Mij is de wrake.
No. 723.
Zaterdag 30 Augustus 1902/.; lle Jaarg.
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
het voormalig 4e district.
Buitenland.
Boeren-steun.
FEUILLETON.
BRESKENSCHE I 0 I It A T,
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.825, bij vooruitbetaling.
Bjj alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 5 regels 25 centselke gewone regel meer 5 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiëu worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMA.I te Breskens.
Het wordt bevestigd, dat in China weer
twee zendelingen werden vermoord. De
overheid neemt hare maatregelen. Reeds
werden een aantal personen in hechtenis
genomen en de ambtenaren ter plaatse zijn
in rang verlaagd.
Behalve de zendelingen (Bruce en Le
wis) is ook het personeel van het station
vermoord. Men beschuldigde hen van het
inslepen der cholera en sloeg hen met
stokken dood.
Een detachement Britsche matrozen, met
een escorte van Chineesche soldaten, is
naar de plaats van den moord gezonden.
De Hertogin van Buccleugh, die bij
de Britsche kroningsplechtigheid den sleep
van Koningin Alexandra droeg, heeft bij
die gelegenheid een zeer kostbaren arm
band een geschenk van Koningin Vic
toria verloren.
Zij weet zeker, dat zij dien in de Abdij
te Westminster is kwijtgeraaktwant zij
had hem nog aan bjj het binnenkomen en
miste hem voor zij het gebouw verliet.
Het sieraad is vermoedelijk door een der
vele lange gewaden medcgesleept en bui
ten in oneerlijke handen geraakt.
De politie zoekt, maar tot dusverre te
vergeefs.
Wie weet waar het sieraad nog vandaan
komt
In den omtrek van Jassy (Ruuianië)
is dezer dagen een gevaarlijke rooverbeude
gevat, die geruimen tijd in de dorpen van
Noord-Rumanië angst en schrik verspreid
de, huizen plunderde en de bewoners mis
handelde of vermoordde.
En aan het hoofd dier bende stond een
schoone, jonge vrouw van 22 jaren
Zij was, naar men bericht, vooral zeer
sterk in het bedenken van pijningen.
Bg Bloemfontein heeft een ernstig
spoorweg-ongeluk plaats gehad, waarbij
eenige wagens werden verbrijzeld met te-
rugkeerende vreemdelingen. Verscheidene
vrouwen en kinderen kwamen om het le
ven.
De sneltreiu van Vlissingen naar
Bellijn is Maandag in den vroegen mor
gen, even na het vertrek uil Schandelah
(Brunswijk) ontspoord.
De locomotieven werden omvergewor
pen, dwars over den weg, de tenders la
gen er tusschen in en een goederenwagen
boven op een der locomotieven, brandende.
De rails werden gebroken en verbogen
als yzerdraad.
De drie voorste rijtuigen waren Neder-
landsche. Van deze schoven er twee in
elkaar.
De passagiers van het eerste Nederland-
sche rijtuig een D-waggon werden
deerlyk tusschen de saamgedrukte wanden
beklemd. Zij moesten door het spoorweg
personeel en hulpvaardige passagiers ot
menschen uit den omtrek uit de vernielde
coupé-raampjes worden gehaald.
Natuurlijk heerschte er in de eerste
oogenblikken groote ontsteltenis. Maar ge
lukkig bleek weldra, dat niemand ernstig
gewond was.
Een machinist, die men onder zijn ma
chine vandaan baalde, was gewond aan
hoofd en handen een bagagemeester, die
uit den goederenwagen werd geslingerd,
kwam met een verstuikten voet vrij en een
hoofdconducteur, die zich ook in dien wa
gen bevond, werd slechts licht gekwetst.
Professor Joachim, de beroemde violist,
is de eenige gekwetste passagier. Hij lag
in een slaapwaggon te rusten, werd van
zijn bed geslingerd en bekwam een won
de aan het hoofd.
Er kwam overigens zoo spoedig moge
lijk geneeskundige hulp.
Uit Brunswyk werd onverwijld een hulp-
trein met twee dokters, het noodige perso
neel, verbandmiddelen, enz., welke daar
als aan de meeste groote Duitsche stati
ons, nacht en dag gereed staat naar de
plaats van het ongeluk gezonden.
De drie sporen zyn op die plekken ge
heel vernield de grond is omgewoeld en
met het wegruimen van de overblijfselen
en het herstellen van den weg zullen wel
enkele dagen over heen gaan.
Te Gahard by Rennes, is een loco
mobiel ontploft. Vier menschen werden
daarbij gedood en veertien anderen ge
wond, van welke vier zeer ernstig.
Er heerscht blijkbaar ook een kwaad
aardige geest onder de ezels in Frankrijk.
Onlangs werd, een Fransch geneesheer
op een rywielrit door een woedenden ezel
aangevallen en thans is te St.-Priest en
Murat, een veel ernstiger geval voorgeko
men. Daar is een 13-jarige knaap door
een ezel, met wien hy speelde, aangeval
len, op den grond geworpen en door de
woedende beteu zóó deerlyk gewoud, dat
hy weldra bezweek.
In Engeland hadden twee automo
biel-ongelukken plaats.
De automobiel van den Hertog van Marl
borough is te Eynsham, bij Oxford in bot
sing gekomen met een boerenwagen, waar
in een vrouw en een klein meisje zaten.
De vrouw werd vry ernstig gewond en
door den Hertog zeiven naar het gasthuis
gebracht.
By het afrijden van Sydenham Hill,
niet ver van het Glazen Paleis, heeft de
automobiel van den heer George Escott,
een tandem-tweewieler, waarop de heer en
mevrouw Wadsworth gezeten waren, om
ver gereden.
Mevrouw Wadsworth werd ernstig ge
wond en de heer Escott, wiens automo
biel na de botsing tegen een boom reed,
bekwam daarby een zware wond aan het
hoofd.
o
Van de zijde der groote pers in ons va
derland zyn inschrijvingen geopend voor
de weduwen en weezen in Zuid-Afrika.
Behalve aan het Bureau van de W.
Cr(., waar flinke bijdragen inkomen, is de
sympathie te dezen opzichte niet zoo groot
als met het oog op de wijze waarop men
de in Nederland vertoevende Boeren-gene-
raals heeft bewierookt, kon verwacht wor
den.
Het nameloos lijden dat ginds wordt ge
leden, stemt de Nederlandsche natie, voor
namelijk ook om de stamverwantschap, tot
medegevoel. Vooral tijdens den oorlog
heeft dat gevoel veelzijdig zich geopen-
93.
Zoo menige roos sterft ongeplukt, zeide
zij en heeft nochtans de plaats versierd,
waar zy eenzaam stond. Ik zeg u dit, om
u te toonen, dat ik ook dit zal kunnen
dragen. Maar ik weet stellig, dat dit niet
mijn lot zal zyn in my leeft een bewust
zijn, hetwelk mij zegt, dat ik hem zal
dwingen, my lief te hebben en ik be
zit een moed, die met elke beproeving en
met iedere wederwaardigheid spot.
En als ik nn even trouw en standvastig
als gij den strijd wilde aanvaarden met
uw weerspannig hart vraagde hij.
De lachende kinderoogen keken opeens
verschrikt.
Dat zult ge niet, zeide zy ernstig. Gy
kampt om een hoogeren prijs. Het leven
van een man, denk ik, zal zich daaraan
niet verliezen eene vrouw dat is iets
anders. Wat heeft zy beter, hooger,
schooner dan de liefde Lief te hebben
is hare bestemming op aarde en de vrouw,
die zich inbeeldt, verhevener doel te moe
ten volgen, is geen vrouw. Voor den man
is de liefde een sieraad des levens, voor de
vrouw is zij het leven zelve.
Zjjn gelaat toonde een diepe aandoe
ning, toen het jonge kinderlijke wezen over
het heiligste en machtigste gevoel van een
mannelijk hart hoorde spreken, met eene
kennis en eene zekerheid, welke hem open
baarden, dat zjj dit kende in deszelfs ge
heele diepte. Welk een kracht en waar
heid en trouw, welk een geloof en welk
eene nederigheid lagen er in deze liefde
en hoe had dit gevoel bezit genomen van
het vroeger zoo weerspannige hart
Zwjjgend trok hy de schouders op en
wendde zich af, maar zij volgde hem naar
het venster, waar hjj was heengegaan om
zijne aandoeningen te verbergen en zacht
legde zij de hand op zijn schouder.
Zie mij aan, Signoi, smeekte zij, laat
mij zien, dat gij niet boos op mij zijt en
dat gij niet spot met mijnen troost. Ik
moet zooveel nog leeren, maar datgene,
wat ik u zeide, heb ik reeds ervaren.
Voor myne moeder was de liefde het
leven zij verkwijnde, toen men in die lief
de het gift des twijfels mengde en haar
het menschelijk recht op dit gevoel ont-
zeide. Zij kon niet aflaten aan datgene,
wat haar het dierbaarste was en zich niet
overgeven aan datgene, wat men haar als
het hoogste voorstelde. Zij vond alleen
verlossing in den dood, want zij was eene
vrouw. Mijn vader droeg zijn lot; hij
overwon, arbeidde en schiep, hij zocht en
vond wegen, die zijne gedachten afleidden.
Zijn leven was een ander leven gewor
den, maar een verloren leven was het niet.
Hij bedekte zijne oogen met de hand,
myn levensboom is reeds ontbladerd, zeide
hij en het moest toch nog lente zijn s
Met een half zalig, half smartelijk ge
voel, voelde hij zijne hand terugtrekken
en ontmoette haren bitteren blik.
De bloemenpracht beeft hij verloren, de
wortel is ongedeerd. Ontneem mij de hoop
niet, u nog eens gelukkig te zien
De harde school zijner jeugd kwam hem
nu te pas, hij was zichzelven spoedig
meester en deze kunstmatige bedaardheid
was de beste beschutting voor het gekwet
ste gevoel, dat bij iedere aanraking pijn
deed. Het was hem mogelijk nog voor
zijn vertrek met graaf Wolf, den welwil-
lenden en ervaren man, te spreken over
zijne plannen voor de toekomst en zijn
raad aan te nemen. Zich in de Duitsche
residentie als dokter neder te zetten, zoo
als zijn plan geweest was, scheen hem,
ten minste in het begin, te zwaar, nu ook
Theresa daar den volgenden winter met
haren vader verblijven zou. Haar dage
lijks zien, het zou zyn dagelijks opnieuw
