imi r s k n s in i,
11A N i,
Mij is de wrake!
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor het
voormalig vierde District.
No. 638.
Woensdag 30 October 1901.
lle Jaarg.
H in non land.
F E UIL L ETON.
ABONNEMENT.
Per 3 maanden ƒ0.50, franco per post door het geheele Rijk ƒ0.55,
voor België ƒ0.628, voor Amerika ƒ0.825, hij vooruitbetaling.
Bij alle boekhandelaren en brievengaarders worden abonnementen aangenomen.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot en met 4 regels 20 cents; elke gewone regel meer 4 cents.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij abonnement lager tarief.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag twee uur.
Ilit blad verschijnt ellten Dinsdag- en Vrijdagavond hij den uitgever 0. DIKLI'.HA.\ te Breskens.
Zaterdag heeft te Renkuin de
opening plaats gehad van het door
H. M. de Koningin-Moeder be
stemde Oianj e-Nassa u- oord" als
sanatorium voor longlijders.
Dit belangrijke teit op sanitair
gebied verhoogde nog door de om
standigheid dat de opening plaats
vond door H. M. de Koningin, in
gezelschap van Z. K. ET. den Prins
in tegenwoordigheid van H M. de
Koningin-Moeder.
Dat heel Renkum op de heen
was, langs de wegen die de Vor
stelijke bezoekers namen, is te
begrijpen.
Het Koninklijk echtpaar, zoowel
als de Hoogste Stichtster, waren
verzekerd van een buitengewoon
hartelijk welkom van de bevolking
die met een groot contingent uit
omliggende plaatsen was vermeer
derd.
Onder de vlaggentooi der hui
zen, reden H. M. de Koningin en
haar Gemaal van Arnhem over
Renkum naar »Oranje-Nassau's
oord" door de groote oprjjlaan tot
voor het oude paleisgebouw uit
het dak Waarvan de Standaardvlag
omhoog rees.
II. M. de Koningin-Moeder,
kort te voren van Eede over licii-
nekom en Wag ningen aangeko
men, wachtte Haar kinderen in de
vestibule op.
Daar stond ook het bestuur van
het Sanatorium met de geneeshee-
ren en de adjunct-directresse ter
ontvangst geschaard
Het waren de heet en: jhr. De
Ranitz, voorzitter; jhr. S. M. S.
De Savornm Lobman, secretaris
dr. Homoel, tur. De Neree en dr.
Roessingh.
Aan H H. M M. Koninginnen
werd bij haar binnentreden een
bouquet aangeboden door den jon
geheer en jongejuft' .Donath, beiden
de aanvallige kindereu van den
directeur der nieuwe inrichting.
De Kapel van het 8e reg. int.
speelde bij aankomst van H. M. in
het gebouw het Wilhelmus.
De Vorstelijke familie werd nu
onmiddellijk geleid naar de voor
de openingsplechtigheid bestemde
corridorzaal van het paleis. Zij
namen in het middengedeelte
plaats links en rechts omgeven
door de genoodigden.
Zware portieres van wijnrood
damast en hoekvullingen van pal
men waren de eeltige versieringen
van dit vertrek. Het gevolg nam
achter Hare Majesteiten in een der
corridors plaats, terwijl de overige
op de middenhal uitkomende ka
mers bezet waren met het perso
neel van het Sanatorium, het
bouwkundig personeel, de leden
van het zangkoor en door genoo
digden die de inrichting op een
of andere wijze gesteund hebben.
Aan een der zijwanden prijkten
de olieverf-portretten van Koning
Willem III en van Koningin Em
ma geschilderd en aan het ge
sticht geschonken door den heer
Belmer te Barneveld. Onder het
binnentreden van het Vorstelijk
gezelschap en gevolg roept de ver-
eeniging «Gemengd Koor" te Wa-
geniugeu Gods zegen op den hier
te wachten arbeid in.
Hierna hield jhr. S. M. S. De
Ranitz, de voorzitter van het voor-
loopig bestuur zijn inleidiugsrede.
Daarna aan de uitnoodiging tot
de opening over te gaan gevolg
gevend, sprak H. M de Koningin
met luide, goed hoorbare stem
»Ik acht mij gelukkig ingevol
ge den wensch der Koningin, mijn
dierbare moeder, dit sanatorium te
openen.
Waar dit werk nn is voltooid,
waaraan de hooge stichtster haar
tijd en beste krachten gaf en wel
dra dit huis zijn deuren zal open
stellen voor de kranken, die hier
genezing zoeken, zullen zij steeds
dankbaar haar gedenken, die voor
haar volk en in het bijzonder voor
hen die lijden immer een zegen
was en blijven zal.
Namens de Koningin-Moeder
open ik dit sanatorium, met de
bede tot God, dat deze stichting
velen tot zegen zij."
Een driewerf Leve de Koningin
op verzoek van minister van Lijn
den aangeheven, volgde.
Daarna op het sein van dezelf
de een even krachtigLeve de
Koningin-Moeder
Zoo was het gebouw dan aan
•zijn menschlievende bestemming
overgegeven. Dit feit werd op
stichtelijke wijze herdacht met
Gezang 207 vers 5 eerste gedeelte
en vers 4 tweede gedeelte: «Wel
zalig 't huis dat rijk met vreugd
gezegend U niet vergeet, maar
zich in U verblijdt."
Aldus weerklonken de eerste
strophen van dien lofzang.
Daarna sprak de Hofprediker dr.
Van der Flier een dankgebed uit.
De predikant bracht dank aan
H. M. de Koningin-Moeder, dat
zij deze stichting tot stand deed
komen, de Vorstin, die een open
oog, een tnilde hand en een warm
hart bez>t voor de nooden des
volks. Uit haar trouwe hand wor it
deze stichting aanvaard als een
uiting van haar grootste liefde en
barmhartigheid. Kroon het met
Uw zegen, vervul het met Uwen
geest, GodSpare lang onze ge
liefde Koningin-Moeder.
De geachte voorganger eindigde
in gebeden voor de geliefde Ko
ningin, wier geluk het geluk is
van het volk, voor een Prins-Ge
maal, die een vaste en breede
plaats in onze harten inneemt en
voor allen, die zich aan deze heer
lijke inrichting hebben gegeven.
Laat aldus besloot hij zijn
bede Oranje-Nassau-oord wor
den een Bethel, een huis Gods.
V oordat de rondgang door het
gebouw begon trad Koningin Em
ma op jhr. De Ranitz toe, hem
persoonlijk dank zeggende voorde
zorgen aan de stichting gewijd en
voor den trouwen bijstand door
hein verleend. HM. voegde daar
aan een hartelijken handdruk toe.
H. M. betuigde ook dank aan
de andere keereu, leden van het
voorloopig bestuur, voor den kost
baren tijd aan de zaak gegeven.
De Koningin onderhield zich
met freule Favrat, de adjunct-di-
Dat alles overwoog de predi
kantsvrouw ernstig en bezorgd over
het lot harer dierbaren, dat zij in
gevaar zag door een ohoverlegden
stap, streefde zij er naar, Magda-
lena tijd en gelegenheid te geven,
om zichzelve te beproeven, eer zij
besliste over de toekomst van Ri
chard en haarzelve. Toen zij haar
einde voelde naderen, deelde zij
haren oudsten zoor, hare beden
kingen mede en toen zij zag, dat
deze die ten volle deelde, liet zij
haren ver verwijderden lieveling
haren laatsten wensch achter in de
bede, dat hij Magdalena niet bin
den zou, voordat zij iets meer van
de wereld gezien had.
Het zou niet edel van u zijn,
aldus sloot zij haren brief, voor
deel te trekken van haar jeugd en
onervarenheid ten gunste van uw
eigen hartstocht of hare dankbaar
heid, al was het in nog zoo ge
ringe mate, invloed te doen uit
oefenen op de vrije keuze van
haar hart, dat zij zelve nog
zoo weinig kent. Zij is toever
trouwd goed, waak daarover, mijn
zoon Wel zou mijn innigste
wensch vervuld zijn, als ik haar
geborgen wist in uwe liefde, maar
niemand mag zich hare verlaten
heid ten nutte maken, om haar
een besluit te doen nemen. Geen
angstig hopeloos, neen een jube
lend hart moet mijnen lieveling
de vervulling zjjner wenschen
schenken.
Zij is nog zoo jong, nog geen
achttien jaar en daarbuiten lokt
en lacht het leven, dat zij zich
zoo geheel anders droomt, dan het
is. Laat het haar zien van nabij,
of hare fantaziën blijven bestaan
laat haar de meuschen leereu ken
nen en vergelijkingen maken en,
als gij dan nog de ééne zijt en de
eenige, dan mijn zoon, leid haar
dan naar uw huis en de zegen u-
wer ouders en de dank van haren
vader zullen met n zijn. Ik ver
lang geen lang tijdsverloop, ik
neem ook rekening met de mate
uwer krachten en mij dunkt, dat
anderhalf tot twee jaar voldoende
zijn, om haar en u zekerheid te
geven. Gij zijt veraf, mijn zoon,
maar ook zonder dat uwe lieve
stem mij de vervulling mijner be
de verzekert, neein ik de vaste
hoop mede, dat gij aan mijn weuseh
zult voldoen.
Reeds rustte zij naast haren
echtgenoot, de moederlijke vrouw,
toen haar laatste groet den ver
verwijderden zoon bereikte en Mag
dalena stond in het volle besef
harer verlatenheid alleen met Wer
ner aan haar graf.
Richard was te veraf, om de
begrafenis te kunnen bijwonen en
daar hij, zij het ook inwendig
weerstrevend, zich door den laat
sten wensch zijner moeder verhon
den gevoelde, nam hij het besluit
niet weder te keereu, voordat hij
handelen kon naar zijn eigen ge
voel.
Werner was in zijne afwezig
heid verplicht,, een onderkomen
voor het jonge meisje te zoeken,
dat nu voor het eerst op eigen
kracht moest gaan steunen. Het
was niet gemakkelijk een geschikt
verblijf voor haar te vinden, zij
was verwend door de liefde en
door eene grootere onafhankelijk
heid, dan verstandig was geweest,
met betrekking tot hare armoede.
De goede predikant, die zich-
zelveu een lang leven had toege
dacht, en haar steeds had beschouwd
als zijne toekomstige schoondoch
ter, was niet bezorgd geweest over
hare toekomst en zijne vrouw had
vol moederlijke zwakheid vele klei
ne behoeften ondersteund, die,
zooals zij verontschuldigend zeide,
alle haren oorsprong hadden in
een meer verfijnd gevoel en in
een bijzonderen schoonheidszin.
Magdalena's ongewoon muzikaal
talent, hare kunde en hare aan
gename manieren beloofden haar
wel eene goede plaats als gouver
nante, maar hare licht kwetsbare
gevoeligheid en de eischen, die zij
het leven stelde, en die reeds in
