Mij is do wrake.
No. 734.
Woensdag 8 October 1902.
12" Jaarg.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
bet voormalig 4e district.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
It II I's k l, s c IIE
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door liet geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 5 regels 25 cents; elke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiëu worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur
Bit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DlllLEMW te Breskens.
Een nader politie-rapport omtrent den
dood van Emile Zola daar vermeld als
het vongeluk in.21. bis Rue de Bruxelles
bevestigt, dat die te wijten is aan den
slechten staat van den schoorsteen, waar
door vergiftige gassen in de slaapkamer
drongen. Ook het rapport van de lijk
schouwing, door Dr. Brouardel en Dr. Vil-
bert gedaan, geeft verstikking door kool
zuur op als oorzaak van deu dood.
Zola's huisheer, die hardnekkig alle bood
schappen om den gebrekkigen schoorsteen
na te zien, negeerde, heeft dus middelliik
schuld aan het ongeluk.
Toen Mevrouw Zola Zondagavond last
gaf vuur aan te leggen in de slaapkamer
en dit weer zoo moeilijk ging, beval zij
haren dienstboden dringend den volgenden
morgen werklieden te laten komen om den
schoorsteen te herstellen, maar zoo
zacht mogelijk om haren echtgenoot niet
te wekken.
Ook in het bloed van den Heer en Me
vrouw Zola en van den hond, dat in het
Gemeentelijk Laboratorium scheikundig
werd onderzocht, zijn nu de bewijzen van
vergiftiging door kolendamp gevonden.
Volgens de heer Charpenlier, Zola's uit
gever, die met zijn vrouw een paar weken
bij hen te Médan doorbracht, was Zola
zeer welvarend en opgeruimd. Hij had
zijn roman voltooid en was »om uit te
rusten" aan een opera-tekst voor zijn vriend
den componist Bruneau begonnen. Ook
deed bij veel aan zijn twee liefhebberijen
wielrijden en photugrapheeren.
De heer en mevrouw Zola zouden in de
volgende week voor de gezondheid van
laatstgenoemde naar Italië gaan. Men
vond in hun kamer nog eenige brieven aan
vrienden, die zij vóór hun vertrek nog eens
wenschten te zien.
Zola laat een vermogen na, dat eenige
millioenen moet bedragen.
Z. H. de Paus moet, bij het vernemen
van Zola's dood gezegd hebben »Als hij
een vijand was, dan was hij tenminste een
oprecht vijand. God hebbe zijne ziel 1"
Zola's stoffelijk overschot werd op ver
langen der weduwe, niet voor het publiek
ter bezichtiging gesteld. De begrafenis
geschiedde Vrijdag, op het kerkhof Mont-
martre.
De oud-kapitein Alfred Dreyfus had het
voornemen te kennen gegeven met zijn
broeder Mathieu de begrafenis van Zola,
die zooveel gedaan heeft om hem recht te
verschaffen, bij te wonen.
Hij is het overschot komen zien en heeft
een hartelijken brief aan mevrouw Zola
geschreven.
Het meest verkochte van Zola's boeken
is tot nu toe »La Debacle", waarop 202.000
exemplaren werden verkocht. Daarop vol
gen »Nana" 103 000, »Lourdes" 149.000
L'Assommoir 142.000, La Terre 129,000;
Germanial en Le Rêve ieder 110 000; Ro
me 100.000, enz.
Het laatst komt Son Excellence Eugène
Rougon, met 32.000 exemplaren.
Na de Dreyfuszaak werden de boeken
van Zola aanmerkelijk minder verkocht.
Tranvail bijv. bracht het tot niet meer
dan 77.000 exemplaren, en de groote schrij"
ver was hiervoor lang niet ongevoelig.
Een geweldige storm in Japan, heeft
vooral in het district Odawara, bij Yoko
hama, veel huizen verwoest.
Er moeten ongeveer 500 menselien zijn
omgekomen.
Het oorlogsschip »Schikischima geraak
te bij Yokosaka aan den grond maar het
is niet zwaar beschadigd.
Omtrent het bezoek van Z. K. H. Prins
Hendrik aan het domaniale mijn te Kerk
rede wordt gemeld
Ondanks diet zeer gure weer, want een
aanhoudende regen viel, waren veel meu-
schen saamgestroomd 001 den Prins der
Nederlanden, die een bezoek bracht aan de
domaniale mijn, te verwelkomen en te be
groeten. Al droeg het bezoek geen offici
eel karakter, toch was 't algemeen bekend,
dat Prins Hendrik zou komen.
Omstreeks 1 uur arriveerde de hooge
gast. Hij was gezeten in een open jacht
wagen, bespannen met vier schitnmelpaar-
den, naast Baron Von Pelzer Berensberg,
Nederlatidsch consul te Aken en speciaal
directeur der domaniale mijn. Hij was
gekleed in zwart pak met grijze overjas,
die een natte streep in den rug vertoonde,
Ëet gevolg van den regen.
De mijn zag er keurig netjes uit; geen
moeite was gespaard om alles in de punt
jes te zetten. Op de schacht der mijn heel
hoog prijkte de vlag van Mecklenburg,
geel en rood. De Nederlaudsche driekleur
verhief zich op de koleuwasscherij.
Ondanks de kermis was er Maandag en
Dinsdag zeer flink aan de versiering ge
werkt. Waar men het oog ook wendde,
overal zag men het veelbeteekenend rood,
wit en blauw.
Nadat de Prins-Gemaal op de binnen
plaats was uitgestapt, werd hij de zaal
binnengeleid.
Deze was speciaal ter eere van II M.
de Koningin versierd. Haar borstbeeld
prijkte er. Vervolgens werd de hooge
gast in de verschillende bureau's gebracht.
Zoowel in de zaal als in de bureau's was
de versiering allerprachtigst. Bloemen en
planten, laurierboomen en guirlandes, spreu
ken en wapenschilden, kransen van groen
met bloemen doorweven, maakten een zeey
prachtig effect. De gebouwen leken wel
een rijke serre. Dit alles was het werk
van den heer Jacobs, bloemist en boorn-
kweeker te Iverkrade, die dit alles zoo
smaakvol wist te rangschikken. Aan hem
een woord van waardeering en lof.
't Was in deze prachtige zaal, dat de
Prins eene kleine versterking nam, om
aanstonds de onderaardsche reis te onder
nemen.
't Was een eigenaardig gezicht, een vor
stelijk persoon te zien gebuid in een ne
derig mijnwerkerspakje. Dit puk, vervaar
digd door den heer Herberichs te Kerkre
de, bestond uit donkerbruine jas en broek
met een witte pet; een paar vrij zware
schoenen omkleedden zijn voeten, 't Moet
den mijnwerkers werkelijk goed gedaan
hebben te zien, dat de gemaal onzer Ko
ningin zich in zoo'n simpel kostuum ge
stoken had
10.4
En op Signor Ricaado's getuigenis kan
men zweren, niet waar papa Ik hoop
van harte, dat zij gelukkig is, want ik bid
iederen avond daarvoor en als God het
anders heeft gewild, als zij ellendig is en
verlaten, dan is zij daarom niet verdoe-
menswaardig daarbij.
De opperjachtmeester, die, al sprak hij
geen Italiaansch, het toch genoegzaam ver
stond, om hare woorden te kunnen volgen,
kwam, wel verwonderd, maar met. de hem
eigene geschiktheid weder op het onder
werp terugvoor niets ter wereld had hij
het bij Theresa willen verkerven.
Ik meen, het ongeluk sterft niet, verbe-
I terde hij, ik ben ook werkelijk van ge-
I dachte, dat dit evenals de schuld zal voort
duren, zoolang de wereld nog bestaat.
Overigens kan niemand meer oprechte
deelneming gevoelen voor Magdalena Go
ring, dan de familie, waarin zij geleefd
heeft en die haar beschouwd heeft en be
handeld als iemand, die recht had lid
daarvan uit te maken.
Theresa's trekken helderden op, toen
haar vader haar de woorden zijns broe
ders herhaalden. Nu wij in Duitschland
zijn, zoo dicht bij de plaats, vanwaar de
draden harer levensgeschiedenis uitgingen,
moet papa die draden in handen nemen
en volgens die draden haar spoor zoeken
te volgen.
Zij wachtte geen bevestiging af, zij was
er te zeker van, maar wendde zich tot
Herbert en zeide op hare levendige wijze
En wat zegt gij, Signor Zij is het bes
te lot en den besten man waardig, niet
waar
Hij zwol op van onuiachtigen toorn,
omdat dit kind hem vasthield met hare
zwakke handen en hem dwong om tegen
zichzelven te getuigen Ik hoop het, ge
loof het zelfs om harentwille, antwoordde
hij. Een stellig oordeel kan ik niet over
haar uitspreken, ik ken haar weinig, wij
stonden elkander zeer ver.
Zij was schoon, zoo schoon als een blon
dine, die ik in het algemeen weinig be
koorlijkheid toeken, wezen kan. Verder
weet ik zoo goed als niets van haar, ik
moet zelfs, op gevaar af van u te misha
gen, bekennen, dat wij van te uiteenloo-
pende natuur waren, om elkander te ver
staan. Daarbij was ik in den tijd, die ha
re vlucht of ontvoering voorafging, in En
geland. Daardoor heb ik niet eens eenige
in het oog loopende verandering hij haar
kunnen opmaken en beken u, dat de gan
sche zaak mij tamelijk koel gelaten heeft.
Maar ik wensch en jhoop, dat de jonge
dame, die men in hare betrekking als op
voedster toch eene zekere mate van ver
stand en overleg mag toekennen, niet in
den blinde gehandeld heeft, maar zich de
waarschijnlijke gevolgen, welke hare han
deling zou kunnen hebben, heeft voor oo-
gen gesteld. Het eenige, wat zij, zooals
ik voor hare eer hoop, niet bedankt heeft,
was de trouweloosheid, waaraan zij zich
heeft schuldig gemaakt ten opzichte van
haren verloofde.
Zij had haar woord niet gegeven, slechts
hij voelde zich gebonden, zeide Theresa
verdedigend.
H ij trok de schouders opik ben niet
genoeg met de zaak bekend ik herhaal
alleen, wat zij mama bij hare komst hier
in huis zelve heeft medegedeeld. Laat ons
dan hopen, dat zich alles ten beste schik-
ke, ook voor den armen schilder, wiens
verijdelde verwachtingen toch een weinig
medelijden verdienen.
Het was hem niet duidelijk, waaruit The
resa's belangstelling voortsproot, daar zij
Magdalena nooit gezien had.
Uit hare* voorliefde voor den schilder
