Mij is de wrake!
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor het
voormalig vierde District.
No. 652.
Woensdag 18 December 1901.
lle Jaarg.
Binnenland.
FEUILLETON.
BRESkKNSCIIE COURANT.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk 0.55,
voor België ƒ0.625, voor Amerika ƒ0.826, bij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 4 regels 20 cents elke gewone regel meer 4 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Rit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever C. DIELEMAN te Ureskens.
Jl. Zaterdag is het Koninklijk
Echtpaar van Het Loo naar de
Residentie gekomen ten einde daar
den winter door te brengen.
Bij H. D. aankomst te 's Gra-
renhage is aan Kon. Wilhelmina
en Prins Hendrik eene grootsche
manifestatie ten deel gevallen als
deelneming in de groote teleur
stelling zoowel van het Hooge
Echtpaar als van het Nederland-
sche Volk, en als oprechte belang
stelling in het wederzien van het
geliefde Vorstenpaar.
Bij het vertrek van H. M. de
Koningin en Prins Hendrik des
namiddags van Apeldoorn was een
groote menigte bjjeen die hen har
telijk toejuichten. Het fanfaren-
korps was bg het station opge
steld en deed de volksliederen hoo-
ren.
Ook aan het station te Utrecht
was een talrjjke menigte die wuif
de en juichte toen de trein voor
reed.
In Den Haag waren, ondanks 't
slechte weder, reeds van twee uur
af honderden, gaandeweg tot dui
zenden aangegroeid, geschaard
langs den weg, dien H. M. de
Koningin en de Prins der Neder
landen van het Staatsspoorstation
naar het Paleis zouden nemen.
In de Rijnstraat en vóór tPaleis
stonden dichte drommen geduldig
te wachten, onder een overdek
king van parapluies. Geen sneeuw
storm zou ze er vandaan krjjgen
Hier en daar, 't talrijkst in de
onmiddellgke omgeving van het
Paleis, waren de vlaggen ontplooid
en fleurden het triste aspect der
modderige straten op met haar
heldere kleuren.
Enkele menschen droegen oran
je op de borst.
In de wachtkamer van het
Staatsspoorstation waren ter be
groeting aanwezig de Ministers
van Buitenlandsche Zaken, Mari
ne, Financiën, Oorlog en Water
staat de militaire gouverneur der
residentie, de burgemeester e. a.
De Koninkiyke trein de reis
werd in den salonwagen van H.
M. de Koningin-Moeder gemaakt
kwam precies op tjjd binnen.
Nadat H. M. en de Prins wa
ren uitgestegen, onderhield zij zich
eenige oogenblikken met den bur
gemeester, terwijl de Prins het
woord richtte tot den gouverneur
der residentie.
H. M. de Koningin, die een
granaatkleurig kleed droeg, met
mantel van loutre en kapothoedje,
zag er tamelijk goed uit, hoewel
het duidelgk te zien was, dat H.
M. geruimen tijd niet van de bui
tenlucht had kunnen genieten.
In het wachtsalon onderhielden
de Vorstelyke personen zich eeni-
geu tijd met de Ministers en na
men vervolgens plaats in een open
rijtuig, door Koningin Emma ge
zonden.
Eén luide jubplkreet weerklonk
t' Kon. echtpaar tegen, toen het rij
tuig, waarvan even te voren de
kap was nedergelaten, besteeg.
Eenige oogenblikken bleven de
Vorstelijke personen in het rijtuig
staan, H. M. herhaaldelpk neigen
de en de Prins met den hoed sa-
lueerende. En toen ging het in
matigen draf langs de eu haie ge
schaarde menigte, die niet moede
werd Vorstin en Prius toe te jui
chen en te wuiven.
Op de^ Prinsessegracht wachtte
het Kon. echtpaar een ovatie.
Voor de Teekenacademie ston
den de leerlingen geschaard, allen
getooid met de nationale en Meck-
lenburgsche kleuren. Het rijtuig
hield een oogenblik stil, want op
de straat vóór het gebouw ston
den twee jonge dames vis a vis
gereed met bloemruikers in de
hand.
Jongejuffrouw Frieda Jansen
bood haar bouquet aan de Konin
gin aan, terwijl mej. Laura Van
Olst den Prins een ruiker over
handigde.
sik dank u zeer voor deze lie
ve attentie", zeide Hare Majesteit
en ook de Prins bedankte met een
paar vriendelijke woorden.
Onder gejubel werd toen verder
gereden. Echter nog niet dadelijk
naar het Paleis in het Noordein
de. Eerst werd een bezoek ge
bracht aan H. M. de Koningin-
Moeder in het Paleis aan het
Voorhout.
Toen het rytuig het voorplein
opreed, verscheen in de geopende
deur van de verlichte vestibule de
Koningin-Moeder, die, toen haar
dochter nauwelijks was uitgeste
gen, haar hartelijk eenige malen
kuste. Ook Prins Hendrik werd
daarna door de Koningin-Moeder
op harteljjke wijze omhelsd.
Ongeveer drie kwartier bleef het
echtpaur by Koningin Emma en
werd een tea gebruikt.
Daarna reden Koningin en Prins,
weder uitgeleid door de Koningin-
Moeder, die de Koningin nogmaals
kuste en den Prins de hand druk
te, naar het Paleis.
Daar stond een dicht aaneenge
sloten massa al een uur en langer
te wachten. Een herinnering aan
de blijde Februaridagen van dit
jaar. Toen, zooals nuMenschen
zoover '4 oog reikte, in drie, vier
dubbele rijen van af de Heulstraat
een boog vormende tot aan de Ko
ningspoort.
Wat ontbrak, was de versiering
Maar de stemming leed er niet
onder, ook niet door het lange
wachten. Want het was reeds 5
uur toen het politiefluitje de- komst
van het Koninklijk rijtuig aan
kondigde. En toen stegen ze op
uit de duizende kelen, de sbravo's
en de leve's" luider en luider, tot
dat het Vorstelijk paar was uit
gestapt en ontvangen door Hr.
Ms. Hofmaarschalk, baron Clifford
en jhr. van Suchteleu van de Hae-
re, den adjudant van deu Prins.
Gedrang onder 't publiek ont
stond Gelukkig, met toestem
ming van de handhavers der orde.
Langzaam mocht het publiek
vooruitkomen en ordelijk, heel or
delijk ging het.
Spontaan werd het »Wien Neer-
land's Bloed" ingezet en overge
nomen van de een naar de andere
zijde, totdat de Koningin en de
23.
Ja, ik beging de groote zonde,
het beeld, zelfs toen het door den
priester gewijd was, den groet te
weigeren Maar mijne Marietta
vernam het, hoe-toornig ik was,
zoo ook pater Innocentius, wien
ik het biechtte. Maar Marietta
was medeljjdender dan de priester,
die my berispte. Als ge iets
kunt bekomen, zeide zy tot my,
dat de blonde vrouw gedragen
heeft, waarover haar adem en da
warmte van haar bloed is gegaan
en ge legt dit op uw eigen hart,
dan zal dit de liefde van signor
Ricardo tot zich trekken.
Dit woord gaf my al myu moed
terug en van dit oogenblik af aan
trachtte ik slechts, om in uwe
kamer te komen. Dit was moei-
ljjk te bewerkstelligen men kon
er niet regelrecht in komen, daar
men eerst door de kamer van u-
wen vriend moest gaan en de uwe
daarenboven steeds gesloten was.
Om nu eerst eens te onderzoe
ken, wat ik van u zou nemen, be
zocht ik u vooraf met tante Lo-
renza onder het voorwendsel, naar
uwen arbeid te komen zien.
Zij bleef stekenik schaam
my, signor, u te moeten zeggen,
hoe «lecht ik was en
En ik ontsla u ervan,t Theresa,
zeide hij goedig eu legd* haar
weder de hand op het hoofd, waar
bij zy licht huiverde, en ik ver
geef Satanella die kleine toovery.
Men moet een kind niet beknor
ren, omdat het kinderspelen uit
voert.
Maar ik ben geen kind meer,
hernam zy met zekere heftigheid,
en als de straf ons leed doet,
brengt zy gewin, zegt pater In
nocentius.
Ik zag dan op uwe tafel onder
een glazen stolp een gouden haar
lok wat kon ik beter hebben 1
Weet gij, signor, hoe ik daar
naar vroeg, en hoe gij de lok er
uitnaam t en ze losschudde zoo
lang en zwaar, zoo fijn en zacht,
als ik nooit iets had gezien
In gespannen aandacht luisterde
hy verder en knikte slechts met
het hoofd en zy ging voortWat
ge echter niet weet, is, dat uwe
oogen daarbij schitterden, dat zij
als pijlen mijn hart doorboorden
en dat die stralen langzaam ver
bleekten, toen zij over my heen-
gleden.
By die herinnering gevoelde zy
een vernieuwde smart, want zy
drukte hare hand vast op haar
kloppend hart en het lichte witte
gewaad verkreukelde ouder den
krampachtigen greep.
Nu wist ik, wat ik nemen moest
en toen gy met uwen makker en
dokter Wangen het uitstapje maak-
tet, was het voor my geen hin
derpaal, dat ik beide kamers ge
sloten vond en dat ook Marietta
niet aanwezig was, om mij te hel
pen, maar naar het klooster was
gegaan. Ik wachtte, tot tante Lo-
renza zich ter ruste had begeven
en toen
Ik weet het, ik weet het The
resa, viel hy haar in de rede,
greep hare hand en bekeek op
merkzaam het teedere gewicht,
waaraau een groote fijne naad
zichtbaar was, de dolkop werd zoo
streng gestraft voor de dwaze
daad 1
Ook hare zware haarvlechten
lichtte hij op, die ter zyde opge
nomen, aan het achterhoofd een
plaats bedekten, waar men het
haar had weggenomen en waar het
korte haar toonde, dat hier eene
diepe wonde was geweest.
Zij hield zich stil onder de lief-
koozende hand, die zoo bedaard
het schoone hoofd streelde eu ging
toen voort
Gij weet dit en ik wil u ook
niet vertellen van mijn waagstuk
en van mijn ongeluk, maar van
mjjne misdaad. Ik nam de lok
onder de stolp weg, stak ze in
mijn zak en ontkwam met het ge
roofde. Hebt gij haar niet ver
mist? vroeg zij na een kort zwij
gen, hebt gij er naar gezocht, vol
angst eu vol smart
