn eigendom, de beslissing.
Zoo had dan Esther, onder geleide van
den schilder, het kind medegenomen het
wederzien der beide broeders was van te
korten duur geweest, dan dat bepaalde be
sluiten met betrekking tot Veronica's toe
komst konden genomen worden, te meer,
daar er over haar verleden nog steeds een
sluier lag. Want licht hadden de verwar
de en spaarzame verklaringen, welke Mag
dalena in koortsachtige oogenblikkeu gaf
niet geschonken, hoogstens eenen argwaan
opgewekt, welke in Richards hartstochte
lijke bewogen gemoed een vruchtbaren bo
dem vond. Zij had ir. hare vertwijfelings
volle uitbarstingen wel verteld, dat zij
graat Herberts vrouw was en dat hij haar
verlaten had, om een rijk huwelijk te slui
ten, maar het werd in haar verzwakt denk
vermogen niet zoo helder, dat zij zeggen
kon, waarom Constantijns naam in het
trouwregister stond. Wat zij daarvan zei-
de, was te verward en te ongelooflijk, om
als uitgangspunt te kunnen dienen voor
verdere nasporingen, des te meer, daar zij
in Londen toch Constantijns naam gedra
gen had.
Deze verbalen, welke de zieke zelve zoo
diep schokten, dat zij gewoonlijk uit be
zorgdheid voor haren toestand moesten af
gebroken worden, lieten moeilijk gissen,
waar waarheid en fanfazie van elkander
scheidden, en toen kwam de langdurige
bewustelooze toestand, die iedere gedachte
